sizin belkide yanınızda olan merhametini hissettiğiniz bi eşiniz vardı..ben bunun bile eksikliğini hissediyorum.Eşim yanımda olsa bana biraz güç verseydi bende göze alırdım belki..ama üzgünüm çocuğum olsa bu sefer torunumuzu bize göstermiyor haftada bir zor görüyoruz diye söylenecekler.Yani bunun sonu yok..Eşime güvenimi kaybettiğim an, beni her canı istediğinde nasıl yapayalnız bıraktığını gördüğümden beri yüzleşiyorum kendimle.Malesef bu yolda yalnızım...Bazen eşimin gelip sarılması bi iki yakın davranmasıyla teselli etmişim kendimi.Oysa en başından beri bana yabancı gibi davranan, babasının aldığı evde rahat rahat oturan gelin moduna koyan o..meselâ her ay adet olduğumda biraz sancılı ağır geçse ne var yani kaç milyon kadın hasta oluyor bi senmi böylesin demişti bana.orda bile şevkatini hissedemedim.Hep hata kusur bende.ama hep..... aralarda gördüğüm sevgi kırıntılarına kanmışım anlayacağınız.Gerçek sevgi böyle değildir biliyorum.Gerçekten seven bi adam eşini ailesinin karşısına alıp benim düştüğüm duruma asla düşürmez.çözüm illa ayrılmak değil senin gibi çok bu şekilde istekleri bitmeyen insanlarla yaşayanlar var. Bende aynıydım ama bir yerde tahammül bitiyor ve çözümü tek ayrılmakta değil insan neden yuvamı bozayım diyor sanki tekrar evlenince daha mı düzgün olacak...
benim hayat mottom huzur vermeyene huzur vermem
o yüzden değişim sizin içinizde olacak. Bana huzur vermeyene huzur vermem deyip Allah tan başka kimseye boyun eğmezseniz özgürlüğünüzü ele alırsınız. siz değişmezseniz bitmez insanların eleştirileri beklentileri
Çok teşekkür ederim o sizin bakışınızın güzelliği.Sizi yorumlarınızdan tanıyorum kendini yetiştirmiş güzel insansınız. İlk gençliğinizde siz de yaşamışsınız, düzgün insanların böyle saçma sapan ilişkilerle uğraşmak durumunda kalması ne kadar üzücü. Memlekette yaşını başını almış koca koca insanlar niye böyle ruh hastası ya. Sizin hatalarınızı yaşınızın küçüklüğüne tecrübesizliğinize verip yol yordam göstermeleri gerekirken siz onları idare etmek zorunda kalmışsınız. Ben böyle insanları şeklen büyüyüp kocaman olmuş ama hala çiğ, olgunlaşmamış ham meyvelere benzetiyorum. Kekremsi oluyorlar, tat vermiyorlar ama kocamanlar ve hayatımızda yer kaplıyorlar.
inan arkamda olan bir eşim yoktu. o da aynı her eve girişinde annesine gittim mi ilgilendim mi diye araştıran bir karakterdi.sizin belkide yanınızda olan merhametini hissettiğiniz bi eşiniz vardı..ben bunun bile eksikliğini hissediyorum.Eşim yanımda olsa bana biraz güç verseydi bende göze alırdım belki..ama üzgünüm çocuğum olsa bu sefer torunumuzu bize göstermiyor haftada bir zor görüyoruz diye söylenecekler.Yani bunun sonu yok..Eşime güvenimi kaybettiğim an, beni her canı istediğinde nasıl yapayalnız bıraktığını gördüğümden beri yüzleşiyorum kendimle.Malesef bu yolda yalnızım...Bazen eşimin gelip sarılması bi iki yakın davranmasıyla teselli etmişim kendimi.Oysa en başından beri bana yabancı gibi davranan, babasının aldığı evde rahat rahat oturan gelin moduna koyan o..meselâ her ay adet olduğumda biraz sancılı ağır geçse ne var yani kaç milyon kadın hasta oluyor bi senmi böylesin demişti bana.orda bile şevkatini hissedemedim.Hep hata kusur bende.ama hep..... aralarda gördüğüm sevgi kırıntılarına kanmışım anlayacağınız.Gerçek sevgi böyle değildir biliyorum.Gerçekten seven bi adam eşini ailesinin karşısına alıp benim düştüğüm duruma asla düşürmez.
O hoca, ailesi mi?dinlediği hocalar öyle diyormuş:) çocuk 6-7 yaşına geldimi babada kalmalıymış..
