bu konuyu açıp açmamayı çok düşündüm ama..

Arkadaşlar merhaba,
Sitede yeniyim, forumu sürekli takip etsem de sorunum için üye olup konu açmaya bi türlü cesaret edemedim. Ya tanıdık birisi okursa ya bir şekilde insanların karşısına çıkarsa ben olduğumu anlarlarsa diye. Neden derseniz, bu konuyu sorun ettiğim için bazen kendimden nefret ediyorum bazen de kendimi çok haklı buluyorum. İşte bu git-geller beni paranoyak yaptı. Umarım yazdıklarım çok uzun gelip okumanıza engel olmaz...
Nişanlıyım ve kısa bir süre sonra düğünümüz var. Nişanlımı çok seviyorum, o da beni aynı şekilde. Ailelerimiz de çok iyi anlaşıyorlar ve ikimizi de kendi çocukları gibi görüyorlar Allah'a şükürler olsun. Bundan yana değil problemim. Benim sıkıntım ailemin maddi durumu. Babam emekli memur annem ev hanımı. Birde kardeşim var başka şehirde okuyan. Biz nişanlımla herşeyimizi kendimiz yapıyoruz. Yüklü bi miktar kredi çektik, mobilyamızı, beyaz eşyamızı ıvır zıvır evin herşeyini aldık, kiralık evimizi tuttuk, düğünümüzü de kendimiz yapıcaz bir miktar daha kredi çekip. Yani ne nişanlımın ailesinden ne benim ailemden bişey istemedik. Bu tamamen bizim kararımızdı, nişanlım da bu şekilde istiyodu ben de. Onlar bizi büyüttü bu yaşa getirdi meslek sahibi yaptı artık yeter, biz kendi ayaklarımızın üstünde durabiliriz diye bu yola girdik. Herşeyimiz de Allah'ın yardımıyla tam istediğim gibi oldu.
Ailenle derdin ne derseniz şöyle ki; babam emekli olacağı zaman ben evde oturmam taksicilik bile olsa çalışırım falan derdi. Kaaaç sene oldu iş miş yok. Bir iş kurdu genç bi çocukla onu batırdı, borca girdiler ki zaten memur maaşı ne kadardır daha çalışırken bile hep borç içindeydik. Sonra annem bi iş buldu orası olmadı ayrıldı, sonra bi daha buldu benim bu nişan işleri yüzünden çok izin alınca iş yeri sahibi mırın kırın etti, annem de hiç müdanaa etmeyeceğim diye çıktı bıraktı kadını. Ki o kadar da söylemiştim anne izin alma bi şekilde hallederiz, kadın kızar mızar, hiç dinlemedi olan da oldu işte. Şimdi ne o ne babam çalışıyor, sadece gelen bi emekli maaşı o kadar. Bi kaç sene öncesinde benden kredi çekmemi istediler taksidini biz öderiz her ay kredi kartına yüklü para yatırmayalım dediler kredi kartlarını kapatmak için çektim. Sonuç hala ben ödüyorum taksitleri. Bunun yanında kardeşime her ay belli miktar para gönderiyorum. Yetmiyor arada parasız kaldığından annemlerden istiyor onlar da benden istiyor gönderiyorum. Şimdiki mevzu ise düğün için! Annemle işte perdeden halıdan konuşuyoruz, kalkmış bana diyor ki işte 5 milyar kredi çek sen ben ödeyeyeim taksitlerini halını perdeni alırım onla! O an gözüm döndü, anne dedim sakın krediye mrediye girişme ben alıcam herşeyimi. İşte bu sefer ya sen hiç beni düşünmüyosun da benim için bunu yapsan nolur da, sen yapmazsan dayına söylerim o çeker de. Dedim sakın beni onların ağzına düşürme. Çünkü kızlar akrabalarım inanılmaz dedikoducu insanlardır. Zaten herkesin gözü üstümüzde şu düğün mevsuzundan