• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu arkadaşlığa devam etmeli miyim?

begonn

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
12 Aralık 2024
82
71
3
Merhabalar çocukluk döneminden beri arkadaşlık yaptığım ara ara konuşmadığımız bir arkadaşım var. Zaten birkaç kez küsmüştük ama bazı ciddi nedenlerden dolayı sıkıntıları unutup tekrar konuştuk.

Olay şurdan başladı; artık dışarıda vs. buluşmamak için evlerde buluşuyoruz onun evi müsait olduğu içinde genelde ona gidiyorum fakat aramızda baya mesafe var en az 1.5 saat ve gerçekten yorucu.

Benim yoğun olduğum bir dönem buluşalım dedik ama ben gelemeyeceğimi çok yorulduğumu söyledim ve benim evin şu an müsait olmadığını, evime yakın bir yerde buluşabileceğimizi söyledim. Bacakları ağrıyormuş yürüyemezmiş böyle söyledi. Bende üstelemedim çünkü defalarca onun muhitine gidip onun bir kez gelmemesi ‘niye uğraşıyorum ki’ dedirtti.

Birkaç saat sonra bir eşya lazım olmuş ona benden istedi şuraya getirebilir misin falan dedi ben de ağır bir şey olduğu için getiremeyeceğimi yorulduğumu söyledim sonrasında ben gelip senin evinden alayım dedi. Ben de cevap olarak şunu söyledim “sen biraz hasta hissediyordun ben de gelemeyeceğim ortak bir noktaya nasıl olacak bilmiyorum” dedim. Her şey burda başladı çok sinirli bir şekilde ben yalan söylemiyorum sanki keyiften mi geliyorum gibi şeyler demeye başladı ama nasıl gergin size anlatamam. Ben senin iyiliğini düşünüyorum ortak bir çözüm bulmaya çalışıyorum farkında mısın falan diyorum ama asla dinlemiyor dediğim her şeye çok takılıyosun gelemeyecek olsam niye söyleyeyim bunu dedi. Ben de uzatmadım ben sakin davrandıkça daha da sinirlendi. Bir saat sonra hiçbir şey olmamış gibi ortak bir arkadaşımızın hikayesini atmış. Aklınca yaptığını unutturup sohbet edecek. Bir gün boyunca bakmadım mesaja ikimizde gergin olduğumuz için ve hiç konuşmadık.


1 hafta sonra beni arayıp ağzını yaya yaya normal hayatından bahsediyor o kadar sinirlendim ki kısa kesip kapattım. Şimdi ne yapmam gerek? Bu arkadaşlığı uzun süredir sorguluyordum çünkü bu olay dışında da uzun uzun derin sohbetler edemediğimizi fark ettim her zaman sevgili, bana bu yazdı, şöyle biri var falan. Bunlar konuşulur elbet ama ben bunaldığımı hissediyorum. Yapım gereği birine sinirlendikten bir süre sonra olayları unutup affediyorum kendi içimde devam ediyorum. Önerileriniz neler ne yapmalıyım?
 
Merhabalar çocukluk döneminden beri arkadaşlık yaptığım ara ara konuşmadığımız bir arkadaşım var. Zaten birkaç kez küsmüştük ama bazı ciddi nedenlerden dolayı sıkıntıları unutup tekrar konuştuk.

Olay şurdan başladı; artık dışarıda vs. buluşmamak için evlerde buluşuyoruz onun evi müsait olduğu içinde genelde ona gidiyorum fakat aramızda baya mesafe var en az 1.5 saat ve gerçekten yorucu.

Benim yoğun olduğum bir dönem buluşalım dedik ama ben gelemeyeceğimi çok yorulduğumu söyledim ve benim evin şu an müsait olmadığını, evime yakın bir yerde buluşabileceğimizi söyledim. Bacakları ağrıyormuş yürüyemezmiş böyle söyledi. Bende üstelemedim çünkü defalarca onun muhitine gidip onun bir kez gelmemesi ‘niye uğraşıyorum ki’ dedirtti.

