Hanımlar merhaba
Öncelikle telefondan yazıyorum yazım yanlışı varsa özür dilerim.
Dört senedir devam eden bir ilişkim var. O 25 yasinda ben de 23.
O devlet memuru ben alttan kalan iki dersim yüzünden üni son sınıfım ve çalışıyorum. Dışarıdan bakıldığında uyumluyuz ama artık katlanamadigim bazi özellikleri var.
Öncelikle uyumludur,genel anlamda beni mutlu etmek için uğraşır benim dediğimi yapar falan ama bi taraftan bu kadar iyi olan adam bencilinde önde gideni.
İkisi nasıl bir arada oluyo diye düşünebilirsiniz emin olun bende bilmiyorum.Küçük yasta babamdan para almaya utanirdim hic sevmem başkasından para almayı o yüzden hep çalıştım maddi olarak ihtiyacım oldugundan değil hayatı görmek istedim, babam dahi olsa para almak istemedim
Madem okul uzadı bende üni bitene kadar bir sene calisip.üni bitince kpss falan olmazsa da artık temelli bir işe girmek veya kendi işimi kurmak istiyorum.
Zaten küçük biyer de yaşıyoruz iş yok ilk başta baya is aradim ama bulamadim sonra bi garsonluk işi buldum ortam da iyiydi bu bir basladi vay efendim sen başkasının pisliğini mi toplayacaksin ben sevgilim garson dedirtmem kimseye diyemem! Ya bu nasil mantık ? Para yesem daha mi iyi neyse oradan ayrıldım anlaşamadık diğer çalışanlarla ama bir sürü kavga gürültü yaptık tabi sevgilimle .
Bana sürekli masa başı is bul deyip durdu ya tabi patron kollarini açmış daha üni mezunu olmamis kiza deneyim yok birşey yok gel başla diyecek demi.
Bana sürekli muhasebeci yanına gir dedi ama sorun su gram anlamıyorum muhasebeden dersini gördüm okulda ama anlamadım. Bilgisiz değilim bir ise girsem anında kaparım ama sayisal olan birşey asla anlamıyorum bir gunde sayfalarca yazı ezberleyebilirim,bir gunde iki kitap bitirebilirim ama sayisal yapamam.Kaldi ki işe alsalar da çalışmam neden sevmediğim işi yapayım o mutlu olsun diye?
O zaman da vay efendim senin calışasın yok yahu var ama derdimi anlatamıyorum ki
Biraz uzun oldu üzgünüm daha sonra bi kaç işe daha girip çıktım sürekli aldigim maaşları girdigim işleri kucumsedi kendisi çok birşey başarmış gibi bu hayatta.
Şimdi çalıştığım bi is yeri var yaklaşık altı aydır çalışıyorum onbes gun kadar sonra isten ayrılicaktim zaten bugun durup dururken bana bizim daire de muhasebeci aranıyor hadi başvur dedi.
Bin kere söyledim saygi duydugum ama sevmediğim bi meslek bence zor da bir meslek kibarca reddettim vay efendim sen misin reddeden! Ben hayatı bilmiyormusum herşeyi toz pembe sanıyomusum herşeyim laylaylom muş kac milyarlık maaşı bırakıp orda burda saçma is yerlerinde surunuyormusum. Benden bir halt olmazmış. O hayatı öğrenmiş ben gerizekali gibiymisim yahu sen ne öğrendin bu hayatta? Ben hep çalıştım kimseye yüz dusurmedim sen ne yaptın hep baban topladi arkani o bi telefon etti işe girdin ,o bir telefon etti okulda ders gectin, o bir telefon etti istediğin belgeye hemen ulaştin sorsan hepsi kendı emeği..
Hala bana sen hayat nedir bilmiyosun sen ancak surunmekten anlarsın ama ben biliyorum diyo katil olmak uzereyim
Bir süre gorusmeyelim dedim ama artık hep onun dediği şeylerin doğru benim dediklerimin yanlis olmasından biktimm doğruluğundan emin olduğum şey de bile ben ak dersem sırf ben dediğim için hayır kara diyor. Bu konuda düşüncelerinizi öğrenebilir miyim?