Hanımlar merhaba,
25 yaşındayım ve ailemden başka bir şehirde tek başıma yaşıyorum, çalışıyorum. Yaşadığım şehir büyük ve güzel bir şehir, ancak işe girdikten sonra burada yaşamaya başladığım için henüz 1-2 kişi dışında tanıdığım kimse yok. Mesleğim gereği ayın 2-3 haftası iş günleri dışarıda oluyorum, sadece haftasonları evime geliyorum. Çalıştığım kurumun her hafta farklı bi şubesine gittiğim için iş arkadaşı gibi bir durumum da yok. Özetle şu an zamanımın çoğunu yalnız geçiriyorum, hayatımda karşı cinsten birisi de yok.
Ortaokuldan beri tanıdığım bir erkek arkadaşım var, kendisini iyi tanırım, ailecek de tanışırız görüşürüz vs. Kendisi üniversitedeyken bi ara benim okuduğum şehre staj yapmaya gelmişti 2 ay kadar. O dönemde sık sık görüşmüştük, ikimiz de yalnızdık, ama benim aklımda duygusal anlamda bir şey yoktu. O bi akşam bana üstü kapalı bir şekilde benden hoşlandığını, hep yanımda olmak istediğini belirten şeyler söylemişti, ama ben o zaman erkek arkadaşımdan ayrılalı çok olmamıştı ve öyle bir şey düşünemedim ve kibarca geri çevirdim. O zamandan beri o konu bir daha açılmadı ve ben iş sınavlarına hazırlandığımdan o da mezuniyet aşamasında olduğundan uzun bir süre görüşemedik sadece ara sıra haberleştik.
Şimdi bir süredir yine haberleşiyoruz, geçen hafta yazmış bana seni çok özledim uzun süredir görüşemiyoruz hayatımda hiçkimse yok senin kadar uzun süredir kalan gibi bir şeyler. Ben de işte hatırını falan sordum öyle geçti gitti. Ne yalan söyleyeyim hoşuma gitti öyle yazması. Ben işe başladım, onunki de olmadı henüz ama tus'a hazırlanıyor, sanırım 1 yıla kalmadan başlar bir yerlerde. Beraber iyi vakit geçiriyoruz, ailelerimiz de tanışıyor, olabilir miyiz ki acaba diye düşündüm ama bir yandan da hem bu anlamda yalnızım hem etrafımda ailem arkadaşım kimse yok, boşluğa düşüp de yanlış mı yapıyorum diye düşünüyorum. Arkadaşımın üniversitedeyken bahsettiği duyguları gerçek miydi ya da şimdi hoşlandığı biri var mı onu da bilmiyorum. Sizce saçmalıyor muyum ?
25 yaşındayım ve ailemden başka bir şehirde tek başıma yaşıyorum, çalışıyorum. Yaşadığım şehir büyük ve güzel bir şehir, ancak işe girdikten sonra burada yaşamaya başladığım için henüz 1-2 kişi dışında tanıdığım kimse yok. Mesleğim gereği ayın 2-3 haftası iş günleri dışarıda oluyorum, sadece haftasonları evime geliyorum. Çalıştığım kurumun her hafta farklı bi şubesine gittiğim için iş arkadaşı gibi bir durumum da yok. Özetle şu an zamanımın çoğunu yalnız geçiriyorum, hayatımda karşı cinsten birisi de yok.
Ortaokuldan beri tanıdığım bir erkek arkadaşım var, kendisini iyi tanırım, ailecek de tanışırız görüşürüz vs. Kendisi üniversitedeyken bi ara benim okuduğum şehre staj yapmaya gelmişti 2 ay kadar. O dönemde sık sık görüşmüştük, ikimiz de yalnızdık, ama benim aklımda duygusal anlamda bir şey yoktu. O bi akşam bana üstü kapalı bir şekilde benden hoşlandığını, hep yanımda olmak istediğini belirten şeyler söylemişti, ama ben o zaman erkek arkadaşımdan ayrılalı çok olmamıştı ve öyle bir şey düşünemedim ve kibarca geri çevirdim. O zamandan beri o konu bir daha açılmadı ve ben iş sınavlarına hazırlandığımdan o da mezuniyet aşamasında olduğundan uzun bir süre görüşemedik sadece ara sıra haberleştik.
Şimdi bir süredir yine haberleşiyoruz, geçen hafta yazmış bana seni çok özledim uzun süredir görüşemiyoruz hayatımda hiçkimse yok senin kadar uzun süredir kalan gibi bir şeyler. Ben de işte hatırını falan sordum öyle geçti gitti. Ne yalan söyleyeyim hoşuma gitti öyle yazması. Ben işe başladım, onunki de olmadı henüz ama tus'a hazırlanıyor, sanırım 1 yıla kalmadan başlar bir yerlerde. Beraber iyi vakit geçiriyoruz, ailelerimiz de tanışıyor, olabilir miyiz ki acaba diye düşündüm ama bir yandan da hem bu anlamda yalnızım hem etrafımda ailem arkadaşım kimse yok, boşluğa düşüp de yanlış mı yapıyorum diye düşünüyorum. Arkadaşımın üniversitedeyken bahsettiği duyguları gerçek miydi ya da şimdi hoşlandığı biri var mı onu da bilmiyorum. Sizce saçmalıyor muyum ?