Birkaç saat sonra bir eşya lazım olmuş ona benden istedi şuraya getirebilir misin falan dedi ben de ağır bir şey olduğu için getiremeyeceğimi yorulduğumu söyledim sonrasında ben gelip senin evinden alayım dedi. Ben de cevap olarak şunu söyledim “sen biraz hasta hissediyordun ben de gelemeyeceğim ortak bir noktaya nasıl olacak bilmiyorum” dedim. Her şey burda başladı çok sinirli bir şekilde ben yalan söylemiyorum sanki keyiften mi geliyorum gibi şeyler demeye başladı ama nasıl gergin size anlatamam. Ben senin iyiliğini düşünüyorum ortak bir çözüm bulmaya çalışıyorum farkında mısın falan diyorum ama asla dinlemiyor dediğim her şeye çok takılıyosun gelemeyecek olsam niye söyleyeyim bunu dedi. Ben de uzatmadım ben sakin davrandıkça daha da sinirlendi. Bir saat sonra hiçbir şey olmamış gibi ortak bir arkadaşımızın hikayesini atmış. Aklınca yaptığını unutturup sohbet edecek. Bir gün boyunca bakmadım mesaja ikimizde gergin olduğumuz için ve hiç konuşmadık.


1 hafta sonra beni arayıp ağzını yaya yaya normal hayatından bahsediyor o kadar sinirlendim ki kısa kesip kapattım. Şimdi ne yapmam gerek? Bu arkadaşlığı uzun süredir sorguluyordum çünkü bu olay dışında da uzun uzun derin sohbetler edemediğimizi fark ettim her zaman sevgili, bana bu yazdı, şöyle biri var falan. Bunlar konuşulur elbet ama ben bunaldığımı hissediyorum. Yapım gereği birine sinirlendikten bir süre sonra olayları unutup affediyorum kendi içimde devam ediyorum. Önerileriniz neler ne yapmalıyım?
Arkadaşlığınızı sürdürmek zorunda değilsiniz.
 
Merhabalar çocukluk döneminden beri arkadaşlık yaptığım ara ara konuşmadığımız bir arkadaşım var. Zaten birkaç kez küsmüştük ama bazı ciddi nedenlerden dolayı sıkıntıları unutup tekrar konuştuk.

Olay şurdan başladı; artık dışarıda vs. buluşmamak için evlerde buluşuyoruz onun evi müsait olduğu içinde genelde ona gidiyorum fakat aramızda baya mesafe var en az 1.5 saat ve gerçekten yorucu.

Benim yoğun olduğum bir dönem buluşalım dedik ama ben gelemeyeceğimi çok yorulduğumu söyledim ve benim evin şu an müsait olmadığını, evime yakın bir yerde buluşabileceğimizi söyledim. Bacakları ağrıyormuş yürüyemezmiş böyle söyledi. Bende üstelemedim çünkü defalarca onun muhitine gidip onun bir kez gelmemesi ‘niye uğraşıyorum ki’ dedirtti.

Birkaç saat sonra bir eşya lazım olmuş ona benden istedi şuraya getirebilir misin falan dedi ben de ağır bir şey olduğu için getiremeyeceğimi yorulduğumu söyledim sonrasında ben gelip senin evinden alayım dedi. Ben de cevap olarak şunu söyledim “sen biraz hasta hissediyordun ben de gelemeyeceğim ortak bir noktaya nasıl olacak bilmiyorum” dedim. Her şey burda başladı çok sinirli bir şekilde ben yalan söylemiyorum sanki keyiften mi geliyorum gibi şeyler demeye başladı ama nasıl gergin size anlatamam. Ben senin iyiliğini düşünüyorum ortak bir çözüm bulmaya çalışıyorum farkında mısın falan diyorum ama asla dinlemiyor dediğim her şeye çok takılıyosun gelemeyecek olsam niye söyleyeyim bunu dedi. Ben de uzatmadım ben sakin davrandıkça daha da sinirlendi. Bir saat sonra hiçbir şey olmamış gibi ortak bir arkadaşımızın hikayesini atmış. Aklınca yaptığını unutturup sohbet edecek. Bir gün boyunca bakmadım mesaja ikimizde gergin olduğumuz için ve hiç konuşmadık.


