- 17 Ağustos 2011
- 22.890
- 144.671
Herkese merhabalar...
Girdiğim tuhaf ruh halinden belki beni kurtarabilirsiniz diye açtığım konuya hoşgeldiniz:)
Son bikaç aydır aşırı umursamaz,herşeyi boşlayan bir insan olup çıkıverdim.Sanki dünya umrumda değil.
Mesela salı günü son vizelerim başlıyor,iyi bir not almam şart çünkü artık 4. sınıfım, alttan alma gibi bir lüksüm yok...Finaller olsa bi şekilde kurtarılır ne bilim bütünleme olur,tek ders sınavı olur...Ama vizeyi telafi etmeme imkan yok o yüzden iyi çalışmalıyım...
Ama günlerden pazar saatlerden 5 olmuş,ben hala notlarıma bakmadım bile tam mı diye
Herşeyi öyle savsaklıyorum ki;alttan aldığım dersler vardı çarşamba günü,"gideyim de nelerden sorumluyuz öğreneyim" dedim,"alt sınıftan birilerinin numarasını alır sınavla ilgili sorum olursa sorarım" diye düşündüm..
peki ne yaptım???
arkadaşım kahvaltıya çağırdı ona gittim!!!
mezuniyetle ilgili bana da görev verildi,yapacağım 2 saatlik iş...Erteledikçe erteledim,son saniye hallettim..
Final yerine geçecek sunumumuz vardı,görev dağılımında bile yoktum grubumun yanında,slaytı yapan çocuk mesaj atıp durdu anlatacağım kısmı göndereyim diye,anlatımın olduğu gece anca toparlayıp gönderebildim...Mesaj geliyor telefonuma merak edip açmıyorum bile :-/
Bu seneki KPSS'de bizim grubun ataması olmuyor,sadece sözleşmeli alım yapılabiliyor.Ama yine de belli olmaz bizim hükümete,belki yerel seçimler öncesi birşeyler olabilir..Bunu bilmeme rağmen elime bir test kitabı bile değidirmedim..
Staja başlayacaktım çok güzel bir yerde,yanında çalışacağım bayan beraber aldığımız bir eğitim sırasında beni tanıyıp,sevip daha ben teklif etmeden çağırmıştı staja.Gözünde çok iyi bir imajım vardı,ona bile "çarşamba ararım sizi" deyip daha geç arıyorum.İnanın elimde olan birşey değil,hiç böyle bir insan değildim :-/ Bu sorumsuz hallerim yüzünden gözünden düşmekten çok korkuyorum çünkü okuduğum bölümle ilgili ilk iş deneyimim,bana pekçok konuda referans olacak bir kişi,üstelik çok da saygı duyduğum bir bayan...
Aaa unutmadan,bir keresinde eski ev arkadaşımın ders kaydını ben yaparım demiştim,onu da unutmuştum.Neyse ki insaflı okul yönetimimiz,kurallara aşırı düşkün insanlar olsalardı kızın eğitimi yanabilebilirdi benim yüzümden..Gerçi kendisinin şehre erken gelmesi gerekirdi,tüm sorumluluk da bende değil ama yine de hatam büyük,farkındayım :26:
Bazen bahsediyordum forumda,harika bi proje ekibinin içindeyim,aylarca çok çabaladık gecemizi gündüzümüze kattık..Tam projeyi hayata geçirmeye başladık,onu da savsaklamaya başladım :-/ "proje günlüğü tutun" diye bas bas bağırıyo hocamız,daha iki sayfa göndermedim adama. Kitap yazma görevini üstlendim; insanlık için küçük,benim için de kariyerim için büyük bir olay...CV'me altın harflerle işleyeceğim basılı bir kitabım olacak.Ama üçüncü sayfada bıraktım,hala yazmamı bekliyo bi köşede. Ekibim televizyona programa çıkıyor,sırf uyucam diye katılmıyorum..Hani hevesle alır saklarsınız ya yerel gazetede çıkan resminizi.Ben o gazeteyi almıyorum bile,öyle düşünün...