Bazıları iyi niyet ve asaletinizi zafiyetiniz görür. Hak edene, hak ettiği kadarı.Son konumu bilenler bilir devamında yaşadıklarımı anlatmak istiyorum sizlere..
Eşim ailesine gidip dolduruşa geldikten sonra bana hiç olmadık sözler etmişti..Haftanın 3 günü gittiğim ailesine neden ben olmadan tek hiç gitmedin diye hesap sormuştu benden.. bu konuyu kayınvalidemle konuşma kararı aldım belki size göre çocukça gelecek ama sürekli onların baskısı altında eşimden sözler işitmek çok ağrıma gidiyordu artık..
Her cuma aradığım gibi aradım hal hatır sorduktan sonra anne ben senle bişey konuşucam deyip konuya girdim..O akşam size geldikten sonra bana bunları söyledi siz bişey konuştunuzmu dedimm hayır biz bişey konuşmadık dedi başta..Sonra ben detay verince itiraf edip (eşimin adı x olsun) X o akşam bize gelince baktım morali bozuk sordum bende neyin var oğlum..oda demişki matemin takıntılarından bıktım..tedavi olması gerekiyor bu böyle gitmez..:) Önce şaşırdım tabii ama sonra keşke sorsaydınız anne ne takıntım varmış bende size anlatırdım dedim..başka hiçbişey demedi deyip inkar etti kayınvalidem... Ben konuyu uzaklık mevzusuna getirince ''-evet kızım sen bize geldin gelmedin demiyorum ama bizim içimize girmedinnn....hep eşinle geldin eşinle gittin...ben seni farklı beklerdim..teyzeye bile girip çıkmadın..'' (eşimin teyzesinden bahsediyor bana 2 araç uzaklıkta oturan 50 yaşlarında bi kadınla arkadaşlık etmemi beklemişler..ki ben eşimin teyzesini her cuma ararım oğlu evlendiğinde evine pastalar yapıp götürmekten tutun, gelinin ailesiyle tanışmasına kadar tüm özel şeylerinde yanlarında oldum..hep hizmetlerini yaptım.. ama bunlar yetmemiş.. görümcemi artık söylemiyor bile:)bende dedimki anne zaten haftanın 2-3 günü geldiğim bi yere bi günde tek gidiyim demeye gerek görmedim..ben bu kadarını yapabiliyorum sizin beklentinizin altında kalmış gibi cümleler kurdum..oda benim beklentim falan yok..diyerek o uçsuz bucaksız beklentilerini inkar etti..
Onlara göre bi eve gelin gelince evin tüm işini yapar kapı cam siler.misafir ağırlar.hep iç içe olurlar..Tabii benim haftanın 2-3 günü gidip orda hizmet etmem tencere tavalarına kadar yıkayıp her detayı düşünmem pek umurlarında olmamış..Her gittiğimde her hareketimin gözetlenmeside cabası..farkedersinizya hani birileri sürekli sizin davranışlarınızı gözetler..gülüşünüzden nasıl yürüdüğünüze kadar hep bi göz hapsi altında olduğunuzu düşünün.Bu arada bu konuşma tartışma havasında geçmiyor..içindekileri dökme gibi düşünün..Bi ara şunu dediğimi hatırlıyorum -Anne neden X beni dayısının geliniyle kıyaslıyor..siz o aileyle küssünüz görmüyor bile nasıl olurda o evin kızı gibi davranıyor sen uzaksın diyebilir...yine biz bişey demedik kendi farketmiştir dedi bana.:) Halbuki benim yanımda defalarca o kızı övüp yanımda eşim varken bunu yaptılar.İşte o kız çok iyi gelin sabahtan kalkar gelir kv. desine akşama kadar orda durur.çok iyidir çoook.. Tabii eşimde bunları duya duya sonunda bana pat diye herşeyi söyledi.
