bu duygusal girdipta özellikle evlilerin tecrübelerine ihtiyacım var

Sevgi hatun .!.:

canım çokta güvenme sen bi gün pat diye ben gidiyorum diyebilir. Onu seviyorsun sen farkında değilsin ama çok seviyorsun. Kaybedersen üzülürüsün gibi geliyor bana

Genişletmek için tıkla...

saygı da bi sıkıntı yok, aşık olmasam bile arkadaşlığı yetiyor mutlu olmama. benim sorunum ona karşı cinsel anlamda soğuk duruşum. evlendikten sonra değişir mi bilmiyorum

yuksekyuksektepeler .!.:

saygı da bi sıkıntı yok, aşık olmasam bile arkadaşlığı yetiyor mutlu olmama. benim sorunum ona karşı cinsel anlamda soğuk duruşum. evlendikten sonra değişir mi bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

o kadarını bilemeyeceğim canım

yuksekyuksektepeler .!.:

kızlar muhtemelen uzun yazıcam. nolur üşenmeden yorum yazın. iyi ya da kötü bilmiyorum,. aşk evliliği ya da mantık evliliği yapanlar; özellikle siz.. lütfen
28 yaşındayım, yaklaşık iki yıl önce başladığım bi ilişki vardı. ilk ciddi ilişkimdi. önceleri hiç umursamazken iyi bi karaktere sahip olduğunu düşündüm ve bi ilişkiye başladık, aşık oldum. sonra o beğendiğim karakterin tam bir karaktersizlik tablosu olduğunu öğrendim, aldatılmıştım. çok kötü oldum, ayrıldım tabi ama ben sindiremedim aldatılmayı , antidepresan kullandım bi süre, 39 kiloya düştüm. Daha sonra (itiraf etmek gerekirse biraz da yaralarımı sarmak için bencillik yaptım) şu an beraber olduğum adamla çıkmaya başladım. ilk başlarda elimi tutunca bile kendimi çok kötü hissediyordum, bi başka erkeğin bana dokunması çok kötüydü, ama bu arada eski erkek arkadaşım ayrılığımızın 2. haftasında yeni bi ilişkiye başlamıştı bile. bunları yeni ilişkime ne kadar sağlıksız başladığımı anlamanız için anlatıyorum.

şimdiki erkek arkadaşım çok düşünceli, beni gerçekten çok seviyor, ona güvenim sonsuz. neredeyse 1 yıldır da beraberiz. o olmasa, bana sevgisi olmasa bu kadar çabuk toparlanamazdım belki de. eski erkek arkadaşıma karşı içimde zerre sevgi yok, hatta ne çirkin adammış diyorum. ama bana yaptıkları aklıma geldikçe de kınamayın ama ölsün istiyorum. aldatılmak bi kadına yapılabilecek en büyük psikolojik darbeymiş.

asıl sorunum ise şu; ailelerimiz tanışmak üzere. mecburiyetten dolayı şu an farklı şehirlerdeyiz, bir an önce biraraya gelmek için evlenmekten başka şansımız yok. Ve ben şu an yanlış bi evlilik mi yapıorum acaba diye çok korkuyorum. çünkü ona aşık değilim, onun sevgisi altında eziliyor gibiyim. bu kadar iyi, beni bu kadar seven bi adamı da kaybetmeyi göze alamıyorum. daha önce yaşadıklarım yüzünden mi bu hissizliğim anlamış değilim. bu şekilde evlenirsem mutsuz olur muyum? yoksa tam tersine evlilikte öncelik bu mu olmalı?

tecrübeli hanımlar, bunca zamandır evli bayanlar bi akıl verin nolur?

Genişletmek için tıkla...

