- Konu Sahibi 2703MORMENEKSE
- #1
Merhaba arkadaşlar
Moralim çok bozuk nerden başlasam da anlatsam size bilemiyorum. biraz uzun olabilir lütfen okuyun ve bir fikir verin.
Eşimle 7 yıl süren arkadaşlık sonrası evlendik. 7 yıl konuştuk ama üniversitede ayrı yerlerde okuyunca çok da bir araya gelemedik. Neyse ki ikimizde aynı ilde işe başladık. 2011 yazında nişanlandık. 2012 temmuzda da evlendik. Eşim iş yerinde mutlu değildi. Sürekli başka iş arıyordu. Ben de üzülüyordum bu duruma ama bir yandan da başka bi ile giderse ben nasıl giderim eş durumu atama zor diye düşünüyordum. (ben memurum o özel sektörde)
Neyse düğüne 2 ay kala eşime yine bulunduğumuz ilde başka bir firmadan teklif geldi. Güzel bi teklifti ama benim hiç içime sinmiyordu. Çünkü çalıştığı yerde bulunduğunda ilerde yükselir diye düşünüyordum. Eşime hiç baskı yapmadım sonuçta kendi yapacağı iş. Onun fikri önemli. uzatmayayım. eşim iş kabul etti bir buçuk ay kadar çalıştı. bu arada da bizim düğün tarihi geldi. Çok mutluyuz tabii. Düğün sonrası gideceğimiz tatili bile ayarlamıştık. Düğünde eşimin ailesiyle bazı problemler oldu. Bize takılan bütün takıları aldılar. Tabii biz şok olduk hiç böyle bişey beklemiyorduk. Ama ne yapabiliriz ki düğünde tatsızlık olmasın diye ikimizde sustuk ama düğünde de pek neşemiz yoktu. Evimize geldik eşim 3 günlük düğün iznini kullandı. 3 gün sonra güle oynaya işe gitti.
Takı konusunu açmadık. Sonra eşim erkenden eve geldi. Meğer eşimi düğün iznindeyken işten çıkarmışlar. İzin kullandı diye. Eşimin eve gelişini birbirimize sarılıp ağlayışımızı hiç unutmuyorum. Düğünde olanlar işten çıkarılma bir anda allak bullak oldu herşey. Tabii bi süre yine iş bulamadı eşim. en güzel günlerimiz moral bozukluğuyla geçiyordu.Sonra başka bi ilden teklif geldi. Elimiz mahkum razı olduk ayrılığa. benim annem yanıma geldi. Eşim orda çalışmaya başladı. Ama ordaki çalışma şartları çok zordu. Yapamayacağım diyordu sürekli.
Bir yandan ben annemle eşim arasında kalıyordum. Annem sürekli eşimi eleştiriyor yaptıklarından memnun olmuyo. Bu durum tabii ki beni de etkiliyo. bu arada eşim ilk çalıştığı yerle irtibatını koparmamıştı. Tekrar dönmek istediğini söyledi. Ama işte istifa ettiği için insanlar haliyle hemen güvenemiyo. Eşimde bin pişman olmuştu ayrıldığına ama iş işten geçmişti bi kere. Sürekli eski firmasındaki arkadaşlarıyla konuşuyordu. Sonra o fabrikanın büyütüleceğini iş ilanı verdiğini öğrendik. Hemen başvurdu hatta birkaç hatırı sayılı fabrika müdürü ile arkadaş olan tanıdıkları da araya soktuk tamam dediler. Yeni fabrika yapılınca seni arayacaklar dediler. eşim kasım sonu gibi tekrar yanıma geldi. çünkü fabrika yılbaşında açılacaktı. annem memlekete gitti.
