- 5 Ağustos 2014
- 3.767
- 8.611
- 358
canım üzüldüm hayatında bir şeylerin son bulmasına.merhaba,
yeni bir gün yeni bir başlangıç benim için. daha önce bahsetmiştim erkek arkadaşımla evlilik kararı aldık diye. dün yüzüğünü geri verdim.
bir süredir gelenek görenek ve kültür olarak çatışma yaşıyorduk. daha sonrasında problemin çok daha büyüdüğünü fark ettik. anladık ki ne biz birbirimizle yapabiliriz ne de ailelerimiz..
daha önce fark etmediniz mi derseniz artık işler ciddiye binmeye başlayınca yetiştirilme tarzlarıyla beraber bazı huy ve davranışlar da ortaya çıkıyormuş.
bu haftasonu isteme ve söz yapacaktık, fakat dün bu yolda birbirimizi daha da yıpratacağımızı farkedip yollarımızı ayırdık.
üzgün müyüm? evet yıkıldım diyebilirim. onun da üzgün olduğunu tahmin edebiliyorum. fakat daha sonradan üzülmektense en başından üzülmek en mantıklısı..
o asla kötü bir insan değil. Allah onun karşısına hep onun gibi iyi insanlar çıkarır inşallah. sadece biz birbirimiz için çok farklıymışız . bundan sonra yoluma farklı şekilde devam edecekmişim demek ki. dün sabah yaptığım planlarla bugünkü planlar ne kadar farklı..
demem o ki aslında hepimizin bir B planına ihtiyacı varmış. şu an içinde bulunduğum boşluğun bir tarifi yok maalesef. yılbaşına kadar iyice düşünüp bazı meseleleri çözmem gerekiyor. belki bu şehirdeki son günlerim bile olabilir.
hakkımızda hayırlısı olur inşallah.
üzülerek söylüyorum hakikaten evlilikte (en iyi evlilikte dahi) senin annen benim annem konuşması olur tarz farkı kültür farkından dolayı. ki çok fazla fark varsa ve çatışma oluyorsa evlenince düzelir çocuk olunca düzelir gibi ertelememek lazım.
sen düşün başkalarının etkisinde kalmadan yön ver hayatında unutma bir hayatımız var sadece onu yaşayacağız.