Once ilk medajina cevao vermk istedim konunun devami sonra okucam ben 5 senelik evliyim ve evliligin aile cevre sinavlarindan gecen biri olarak soyluyorum ki yanlismi dogrumu dusunerek yapabilecegin veya bulabilecrgin degil evlilik yillarca mutlu oldgun adamla evlenirsin mutsuzz olursun, veya tam tersi bence SAYGİ herseyden once gelio karsindaki adama ne konuda guveniiosun. Ailesi ile ilgilide elti kaynana gorumce bunun sorunlarini yasicaksin ama sen vede o her ikinizde yeri geldiginde ailenizi kapinizin onune koyabilecekmisiniz sen onun icin oda senin icin herseye varmi??? Ben 2 aylik tanidgim adamla evlilik karari aldim ,evlilik kararindan 3 ay sonra nisan ,nisandanda 2 ay sonra evlendim tanisma yildinumumuzde 4 aylik evliydim. ama evliligimin ilk 5 ayi gitsin gelmesin ben babam die agladim mi anadi eltimdie sorunlarmi yasamadim teyzemi kaybettim ...vs ama bunlar olurken aha yanlis evlilik yaptim dedim her kavgada her tartismada evlenene kadar bir kere bile sesini yukseltmeyen adami taniyamamistim sonra birden alistik ben onu oda bnm sinirlerimi oynatacak bisi yapmaz cok sukur her ay ailevi sikintilarimiz olur eltimdi

Ailemdi ama biz birbirimizin elinihic birakmadikkk sanada tavsiyem o mucadele edebilecegin biriyse tut elini ve birakma guzel kardesim seni hakedmeyen icin ne hale dusmussun seni hakeden mutlu eden bu adam icin elinden geleni yap ve mutlu ol...

Kendini ona mecbur mu hissediyorsun...
sevmedigin bur adama sirf vefa icin mi evleneceksin...

Bence kalbinin sesini dinle..onunda hayatini mahvetme bu duygularla evlenipte..

Bence onu seviyırsunuz . Ama kqçqn kovalqnır gibi bi iletişiminiz olmadığı için yami kqçmadığı ve sende kovalamadığın için sevdiğini anlayamıyorsun.ki bence evlilikte saygı sevgiden 5-10 adım öndedir

yuksekyuksektepeler .!.:

kızlar muhtemelen uzun yazıcam. nolur üşenmeden yorum yazın. iyi ya da kötü bilmiyorum,. aşk evliliği ya da mantık evliliği yapanlar; özellikle siz.. lütfen
28 yaşındayım, yaklaşık iki yıl önce başladığım bi ilişki vardı. ilk ciddi ilişkimdi. önceleri hiç umursamazken iyi bi karaktere sahip olduğunu düşündüm ve bi ilişkiye başladık, aşık oldum. sonra o beğendiğim karakterin tam bir karaktersizlik tablosu olduğunu öğrendim, aldatılmıştım. çok kötü oldum, ayrıldım tabi ama ben sindiremedim aldatılmayı , antidepresan kullandım bi süre, 39 kiloya düştüm. Daha sonra (itiraf etmek gerekirse biraz da yaralarımı sarmak için bencillik yaptım) şu an beraber olduğum adamla çıkmaya başladım. ilk başlarda elimi tutunca bile kendimi çok kötü hissediyordum, bi başka erkeğin bana dokunması çok kötüydü, ama bu arada eski erkek arkadaşım ayrılığımızın 2. haftasında yeni bi ilişkiye başlamıştı bile. bunları yeni ilişkime ne kadar sağlıksız başladığımı anlamanız için anlatıyorum.

şimdiki erkek arkadaşım çok düşünceli, beni gerçekten çok seviyor, ona güvenim sonsuz. neredeyse 1 yıldır da beraberiz. o olmasa, bana sevgisi olmasa bu kadar çabuk toparlanamazdım belki de. eski erkek arkadaşıma karşı içimde zerre sevgi yok, hatta ne çirkin adammış diyorum. ama bana yaptıkları aklıma geldikçe de kınamayın ama ölsün istiyorum. aldatılmak bi kadına yapılabilecek en büyük psikolojik darbeymiş.

asıl sorunum ise şu; ailelerimiz tanışmak üzere. mecburiyetten dolayı şu an farklı şehirlerdeyiz, bir an önce biraraya gelmek için evlenmekten başka şansımız yok. Ve ben şu an yanlış bi evlilik mi yapıorum acaba diye çok korkuyorum. çünkü ona aşık değilim, onun sevgisi altında eziliyor gibiyim. bu kadar iyi, beni bu kadar seven bi adamı da kaybetmeyi göze alamıyorum. daha önce yaşadıklarım yüzünden mi bu hissizliğim anlamış değilim. bu şekilde evlenirsem mutsuz olur muyum? yoksa tam tersine evlilikte öncelik bu mu olmalı?

tecrübeli hanımlar, bunca zamandır evli bayanlar bi akıl verin nolur?