dolayı. Kesinlikle anne dedim bunu aklından çıkar, ben nişanlıma ne derim dedim. Çünkü kızlar biz öğrencilikten beri hep paramızı birlikte harcadık, ben onun parasını aldım o benimkini ve şu anda benim her ay yaptığım ödemeleri biliyor, kardeşime yolladığımı, annemlerin kredisini ödediğimi vs. Eğer ki bu krediyi de çekersem de onlar yine ödeyemezse rezil olurum artık iyice. O kadar kötü hissediyorum ki kendimi... Bazen kızıyorum insan ailesi için yapmaz mı diye ama inanın 4 senedir çalışıyorum bunun 3 senesi maaşımı komple aileme verdim. Zaten o yüzden ne çeyiz yapabildim ne bişey, şimdi de o sebeple bu kadar zorlanıyoruz. Ve artık ben kendi ailemi düşünmekten yeni kuracağım ailemi düşünemez oldum. Psikolojim çok bozuldu. Ailem kendilerini bu konuma düşürdü diye hem kızıyorum onlara hem üzülüyorum. Babam da annem de çok genç. İsteseler iş bulamazlar mıydı, çok rahat bulurlardı. Hadi onu geçtim madem iş yok o zaman ayağını yorganına göre uzat. Hem bana kredi çek diyorlar hem de daha ipekten çarşaf yaptırmayı düşünüyor annem. Evet biliyorum benim için en iyisi olsun istiyor ama işte para yoksa yoktur yani, napalım gün gelir ipek çarşafımız da olur veya daha güzelleri olur. Bunu böyle düşünmüyor. Aslında içten içe kendisini düşndüğünü hissediyorum. Tek ki o nişanlımın ailesine rezil olmayalım diye. Ama o insanlar da yokluktan gelerek böyle olmuşlar, onlar da ikinci el eşyayla, elalemin gelinliğiyle evlenmişler. Bunu kesinlikle yadırgayacak insanlar değiller.
Psikolojim o kadar bozuldu ki kızlar artık ne yapacağımı bilemiyorum. Nişanlıma anlatamıyorum çünkü sonuçta ailem, onlar için yeterince borç ödüyoruz yetmez mi diye bir düşünce okusam gözlerinden bana yeter. Ha bunu yapacağını asla düşünmem ama insan bu şeytana uymaz mı? Hepimiz yapabiliriz o da melek değil neticede. Onun ailesine de mahcup oluyorum, arada bize yardım ediyorlar işte nişanlıma ellerinden geldiğince yardım ediyorlar. Böyle artık bazen yerin dibine girsem şimdi diyorum.
Nişanlıma bazen aksettiriyorum, ya sana da mahcup oluyorum falan diye, biz artık bi aileyiz yarın benim ailemin yardıma ihtiyacı olsa onlara da etmez miyiz diyo. Zaten benim hayattaki en büyük şansım o.... O kadar anlayışlı ki.. Allah'ım inşallah bozmaz bunu.. Ama işte ben artık o kadar tedirginim ki kızlar, her an acaba borçları var mı, acaba taksiti ödediler mi, acaba kardeşimin parası var mı demekten kendimi paranoyak ettim. Daha aile kurmadan bir ailenin sorumluluğunu aldım, bir çocuğun okumasının sorumluluğunu aldım ve inanın artık çocuk yapabilecek miyim bilmiyorum. Çünkü daha şimidden yoruldum..
Çok uzun yazdım biliyorum, nolur kusuruma bakmayın. İnsanın bir derdi olunca kendine hakim olamıyor sanırım.. Yardımlarınızı, fikirlerinizi bekliyorum. Sizce ben hayırlı mı hayırsız mı bi evladım anneme babama, onların iyi duruma gelmeleri için ne yapabilirim? Ve nolacak bu psikolojim benim.. Şimdiden saolun arkadaşlar.....................................

