• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bu öğrenciler hiç susmaz mı?

Herkes haklı, öğretmen de haklı, söyleyen de haklı,
Ama herkes de biraz hatalı,hepimiz,kusura bakmayın öğretmenim ama önce de siz,,
Bence en önemlisi şu ki bunların hepsi hayatta bir renktir, sınıftaki öğrenciler için bir renk,öğretmen için sıkı bir mesleki imtihan, topluma bir desen..
Bir şiirde olduğu gibi
"Ben bir renk bir desen,
Öğretmenim sen beni,nakıs nakış işlesen.."
Öğretmenim ilgi,alaka ve mesainizden birazcık feda edip bu çocuğun yüreğine inmenin yolunu bulabilseniz keşke..
Özellikle bu özel çocukların kazanılmasının, o çocukla yatıp o çocukla kalkmanın,hani size formasyonunuz esnasında illaki vurgulamışlardır (!), çocuklarınızla üzülüp onlarla dertlenmenin sancısıyla rüyalarda uğraşmanın muhakkak bir ödülü olur diye düşünüyorum..
 
buraya yorum yapmak kolay cünkü içinde olan siz değilsiniz emin olun her öğretmen elinden geleni yaptı sanki biz başıboşmu bıraktık ama bir çoçuk çantasında bıçak tasıyabiliyor ve okuldaki öğrencinin azını burnunu kırabiliyor bıcak cekebiliyorsa sabırda bi yerde tükeniyor gercekten zihinsel engelli öğrenci var dediysem benim bildiğim onların özel okulları olduğu benim bildiğim sahsen ben yazımda ben istemiyorum diye birsey belirtmedim ögretmenliğin kutsal olduğunu sabır gerektirdiğini ayrıca cok iyi bilen biriyim derste bikaç ögrenci gözüne ders işleyebilmek aşkıyla bakarken sizi bayan diye hafif görüp ilgilenmeyen cocuk ve onun etrafında kurduğu grup sınıfta gezip dedigimi tekrarlayıp acaip acaip bagırırken idareye söyledigim halde hicbisy yapılmazken insanın zoruna nasıl gidiyor bilemezsiniz ben elimden geleni yapmaya çalısıyorum güleryüzle yaklasıyorum konusuyorum tamam diyo ama gene aynı benim üzüldüğüm öğrenmek isteyenlerede öğretememek

İnsanların size tepki göstermelerinin sebebi siz herhangi bir mesleği tercih etmemişsiniz madem öğretmenlik yapmak istiyorsunuz bunun ne büyük sorumluluklar gerektiğinin farkında olmanız lazım. Öğretmenlik sabır işidir, vicdan işidir, yeterlilik gerektiren bir iştir. Siz okula herşeyden habersiz turist gibi giderseniz tabi apışıp kalırsınız. Babamın öğretmenlik yaptığı okula giderim bazen kitaplığını düzenlerim ya da herhangi bir etkinlikleri varsa izlemek için hiç unutmam Hüseyin diye bir öğrencisi vardı babamın çocuk öğretmenlerden birinin kolunu koparırcasına ısırmış dişini geçirmiş resmen ama çocuk kendine engel olamıyor bunları elinde olmadan yapıyor hırlıyor tükürüyor saldırgan bir çocuk.Babam öğretmen arkadaşına rica etti "bu olay duyulursa çocuğu atarlar okuldan çocuğun ailesini biliyorum hayatını biliyorum bu küçücük bedene öyle ağır ilaçlar yükleniyor ki hocam sizin bilmediğiniz çok şey var" dedi sağolsun o da kırmadı babamı ve o çocuğu mezun etti babam. -Ha Hüseyinle nasıl bir ortak dil yakalayabildi onu nasıl kontrol altında tutabildi nasıl sözünü dinletti onu sınıfa kaynaştırmayı nasıl başardı inan benim de aklım almadı ama olması gerekenin bu olduğuna eminim. Küçük bir çocuğu link vererek yaftalamak hiç doğru değil. zorla öğretmen yapmadılar sizi sanırım o zaman kimseye kızmaya hakkınız yok. "buraya yorum yapmak kolay" demişsiniz evet buraya "bu çocuklar hiç susmaz mı" diye yazmak hakikaten işin kolayı !
 