Genişletmek için tıkla...

seninki sevgi değil sempati veya minnet bence. ama her evlilik aşk evliliği olacak diye bişey yok. belki de hayatı boyunca seni sevip kollayacak birini kaçırmış olacaksın aşk aradığın için. aşık olduğun biriyle evlendiğinde o evlilik de hep aşkla gidecek diye bir kaide yok. bence sakin ve huzurlu olan ilişkini devam ettir. sonu evlilik olsun veya olmasın.ben 2 yıllık evliyim ve eşimle 9 yıldır birlikteyim.
her zaman şunu söylerim aynı anda aynı mekanda aynı zaman dilimin de bulunup da iki insanın da aynı şekilde birbirini sevip aynı duyguları hissetmesi mucize gibi bişeydir. insanlar sevdiklerinin kıymetini bilmiyor. aşkı bulmak kolay değil. yani o olmazsa başkasını seveceksin diye bir kural da yok. her şşey kısmet. allah kolaylık versin

Dengesizin biri icin 39 Kiloya düsmüssün ama baska bir erkek gelmis seni düstügün yerden ayaga kaldirmis tekrar güc vermis. Karsinda,iki erkek Modeli var, aldatan ve seni sevip kollayan. Inan. Cok sanslisin. Belki ayrilacaksin seni Seven adamdan ancak is isten gectikten sonra anlicaksin kiymetini. Evli bir bayan olarak nacizane fikrim sudur; kalbini ve mantigini ortaya koy, bakalim sana ne diyecekler. Onu sec onu birak demek haddime degil. Gücün varsa sil bastan birini tanimaya, ona guvenebilmeye, tekrar bilmedigin sularda Kürek cekmeye dene bakalim derim... Insanin hayatina herzaman böyle güven verici insanlar cikmiyor. Evlilikte arkanda duran bir erkege ihtiyac duyuyorsun, maddi manevi ihtiyaclarini karsilayabiliyorsa ve sana güven duygusunu tattiriyorsa baska ne isteyeceksin ki ASK kendiliginden geliyor zaten

yuksekyuksektepeler
dikkat ettiysen hep evli veya yaşı ilerlemiş kişiler seviliyorsan bırakma der. evlilkte huzur o kadar önemli ki. ve aşktan çok daha büyük birşey.ha ikisine birden sahipsen ne mutlu sana. ama gençler aşık değilsen bırak der.çünkü önünde uzun yıllar olduğunu,pek çok şans olacağını düşünür ama her ilişki +1 yıpranma payıdır aslında. ve çook zor kararlar bunlar

Cinsel anlamda hiçbirşey hissetmemeniz normal değil. Tabi birbirinize hiç yakinlastiniz mi o da önemli. Aşk olmazsa olmaz değil ama dokunduğunda hiçbirşey hissetmedigin adamin bi süre sonra dokunusundan da rahatsız olursun ki, bu sana evliliği zindan eder. Bende senin gibi eşimle ayrı sehirlerdeydim. Ve onu tanidigimda, aşk açısı çeken, yeniden birine aşık olamazsam , asla mutlu olamam diyen biriydim. Onu ilk gördüğümde, ışte bana herşeyi unutturacak, yeni bir hayata sürükleyecek adam dedim. Nitekim öyle de oldu. Bizde toplasan 5- 6 kere görüştük evlenmeden önce. Evlenmeden önce onu seviyordum. Evlendikten sonra aşık oldum. Çünkü evlenmeden önce aşık olacak kadar cok görüşüp, birbirimizi taniyamamistik. Ben kendi adıma pişmanlık duymadım. Eskiye dair ne varsa unuttum. Sanki sadece onu tanıyıp sevmişim gibi.
Ama dediğim gibi cinsel etkileşim, fiziksel temas cok önemli. En azından ona dokundugunuzda, daha fazla dokunmak isteği oluşmalı içinizde. Ya da kendinizi onunla opusurken hayal ediyor olmalısınız. Bunları hissetmiyorsaniz, işiniz cok zor.