Takıntılı ve baskıcı olan eşim benim takıntılı olduğumu söylemiş ailesine.Kv ise kızım ben sizin kötü olmanızı istemem ama sen git doktora o zaman.takıntılı değilsende belki faydasını görürsünüz diye ekliyor..ve ben eşimin takıntılarından evde yaptığı baskılardan bahsedince haaayırr o öyle yapmaz.o önceden öyle değildi gibi savunmaya geçti.Bana çok iyi evlattır gibi laflar etti.bende iyi bi evlat olabilir ama evlilikte çok baskıcı davranıyor dedim..Bana bigün bile nakit paraya ihtiyacın varmı veriyim demeyen eşim annesinin cüzdanına para koyuyormuş:) pek düşünceli evlattır.yaklaşık 1 saat konuştuk.Konuşma sırasında kaynımın sesini duydum arkadan muhtemelen söylediklerimi duydu ve bana saydırıyordu arkadan..bende anne konuştuklarımız aramızda kalsın.kaynımın yada başkasının bilmesini istemiyorum dedim.oda yok onlar bilmez hiçbişey demezler diye savunmaya geçti fakat o günden sonra kaynım bana karşı 180 derece değişmiş vaziyette saygısız bi ifadeyle konuşuyor.Çünkü telefonda kayınvalidemle konuşmamdan rahatsız olduğunu düşünüyorum..Birde kaynımın kızarkadaşı olmadan önce ve sonraki hali inanılmaz farklı..Eşimin ailesi sürekli insanları kıyaslayan tipler işte o ondan güzel o ondan kısa veya uzun...o ondan zengin vs..bir sürü detay.ve o kızla ilgili konuşurkende benimle kıyasladıklarına eminim.Kaynım malesef daha soğuk davranıyor bu mevzulardan sonra anlamsız bi şekilde.
Ne tesadüfki annesiyle konuştuktan sonra eşim aradı ve sakin sakin konuşup akşam yemeğe çıkalımmı dedi bana konuşuruz hem..Sanki 2 gün önce bana bağıran hakaret eden o adam değil başkası..tamam dedim gittik.bana iyi kibar davranıyor gülüyor vs...bende sanki 2 gün önce o gözyaşları dökmemişçesine gülüyorum...
Bu olayın üstünden 1,5 ay geçti nerdeyse..Biliyorum bu yolun sonu yok..Eşimin ailesinin beklentileri hiç bitmeyecek ve ana kuzusu eşim her fırsatta beni harcayacak.Kayınvalidemi aradığımda soğuk soğuk teli açıp iyiyim oturuyomdeyip bana sen nasılsın diye bile sormuyor..sesinden anlıyorum.Soğuk gelinmişim ben yine aptal gibi samimi bi sesle napıyosunuz şu nasıl bu nasıl diye soruyorum..Eskiden 2-3 gün aramasam oooo hiç aramıyorsun derlerdi.şimdi alıştılar artık demiyorlar.Eşimse görümcem ve çocuklarına bağımlı olarak hayatını geçiriyor.Bazen günde 2 kez kamerayla görüşüp çocukları görüyor..Yeğenlerini sevmesi sorun değil asla ama 35 yaşına gelmiş bi adamın çocuk sorumluluğundan kaçıp eşini bir kalemde harcayıp başka şeylerle avunduğunu görüyorum..Arada bana ahh bekar olsaydım keşke ne rahattım bee gibi laflar ediyor.
Kendimi kırmızı odadaki boncuğa benzetiyorum bazen iki kişilik yalnızlığımda...hatta boncuğun eşi tarafından nasıl yalnız hissettirildiği sahneleri izlerken ağlamıştım bunu gören eşime tanıdık geliyormu sana bu sahneler dedim..oda anlamış olacakki gel bi sarılıyim dedi bana..sanki ödül verir teselli eder gibi.. Şuan evli olduğum şu 1,5 yıla baktığımda iyiki çocuğum olmamış diyorum.Kendimle ilgili neler yaptım derseniz..Derse başladım sınavlara hazırlanıyorum.Mesleğimle ilgili bilg. programlarını yeniden çalışıyorum.Dönülmez bi yolda kendim için gece gündüz çalışmak zorundayım...Sırtımı güvenle yaslayacağım bi evlilik değil benimkisi...acı ama gerçek..bazı şeyleri başından sezmiştim ama insanların bu kadar fena, arkadan iş çeviren, ben iyi niyetli mazbut durdukça nasıl beni yok saydıklarını ezmeye çalıştıklarını..sen ne bilirsinki bakışlarını gördükten sonra..ben bunlar için yaşamıyorum dedim kendime...Bir yola başladım, umarımki bi çıkış yolu bulacağım....Bu evliliğin sonu nereye gider bilmiyorum ama yapayalnızda olsam ayakları yere sağlam basan çalışan kimseye minnet etmeyecek biri olmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.
Bu arada virüse rağmen eşim haftanın 3 günü annesine gidiyor:) bende 2 gün gidiyorum genelde.Pzt. gittiysem cuma mesela..haftasonu yasaklar olunca ayy görüşemiyoruz tıkıldık eve triplerine giriyorlar:) Her konuda tavsiyelerinize açığım..Böyle bi aileyle başedebilen, benim gibi başta çok pasif davranıp sonra toparlayan oldumu aranızda..