Herkes haklı, öğretmen de haklı, söyleyen de haklı,
Ama herkes de biraz hatalı,hepimiz,kusura bakmayın öğretmenim ama önce de siz,,
Bence en önemlisi şu ki bunların hepsi hayatta bir renktir, sınıftaki öğrenciler için bir renk,öğretmen için sıkı bir mesleki imtihan, topluma bir desen..
Bir şiirde olduğu gibi
"Ben bir renk bir desen,
Öğretmenim sen beni,nakıs nakış işlesen.."
Öğretmenim ilgi,alaka ve mesainizden birazcık feda edip bu çocuğun yüreğine inmenin yolunu bulabilseniz keşke..
Özellikle bu özel çocukların kazanılmasının, o çocukla yatıp o çocukla kalkmanın,hani size formasyonunuz esnasında illaki vurgulamışlardır (!), çocuklarınızla üzülüp onlarla dertlenmenin sancısıyla rüyalarda uğraşmanın muhakkak bir ödülü olur diye düşünüyorum..

tabi canım öğretmenler evliya zaten. siz bizi melaike falan mı sanıyorsunuz??? bizim de okul dışında türlü çeşit derdimiz sıkıntımız var, herkes insan da öğretmen başka bir şey mi... artık her sorumluluğu öğretmenlere yüklemekten vazgeçip evlat yetiştirmenin sorumluluğunu almayı bilse insanımız, daha toleranslı öğretmenler görecektir elbette.( bunu engelli olmayan öğrenciler için söyledim.) bu arada biz ilköğretim ve lise öğretmenleriyiz, özel eğitim bizim alanımız değil bilgimiz sınırlı bu konuda.
 
Herkes haklı, öğretmen de haklı, söyleyen de haklı,
Ama herkes de biraz hatalı,hepimiz,kusura bakmayın öğretmenim ama önce de siz,,
Bence en önemlisi şu ki bunların hepsi hayatta bir renktir, sınıftaki öğrenciler için bir renk,öğretmen için sıkı bir mesleki imtihan, topluma bir desen..
Bir şiirde olduğu gibi
"Ben bir renk bir desen,
Öğretmenim sen beni,nakıs nakış işlesen.."
Öğretmenim ilgi,alaka ve mesainizden birazcık feda edip bu çocuğun yüreğine inmenin yolunu bulabilseniz keşke..
Özellikle bu özel çocukların kazanılmasının, o çocukla yatıp o çocukla kalkmanın,hani size formasyonunuz esnasında illaki vurgulamışlardır (!), çocuklarınızla üzülüp onlarla dertlenmenin sancısıyla rüyalarda uğraşmanın muhakkak bir ödülü olur diye düşünüyorum..

"kitaplarda" fazla mı yaşıyoruz ne?gerçek dünyaya dönülse keşke:ssz:


tabi canım öğretmenler evliya zaten. siz bizi melaike falan mı sanıyorsunuz??? bizim de okul dışında türlü çeşit derdimiz sıkıntımız var, herkes insan da öğretmen başka bir şey mi... artık her sorumluluğu öğretmenlere yüklemekten vazgeçip evlat yetiştirmenin sorumluluğunu almayı bilse insanımız, daha toleranslı öğretmenler görecektir elbette.( bunu engelli olmayan öğrenciler için söyledim.) bu arada biz ilköğretim ve lise öğretmenleriyiz, özel eğitim bizim alanımız değil bilgimiz sınırlı bu konuda.
:42:
 
bu öğrenciler hiççççç susmaz faranjitim vardı birde laranjitim azdı sesim bi parça bile çıkmıyor bugün dr istirahat verdi ses tellerim baya kötü:50:
 
off yine başlanmış öğretmencilik oynamaya...ya öğretmen olunca ne oluyo anlamıyorum ki? sıradan bir meslek..bu kadar yüce görmeyelim kendimizi. 7 yıllık öğretmenim daha bi kere kendimi üstün insan sınıfına sokmadım..altı üstü öğretmeniz...çoğu zaman öğretemeyen, çocukları aşağılayan, korkutan öğretmenler..ya değilsek de boşa tartışmaya gerek yok.
 
Lise 1.siniflarin temel dini bilgiler dersine giriyorum.sinif tekrarları olan mi,ergenlik dönemini sıkıntılı atlatan gencler mı ararsınız hepsi mevcut.zor gercekten fakat sevilmeden yapılmayacak bi meslek.hayatimin ilk ses kisikligini 3 hafta boyunca yasadım.yine de sevdim ve birşeyler öğretmenin mutluluğu cok guzel. Netice de peygamber mesleği(;
 
galiba öğretmenleri elinde sihirli bir değneği olan sihirbaz zannediyor bazıları. ya öğretmen de bi insan gökten inme bir melek değil ki. onun da sabrının tükendiği bi nokta var. onun da özel bi hayatı ailesi,eşi, çocukları var. bütün yükü öğretmenin omuzlarına yüklemek niye. sen evde çocuğuna öğretmene, büyüklere saygı,sana bir şeyler öğretmeye çalışanlara karşı minnettarlık değerlerini bi öğret bakalım da sonra öğretmenden bir şey bekle.

eğitim ilk olarak ailede başlar arkadaşlar. siz çocuğunuza ne verebiliyorsanız öğretmenden de fazlasını beklemeyin
 
Back