ben üniv okurken babam emekli olduğu için banada abim para yollardı. ama ben her seferinde para istemez çalışırdım o düşünür gönderirse sağolsun derdim hakkınıda ödeyemem. kardeşin bence çalışabilir. ailene geelince abim babamlara ev aldı kredi borcunu birlikte ödedik ondan önce hep ben kira ödedim. bunların hiçbiri gözümde değil çünkü ailem. aynı şey senin içinde geçerli. sen hayırlı bir evlatsın Allah sana da nasip etsin senin gibi evlat. ama artık seni düşünmeliiler seninde bir ailen olucak kısa süre sonra. bence düşüncesizlilk yada hayırsız evlat olarak görme kendini. ben artık aileme para vermiyorum çeyiz alıyorum bunu onlar söyledi zaten. evlenip o kapıyı herkese kapattığınızda yalnızca kocan olucak yanında ve tabi borçların. birçok evlilik bu yüzden bitiyor. sen dikkatli olmaya dvam et bence..

mmousee .!.:

ben üniv okurken babam emekli olduğu için banada abim para yollardı. ama ben her seferinde para istemez çalışırdım o düşünür gönderirse sağolsun derdim hakkınıda ödeyemem. kardeşin bence çalışabilir. ailene geelince abim babamlara ev aldı kredi borcunu birlikte ödedik ondan önce hep ben kira ödedim. bunların hiçbiri gözümde değil çünkü ailem. aynı şey senin içinde geçerli. sen hayırlı bir evlatsın Allah sana da nasip etsin senin gibi evlat. ama artık seni düşünmeliiler seninde bir ailen olucak kısa süre sonra. bence düşüncesizlilk yada hayırsız evlat olarak görme kendini. ben artık aileme para vermiyorum çeyiz alıyorum bunu onlar söyledi zaten. evlenip o kapıyı herkese kapattığınızda yalnızca kocan olucak yanında ve tabi borçların. birçok evlilik bu yüzden bitiyor. sen dikkatli olmaya dvam et bence..

Genişletmek için tıkla...

Canım aynen ben de dedim ya hani 3 sene onların yanındaydım diye, sadece kendime işte dışarı çıkmalık para ayırırdım kalanı tamamen eve bırakırdım ama bundan hiç mutsuzluk duymadım. Onlarla da mutluydum. O zamanlar da ilişkim ciddiydi ama diyordum ki önce biraz da olsa annemin babamın haklarını ödemeye çalışayım, beni bu mesleğin sahibi ettiler, bu hakkın karşılığı para değil tabi kesinlikle ama elimden gelen oydu. Annemle de inanılmaz iyi anlaşırdık arkadaş gibi. Ama ne zmanki benim nişan düğün işlerim oldu ben tedirgin oldum. Çünkü ne benim kenarda beş kuruşum var ne de nişanlımın. Şimdi de gayet kıt kanaat geçiniyoruz ve bu 5 milyarlık krediyi çekersem de ödeyemezlerse diye uykularım kaçıyor. Artı ödeseler bile ben nasıl derim nişanlma ben bidaha onlar için kredi çekicem diye. E ne için çekiyosun diycek bize halı perde alacakmış diycem, daha da rezillik, onun ailesine poz yapmak için yapıyoruz gibi olacak. Gibi de değil de aslında işte...

canım bence şu an borcunuz varken ve yeni ev kurmaya çalışıyorken çok da gerek yok yeni kredi çekmene. hem bu acil ya da olmazsa olmaz bir şey de değil. biz her şeyimizi kendimiz yapıcaz de ve çık işin içinden. yorma vew sıkıntıya sokma kendini. bunlar senin en mutlu geçmesi gereken zamanların. nişanlına da bence az da olsa çıtlat durumu ki o da bilsin neden gergin olduğunu. tam anlamıyla anlatmasan bile ailenin de senin için bir şeyler yapmaya çalıştığını ama sıkıntının maddi olduğunu bilsin en azından. şimdiden mutluluklar dilerim sana canım :)

shapysy .!.:

canım bence şu an borcunuz varken ve yeni ev kurmaya çalışıyorken çok da gerek yok yeni kredi çekmene. hem bu acil ya da olmazsa olmaz bir şey de değil. biz her şeyimizi kendimiz yapıcaz de ve çık işin içinden. yorma vew sıkıntıya sokma kendini. bunlar senin en mutlu geçmesi gereken zamanların. nişanlına da bence az da olsa çıtlat durumu ki o da bilsin neden gergin olduğunu. tam anlamıyla anlatmasan bile ailenin de senin için bir şeyler yapmaya çalıştığını ama sıkıntının maddi olduğunu bilsin en azından. şimdiden mutluluklar dilerim sana canım :)

Genişletmek için tıkla...

Saol canım iyi dileklerin için.. Ben de senin gibi düşünüyorum ama işte dedim ya bazen bu acaba kötü mü yapıyorum düşüncesi beni delirtiyor. Ama sanırım en mantıklı olan bu..

thewitch .!.:

Canım aynen ben de dedim ya hani 3 sene onların yanındaydım diye, sadece kendime işte dışarı çıkmalık para ayırırdım kalanı tamamen eve bırakırdım ama bundan hiç mutsuzluk duymadım. Onlarla da mutluydum. O zamanlar da ilişkim ciddiydi ama diyordum ki önce biraz da olsa annemin babamın haklarını ödemeye çalışayım, beni bu mesleğin sahibi ettiler, bu hakkın karşılığı para değil tabi kesinlikle ama elimden gelen oydu. Annemle de inanılmaz iyi anlaşırdık arkadaş gibi. Ama ne zmanki benim nişan düğün işlerim oldu ben tedirgin oldum. Çünkü ne benim kenarda beş kuruşum var ne de nişanlımın. Şimdi de gayet kıt kanaat geçiniyoruz ve bu 5 milyarlık krediyi çekersem de ödeyemezlerse diye uykularım kaçıyor. Artı ödeseler bile ben nasıl derim nişanlma ben bidaha onlar için kredi çekicem diye. E ne için çekiyosun diycek bize halı perde alacakmış diycem, daha da rezillik, onun ailesine poz yapmak için yapıyoruz gibi olacak. Gibi de değil de aslında işte...

Genişletmek için tıkla...

annende maddiyatı çok seven bencil bir kadın izlenimi uyamdırdı dikkatli ol ailen için yaptıklarını nişanlın unutmayacak ki para sıkıntısı çekince aileni dahi suçlaya bilir mutluluğunuza gölge düşmesin sen nişanlısın annen halen bunu idrak edememiş buda onun ayıbı nişanlısın annen halen bunu idrak edememiş buda onun ayıbı,ayrca evlenince erkekler çok değişiyor

ema1 .!.:

annende maddiyatı çok seven bencil bir kadın izlenimi uyamdırdı dikkatli ol ailen için yaptıklarını nişanlın unutmayacak ki para sıkıntısı çekince aileni dahi suçlaya bilir mutluluğunuza gölge düşmesin sen nişanlısın annen halen bunu idrak edememiş buda onun ayıbı nişanlısın annen halen bunu idrak edememiş buda onun ayıbı,ayrca evlenince erkekler çok değişiyor

Genişletmek için tıkla...

Yok bu çok ağır oldu! Annem maddiyat seven bencil bi insan değil kesinlikle! Bir çok anneden çok ama çok daha fedakar bir insan. Sadece benim için en iyisinin olmasını, karşı tarafa mahcup olmamayı düşünüyor. Bunu düşünürken mantıkla değil duygusallıkla hareket ediyor. Ama bu ne maddiyatçılık ne de bencilliktir lütfen sözlerinize dikkat edin. Benim burada fikir almak istediğim nokta ailemin kişiliği değil, onları değerlerndirmeye tabi tutmanız söz konusu olamaz, ben sadece mantıklı davrandığım için hata mı ediyorum, onun gönlünü mü yapsam veya aslında evlenirken olması gerekenler bunlar mıdır, hakikaten limitler zorlanıp alınması gereken neyse alınmalı mıdır ona dair tecrübeleri merak ettim. İyi niyetli bir insan olduğunuzu düşünmüyorum açıkçası, yorumunuz içinizdeki öfke ve nefreti boşaltmaya bir yer arıyormuşsunuz gibi hissettirdi bana.

Hem konu açıyorsunuz hem eleştiriye sevmiyorsunuz sizde bu duygusallıkla çekin o halde krediyi !

ema1 .!.:

Hem konu açıyorsunuz hem eleştiriye sevmiyorsunuz sizde bu duygusallıkla çekin o halde krediyi !

Genişletmek için tıkla...

Farkındaysanız konuyu "ailemi bi eleştirir misiniz" diye veya "sizce annem bencil bi insan mı çok mu maddiyatçı" diye açmadım. Ben durumumuzu anlatıp sizce kredi çekmeyerek hayırsız bir evlad mı oluyorum dedim ve aileme yardımcı olabilmek adına başka ne yapabilirim diye fikir sormak için yazdım. Dediğim gibi canınız biraz içinizdeki nefreti kusmak istemiş ama benim aileme bunu yapamazsınız.

