Bu benimde hakkım değil mi? Ne yapmalıyım? Suçluluk duyar mıyım acaba? Kafam çok karışık yardım eder misiniz?

Firindatavuk_

Üye
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2021
5
12
Arkadaşlar ben bakireyim evet bakireyim. Ne birinin elinden tuttum nede öpüştüm. Başlarda yani 20 li yaşlarda çok önemli değildi. Öyle herkesle beraber olamam ben. Hep özel, değerli birini bekledim ama öyle biri karşıma çıkmadı. Niye hiç bir şey olmadı?, yaşamadın? sevgilin olmadı? diye sorarsanız bunun sebebi ailem. Hiç bir yere gitmeme izin vermezlerdi kızlarla bile gezmeye gidemiyordum. Hiç bir şey yapmama izin vermezlerdi. Ailem yüzünden hiç arkadaşım yok. Neyse gelelim asıl meseleye şimdi 30 lu yaşların başındayım ve artık bakire olmak istemiyorum. (32 yaşındayım) Bir şeyler yaşamak istiyorum. Merak ediyorum. Benimde hakkım değil mi? Evde herkes seks yapıyor benden başka. Beni hiç anlamıyorlar. Kendime acıyorum. Dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Bir akıl verin. Etrafımda da kimseler yok ki. Evlen diyenler olur diye yazıyorum Evlenmeyi hiç düşünmüyorum. Evlilik bana göre değil. Evlenipte kimsenin hayatını mahv edemem. Evlilik insanı değilim ben. Yaptıktan sonra da ailem yüzünden suçluluk duymaktan korkuyorum.
 
Biriyle birlikte olursunuz olmazsınız bu sizin verebileceğiniz bir karar. Arkasında duramayacaksanız sırf olsun diye bir şeyler yaşamayın sadece bunu söyleyebilirim. 32 yaşındasınız kendi hayatınızı kurmanın zamanı çoktan gelmiş. Önce arkadaş edinin, sosyal hayatınız olsun. Sonra sevgili bulursunuz ne istiyorsanız yaşarsınız
 
Arkadaşlar ben bakireyim evet bakireyim. Ne birinin elinden tuttum nede öpüştüm. Başlarda yani 20 li yaşlarda çok önemli değildi. Öyle herkesle beraber olamam ben. Hep özel, değerli birini bekledim ama öyle biri karşıma çıkmadı. Niye hiç bir şey olmadı?, yaşamadın? sevgilin olmadı? diye sorarsanız bunun sebebi ailem. Hiç bir yere gitmeme izin vermezlerdi kızlarla bile gezmeye gidemiyordum. Hiç bir şey yapmama izin vermezlerdi. Ailem yüzünden hiç arkadaşım yok. Neyse gelelim asıl meseleye şimdi 30 lu yaşların başındayım ve artık bakire olmak istemiyorum. (32 yaşındayım) Bir şeyler yaşamak istiyorum. Merak ediyorum. Benimde hakkım değil mi? Evde herkes seks yapıyor benden başka. Beni hiç anlamıyorlar. Kendime acıyorum. Dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Bir akıl verin. Etrafımda da kimseler yok ki. Evlen diyenler olur diye yazıyorum Evlenmeyi hiç düşünmüyorum. Evlilik bana göre değil. Evlenipte kimsenin hayatını mahv edemem. Evlilik insanı değilim ben. Yaptıktan sonra da ailem yüzünden suçluluk duymaktan korkuyorum.

Evliligin size gore olmadigini nasil anladiniz? Malum aileniz yuzunden disari cikamamissiniz ya sevgiliniz bile olmamis. Bu tamamen sizin hayatiniz ve sizin karariniz ama ailem yuzunden deyip evlilik bana gore degil deyince pek kafamda oturtamadim. Once bir sevgiliniz mi olsa?
 
Seksin bi ihtiyaç oldugunu düşünmüyosanız ailenize karsı değilde kendinize karsıda skntı yasarsınız.. benm içinde cinsellik tabu gbi bsey sayılabilir noktada.. evlenmiiş bosanmıs biri olarak bile böyle ihtiyaç yaaa diyip bisey yasayamam mesela.. önce duygusal olarak bseyler hissetmem gerekir ki o evreye gelebileyim.. bu cok değişken bisey.. bakış acınız daha önemli ..
 