Tabii bu arada biz eşimin ailesiyle mesafeliyiz. yine de her zaman dedim sabret herşey düzelecek. herkesin iniş çıkışları hataları vardır diye. Yılbaşı geldi ama fabrika açılamadı bi türlü. Bize söz veren tanıdığımız da senin işim %1000 oldu. siz canınızı sıkmayın. fabrika açılsın ararlar diyordu. Tabi eşim bu zaman zarfında sürekli iş aradı. Garsonluktan tut şoförlüğe kadar. Geçici ne iş olsa girecek ama yok yok. Nreye gitse olmuyo. Şans mı kısmet mi anlamadım. Her geçen gün daha da yıkılıyoruz. Bir yandan annnem bana baskı yapmaya başladı. "bu adam çalışmayacak. Gel vazgeç. Sen çalış o otursun evde. gibi" her konuşmamızda eleştiri. Eşim yönünden tek sorum işsizlik. Birbirimizi seviyoruz. Bana en ufak bi kötü davranışı yok. hatta çalışmıyorum evdeyim diye yemek yapıyo temizliğime yardım ediyo. elinden geldiğinde beni hoş tutmaya çalışıyo. Ama ne kadar da olsa hayat zor sabır sabır diye diye bu güne geldik. bahsettikleri fabrika bi türlü açılamadı. Başka bir ile gitse başlasa neyle gidecek bir maaşla nasıl rizke gireceğiz. Eşim 4 aydır işsiz. ailesiyle fazla görüşmüyo. düğünde yaptıklarından sonra onlardan hiçbirşey beklemiyoruz. Benim ailem de sürekli eşime karşı bir güvensizlik oluştu.
Ben ise annemi mi idare edeyim Eşimi mi teselli edeyim yoksa evi mi geçindireyim. artık kaldıramıyorum. İnsanlara anlatmaktan yoruldum. Herkes eşim evde yatıyo ben çalışıyorum gibi bi ima ediyolar. Ne yaşadığımı ben bilirim. evleneli nerdeyse 8 ay oldu. ama ben bu güzel günleri hiç anlayamadım. sanki 10 yıllık evli gibi hissediyorum kendimi. oysa ne hayallerimiz vardı. Yine de allah büyük herşeyin hayırlısı. Sabrediyorum.
Biliyorum çok uzun oldu ama okuyup yorum yaparsanız çok sevinirim. Derdimi kimseye anlatamıyorum. Arkadaşlara anlatsam laf oluyo. anneme anlatsam zaten daha kötü. Eşim desen iyice morali bozuldu. Daha çok yıpranıyo. Ben ise herşeyin ortasında ayakta durmaya çalışıyorum.
Benim ailem ayrılmamı istiyo. Ben eşimi seviyorum ama bir yandan da kızıyorum. düğün arifesinde işini bıraktı. bu hallere geldik diye. ama bilemezdi ki.
Çok üzgünüm çokk
(
Moralim çok bozuk nerden başlasam da anlatsam size bilemiyorum. biraz uzun olabilir lütfen okuyun ve bir fikir verin.
Eşimle 7 yıl süren arkadaşlık sonrası evlendik. 7 yıl konuştuk ama üniversitede ayrı yerlerde okuyunca çok da bir araya gelemedik. Neyse ki ikimizde aynı ilde işe başladık. 2011 yazında nişanlandık. 2012 temmuzda da evlendik. Eşim iş yerinde mutlu değildi. Sürekli başka iş arıyordu. Ben de üzülüyordum bu duruma ama bir yandan da başka bi ile giderse ben nasıl giderim eş durumu atama zor diye düşünüyordum. (ben memurum o özel sektörde)
Neyse düğüne 2 ay kala eşime yine bulunduğumuz ilde başka bir firmadan teklif geldi. Güzel bi teklifti ama benim hiç içime sinmiyordu. Çünkü çalıştığı yerde bulunduğunda ilerde yükselir diye düşünüyordum. Eşime hiç baskı yapmadım sonuçta kendi yapacağı iş. Onun fikri önemli. uzatmayayım. eşim iş kabul etti bir buçuk ay kadar çalıştı. bu arada da bizim düğün tarihi geldi. Çok mutluyuz tabii. Düğün sonrası gideceğimiz tatili bile ayarlamıştık. Düğünde eşimin ailesiyle bazı problemler oldu. Bize takılan bütün takıları aldılar. Tabii biz şok olduk hiç böyle bişey beklemiyorduk. Ama ne yapabiliriz ki düğünde tatsızlık olmasın diye ikimizde sustuk ama düğünde de pek neşemiz yoktu. Evimize geldik eşim 3 günlük düğün iznini kullandı. 3 gün sonra güle oynaya işe gitti.