1 hafta sonra beni arayıp ağzını yaya yaya normal hayatından bahsediyor o kadar sinirlendim ki kısa kesip kapattım. Şimdi ne yapmam gerek? Bu arkadaşlığı uzun süredir sorguluyordum çünkü bu olay dışında da uzun uzun derin sohbetler edemediğimizi fark ettim her zaman sevgili, bana bu yazdı, şöyle biri var falan. Bunlar konuşulur elbet ama ben bunaldığımı hissediyorum. Yapım gereği birine sinirlendikten bir süre sonra olayları unutup affediyorum kendi içimde devam ediyorum. Önerileriniz neler ne yapmalıyım?
Mesafe artınca bazen gerçekten insanın gidesi gelmiyor bu konuda size hak verdim. Sürekli neden evde buluşuyorsunuz onu anlamadım en azından dışarda bir kahve içip zaman gecırmek bile insana iyi geliyor. Hep aynı şeyleri konuşmak sürekli beraber olmak bir süre sonra sıkıyor ve eski tadı da kalmıyo bence. Diğer bir konu ise bulusamıycagınız kesinleşmiş sonra sizden eşya istemiş evine kadar gelirim demiş buluşmak için gelmiyor eşya ıcın geliyo çok sınır bozucu olmuş. Sizde cevabınızla aslında istediği seyı vermek istememiş gibi onu önemsemediğinizi belli etmıssınız muhtemelennde suçlu olduğunun farkında bence . Arkadaşlık devam edilebilir bence ama eski tadı verir mı bilemiyorum. İnsanız oncelıklerimiz değişebiliyo , belki bilmediğimiz şeyler yaşıyo anlatamıyo da 🤔
Biraz kendinizi geri çekin ara sıra olur böyle şeyler.. maalesef hayatımızda bir dönem öncelik olan kişiler zamanla değişebiliyor. Size tavsiyem yeni însanlar tanıyın, yeni hobiler veya eğitimler alın şuan ki bıkkınlığınız sürekli aynı çevrede olmaktan aynı şeyleri konuşmak yapmakdan da olabilir.
 
Mesafe artınca bazen gerçekten insanın gidesi gelmiyor bu konuda size hak verdim. Sürekli neden evde buluşuyorsunuz onu anlamadım en azından dışarda bir kahve içip zaman gecırmek bile insana iyi geliyor. Hep aynı şeyleri konuşmak sürekli beraber olmak bir süre sonra sıkıyor ve eski tadı da kalmıyo bence. Diğer bir konu ise bulusamıycagınız kesinleşmiş sonra sizden eşya istemiş evine kadar gelirim demiş buluşmak için gelmiyor eşya ıcın geliyo çok sınır bozucu olmuş. Sizde cevabınızla aslında istediği seyı vermek istememiş gibi onu önemsemediğinizi belli etmıssınız muhtemelennde suçlu olduğunun farkında bence . Arkadaşlık devam edilebilir bence ama eski tadı verir mı bilemiyorum. İnsanız oncelıklerimiz değişebiliyo , belki bilmediğimiz şeyler yaşıyo anlatamıyo da 🤔
Biraz kendinizi geri çekin ara sıra olur böyle şeyler.. maalesef hayatımızda bir dönem öncelik olan kişiler zamanla değişebiliyor. Size tavsiyem yeni însanlar tanıyın, yeni hobiler veya eğitimler alın şuan ki bıkkınlığınız sürekli aynı çevrede olmaktan aynı şeyleri konuşmak yapmakdan da olabilir.
çok fazla dışarıda buluşuyorduk bunu biraz azalttık o yüzden, haklısınız son dediklerinizde 🫶🏻
 
Mesafe artınca bazen gerçekten insanın gidesi gelmiyor bu konuda size hak verdim. Sürekli neden evde buluşuyorsunuz onu anlamadım en azından dışarda bir kahve içip zaman gecırmek bile insana iyi geliyor. Hep aynı şeyleri konuşmak sürekli beraber olmak bir süre sonra sıkıyor ve eski tadı da kalmıyo bence. Diğer bir konu ise bulusamıycagınız kesinleşmiş sonra sizden eşya istemiş evine kadar gelirim demiş buluşmak için gelmiyor eşya ıcın geliyo çok sınır bozucu olmuş. Sizde cevabınızla aslında istediği seyı vermek istememiş gibi onu önemsemediğinizi belli etmıssınız muhtemelennde suçlu olduğunun farkında bence . Arkadaşlık devam edilebilir bence ama eski tadı verir mı bilemiyorum. İnsanız oncelıklerimiz değişebiliyo , belki bilmediğimiz şeyler yaşıyo anlatamıyo da 🤔
Biraz kendinizi geri çekin ara sıra olur böyle şeyler.. maalesef hayatımızda bir dönem öncelik olan kişiler zamanla değişebiliyor. Size tavsiyem yeni însanlar tanıyın, yeni hobiler veya eğitimler alın şuan ki bıkkınlığınız sürekli aynı çevrede olmaktan aynı şeyleri konuşmak yapmakdan da olabilir.
Cocukluk arkadasini burda sikayet edende ne bileyim arkadaslik bu degil sal gitsin
 