Önce kendine sormalısın, oraya gitmek istiyormuyum istemiyorsan insanları memnun etmek için yapmamalısın.Son konumu bilenler bilir devamında yaşadıklarımı anlatmak istiyorum sizlere..
Eşim ailesine gidip dolduruşa geldikten sonra bana hiç olmadık sözler etmişti..Haftanın 3 günü gittiğim ailesine neden ben olmadan tek hiç gitmedin diye hesap sormuştu benden.. bu konuyu kayınvalidemle konuşma kararı aldım belki size göre çocukça gelecek ama sürekli onların baskısı altında eşimden sözler işitmek çok ağrıma gidiyordu artık..
Her cuma aradığım gibi aradım hal hatır sorduktan sonra anne ben senle bişey konuşucam deyip konuya girdim..O akşam size geldikten sonra bana bunları söyledi siz bişey konuştunuzmu dedimm hayır biz bişey konuşmadık dedi başta..Sonra ben detay verince itiraf edip (eşimin adı x olsun) X o akşam bize gelince baktım morali bozuk sordum bende neyin var oğlum..oda demişki matemin takıntılarından bıktım..tedavi olması gerekiyor bu böyle gitmez..:) Önce şaşırdım tabii ama sonra keşke sorsaydınız anne ne takıntım varmış bende size anlatırdım dedim..başka hiçbişey demedi deyip inkar etti kayınvalidem... Ben konuyu uzaklık mevzusuna getirince ''-evet kızım sen bize geldin gelmedin demiyorum ama bizim içimize girmedinnn....hep eşinle geldin eşinle gittin...ben seni farklı beklerdim..teyzeye bile girip çıkmadın..'' (eşimin teyzesinden bahsediyor bana 2 araç uzaklıkta oturan 50 yaşlarında bi kadınla arkadaşlık etmemi beklemişler..ki ben eşimin teyzesini her cuma ararım oğlu evlendiğinde evine pastalar yapıp götürmekten tutun, gelinin ailesiyle tanışmasına kadar tüm özel şeylerinde yanlarında oldum..hep hizmetlerini yaptım.. ama bunlar yetmemiş.. görümcemi artık söylemiyor bile:)bende dedimki anne zaten haftanın 2-3 günü geldiğim bi yere bi günde tek gidiyim demeye gerek görmedim..ben bu kadarını yapabiliyorum sizin beklentinizin altında kalmış gibi cümleler kurdum..oda benim beklentim falan yok..diyerek o uçsuz bucaksız beklentilerini inkar etti..
Onlara göre bi eve gelin gelince evin tüm işini yapar kapı cam siler.misafir ağırlar.hep iç içe olurlar..Tabii benim haftanın 2-3 günü gidip orda hizmet etmem tencere tavalarına kadar yıkayıp her detayı düşünmem pek umurlarında olmamış..Her gittiğimde her hareketimin gözetlenmeside cabası..farkedersinizya hani birileri sürekli sizin davranışlarınızı gözetler..gülüşünüzden nasıl yürüdüğünüze kadar hep bi göz hapsi altında olduğunuzu düşünün.Bu arada bu konuşma tartışma havasında geçmiyor..içindekileri dökme gibi düşünün..Bi ara şunu dediğimi hatırlıyorum -Anne neden X beni dayısının geliniyle kıyaslıyor..siz o aileyle küssünüz görmüyor bile nasıl olurda o evin kızı gibi davranıyor sen uzaksın diyebilir...yine biz bişey demedik kendi farketmiştir dedi bana.:) Halbuki benim yanımda defalarca o kızı övüp yanımda eşim varken bunu yaptılar.İşte o kız çok iyi gelin sabahtan kalkar gelir kv. desine akşama kadar orda durur.çok iyidir çoook.. Tabii eşimde bunları duya duya sonunda bana pat diye herşeyi söyledi.