AMAAAAAAN HAAAA, DEĞER VERİYOR SEVİYOR İYİ BİRİ DİYE EVLENMEE!
SONRA AĞZININ PAYINI VERİR HAYAT. TARİHİ GERİ ALABİLSEMDE BU ADAMA TEKMEYİ VURSAM DEDİRTİR SANA.. SAKIN ALDANMA ,
İYİLİĞİ SEVGİSİ ŞİMDİ BÖYLE SADECE.... BENDEN SÖYLEMESİ KARDEŞİM

aşk evliliigide yapsan ,mantık evliligide yapsan ,evliligin bütün çeşitlerini yapsanda evlilik şans işi. bu hayatta herşey bitiyor aşklar sevgiler .............(tercübeyle sabit)..

yuksekyuksektepeler .!.:

asıl sorunum ise şu; ailelerimiz tanışmak üzere. mecburiyetten dolayı şu an farklı şehirlerdeyiz, bir an önce biraraya gelmek için evlenmekten başka şansımız yok. Ve ben şu an yanlış bi evlilik mi yapıorum acaba diye çok korkuyorum. çünkü ona aşık değilim, onun sevgisi altında eziliyor gibiyim. bu kadar iyi, beni bu kadar seven bi adamı da kaybetmeyi göze alamıyorum. daha önce yaşadıklarım yüzünden mi bu hissizliğim anlamış değilim. bu şekilde evlenirsem mutsuz olur muyum? yoksa tam tersine evlilikte öncelik bu mu olmalı?

Genişletmek için tıkla...

forumda hep tekrarlarım; aşk ı gecici körlük hali olarak tanımlıyorum...
kotu bir iliskiden yeni cıktıgınız icin kör olamayacak kadar ayıkmışsınız. fakat bu olumsuz birsey degil bence.
tecrubeler insanı ister istemez daha kontrollu olmaya itiyor.

düsünüyorum da gecmiste o tınlamadıgım adamlar icin o kadar gozyaşı döktüm,
daha cok yeni, evlilige giden uzun bir iliskiyi sonlandırma kararı aldım, buna ragmen kendimi o kadar dagıtmadım, cunku oyalanmayı, kafa dagıtmayı ve daha onemlisi saplantılı olmamayı ogrenmistim artık.


su anki birlikteliginizin nasıl basladıgı degil, nasıl devam ettigi ve neler hissettiginiz muhim.
sevgi, saygı, güven, tutku... bunlar varsa illa kontrolsuzlesmenize luzum yok.

eger biriyle hayatımı birlestireceksem ancak şehveti ve şefkati bir arada hissedebildigim ve bunu da karsıdna gorebildigim kisiyle yaparım yapacaksam.

Biz kadınlar işin içinde mantık olsun deyip aşkı hisleri bir tarafa bırakıyoruz. Erkekler ise sevmedikleri kadınlarla evlenmeyi lüzumsuz görüyorlar. Ya da sırf çocuk yapmak için evleniyorlar.
Evlilik illa ki tutkulu bir aşkın sonucu olacak diye kaide yok fakat, bir dayanağı da olmalı. Sirf iyi anlaşiyorsun diye sana iyi davranıyor diye onunla evlenirsen bir süre sonra içindeki sevgi arayan çocuğu öldürmeye nefessiz bırakmaya başlarsin. Ki, bu tarz olayların sonu genellikle hazin son oluyor.

Bilemiyorum, çünkü çok kişisel bir mevzu bu, birilerinin başka birilerini evlilikten sonra sevmesi falan bana çok saçma gelir hep, sevmediğim insana da tokalaşmak haricinde dokunmak istemem, hissettiğim şey yan yana oturmak zorunda kaldığım otobüs yolcusu seviyesindeyse neden bir ilişki içinde olayım yani? Onun bana dokunmasını taciz olarak görücem, devamlı kaçar halde olucam, düşüncesi bile daraltır beni.

Aşk reklamcıların uydurduğu bir şey ise bile, hiçbir reklam beni içimin kaldırmadığı biriyle hayatı evlilik yoluyla paylaşmaya zorlayamaz yani. Ama genel anlamda çivi çiviyi söker mantığıyla da hareket etmediğimden bilemedim, kendi yaramı kendim sarmadan başkasının iyileştirebilleceğine de inanmıyorum sonuçta. Sizin yerinizde olsam evlenmem bu yüzden, bir an önce ayrılmanın yolunu yaparım, çünkü zamanla seversin diyenler yanınızda olmayacak, aa sevmiyorsan neden evlendin tarafına geçecekler ilerde sorun çıkarsa.