yurtdışıyla ilgili bi planım var,tam benlik bir projeyle Avrupa'ya gitmek için.Ona yazacağım mektup hazır,ingilizceye çevrilmesi ve gönderilmesi gerekiyor bir an önce,zerre çabam yok bu konuda da
Dünya kadar tura yazıldım,para biriktirmem lazım..Ama sadece birkaç günlük iş buldum.Eski çalıştığım organizatöre yeni numaramı vermedim bile,oysa arasam adamı bana mutlaka bikaç iş bulur...ona bile üşeniyorum
"Gezi olsun da gezeyim,konser olsun gideyim"
tek yaşam amacım bu sanki
Mezun olduğumda üniye başladığımdan beri kendi imkanlarımla 20 şehir gezmiş olucam,en büyük zevkim haritada gittiğim yerleri boyamak...Aklımda hala mezuniyetten sonra "ayşeyle fatma manisalı,cerenle celal izmirliydi..Hee ben manisaya geçsem,ordan izmiree...dönüşte de aydına mı geçsem acaba,aydınlı kim vardı ki???" modundayım.Bugünlerde beni mutlu eden tek şey yeni yerler gezmek...
Sizce bu moddan nasıl kurtulabilirim? Üniversitemin son aylarını geçen üçbuçuk senede olduğu gibi cıvıl cıvıl,koşuşturarak geçirmek istiyorum ama içimden birşey bana engel oluyor.
şimdi böyleysem memlekete döndüğümde nasıl olurum bilemiyorum,bu halim beni korkutuyor..
Siz ne önerirsiniz?
bir ara kedi arkadaşın paylaştığı spora başlayayım dedim ama devam ettiremedim, elbecerisi gerektiren bir kursa yazıldım,birkaç hafta sonra başlayacak...
Başka ne gibi önerileriniz olabilir? merakla bekliyorum..
sevgiler
Girdiğim tuhaf ruh halinden belki beni kurtarabilirsiniz diye açtığım konuya hoşgeldiniz:)
Son bikaç aydır aşırı umursamaz,herşeyi boşlayan bir insan olup çıkıverdim.Sanki dünya umrumda değil.
Mesela salı günü son vizelerim başlıyor,iyi bir not almam şart çünkü artık 4. sınıfım, alttan alma gibi bir lüksüm yok...Finaller olsa bi şekilde kurtarılır ne bilim bütünleme olur,tek ders sınavı olur...Ama vizeyi telafi etmeme imkan yok o yüzden iyi çalışmalıyım...
Ama günlerden pazar saatlerden 5 olmuş,ben hala notlarıma bakmadım bile tam mı diye
Herşeyi öyle savsaklıyorum ki;alttan aldığım dersler vardı çarşamba günü,"gideyim de nelerden sorumluyuz öğreneyim" dedim,"alt sınıftan birilerinin numarasını alır sınavla ilgili sorum olursa sorarım" diye düşündüm..
peki ne yaptım???
arkadaşım kahvaltıya çağırdı ona gittim!!!
mezuniyetle ilgili bana da görev verildi,yapacağım 2 saatlik iş...Erteledikçe erteledim,son saniye hallettim..
Final yerine geçecek sunumumuz vardı,görev dağılımında bile yoktum grubumun yanında,slaytı yapan çocuk mesaj atıp durdu anlatacağım kısmı göndereyim diye,anlatımın olduğu gece anca toparlayıp gönderebildim...Mesaj geliyor telefonuma merak edip açmıyorum bile :-/
Bu seneki KPSS'de bizim grubun ataması olmuyor,sadece sözleşmeli alım yapılabiliyor.Ama yine de belli olmaz bizim hükümete,belki yerel seçimler öncesi birşeyler olabilir..Bunu bilmeme rağmen elime bir test kitabı bile değidirmedim..