Takıntılı ve baskıcı olan eşim benim takıntılı olduğumu söylemiş ailesine.Kv ise kızım ben sizin kötü olmanızı istemem ama sen git doktora o zaman.takıntılı değilsende belki faydasını görürsünüz diye ekliyor..ve ben eşimin takıntılarından evde yaptığı baskılardan bahsedince haaayırr o öyle yapmaz.o önceden öyle değildi gibi savunmaya geçti.Bana çok iyi evlattır gibi laflar etti.bende iyi bi evlat olabilir ama evlilikte çok baskıcı davranıyor dedim..Bana bigün bile nakit paraya ihtiyacın varmı veriyim demeyen eşim annesinin cüzdanına para koyuyormuş:) pek düşünceli evlattır.yaklaşık 1 saat konuştuk.Konuşma sırasında kaynımın sesini duydum arkadan muhtemelen söylediklerimi duydu ve bana saydırıyordu arkadan..bende anne konuştuklarımız aramızda kalsın.kaynımın yada başkasının bilmesini istemiyorum dedim.oda yok onlar bilmez hiçbişey demezler diye savunmaya geçti fakat o günden sonra kaynım bana karşı 180 derece değişmiş vaziyette saygısız bi ifadeyle konuşuyor.Çünkü telefonda kayınvalidemle konuşmamdan rahatsız olduğunu düşünüyorum..Birde kaynımın kızarkadaşı olmadan önce ve sonraki hali inanılmaz farklı..Eşimin ailesi sürekli insanları kıyaslayan tipler işte o ondan güzel o ondan kısa veya uzun...o ondan zengin vs..bir sürü detay.ve o kızla ilgili konuşurkende benimle kıyasladıklarına eminim.Kaynım malesef daha soğuk davranıyor bu mevzulardan sonra anlamsız bi şekilde.
Ne tesadüfki annesiyle konuştuktan sonra eşim aradı ve sakin sakin konuşup akşam yemeğe çıkalımmı dedi bana konuşuruz hem..Sanki 2 gün önce bana bağıran hakaret eden o adam değil başkası..tamam dedim gittik.bana iyi kibar davranıyor gülüyor vs...bende sanki 2 gün önce o gözyaşları dökmemişçesine gülüyorum...
Bu olayın üstünden 1,5 ay geçti nerdeyse..Biliyorum bu yolun sonu yok..Eşimin ailesinin beklentileri hiç bitmeyecek ve ana kuzusu eşim her fırsatta beni harcayacak.Kayınvalidemi aradığımda soğuk soğuk teli açıp iyiyim oturuyomdeyip bana sen nasılsın diye bile sormuyor..sesinden anlıyorum.Soğuk gelinmişim ben yine aptal gibi samimi bi sesle napıyosunuz şu nasıl bu nasıl diye soruyorum..Eskiden 2-3 gün aramasam oooo hiç aramıyorsun derlerdi.şimdi alıştılar artık demiyorlar.Eşimse görümcem ve çocuklarına bağımlı olarak hayatını geçiriyor.Bazen günde 2 kez kamerayla görüşüp çocukları görüyor..Yeğenlerini sevmesi sorun değil asla ama 35 yaşına gelmiş bi adamın çocuk sorumluluğundan kaçıp eşini bir kalemde harcayıp başka şeylerle avunduğunu görüyorum..Arada bana ahh bekar olsaydım keşke ne rahattım bee gibi laflar ediyor.
Kendimi kırmızı odadaki boncuğa benzetiyorum bazen iki kişilik yalnızlığımda...hatta boncuğun eşi tarafından nasıl yalnız hissettirildiği sahneleri izlerken ağlamıştım bunu gören eşime tanıdık geliyormu sana bu sahneler dedim..oda anlamış olacakki gel bi sarılıyim dedi bana..sanki ödül verir teselli eder gibi.. Şuan evli olduğum şu 1,5 yıla baktığımda iyiki çocuğum olmamış diyorum.Kendimle ilgili neler yaptım derseniz..Derse başladım sınavlara hazırlanıyorum.Mesleğimle ilgili bilg. programlarını yeniden çalışıyorum.Dönülmez bi yolda kendim için gece gündüz çalışmak zorundayım...Sırtımı güvenle yaslayacağım bi evlilik değil benimkisi...acı ama gerçek..bazı şeyleri başından sezmiştim ama insanların bu kadar fena, arkadan iş çeviren, ben iyi niyetli mazbut durdukça nasıl beni yok saydıklarını ezmeye çalıştıklarını..sen ne bilirsinki bakışlarını gördükten sonra..ben bunlar için yaşamıyorum dedim kendime...Bir yola başladım, umarımki bi çıkış yolu bulacağım....Bu evliliğin sonu nereye gider bilmiyorum ama yapayalnızda olsam ayakları yere sağlam basan çalışan kimseye minnet etmeyecek biri olmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.
Bu arada virüse rağmen eşim haftanın 3 günü annesine gidiyor:) bende 2 gün gidiyorum genelde.Pzt. gittiysem cuma mesela..haftasonu yasaklar olunca ayy görüşemiyoruz tıkıldık eve triplerine giriyorlar:) Her konuda tavsiyelerinize açığım..Böyle bi aileyle başedebilen, benim gibi başta çok pasif davranıp sonra toparlayan oldumu aranızda..