Merhabalar çocukluk döneminden beri arkadaşlık yaptığım ara ara konuşmadığımız bir arkadaşım var. Zaten birkaç kez küsmüştük ama bazı ciddi nedenlerden dolayı sıkıntıları unutup tekrar konuştuk.

Olay şurdan başladı; artık dışarıda vs. buluşmamak için evlerde buluşuyoruz onun evi müsait olduğu içinde genelde ona gidiyorum fakat aramızda baya mesafe var en az 1.5 saat ve gerçekten yorucu.

Benim yoğun olduğum bir dönem buluşalım dedik ama ben gelemeyeceğimi çok yorulduğumu söyledim ve benim evin şu an müsait olmadığını, evime yakın bir yerde buluşabileceğimizi söyledim. Bacakları ağrıyormuş yürüyemezmiş böyle söyledi. Bende üstelemedim çünkü defalarca onun muhitine gidip onun bir kez gelmemesi ‘niye uğraşıyorum ki’ dedirtti.

Birkaç saat sonra bir eşya lazım olmuş ona benden istedi şuraya getirebilir misin falan dedi ben de ağır bir şey olduğu için getiremeyeceğimi yorulduğumu söyledim sonrasında ben gelip senin evinden alayım dedi. Ben de cevap olarak şunu söyledim “sen biraz hasta hissediyordun ben de gelemeyeceğim ortak bir noktaya nasıl olacak bilmiyorum” dedim. Her şey burda başladı çok sinirli bir şekilde ben yalan söylemiyorum sanki keyiften mi geliyorum gibi şeyler demeye başladı ama nasıl gergin size anlatamam. Ben senin iyiliğini düşünüyorum ortak bir çözüm bulmaya çalışıyorum farkında mısın falan diyorum ama asla dinlemiyor dediğim her şeye çok takılıyosun gelemeyecek olsam niye söyleyeyim bunu dedi. Ben de uzatmadım ben sakin davrandıkça daha da sinirlendi. Bir saat sonra hiçbir şey olmamış gibi ortak bir arkadaşımızın hikayesini atmış. Aklınca yaptığını unutturup sohbet edecek. Bir gün boyunca bakmadım mesaja ikimizde gergin olduğumuz için ve hiç konuşmadık.


1 hafta sonra beni arayıp ağzını yaya yaya normal hayatından bahsediyor o kadar sinirlendim ki kısa kesip kapattım. Şimdi ne yapmam gerek? Bu arkadaşlığı uzun süredir sorguluyordum çünkü bu olay dışında da uzun uzun derin sohbetler edemediğimizi fark ettim her zaman sevgili, bana bu yazdı, şöyle biri var falan. Bunlar konuşulur elbet ama ben bunaldığımı hissediyorum. Yapım gereği birine sinirlendikten bir süre sonra olayları unutup affediyorum kendi içimde devam ediyorum. Önerileriniz neler ne yapmalıyım?
Ayyy boşverin. Aynı modelden bende 2 arkadaş vardı. İkisiyle de görüşmüyorum artık. Mesaj atıp hâlâ uğraşıyorlar görüşmeye çünkü yaptıkları hataların farkındalar. Size emek vermeyene emek vermeyeceksiniz. Daha güzel arkadaşlıklar kurarsınız inşallah.
 
Cevap vermemeye devam edin . bi süre sonra vazgeçer . Konuşup uzatıp kırmaya kırılmaya gerek yok .
 
Ayyy boşverin. Aynı modelden bende 2 arkadaş vardı. İkisiyle de görüşmüyorum artık. Mesaj atıp hâlâ uğraşıyorlar görüşmeye çünkü yaptıkları hataların farkındalar. Size emek vermeyene emek vermeyeceksiniz. Daha güzel arkadaşlıklar kurarsınız inşallah.
insallah tesekurler
 
Merhabalar çocukluk döneminden beri arkadaşlık yaptığım ara ara konuşmadığımız bir arkadaşım var. Zaten birkaç kez küsmüştük ama bazı ciddi nedenlerden dolayı sıkıntıları unutup tekrar konuştuk.

Olay şurdan başladı; artık dışarıda vs. buluşmamak için evlerde buluşuyoruz onun evi müsait olduğu içinde genelde ona gidiyorum fakat aramızda baya mesafe var en az 1.5 saat ve gerçekten yorucu.

Benim yoğun olduğum bir dönem buluşalım dedik ama ben gelemeyeceğimi çok yorulduğumu söyledim ve benim evin şu an müsait olmadığını, evime yakın bir yerde buluşabileceğimizi söyledim. Bacakları ağrıyormuş yürüyemezmiş böyle söyledi. Bende üstelemedim çünkü defalarca onun muhitine gidip onun bir kez gelmemesi ‘niye uğraşıyorum ki’ dedirtti.

Birkaç saat sonra bir eşya lazım olmuş ona benden istedi şuraya getirebilir misin falan dedi ben de ağır bir şey olduğu için getiremeyeceğimi yorulduğumu söyledim sonrasında ben gelip senin evinden alayım dedi. Ben de cevap olarak şunu söyledim “sen biraz hasta hissediyordun ben de gelemeyeceğim ortak bir noktaya nasıl olacak bilmiyorum” dedim. Her şey burda başladı çok sinirli bir şekilde ben yalan söylemiyorum sanki keyiften mi geliyorum gibi şeyler demeye başladı ama nasıl gergin size anlatamam. Ben senin iyiliğini düşünüyorum ortak bir çözüm bulmaya çalışıyorum farkında mısın falan diyorum ama asla dinlemiyor dediğim her şeye çok takılıyosun gelemeyecek olsam niye söyleyeyim bunu dedi. Ben de uzatmadım ben sakin davrandıkça daha da sinirlendi. Bir saat sonra hiçbir şey olmamış gibi ortak bir arkadaşımızın hikayesini atmış. Aklınca yaptığını unutturup sohbet edecek. Bir gün boyunca bakmadım mesaja ikimizde gergin olduğumuz için ve hiç konuşmadık.


1 hafta sonra beni arayıp ağzını yaya yaya normal hayatından bahsediyor o kadar sinirlendim ki kısa kesip kapattım. Şimdi ne yapmam gerek? Bu arkadaşlığı uzun süredir sorguluyordum çünkü bu olay dışında da uzun uzun derin sohbetler edemediğimizi fark ettim her zaman sevgili, bana bu yazdı, şöyle biri var falan. Bunlar konuşulur elbet ama ben bunaldığımı hissediyorum. Yapım gereği birine sinirlendikten bir süre sonra olayları unutup affediyorum kendi içimde devam ediyorum. Önerileriniz neler ne yapmalıyım?
Çok zoraki bir arkadaşlık ilişkisi mevcut. Gerek var mı bu kadar zorlamaya?
 
Bu bu bi davranislarin beni rahatsız ediyor bugune kadar birbirimizi idare etmiş olabiliriz ancak artık davranışların beni olumsuz etkiliyor. O nedenle bu şekilde davranmaya devam edeceksen daha seyrek görüşelim dersin. Sonra da bayramdan bayrama ararsın. Saygı içerisinde sonlandirirsiniz
 
Merhabalar çocukluk döneminden beri arkadaşlık yaptığım ara ara konuşmadığımız bir arkadaşım var. Zaten birkaç kez küsmüştük ama bazı ciddi nedenlerden dolayı sıkıntıları unutup tekrar konuştuk.

Olay şurdan başladı; artık dışarıda vs. buluşmamak için evlerde buluşuyoruz onun evi müsait olduğu içinde genelde ona gidiyorum fakat aramızda baya mesafe var en az 1.5 saat ve gerçekten yorucu.

Benim yoğun olduğum bir dönem buluşalım dedik ama ben gelemeyeceğimi çok yorulduğumu söyledim ve benim evin şu an müsait olmadığını, evime yakın bir yerde buluşabileceğimizi söyledim. Bacakları ağrıyormuş yürüyemezmiş böyle söyledi. Bende üstelemedim çünkü defalarca onun muhitine gidip onun bir kez gelmemesi ‘niye uğraşıyorum ki’ dedirtti.

Birkaç saat sonra bir eşya lazım olmuş ona benden istedi şuraya getirebilir misin falan dedi ben de ağır bir şey olduğu için getiremeyeceğimi yorulduğumu söyledim sonrasında ben gelip senin evinden alayım dedi. Ben de cevap olarak şunu söyledim “sen biraz hasta hissediyordun ben de gelemeyeceğim ortak bir noktaya nasıl olacak bilmiyorum” dedim. Her şey burda başladı çok sinirli bir şekilde ben yalan söylemiyorum sanki keyiften mi geliyorum gibi şeyler demeye başladı ama nasıl gergin size anlatamam. Ben senin iyiliğini düşünüyorum ortak bir çözüm bulmaya çalışıyorum farkında mısın falan diyorum ama asla dinlemiyor dediğim her şeye çok takılıyosun gelemeyecek olsam niye söyleyeyim bunu dedi. Ben de uzatmadım ben sakin davrandıkça daha da sinirlendi. Bir saat sonra hiçbir şey olmamış gibi ortak bir arkadaşımızın hikayesini atmış. Aklınca yaptığını unutturup sohbet edecek. Bir gün boyunca bakmadım mesaja ikimizde gergin olduğumuz için ve hiç konuşmadık.


1 hafta sonra beni arayıp ağzını yaya yaya normal hayatından bahsediyor o kadar sinirlendim ki kısa kesip kapattım. Şimdi ne yapmam gerek? Bu arkadaşlığı uzun süredir sorguluyordum çünkü bu olay dışında da uzun uzun derin sohbetler edemediğimizi fark ettim her zaman sevgili, bana bu yazdı, şöyle biri var falan. Bunlar konuşulur elbet ama ben bunaldığımı hissediyorum. Yapım gereği birine sinirlendikten bir süre sonra olayları unutup affediyorum kendi içimde devam ediyorum. Önerileriniz neler ne yapmalıyım?
Benimde vardı benzer model arkadaşlarım ve bitti ya. Hep evinde buluşalım istiyordu eşi çok gezmesine müsade etmiyormuş. Bir süre sonra kabak tadı verdi surekli bizi ağırlıyor rahatsız oldum ben ve bir şekilde koptuk. Sanırım sürdürmek zorunda değiliz bazen karşı tarafta kendinden fedakarlık yapmasını bekliyorsun..
 
Merhabalar çocukluk döneminden beri arkadaşlık yaptığım ara ara konuşmadığımız bir arkadaşım var. Zaten birkaç kez küsmüştük ama bazı ciddi nedenlerden dolayı sıkıntıları unutup tekrar konuştuk.

Olay şurdan başladı; artık dışarıda vs. buluşmamak için evlerde buluşuyoruz onun evi müsait olduğu içinde genelde ona gidiyorum fakat aramızda baya mesafe var en az 1.5 saat ve gerçekten yorucu.

Benim yoğun olduğum bir dönem buluşalım dedik ama ben gelemeyeceğimi çok yorulduğumu söyledim ve benim evin şu an müsait olmadığını, evime yakın bir yerde buluşabileceğimizi söyledim. Bacakları ağrıyormuş yürüyemezmiş böyle söyledi. Bende üstelemedim çünkü defalarca onun muhitine gidip onun bir kez gelmemesi ‘niye uğraşıyorum ki’ dedirtti.

Birkaç saat sonra bir eşya lazım olmuş ona benden istedi şuraya getirebilir misin falan dedi ben de ağır bir şey olduğu için getiremeyeceğimi yorulduğumu söyledim sonrasında ben gelip senin evinden alayım dedi. Ben de cevap olarak şunu söyledim “sen biraz hasta hissediyordun ben de gelemeyeceğim ortak bir noktaya nasıl olacak bilmiyorum” dedim. Her şey burda başladı çok sinirli bir şekilde ben yalan söylemiyorum sanki keyiften mi geliyorum gibi şeyler demeye başladı ama nasıl gergin size anlatamam. Ben senin iyiliğini düşünüyorum ortak bir çözüm bulmaya çalışıyorum farkında mısın falan diyorum ama asla dinlemiyor dediğim her şeye çok takılıyosun gelemeyecek olsam niye söyleyeyim bunu dedi. Ben de uzatmadım ben sakin davrandıkça daha da sinirlendi. Bir saat sonra hiçbir şey olmamış gibi ortak bir arkadaşımızın hikayesini atmış. Aklınca yaptığını unutturup sohbet edecek. Bir gün boyunca bakmadım mesaja ikimizde gergin olduğumuz için ve hiç konuşmadık.