Canım seni çok çok iyi anlıyorum. Keşke zamanında paranın hepsini vermeyip çeyizini ufaktan alsaydın taksitlere girseydin. Tamam baban yıllarca zaten çalışmış ihtiyaçta varmış ki borç almış felan. Şimdi ona neden çalışmıyor diyemezsin emekliliğinde evde oturmak hakkı ama annen hiç çalışmamış made borçlar var, madem bir çocuğu okuyor çalışabiirdi öyle ayrılmazdı işlerden. Bir de kredi çek demiş nasıl ödenecek kendisi çalışmıyor. Asla bir daha kredi çekme. Sen evlat olarak zaten maaşını onlara vererek evlatlık görevini yapmışsın ama senin bir hayatın var yakında evleneceksin yuvan olacak kendi bütçeni de bilmek zorundasın bence tavrını koy ben aile kuruyorum sürekli yanınızda olamam kendi evimi de düşünmek zorundayım de yanii. Benim annem babam ayrılar annem çalışmaya başladı ben ortaokuldaydım daha byük fela erkek kardeşimle.Ben evlenmeden önce çalışıyordum annemle aynı işyerinde ve elime geçen maaşı hep anneme verirdim yol parası hariç. Sonra eşimle o zamanlar çıkarken işten ayrıldım bir sene iş bulamadı annemle çok tartışmalarımız oldu bu yüzden ama yine de annem tek başına herşeyimi yapmaya çalıştı üç beş kuruşta atmıştık zaten akrabalardan yardım edende oldu hiçbirşeyim eksik kalmadı borçlanmakta cüzi miktarlar oldu. Annenin görevidir bu. Annem hala daha çalışıyor bir oğlumda arkada var dyerek. Böyle giderse annen evlendiğinde de senden çok ister tabii ki evlatsın yardım da edersin ama bir yere kadar. Ben annemin kontörünü alırım hep evlendiğimden beri, göz operasyonları vardı eşim gık demeden gönderdi giderim orda da alışverişini yaparım. Şehir dışında evlendim ben. Bazen bende de oluyor sanki sömürülüyormuş gibi hani ben baktım o da baksın gibi oluyor. Rahatsızlık veriyor. Mesela annem kontörü bitsin hemen der bitti diye yükleyelim diye ben bir süre çalıştım evlenince maaşım kardeşim askerdeydi ona harçlığa ve kardeşim askere gidince işten ayrıldığından anneme de gönderiyordum ki kardeşim çok para yedi tüm maaşım onlara gitti. Kenarıma atamadım. Ana 1.5 sene çalılşmadım hala kontör yükle diyordu ama eşine nasıl söyler her ay düşünmüyordu. Eşim sağolsun laf demez ama insanın hep demek ağrına gidiyor. Anneler anlamıyor. Şimdi yine çalışıyorum yşnr bir miktar göndereceğim dayanamıyorum napıyım kontörlerini de alırım ancak işte ne kalırsa onu koyarım kenarıma. Ama bizim kiramız felan yoktu sen o kadar yapamazsın anlayışlı olmasını söyle annene yani sen evlenince fazla beklenti içinde olmasın.

thewitch .!.:

Farkındaysanız konuyu "ailemi bi eleştirir misiniz" diye veya "sizce annem bencil bi insan mı çok mu maddiyatçı" diye açmadım. Ben durumumuzu anlatıp sizce kredi çekmeyerek hayırsız bir evlad mı oluyorum dedim ve aileme yardımcı olabilmek adına başka ne yapabilirim diye fikir sormak için yazdım. Dediğim gibi canınız biraz içinizdeki nefreti kusmak istemiş ama benim aileme bunu yapamazsınız.

Genişletmek için tıkla...

Evet biraz ağır konuşulmuş sonuçta bir anne için ne olursa olsun böyle tabirler kullanılmamalı.
Annen hem seni mutlu etmek hemde nişanlının ailesinden aşağı kalmamak için biraz düşüncesizce hareket etmiş.Bence sana düşen ona durumu mantıklı bir şekilde anlatmak,
asıl kredi çekersen onları ödemeye çalışırken daha mahçup olacağını açıklamak.Bir sürü ödemem varken bidaha üstüne kredi çekip kendimi maddiyatçı göstermek istemiyorum,ayrıca bunuda ödemeye şuan gücüm yok şeklinde söylemendir.Annenin duygularıyla hareket ettiğini söylüyorsun,sana düşen ona mantıklı yolu göstermek sadece.
Zaten bahsettiğin gibi bir insan madem,bi yerden sonra anlayışla karşılayacaktır.