Iyyyy ne sacma bır beklentı .Allahım sen yardım et .Son konumu bilenler bilir devamında yaşadıklarımı anlatmak istiyorum sizlere..
Eşim ailesine gidip dolduruşa geldikten sonra bana hiç olmadık sözler etmişti..Haftanın 3 günü gittiğim ailesine neden ben olmadan tek hiç gitmedin diye hesap sormuştu benden.. bu konuyu kayınvalidemle konuşma kararı aldım belki size göre çocukça gelecek ama sürekli onların baskısı altında eşimden sözler işitmek çok ağrıma gidiyordu artık..
Her cuma aradığım gibi aradım hal hatır sorduktan sonra anne ben senle bişey konuşucam deyip konuya girdim..O akşam size geldikten sonra bana bunları söyledi siz bişey konuştunuzmu dedimm hayır biz bişey konuşmadık dedi başta..Sonra ben detay verince itiraf edip (eşimin adı x olsun) X o akşam bize gelince baktım morali bozuk sordum bende neyin var oğlum..oda demişki matemin takıntılarından bıktım..tedavi olması gerekiyor bu böyle gitmez..:) Önce şaşırdım tabii ama sonra keşke sorsaydınız anne ne takıntım varmış bende size anlatırdım dedim..başka hiçbişey demedi deyip inkar etti kayınvalidem... Ben konuyu uzaklık mevzusuna getirince ''-evet kızım sen bize geldin gelmedin demiyorum ama bizim içimize girmedinnn....hep eşinle geldin eşinle gittin...ben seni farklı beklerdim..teyzeye bile girip çıkmadın..'' (eşimin teyzesinden bahsediyor bana 2 araç uzaklıkta oturan 50 yaşlarında bi kadınla arkadaşlık etmemi beklemişler..ki ben eşimin teyzesini her cuma ararım oğlu evlendiğinde evine pastalar yapıp götürmekten tutun, gelinin ailesiyle tanışmasına kadar tüm özel şeylerinde yanlarında oldum..hep hizmetlerini yaptım.. ama bunlar yetmemiş.. görümcemi artık söylemiyor bile:)bende dedimki anne zaten haftanın 2-3 günü geldiğim bi yere bi günde tek gidiyim demeye gerek görmedim..ben bu kadarını yapabiliyorum sizin beklentinizin altında kalmış gibi cümleler kurdum..oda benim beklentim falan yok..diyerek o uçsuz bucaksız beklentilerini inkar etti..
Onlara göre bi eve gelin gelince evin tüm işini yapar kapı cam siler.misafir ağırlar.hep iç içe olurlar..Tabii benim haftanın 2-3 günü gidip orda hizmet etmem tencere tavalarına kadar yıkayıp her detayı düşünmem pek umurlarında olmamış..Her gittiğimde her hareketimin gözetlenmeside cabası..farkedersinizya hani birileri sürekli sizin davranışlarınızı gözetler..gülüşünüzden nasıl yürüdüğünüze kadar hep bi göz hapsi altında olduğunuzu düşünün.Bu arada bu konuşma tartışma havasında geçmiyor..içindekileri dökme gibi düşünün..Bi ara şunu dediğimi hatırlıyorum -Anne neden X beni dayısının geliniyle kıyaslıyor..siz o aileyle küssünüz görmüyor bile nasıl olurda o evin kızı gibi davranıyor sen uzaksın diyebilir...yine biz bişey demedik kendi farketmiştir dedi bana.:) Halbuki benim yanımda defalarca o kızı övüp yanımda eşim varken bunu yaptılar.İşte o kız çok iyi gelin sabahtan kalkar gelir kv. desine akşama kadar orda durur.çok iyidir çoook.. Tabii eşimde bunları duya duya sonunda bana pat diye herşeyi söyledi.
Takıntılı ve baskıcı olan eşim benim takıntılı olduğumu söylemiş ailesine.Kv ise kızım ben sizin kötü olmanızı istemem ama sen git doktora o zaman.takıntılı değilsende belki faydasını görürsünüz diye ekliyor..ve ben eşimin takıntılarından evde yaptığı baskılardan bahsedince haaayırr o öyle yapmaz.o önceden öyle değildi gibi savunmaya geçti.Bana çok iyi evlattır gibi laflar etti.bende iyi bi evlat olabilir ama evlilikte çok baskıcı davranıyor dedim..Bana bigün bile nakit paraya ihtiyacın varmı veriyim demeyen eşim annesinin cüzdanına para koyuyormuş:) pek düşünceli evlattır.yaklaşık 1 saat konuştuk.Konuşma sırasında kaynımın sesini duydum arkadan muhtemelen söylediklerimi duydu ve bana saydırıyordu arkadan..bende anne konuştuklarımız aramızda kalsın.kaynımın yada başkasının bilmesini istemiyorum dedim.oda yok onlar bilmez hiçbişey demezler diye savunmaya geçti fakat o günden sonra kaynım bana karşı 180 derece değişmiş vaziyette saygısız bi ifadeyle konuşuyor.Çünkü telefonda kayınvalidemle konuşmamdan rahatsız olduğunu düşünüyorum..Birde kaynımın kızarkadaşı olmadan önce ve sonraki hali inanılmaz farklı..Eşimin ailesi sürekli insanları kıyaslayan tipler işte o ondan güzel o ondan kısa veya uzun...o ondan zengin vs..bir sürü detay.ve o kızla ilgili konuşurkende benimle kıyasladıklarına eminim.Kaynım malesef daha soğuk davranıyor bu mevzulardan sonra anlamsız bi şekilde.
Ne tesadüfki annesiyle konuştuktan sonra eşim aradı ve sakin sakin konuşup akşam yemeğe çıkalımmı dedi bana konuşuruz hem..Sanki 2 gün önce bana bağıran hakaret eden o adam değil başkası..tamam dedim gittik.bana iyi kibar davranıyor gülüyor vs...bende sanki 2 gün önce o gözyaşları dökmemişçesine gülüyorum...
Bu olayın üstünden 1,5 ay geçti nerdeyse..Biliyorum bu yolun sonu yok..Eşimin ailesinin beklentileri hiç bitmeyecek ve ana kuzusu eşim her fırsatta beni harcayacak.Kayınvalidemi aradığımda soğuk soğuk teli açıp iyiyim oturuyomdeyip bana sen nasılsın diye bile sormuyor..sesinden anlıyorum.Soğuk gelinmişim ben yine aptal gibi samimi bi sesle napıyosunuz şu nasıl bu nasıl diye soruyorum..Eskiden 2-3 gün aramasam oooo hiç aramıyorsun derlerdi.şimdi alıştılar artık demiyorlar.Eşimse görümcem ve çocuklarına bağımlı olarak hayatını geçiriyor.Bazen günde 2 kez kamerayla görüşüp çocukları görüyor..Yeğenlerini sevmesi sorun değil asla ama 35 yaşına gelmiş bi adamın çocuk sorumluluğundan kaçıp eşini bir kalemde harcayıp başka şeylerle avunduğunu görüyorum..Arada bana ahh bekar olsaydım keşke ne rahattım bee gibi laflar ediyor.
Kendimi kırmızı odadaki boncuğa benzetiyorum bazen iki kişilik yalnızlığımda...hatta boncuğun eşi tarafından nasıl yalnız hissettirildiği sahneleri izlerken ağlamıştım bunu gören eşime tanıdık geliyormu sana bu sahneler dedim..oda anlamış olacakki gel bi sarılıyim dedi bana..sanki ödül verir teselli eder gibi.. Şuan evli olduğum şu 1,5 yıla baktığımda iyiki çocuğum olmamış diyorum.Kendimle ilgili neler yaptım derseniz..Derse başladım sınavlara hazırlanıyorum.Mesleğimle ilgili bilg. programlarını yeniden çalışıyorum.Dönülmez bi yolda kendim için gece gündüz çalışmak zorundayım...Sırtımı güvenle yaslayacağım bi evlilik değil benimkisi...acı ama gerçek..bazı şeyleri başından sezmiştim ama insanların bu kadar fena, arkadan iş çeviren, ben iyi niyetli mazbut durdukça nasıl beni yok saydıklarını ezmeye çalıştıklarını..sen ne bilirsinki bakışlarını gördükten sonra..ben bunlar için yaşamıyorum dedim kendime...Bir yola başladım, umarımki bi çıkış yolu bulacağım....Bu evliliğin sonu nereye gider bilmiyorum ama yapayalnızda olsam ayakları yere sağlam basan çalışan kimseye minnet etmeyecek biri olmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.
Bu arada virüse rağmen eşim haftanın 3 günü annesine gidiyor:) bende 2 gün gidiyorum genelde.Pzt. gittiysem cuma mesela..haftasonu yasaklar olunca ayy görüşemiyoruz tıkıldık eve triplerine giriyorlar:) Her konuda tavsiyelerinize açığım..Böyle bi aileyle başedebilen, benim gibi başta çok pasif davranıp sonra toparlayan oldumu aranızda..