Staja başlayacaktım çok güzel bir yerde,yanında çalışacağım bayan beraber aldığımız bir eğitim sırasında beni tanıyıp,sevip daha ben teklif etmeden çağırmıştı staja.Gözünde çok iyi bir imajım vardı,ona bile "çarşamba ararım sizi" deyip daha geç arıyorum.İnanın elimde olan birşey değil,hiç böyle bir insan değildim :-/ Bu sorumsuz hallerim yüzünden gözünden düşmekten çok korkuyorum çünkü okuduğum bölümle ilgili ilk iş deneyimim,bana pekçok konuda referans olacak bir kişi,üstelik çok da saygı duyduğum bir bayan...
Aaa unutmadan,bir keresinde eski ev arkadaşımın ders kaydını ben yaparım demiştim,onu da unutmuştum.Neyse ki insaflı okul yönetimimiz,kurallara aşırı düşkün insanlar olsalardı kızın eğitimi yanabilebilirdi benim yüzümden..Gerçi kendisinin şehre erken gelmesi gerekirdi,tüm sorumluluk da bende değil ama yine de hatam büyük,farkındayım :26:
Bazen bahsediyordum forumda,harika bi proje ekibinin içindeyim,aylarca çok çabaladık gecemizi gündüzümüze kattık..Tam projeyi hayata geçirmeye başladık,onu da savsaklamaya başladım :-/ "proje günlüğü tutun" diye bas bas bağırıyo hocamız,daha iki sayfa göndermedim adama. Kitap yazma görevini üstlendim; insanlık için küçük,benim için de kariyerim için büyük bir olay...CV'me altın harflerle işleyeceğim basılı bir kitabım olacak.Ama üçüncü sayfada bıraktım,hala yazmamı bekliyo bi köşede. Ekibim televizyona programa çıkıyor,sırf uyucam diye katılmıyorum..Hani hevesle alır saklarsınız ya yerel gazetede çıkan resminizi.Ben o gazeteyi almıyorum bile,öyle düşünün...
yurtdışıyla ilgili bi planım var,tam benlik bir projeyle Avrupa'ya gitmek için.Ona yazacağım mektup hazır,ingilizceye çevrilmesi ve gönderilmesi gerekiyor bir an önce,zerre çabam yok bu konuda da
Dünya kadar tura yazıldım,para biriktirmem lazım..Ama sadece birkaç günlük iş buldum.Eski çalıştığım organizatöre yeni numaramı vermedim bile,oysa arasam adamı bana mutlaka bikaç iş bulur...ona bile üşeniyorum
"Gezi olsun da gezeyim,konser olsun gideyim"
tek yaşam amacım bu sanki
Mezun olduğumda üniye başladığımdan beri kendi imkanlarımla 20 şehir gezmiş olucam,en büyük zevkim haritada gittiğim yerleri boyamak...Aklımda hala mezuniyetten sonra "ayşeyle fatma manisalı,cerenle celal izmirliydi..Hee ben manisaya geçsem,ordan izmiree...dönüşte de aydına mı geçsem acaba,aydınlı kim vardı ki???" modundayım.Bugünlerde beni mutlu eden tek şey yeni yerler gezmek...
Sizce bu moddan nasıl kurtulabilirim? Üniversitemin son aylarını geçen üçbuçuk senede olduğu gibi cıvıl cıvıl,koşuşturarak geçirmek istiyorum ama içimden birşey bana engel oluyor.
şimdi böyleysem memlekete döndüğümde nasıl olurum bilemiyorum,bu halim beni korkutuyor..
Siz ne önerirsiniz?
bir ara kedi arkadaşın paylaştığı spora başlayayım dedim ama devam ettiremedim, elbecerisi gerektiren bir kursa yazıldım,birkaç hafta sonra başlayacak...
Başka ne gibi önerileriniz olabilir? merakla bekliyorum..
sevgiler