Bu arada nişanlınla mutluluklar:)

nişanlın ve ailesi şu anda bişey demeyebilir ama evlendikten sonra dememe garantisi yok dimi. huzursuzluk yaşamak istemiyorsan bu durumu bi şekilde ailenle paylaşman gerek diye düşünüyorum. annen ve baban çalışabilir bence. ben mezun olduktan sonra evde 1yıl kaldım çalışınca paramın yarısını verdim eve. şimdi bile ev aldım diye ailem tüllerimi diktrdi. ufak tefek borçlarımı kapattı. tamam biz evlatlar olarak destek çıkmalıyız ama şu durumda değil. evlen düzen kur ondan sonra yaparsın yardımlarını...

dejavu_one .!.:

Canım seni çok çok iyi anlıyorum. Keşke zamanında paranın hepsini vermeyip çeyizini ufaktan alsaydın taksitlere girseydin. Tamam baban yıllarca zaten çalışmış ihtiyaçta varmış ki borç almış felan. Şimdi ona neden çalışmıyor diyemezsin emekliliğinde evde oturmak hakkı ama annen hiç çalışmamış made borçlar var, madem bir çocuğu okuyor çalışabiirdi öyle ayrılmazdı işlerden. Bir de kredi çek demiş nasıl ödenecek kendisi çalışmıyor. Asla bir daha kredi çekme. Sen evlat olarak zaten maaşını onlara vererek evlatlık görevini yapmışsın ama senin bir hayatın var yakında evleneceksin yuvan olacak kendi bütçeni de bilmek zorundasın bence tavrını koy ben aile kuruyorum sürekli yanınızda olamam kendi evimi de düşünmek zorundayım de yanii. Benim annem babam ayrılar annem çalışmaya başladı ben ortaokuldaydım daha byük fela erkek kardeşimle.Ben evlenmeden önce çalışıyordum annemle aynı işyerinde ve elime geçen maaşı hep anneme verirdim yol parası hariç. Sonra eşimle o zamanlar çıkarken işten ayrıldım bir sene iş bulamadı annemle çok tartışmalarımız oldu bu yüzden ama yine de annem tek başına herşeyimi yapmaya çalıştı üç beş kuruşta atmıştık zaten akrabalardan yardım edende oldu hiçbirşeyim eksik kalmadı borçlanmakta cüzi miktarlar oldu. Annenin görevidir bu. Annem hala daha çalışıyor bir oğlumda arkada var dyerek. Böyle giderse annen evlendiğinde de senden çok ister tabii ki evlatsın yardım da edersin ama bir yere kadar. Ben annemin kontörünü alırım hep evlendiğimden beri, göz operasyonları vardı eşim gık demeden gönderdi giderim orda da alışverişini yaparım. Şehir dışında evlendim ben. Bazen bende de oluyor sanki sömürülüyormuş gibi hani ben baktım o da baksın gibi oluyor. Rahatsızlık veriyor. Mesela annem kontörü bitsin hemen der bitti diye yükleyelim diye ben bir süre çalıştım evlenince maaşım kardeşim askerdeydi ona harçlığa ve kardeşim askere gidince işten ayrıldığından anneme de gönderiyordum ki kardeşim çok para yedi tüm maaşım onlara gitti. Kenarıma atamadım. Ana 1.5 sene çalılşmadım hala kontör yükle diyordu ama eşine nasıl söyler her ay düşünmüyordu. Eşim sağolsun laf demez ama insanın hep demek ağrına gidiyor. Anneler anlamıyor. Şimdi yine çalışıyorum yşnr bir miktar göndereceğim dayanamıyorum napıyım kontörlerini de alırım ancak işte ne kalırsa onu koyarım kenarıma. Ama bizim kiramız felan yoktu sen o kadar yapamazsın anlayışlı olmasını söyle annene yani sen evlenince fazla beklenti içinde olmasın.

Genişletmek için tıkla...

Tecrübelerini anlattığın için saol canım. Ben zaten yanlarından ayrıldıktan sonra hiç göndermedim para onlara ama kardeşim benim zayıf noktam, çocuğum gibi hissediyorum o yüzden o söz konusu diye kendi içimden gelerek ona fazla olmasa da bir miktar gönderiyorum. Hani o yüzden annemler hiç beklenti içinde değiller. Zaten iki kişi emekli maaşıyla geçiniyorlar kendileri ama bu düğün dernek masrafları işte aşıyor o hesabı. Sıkıntı o noktada. Benim düğünüm geçince yine onlar kendi kendilerine yeterler ama şu esnada attığımız her adım para. Annemi geren şey bu sanırım. Ben buna nasıl bir çözüm üretsem bilemiyorum. Biz kendimiz alıcaz diyorum, onun için kredi çektik zaten diyorum bunu anlamak istemiyor. O da el işi çeyizlerimi yaptı hep, elinden geldiğince yatak yorgan mutfak eşyası vs yaptı. Bak anne onlar yeter işte diyorum ama bilmiyorum belki de anne olunca farklı oluyor, benim anlayamadığım hisler giriyor devreye. Ama işte duygusallıkla hareket etme riskimiz yok ben de o yüzden çekmem kredi dedim.