Ne guzel soyledin kaldiramayip psikolojik siddetle bastirmaya calisiyorlarİyi bir mesleğin var. Biz kadınlar o kadar güçlüyüz ki aslında o ÖKÜZcükler bunu kaldıramıyor ve bizi bu psikolojik şiddetle bastırmaya çalışıyorlar. Benim eşimle 6 yıldır birlikteyiz ewlilik 4 yıl. Bir kere ya bir kere ikimiz için tartışmadık. O büyük kavgalar bizim yüzümüzden çıkmadı. Sen senden gidiyorsun. Ben yükseklisans mezunuyum. Yıllardır çalışıyordum. Gecen yıl onun tayini için işimi ailemi herseyimi bırakıp küçücük bi ilçeye gittik. İlk 8 ay hersey muhtesem. Adam gözümün içine bakıyor benim karım çok fedakar benim karım yıllarca yolumu gözledi evlenmek için benimle çok sewdiği babasını karşısına aldı. Büyük yerde büyüdü ama benim için herseyini bırakıp buraya geldi sana ne yapsam azdedim ki ewet değişti artık uzaklaşınca düşüklerimin stresini bir kenara bırakıp çocuk düşünebiliriz dedim. anaa ne oldu anası geldi gördü gelin çocuk doğurcak diye yatıyo oğlu getiriyo
3 ay önce ailemin yanına gelene kadar o okumuş kültürlü konuşkan girişken kadın gitmiş asalak bi insan olarak 4 kelimeyi bir araya getirebildiğim cümle kuramıyordum. Bu cahil insanların saçma sapan alınganlıkları sorunlarını düşünmekten bende kendimi onlara benzetmiştim. İlk 1 ay söylediğim tek şey GÜCÜM YOKKİ BENİM diyordum. Kızıma bakıp bakıp ağlıyordum. Kafamı toparladıkça o ÖKÜZcükten çok daha güçlü olduğumu farkettim. Onun gibi korkak değilim ben. Sana bunları anlatıyorum çocuğun yokken çok iyi düşün taşın. Bak ne diyorsun keşke nişanlıyken bitseydi. Her günümüz kıymetli. Neden o dengesizler için bizde dengemizi bozalım? Onların bizim üstümüzden egolarını tatmin etmelerine izin verip hayatı kendimize zehir edelim?
sağolun geçen sürede çok şeyler oldu fırsat bulup buraya giremedim..Kayınvalidem bigün beni ve eşimi kahvaltıya çağırdı.Ben anlamadım başta ama meğer bizi yüzleştirmek için çağırmış..Benim ona anlattığım sorunlarımı eşimin yanında sen böyle yapmışsın bana göre yapmazsında...yapmışsın aranızda ne sıkıntı varsa çözün bu böyle gitmez dediğini hatırlıyorum.eşimde yanımdayken anne sen oğlum yapmaz deme gayette anlattığım şeyleri yaptı ama bazılarını hatırlamıyor bile..Gittiğimiz günşer eşimle aramız iyiydi garip bi şekilde bana iyi davranıyordu.Bu durumdan ötürü bi kriz olmadan konu kısa bi şekilde konuşuldu.Tabiki ben haksızım onlara göre.Yaşadıklarımdan şüphe eder hale geldim çok zor insanlar emin olun.Pskolagtan randevu aldım ben bi kez görüştüm bu sürede.Eşimde belliki annesiyle herşeyi konuşmuş bazı yapmadığım şeyleri abartarak anlatmış.Ben kapıları çarpıyormuşum tartışınca gibi..Oysaki o hale gelene kadar abartısız 6-7 defa aynı konudan sıkıntı yaşayıp artık yeter dediğim noktada odadan çıkışımı bu şekilde ifade etmiş.. Hislerim değişmedi..Sadece eşim biraz daha iyi davranıyor bana.Tabiki güvenim kırıldığı için en çokta ailesinin sözleri hiç affedilir olmadığı için çok üzgünüm.Biz çok iyiyiz deyip beklentileri tavan olup, oraya gittiğimde en ufak hareketime kadar gözetleniyorum..Hedef tahtasına akoymuşlar beni açığımı arıyorlar.Onlara göre oğulları çok iyi kusursuz..Hele görümcemin eşimi nasıl övdüğünü görseniz bu ne kardeş düşkünlüğü dersiniz.Çünkü eşim yeğenlerine baba gibi ilgi gösteriyor her anlamda destek onlara..ama ailesine yaranacak derken eşini hiç yerine koymuş bi insan..Yaza kadar süre tanıyorum kendime biraz daha düşünüp ya bu durumu düzelticem yada kendi yoluma bakıp bu haksızlıktan kurtulucam..matemm nasılsın