Takı konusunu açmadık. Sonra eşim erkenden eve geldi. Meğer eşimi düğün iznindeyken işten çıkarmışlar. İzin kullandı diye. Eşimin eve gelişini birbirimize sarılıp ağlayışımızı hiç unutmuyorum. Düğünde olanlar işten çıkarılma bir anda allak bullak oldu herşey. Tabii bi süre yine iş bulamadı eşim. en güzel günlerimiz moral bozukluğuyla geçiyordu.Sonra başka bi ilden teklif geldi. Elimiz mahkum razı olduk ayrılığa. benim annem yanıma geldi. Eşim orda çalışmaya başladı. Ama ordaki çalışma şartları çok zordu. Yapamayacağım diyordu sürekli.
Bir yandan ben annemle eşim arasında kalıyordum. Annem sürekli eşimi eleştiriyor yaptıklarından memnun olmuyo. Bu durum tabii ki beni de etkiliyo. bu arada eşim ilk çalıştığı yerle irtibatını koparmamıştı. Tekrar dönmek istediğini söyledi. Ama işte istifa ettiği için insanlar haliyle hemen güvenemiyo. Eşimde bin pişman olmuştu ayrıldığına ama iş işten geçmişti bi kere. Sürekli eski firmasındaki arkadaşlarıyla konuşuyordu. Sonra o fabrikanın büyütüleceğini iş ilanı verdiğini öğrendik. Hemen başvurdu hatta birkaç hatırı sayılı fabrika müdürü ile arkadaş olan tanıdıkları da araya soktuk tamam dediler. Yeni fabrika yapılınca seni arayacaklar dediler. eşim kasım sonu gibi tekrar yanıma geldi. çünkü fabrika yılbaşında açılacaktı. annem memlekete gitti.
Tabii bu arada biz eşimin ailesiyle mesafeliyiz. yine de her zaman dedim sabret herşey düzelecek. herkesin iniş çıkışları hataları vardır diye. Yılbaşı geldi ama fabrika açılamadı bi türlü. Bize söz veren tanıdığımız da senin işim %1000 oldu. siz canınızı sıkmayın. fabrika açılsın ararlar diyordu. Tabi eşim bu zaman zarfında sürekli iş aradı. Garsonluktan tut şoförlüğe kadar. Geçici ne iş olsa girecek ama yok yok. Nreye gitse olmuyo. Şans mı kısmet mi anlamadım. Her geçen gün daha da yıkılıyoruz. Bir yandan annnem bana baskı yapmaya başladı. "bu adam çalışmayacak. Gel vazgeç. Sen çalış o otursun evde. gibi" her konuşmamızda eleştiri. Eşim yönünden tek sorum işsizlik. Birbirimizi seviyoruz. Bana en ufak bi kötü davranışı yok. hatta çalışmıyorum evdeyim diye yemek yapıyo temizliğime yardım ediyo. elinden geldiğinde beni hoş tutmaya çalışıyo. Ama ne kadar da olsa hayat zor sabır sabır diye diye bu güne geldik. bahsettikleri fabrika bi türlü açılamadı. Başka bir ile gitse başlasa neyle gidecek bir maaşla nasıl rizke gireceğiz. Eşim 4 aydır işsiz. ailesiyle fazla görüşmüyo. düğünde yaptıklarından sonra onlardan hiçbirşey beklemiyoruz. Benim ailem de sürekli eşime karşı bir güvensizlik oluştu.
Ben ise annemi mi idare edeyim Eşimi mi teselli edeyim yoksa evi mi geçindireyim. artık kaldıramıyorum. İnsanlara anlatmaktan yoruldum. Herkes eşim evde yatıyo ben çalışıyorum gibi bi ima ediyolar. Ne yaşadığımı ben bilirim. evleneli nerdeyse 8 ay oldu. ama ben bu güzel günleri hiç anlayamadım. sanki 10 yıllık evli gibi hissediyorum kendimi. oysa ne hayallerimiz vardı. Yine de allah büyük herşeyin hayırlısı. Sabrediyorum.
Biliyorum çok uzun oldu ama okuyup yorum yaparsanız çok sevinirim. Derdimi kimseye anlatamıyorum. Arkadaşlara anlatsam laf oluyo. anneme anlatsam zaten daha kötü. Eşim desen iyice morali bozuldu. Daha çok yıpranıyo. Ben ise herşeyin ortasında ayakta durmaya çalışıyorum.
Benim ailem ayrılmamı istiyo. Ben eşimi seviyorum ama bir yandan da kızıyorum. düğün arifesinde işini bıraktı. bu hallere geldik diye. ama bilemezdi ki.
Çok üzgünüm çokk
( Son düzenleme:
