Bu başlığa bir çoğumuz yabancı değiliz. Çevremde çok fazla içimi dökecek ortam olmadığı için burada konuştukça rahatlıyorum. Dün geceye kadar hiç bir regl belirtim olmadığı için o ay bu ay mı acaba diye içim kıpır kıpır uyudum. 2 yıldır evliyim. 10 aydır korunmuyorum. Regl zamanlarımı iple çeken ben artık o döngü gelsin istemiyorum. Çevremdeki herkesin bir beklentisi var görüyorum ki eşimde buna dahil. Ve ben her döngü sonrası bu ayda olmadı deyince kendimle ilgili bir sorunmuş gibi hissediyorum. Eziliyorum, büzülüyorum. Gözlerim doluyor. Allah'a şükür inançlıyım. Nasibin zamanı vardır biliyorum. Ama hak etmeyen bir çok insan pat diye hamile kalıp o çocukları rezil rüsva ederken dört gözle bekleyen bizler yana yakıla peşinden koşuyoruz. İsteyince ve planlayınca gebe kalmak ne büyük bir nimet bilmiyorlar. Çevremdeki çocuklu aileleri görünce içim burkuluyor, eşimin o çocuklara ilgisini görünce içim burkuluyor. Şimdi kafaya takmayın, stres yapmayın oluyor felan diyenler olacak eminim. Stres ya da kafaya takmak değil bu. Merak, istek bizimde olsa nasıl olur diye ümit etmek. Allah kimsenin kucağını boş bırakmasın. Hiç bir aileyi çocuksuz, hiç bir çocuğu ailesiz bırakmasın. Bugün çocuk sahibi olmak isteyip de yine regl olduğunu gören benim içinde sarılın çocuklarınıza, bir duanız varsa bugüne dair isimsiz ama umut bekleyen beni de ekleyin dualarınıza.