Arkadaşlar ben bakireyim evet bakireyim. Ne birinin elinden tuttum nede öpüştüm. Başlarda yani 20 li yaşlarda çok önemli değildi. Öyle herkesle beraber olamam ben. Hep özel, değerli birini bekledim ama öyle biri karşıma çıkmadı. Niye hiç bir şey olmadı?, yaşamadın? sevgilin olmadı? diye sorarsanız bunun sebebi ailem. Hiç bir yere gitmeme izin vermezlerdi kızlarla bile gezmeye gidemiyordum. Hiç bir şey yapmama izin vermezlerdi. Ailem yüzünden hiç arkadaşım yok. Neyse gelelim asıl meseleye şimdi 30 lu yaşların başındayım ve artık bakire olmak istemiyorum. (32 yaşındayım) Bir şeyler yaşamak istiyorum. Merak ediyorum. Benimde hakkım değil mi? Evde herkes seks yapıyor benden başka. Beni hiç anlamıyorlar. Kendime acıyorum. Dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Bir akıl verin. Etrafımda da kimseler yok ki. Evlen diyenler olur diye yazıyorum Evlenmeyi hiç düşünmüyorum. Evlilik bana göre değil. Evlenipte kimsenin hayatını mahv edemem. Evlilik insanı değilim ben. Yaptıktan sonra da ailem yüzünden suçluluk duymaktan korkuyorum.

Arkadaşlar ben bakireyim evet bakireyim. Ne birinin elinden tuttum nede öpüştüm. Başlarda yani 20 li yaşlarda çok önemli değildi. Öyle herkesle beraber olamam ben. Hep özel, değerli birini bekledim ama öyle biri karşıma çıkmadı. Niye hiç bir şey olmadı?, yaşamadın? sevgilin olmadı? diye sorarsanız bunun sebebi ailem. Hiç bir yere gitmeme izin vermezlerdi kızlarla bile gezmeye gidemiyordum. Hiç bir şey yapmama izin vermezlerdi. Ailem yüzünden hiç arkadaşım yok. Neyse gelelim asıl meseleye şimdi 30 lu yaşların başındayım ve artık bakire olmak istemiyorum. (32 yaşındayım) Bir şeyler yaşamak istiyorum. Merak ediyorum. Benimde hakkım değil mi? Evde herkes seks yapıyor benden başka. Beni hiç anlamıyorlar. Kendime acıyorum. Dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Bir akıl verin. Etrafımda da kimseler yok ki. Evlen diyenler olur diye yazıyorum Evlenmeyi hiç düşünmüyorum. Evlilik bana göre değil. Evlenipte kimsenin hayatını mahv edemem. Evlilik insanı değilim ben. Yaptıktan sonra da ailem yüzünden suçluluk duymaktan korkuyorum.
Karşınıza ilk çıkan kişiyle birlikte olmayı düşünüyorsanız bu çok riskli bence işin sağlık kısmı var, o insanın psikolojik bir manyak çıkma ihtimali var... Var da var. Evlenmeyi düşünmüyorsanız dahi bir tanıma, ısınma evresi şart "nefes alsın yeter" diyorsanız bilemiyceğim🤷
 
Cinselliğin biz kadınlara öcü gibi gösterilmesi hepimizin hayatında değişik seviyelerde travmalar ve sıkıntılar yaratıyor.

Bence hayatınızın tadını çıkarın. Yapsam nasıl olurdu diye düşünüp durmak anlamsız. Kendinizi kocanıza saklama durumunuz da yok. Evlilik zaten istemiyorsunuz.

Ben şahsen öyle tek gecelik ilişki asla yapamam. Doğama aykırı. Bi şeyler hissetmedigim insana çekim de hissetmiyorum. Siz de ikili duygusal ilişkiler kurarak başlayabilirsiniz bence ya da en azından tanışın görüşün bir süre. Güvenilir bi insan olduğuna emin olun malum TR şartları
 