1 hafta sonra beni arayıp ağzını yaya yaya normal hayatından bahsediyor o kadar sinirlendim ki kısa kesip kapattım. Şimdi ne yapmam gerek? Bu arkadaşlığı uzun süredir sorguluyordum çünkü bu olay dışında da uzun uzun derin sohbetler edemediğimizi fark ettim her zaman sevgili, bana bu yazdı, şöyle biri var falan. Bunlar konuşulur elbet ama ben bunaldığımı hissediyorum. Yapım gereği birine sinirlendikten bir süre sonra olayları unutup affediyorum kendi içimde devam ediyorum. Önerileriniz neler ne yapmalıyım?
Bazı çocukluk arkadaşları derinlik kazanamıyor ve eskide kalması gerekirken uzadıkça uzuyor. Ben olsam görüşmem. Gayet de normal bir durum. 4 yıldır 25 yıllık dostumu sildim çıkardım hayatımdan. Yaptığı şeyi yıllarca tolere etmişim ve bu kişi aslında hep böyleymiş. Son nokta annemi kaybettikten birkaç gün sonra bana yasla ilgili kitap tavsiye etmesi oldu. Aslında herşeye böyle üstten bakardı ama ben o dönem destek beklerken yine bilmiş bir tavırla yas kitabı tavsiyesi üstüne kitabın sayfalarını atmasıyla hayatımdan cikardim. Tek bir açıklama bile yapmadan silip engelledim numarasını.
Dostum dediğim kişi beni anlamalı. Öylesine bir acı yaşarken tek derdim bunun üstesinden kitap okuyarak gelmek mıdır? Üstelik annesi de arayıp ah yavrum baban da yoktu hem öksüz hem yetim kimsesiz kaldın demesiyle hepsini sildim. Düşünmeyin silin geçin artık bitmiş.
 
Bazı çocukluk arkadaşları derinlik kazanamıyor ve eskide kalması gerekirken uzadıkça uzuyor. Ben olsam görüşmem. Gayet de normal bir durum. 4 yıldır 25 yıllık dostumu sildim çıkardım hayatımdan. Yaptığı şeyi yıllarca tolere etmişim ve bu kişi aslında hep böyleymiş. Son nokta annemi kaybettikten birkaç gün sonra bana yasla ilgili kitap tavsiye etmesi oldu. Aslında herşeye böyle üstten bakardı ama ben o dönem destek beklerken yine bilmiş bir tavırla yas kitabı tavsiyesi üstüne kitabın sayfalarını atmasıyla hayatımdan cikardim. Tek bir açıklama bile yapmadan silip engelledim numarasını.
Dostum dediğim kişi beni anlamalı. Öylesine bir acı yaşarken tek derdim bunun üstesinden kitap okuyarak gelmek mıdır? Üstelik annesi de arayıp ah yavrum baban da yoktu hem öksüz hem yetim kimsesiz kaldın demesiyle hepsini sildim. Düşünmeyin silin geçin artık bitmiş.
Bizim durumumuz da şöyle oldu güncel olarak kendisiyle birkaç gün konuşmadık ve benden kötü enerji aldigini paylaştığı hikayeleri vs begenip cevap vermediğimi söyledi bundan rahatsızmış artı olarak en son hastaymış nasıl olduğunu sormamışım dostluk bu değil bence
 
ay benim de vardi boyle arkadasim cocukluktan beri arkadasimdi hem de. Düşük riskim kanamam varken bana regl agrisindan uyuyamadigini anlatiyodu sgsgsgs daha once de cok yanlislari oldu zaten artik ayda yilda bi yazarsa kisaca cevap veririm o kadar üstümden yük kalkti resmen sanki. Negatif enerji veren iliskileri zorlamaya gerek yok bence
 
Back