[QUOTE="yuksekyuksektepeler, post: 39318046, member: 6hanimlar muhtemelen uzun yazıcam. nolur üşenmeden yorum yazın. iyi ya da kötü bilmiyorum,. aşk evliliği ya da mantık evliliği yapanlar; özellikle siz.. lütfen
28 yaşındayım, yaklaşık iki yıl önce başladığım bi ilişki vardı. ilk ciddi ilişkimdi. önceleri hiç umursamazken iyi bi karaktere sahip olduğunu düşündüm ve bi ilişkiye başladık, aşık oldum. sonra o beğendiğim karakterin tam bir karaktersizlik tablosu olduğunu öğrendim, aldatılmıştım. çok kötü oldum, ayrıldım tabi ama ben sindiremedim aldatılmayı , antidepresan kullandım bi süre, 39 kiloya düştüm. Daha sonra (itiraf etmek gerekirse biraz da yaralarımı sarmak için bencillik yaptım) şu an beraber olduğum adamla çıkmaya başladım. ilk başlarda elimi tutunca bile kendimi çok kötü hissediyordum, bi başka erkeğin bana dokunması çok kötüydü, ama bu arada eski erkek arkadaşım ayrılığımızın 2. haftasında yeni bi ilişkiye başlamıştı bile. bunları yeni ilişkime ne kadar sağlıksız başladığımı anlamanız için anlatıyorum.

şimdiki erkek arkadaşım çok düşünceli, beni gerçekten çok seviyor, ona güvenim sonsuz. neredeyse 1 yıldır da beraberiz. o olmasa, bana sevgisi olmasa bu kadar çabuk toparlanamazdım belki de. eski erkek arkadaşıma karşı içimde zerre sevgi yok, hatta ne çirkin adammış diyorum. ama bana yaptıkları aklıma geldikçe de kınamayın ama ölsün istiyorum. aldatılmak bi kadına yapılabilecek en büyük psikolojik darbeymiş.

asıl sorunum ise şu; ailelerimiz tanışmak üzere. mecburiyetten dolayı şu an farklı şehirlerdeyiz, bir an önce biraraya gelmek için evlenmekten başka şansımız yok. Ve ben şu an yanlış bi evlilik mi yapıorum acaba diye çok korkuyorum. çünkü ona aşık değilim, onun sevgisi altında eziliyor gibiyim. bu kadar iyi, beni bu kadar seven bi adamı da kaybetmeyi göze alamıyorum. daha önce yaşadıklarım yüzünden mi bu hissizliğim anlamış değilim. bu şekilde evlenirsem mutsuz olur muyum? yoksa tam tersine evlilikte öncelik bu mu olmalı?

tecrübeli hanımlar, bunca zamandır evli bayanlar bi akıl verin nolur?[/QUOTE]
Canim bence oluruna birak hakkinda hayirlisiysa olsun hayirlisi degilse bir engel cikar zaten bol bol bu sekilde dua et kaderinde varsa sen naparsan yap olur kaderinde de yok olmaz

Aşk olmayabilir. yani liseliaşkı gibi kalbin pır pır etmese de eğer karşındaki insana sevgin ve saygın varsa ne alaa..
sevgisi altında eziliyorum ddemişsin ezilme!! sende o sevginin karşılığını ver bence..

Evlilerden yorum istemissin
bekar biri olarak yazicam kusura bakma
belki evlenmeme sorunumun kaynagi
aşk..
hayatimda biri olmustu bana cok deger veren mantik evliligi yapicaktim ama olmadi yapamadim
çünkü ben elini tuttugumda hissetmedigim kokusuna bayilmadigim adamla her gece ayni yataga giremem dünyanın en iyiside olsa bunu yapamam
bu benim düşüncem .herkesin hayat tarzi farklidir
ayrica gerçekten asiksanda öyle bir kac yilda bitmiyor..

böyle konulara yaptığım klasik yorumum, cinsel çekimin varsa evlen yoksa sakın.