Arkadaşlar ben bakireyim evet bakireyim. Ne birinin elinden tuttum nede öpüştüm. Başlarda yani 20 li yaşlarda çok önemli değildi. Öyle herkesle beraber olamam ben. Hep özel, değerli birini bekledim ama öyle biri karşıma çıkmadı. Niye hiç bir şey olmadı?, yaşamadın? sevgilin olmadı? diye sorarsanız bunun sebebi ailem. Hiç bir yere gitmeme izin vermezlerdi kızlarla bile gezmeye gidemiyordum. Hiç bir şey yapmama izin vermezlerdi. Ailem yüzünden hiç arkadaşım yok. Neyse gelelim asıl meseleye şimdi 30 lu yaşların başındayım ve artık bakire olmak istemiyorum. (32 yaşındayım) Bir şeyler yaşamak istiyorum. Merak ediyorum. Benimde hakkım değil mi? Evde herkes seks yapıyor benden başka. Beni hiç anlamıyorlar. Kendime acıyorum. Dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Bir akıl verin. Etrafımda da kimseler yok ki. Evlen diyenler olur diye yazıyorum Evlenmeyi hiç düşünmüyorum. Evlilik bana göre değil. Evlenipte kimsenin hayatını mahv edemem. Evlilik insanı değilim ben. Yaptıktan sonra da ailem yüzünden suçluluk duymaktan korkuyorum.

Arkadaşlar ben bakireyim evet bakireyim. Ne birinin elinden tuttum nede öpüştüm. Başlarda yani 20 li yaşlarda çok önemli değildi. Öyle herkesle beraber olamam ben. Hep özel, değerli birini bekledim ama öyle biri karşıma çıkmadı. Niye hiç bir şey olmadı?, yaşamadın? sevgilin olmadı? diye sorarsanız bunun sebebi ailem. Hiç bir yere gitmeme izin vermezlerdi kızlarla bile gezmeye gidemiyordum. Hiç bir şey yapmama izin vermezlerdi. Ailem yüzünden hiç arkadaşım yok. Neyse gelelim asıl meseleye şimdi 30 lu yaşların başındayım ve artık bakire olmak istemiyorum. (32 yaşındayım) Bir şeyler yaşamak istiyorum. Merak ediyorum. Benimde hakkım değil mi? Evde herkes seks yapıyor benden başka. Beni hiç anlamıyorlar. Kendime acıyorum. Dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Bir akıl verin. Etrafımda da kimseler yok ki. Evlen diyenler olur diye yazıyorum Evlenmeyi hiç düşünmüyorum. Evlilik bana göre değil. Evlenipte kimsenin hayatını mahv edemem. Evlilik insanı değilim ben. Yaptıktan sonra da ailem yüzünden suçluluk duymaktan korkuyorum.
Karşınıza ilk çıkan kişiyle birlikte olmayı düşünüyorsanız bu çok riskli bence işin sağlık kısmı var, o insanın psikolojik bir manyak çıkma ihtimali var... Var da var. Evlenmeyi düşünmüyorsanız dahi bir tanıma, ısınma evresi şart "nefes alsın yeter" diyorsanız bilemiyceğim
Arkadaşlar ben bakireyim evet bakireyim. Ne birinin elinden tuttum nede öpüştüm. Başlarda yani 20 li yaşlarda çok önemli değildi. Öyle herkesle beraber olamam ben. Hep özel, değerli birini bekledim ama öyle biri karşıma çıkmadı. Niye hiç bir şey olmadı?, yaşamadın? sevgilin olmadı? diye sorarsanız bunun sebebi ailem. Hiç bir yere gitmeme izin vermezlerdi kızlarla bile gezmeye gidemiyordum. Hiç bir şey yapmama izin vermezlerdi. Ailem yüzünden hiç arkadaşım yok. Neyse gelelim asıl meseleye şimdi 30 lu yaşların başındayım ve artık bakire olmak istemiyorum. (32 yaşındayım) Bir şeyler yaşamak istiyorum. Merak ediyorum. Benimde hakkım değil mi? Evde herkes seks yapıyor benden başka. Beni hiç anlamıyorlar. Kendime acıyorum. Dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Bir akıl verin. Etrafımda da kimseler yok ki. Evlen diyenler olur diye yazıyorum Evlenmeyi hiç düşünmüyorum. Evlilik bana göre değil. Evlenipte kimsenin hayatını mahv edemem. Evlilik insanı değilim ben. Yaptıktan sonra da ailem yüzünden suçluluk duymaktan korkuyorum.
Özür dilerim ama gözüme kızgınlığa giren dişi kedim gibi göründünüz, anlatış şekliniz o şekilde (biz de ailesi olarak çiftleşmesini istemedik) yerde debelenip duruyordu sonunda gidip kısırlaştırdık.
 
X