nilda87 .!.:

Evet biraz ağır konuşulmuş sonuçta bir anne için ne olursa olsun böyle tabirler kullanılmamalı.
Annen hem seni mutlu etmek hemde nişanlının ailesinden aşağı kalmamak için biraz düşüncesizce hareket etmiş.Bence sana düşen ona durumu mantıklı bir şekilde anlatmak,
asıl kredi çekersen onları ödemeye çalışırken daha mahçup olacağını açıklamak.Bir sürü ödemem varken bidaha üstüne kredi çekip kendimi maddiyatçı göstermek istemiyorum,ayrıca bunuda ödemeye şuan gücüm yok şeklinde söylemendir.Annenin duygularıyla hareket ettiğini söylüyorsun,sana düşen ona mantıklı yolu göstermek sadece.
Zaten bahsettiğin gibi bir insan madem,bi yerden sonra anlayışla karşılayacaktır.

Bu arada nişanlınla mutluluklar:)

Genişletmek için tıkla...

Oh derdimi anlatabildiğime sevindim :) Canım evet ben de sakin sakin anlatmayı düşünüyorum anneme. Bir şekilde anlayacağını umuyorum. Belki benim için istediği şeyleri alamamış olmak içinde uhde kalacaktır ama zamanla yaparsın diye onu bu düşünceden vazgeçirmeye çalışacağım. Birde annemle babam evlenirken herşeylerini borç harç almışlar bizde bunu yapıyoruz diye çok üzlüyor. Sen çek krediyi ben ödüycem diye ondan söylüyor ama işte ben de emin olamıyoruım. Bu arada eskiden onlar için çektiğim krediyi ben kendim istediğim için kendi maaşımdan ödedim bunu belirteyim de aileme maddiyatçı bencil diyen insanlar bir kere daha düşünsünler.
GÜzel dilekleirn için de fikirlerin için de teşekkür ederim canım :)

KristalKelebek .!.:

nişanlın ve ailesi şu anda bişey demeyebilir ama evlendikten sonra dememe garantisi yok dimi. huzursuzluk yaşamak istemiyorsan bu durumu bi şekilde ailenle paylaşman gerek diye düşünüyorum. annen ve baban çalışabilir bence. ben mezun olduktan sonra evde 1yıl kaldım çalışınca paramın yarısını verdim eve. şimdi bile ev aldım diye ailem tüllerimi diktrdi. ufak tefek borçlarımı kapattı. tamam biz evlatlar olarak destek çıkmalıyız ama şu durumda değil. evlen düzen kur ondan sonra yaparsın yardımlarını...

Genişletmek için tıkla...

Canım evet ben de ondan korkuyorum biliyo musun. İnsanoğlu çiğ süt emmiş derler ya, herkes bir gün şeytana uyabilir, karşısındakini başka türlü görebilir. Ne kadar iyi anlaşsak da iki farklı aileyi bir araya getiriyoruz bu evlilikle ve birgün gelir ki belki yapılan şeyler insanlara batar. Allah'ım o günleri görme ihtimalindense perdelerim halılarım eksik olsun ama huzurlu olmayı nasip etsin.
Saol canım fikirlerini paylaştığın için..

Rica ederim görevimiz:)
Ayrıca arkadaş doğru söylüyor ilerde nişanlının ailesiyle doğabilecek sorunlarında önüne geçmen lazım bu sayede.
Çok borca batmamakta fayda var,anladığım kadarıyla durumun iyi,zamanla herşeyi yoluna koyarsınız.
Evlendiğiniz dk herşeyiniz tam olacak diye bir zorunluluk yok,maddi sıkıntı çekmemek borçlanmamak,milletin dilinede düşmemek daha önemli bunun yanında.

nilda87 .!.:

Rica ederim görevimiz:)
Ayrıca arkadaş doğru söylüyor ilerde nişanlının ailesiyle doğabilecek sorunlarında önüne geçmen lazım bu sayede.
Çok borca batmamakta fayda var,anladığım kadarıyla durumun iyi,zamanla herşeyi yoluna koyarsınız.
Evlendiğiniz dk herşeyiniz tam olacak diye bir zorunluluk yok,maddi sıkıntı çekmemek borçlanmamak,milletin dilinede düşmemek daha önemli bunun yanında.

