- 20 Haziran 2007
- 4.250
- 27
- 358
- 45
YAŞAMAYA VAR MISIN ?
BUGÜN YAŞAMAYA NE DERSİN? düşünsene bi Güneşin o ilk doğuş anına en son ne zaman tanık
oldun. İnsanoğlu, taptaze ışıklarının tüm vücuduna yayılmasını ne zaman
izledin kendinde, bir sonbahar sabahı o ılıklığı ne zaman hissettin
yüreğinde...
Bizler aslında bize hergünün bir lütuf olduğunu anlamayacak kadar
duyarsız bir şekilde geçip gidiyoruz bu hayattan. Hanginiz sabah gözünü
açtığında bunu dünyaya tekrarlıyor: Bugün özel bir gün çünkü ben bugün de
yaşıyorum,gözlerim açık ilk nefesimi bilinçli bir şekilde çektim içime,bu
bir ayrıcalık, bugün özel bir gün, evet.. bugün bana birgün daha yaşama şansı
verildi diye. İnsan yaşamında ne sorunlar var ama biz o kazağı alamadık diye
bütün günü o güzelim ruhumuza ve bedenimize azap çektirmekle geçiriyoruz
veya sevgiliniz sizin sevginizin yüceliğini anlamadı diye kahroluyoruz veya sular
gitti diye, hava soğudu diye bütün gün kendimize ve sevdiklerimize surat
asıyoruz. Bir de şöyle düşünelim; siz başlı başına bir yaşamsınız ve hayatta
telafi edilemeyecek tek sey ölümdür. Sular elbette gelecektir, soğuk hava
için biraz daha sıkı giyinebiliriz, sevgilin seni anlamıyorsa aslında senin
sevdana layık olmadığını pekala algılayabilirsin...
Peki, bu hayata ne zaman gülümseyeceksin, ne zaman kendin için birşeyler
yapacaksın, en sevdiğin çiçeği neden hala başkalarından bekliyorsun, bugün
kendine niye o çiçeği almıyorsun, ne zaman miskinliğinden bir sabah da ödün
verip doğanın ısrarla uyanısına kendini de şahit etmiyorsun, unutma ki bu
hayatı güzelleştirecek olan da çekilmez hale getirecek olan da sensin,sakın
başkalarını suçlama... Hadi artık her sabah yüreğine kocaman gülümsemelerle
dolu bir nefes çek ve bütün gün verdiğin her nefesin içine bu
gülümsemelerden katarak etrafındaki tüm canlı varlıkları varlığından
haberdar et. Hayata öylesine gelme ve de öylesine gitme,unutma ki bir ağacın
gövdesine sarıldığında onun kalp atışlarını duyabilecek kadar bu dünyada
duyarlı yaşamak senin elinde, her ne olursa olsun tanı veya tanıma ama
GUNAYDIN INI ve GULUMSEMENI hiç bir canlıdan eksik etme.Unutma sen bu
dunyada başlı başına bir yaşamsın ve bu yüzden bile varlığın çok özel.
sevgilera.s.
BUGÜN YAŞAMAYA NE DERSİN? düşünsene bi Güneşin o ilk doğuş anına en son ne zaman tanık
oldun. İnsanoğlu, taptaze ışıklarının tüm vücuduna yayılmasını ne zaman
izledin kendinde, bir sonbahar sabahı o ılıklığı ne zaman hissettin
yüreğinde...
Bizler aslında bize hergünün bir lütuf olduğunu anlamayacak kadar
duyarsız bir şekilde geçip gidiyoruz bu hayattan. Hanginiz sabah gözünü
açtığında bunu dünyaya tekrarlıyor: Bugün özel bir gün çünkü ben bugün de
yaşıyorum,gözlerim açık ilk nefesimi bilinçli bir şekilde çektim içime,bu
bir ayrıcalık, bugün özel bir gün, evet.. bugün bana birgün daha yaşama şansı
verildi diye. İnsan yaşamında ne sorunlar var ama biz o kazağı alamadık diye
bütün günü o güzelim ruhumuza ve bedenimize azap çektirmekle geçiriyoruz
veya sevgiliniz sizin sevginizin yüceliğini anlamadı diye kahroluyoruz veya sular
gitti diye, hava soğudu diye bütün gün kendimize ve sevdiklerimize surat
asıyoruz. Bir de şöyle düşünelim; siz başlı başına bir yaşamsınız ve hayatta
telafi edilemeyecek tek sey ölümdür. Sular elbette gelecektir, soğuk hava
için biraz daha sıkı giyinebiliriz, sevgilin seni anlamıyorsa aslında senin
sevdana layık olmadığını pekala algılayabilirsin...
Peki, bu hayata ne zaman gülümseyeceksin, ne zaman kendin için birşeyler
yapacaksın, en sevdiğin çiçeği neden hala başkalarından bekliyorsun, bugün
kendine niye o çiçeği almıyorsun, ne zaman miskinliğinden bir sabah da ödün
verip doğanın ısrarla uyanısına kendini de şahit etmiyorsun, unutma ki bu
hayatı güzelleştirecek olan da çekilmez hale getirecek olan da sensin,sakın
başkalarını suçlama... Hadi artık her sabah yüreğine kocaman gülümsemelerle
dolu bir nefes çek ve bütün gün verdiğin her nefesin içine bu
gülümsemelerden katarak etrafındaki tüm canlı varlıkları varlığından
haberdar et. Hayata öylesine gelme ve de öylesine gitme,unutma ki bir ağacın
gövdesine sarıldığında onun kalp atışlarını duyabilecek kadar bu dünyada
duyarlı yaşamak senin elinde, her ne olursa olsun tanı veya tanıma ama
GUNAYDIN INI ve GULUMSEMENI hiç bir canlıdan eksik etme.Unutma sen bu
dunyada başlı başına bir yaşamsın ve bu yüzden bile varlığın çok özel.
sevgilera.s.