Genişletmek için tıkla...

:) Zaten biz nişanlımla o kadar zor şartlardan bu günlere geldik ki, o yüzden azla yetinmeyi çok iyi biliyoruz. Perdem istediğim gibi olmasın nolmuş yani. Anneme de annelik duygularını biraz geriye alıp mantığıyla bakmasını anlatmaya çalışıcam artık :)

thewitch .!.:

Tecrübelerini anlattığın için saol canım. Ben zaten yanlarından ayrıldıktan sonra hiç göndermedim para onlara ama kardeşim benim zayıf noktam, çocuğum gibi hissediyorum o yüzden o söz konusu diye kendi içimden gelerek ona fazla olmasa da bir miktar gönderiyorum. Hani o yüzden annemler hiç beklenti içinde değiller. Zaten iki kişi emekli maaşıyla geçiniyorlar kendileri ama bu düğün dernek masrafları işte aşıyor o hesabı. Sıkıntı o noktada. Benim düğünüm geçince yine onlar kendi kendilerine yeterler ama şu esnada attığımız her adım para. Annemi geren şey bu sanırım. Ben buna nasıl bir çözüm üretsem bilemiyorum. Biz kendimiz alıcaz diyorum, onun için kredi çektik zaten diyorum bunu anlamak istemiyor. O da el işi çeyizlerimi yaptı hep, elinden geldiğince yatak yorgan mutfak eşyası vs yaptı. Bak anne onlar yeter işte diyorum ama bilmiyorum belki de anne olunca farklı oluyor, benim anlayamadığım hisler giriyor devreye. Ama işte duygusallıkla hareket etme riskimiz yok ben de o yüzden çekmem kredi dedim.

Genişletmek için tıkla...

Bende hiç kardeşime kıyamıyorum canım od a benim elimde büyüdü, anne babamın ayrılığını hissetmemesi için elimden geleni yaptım korudum. Askerdeyken aman zor durumda kalmasın diye hep fazla fazla gönderdim harçlığını tabii birazda şımarmadı değil ihtiyacından fazlasını istedi ama dedim ya kıramıyorum elbette ki çalışıyordum yoksa eşimdne istemem mümkün mü. Hasla daha çalılıyor mesela maaş alamıyor bazen fatura felan gönderiyorum annemden gizli. Annem duysa kızar çünkü. Durumumuz olduğunca anneme de yardım ederim. Onun bana yaptığı o kadar fedakarlığa az bile aslında. Ne güzel emekli maaşları varmış ikisinin de aslında çalışmalarına gerek yok. Artık insanlar evlerinin herşeyini kendileri yavaş yavaş yapıyorlar sizde zamanla herşeyinizi yaparsınız boşuna borca girmeyin. Annene de güzellce anlat borç yapmaktansa eksiğim olsun sorun değil de. Hery olur iki gönül bir olunca..

Benim aileminde durumu çok iyi değildir. Babam işçi emeklisi, annem ev hanımı. Çeyizimde olması gereken bazı parçaları annem çok önceden seneden seneye almıştı zaten. Evlenirken ailemden fazla birşeyde istemedim, nişan yaptırmadım mesela masraf olmasın diye. Örneği bir kettle alırken bile en uygunundan aldırdım (altı üstü su ısıtacak). Perde istemedim, tül güneşlik yeter dedim. Bunun gibi şeyler. Öyle çok pahalıya kaçmayın birşeyi alırken emin olun modası çabuk geçiyor

canım sen calıştıgından beri bu düzen böyle gitmiş. bilemiyorum belkide onlar senin herseye yetebiliceğini düşünüyorlardır. yeni bir yuva kuruyorsun. biraz daha anlayışlı olabirlermiş cidden. şimdi bunları konusmalısın diyicam ama konusuncada seni yanlış anlayıp darılabilirler. sabretmekten baska caren yok canım. kendi yuvanı kurduktan sonra bu sorunlar ortadan kalkar diye düşünüyorum

yeniden borca girmenin size ve onlara fayda degil zarar getireceginden, ipek carsaf olmadan bir yuvanin kurulabileceginden bahsedebilirsiniz. ama suna dikkat edin, anneniz ödemeler konusunda ona olan güveninizden süpheye düsmemeli, bu cok kirici olabilir...