- 16 Temmuz 2017
- 79
- 82
- 18
- 40
Sizin hic oyle zamanlariniz olmadi mi?Olmadigi icin anlasilmiyor belki de.Cok kotu hissediyor aglayarak ariyor onu mu dusunsun.Musaitlik zamanini mi dusunsun.Digeri de noldu buna diye 5 saat rahat durmus aramamis bile.Insan bir tekrar arar.Ben ararim yani tuhaf geliyor oyuzden birdaki cogu kisi aramazmis herhalde garipKendimi sizinde arkadaşınızın da yerine koyuyorum.
Siz ağlayarak aradınız,hemen gel kötüyüm deyip kapattınız telefonu. Arkadaşınızın çocuğu var,evde kayınvalidesi var,hemen gel deyip telefonu kapatmasaydınız belkide arkadaşınız"canım şu an gelemiyorum,ama ilk fırsatta uğrayacağım,yada anlat ne oldu hemen gelemem konuşalım"diyecekti.
Benim hayatta en nefret ettiğim şeylerden biri bu belirsizlik. Yani bana hemen gel deyip telefonu kapatma durumu inanın rahatsızlık verirdi. Telefonu kapatmayıp bir müsade etseydi de gelirim yada gelemem diyebilseydim derim yani.
Yinede gelmiş kadın,birde mahçup,neden uzatıyorsunuz anlamadım. Hadi hiçbirşey olmamış gibi gelse amenna ama zaten mahçup olmuş.
Gereksiz uzatıyorsunuz,kendinize ilgi,alaka,anlayış bekliyorsunuz ama bence birde arkadaşınıza göstermeyi deneyin. Bilemezsiniz kapali kapılar arkasında ne yaşıyor,o an bir sorunu mu vardı?
O baska bu baska.arkadaşım vardı benim de, daha yeni tanışmamıza rağmen samimi olduk konuştuk vs doğum yaptı hep yanında oldum destek oldum aradım sordum vs... bi gün kayınvalidsi vefat etti cenazeye gidemedim oğlum küçüktü cenaze ortamına sokamazdım. Aynı cenazeye kayınvalidem de katıldığı için kendimce sıkıntı görmedim.. cenazeden bi kaç gün sonra evlerine gittik, mevlit yaptılar ona gittik ama o arkadaşımla şu an samimi değiliz neymiş cenazeye gelmemişim o an bütün arkadaşları yanındaymış filan. Bir olay olduğunda sadece kendi açınızdan bakmayın duruma, karşı tarafında kendince sebepleri var. Ki ben ondan beridir kimseyle samimi olmuyorum çünkü gerçekten bu tarz insanlarla dostluk kurmaya gerek yok. İyiyken çok iyisen ama en ufak bi şeyde senden kötüsü yok. Oldu canım.
Ama o babasinin geldigini bilmiyor.Hastaneye gittigini de bilmiyor.Evde annesi var mi bilmiyor.Gel dedigine gire evde belli.Cunku bilse kadin derdi aciklamasinda soylerdi.Sadece cikamadim cocuk kv demis.Garip tekrar aramamasi merak etmemesi cok da iplemedigini gosteriyor.Kizin da beklemesi normal o ona cok kosmus.Tabiki tek tarafli olmamali.Ha ben olsam bir sogurdum.Ama davranisina gore yine affeder konusurdum.Ama gozumde asla eskisi gibi olmazdi.Hayatım ne yapsın daha kadın? Gelmiş işte, babası geldiyse ben de direkt uğramam evine. Ki doğru dürüst bir şey de söylememiş sadece ağlıyor ve yanıma gel diyor bu kadar, nerede kimle belli değil. Hadi akıl edemediyse ya da vakit bulamadıysa bile hastaneden dönüşte gelmiş, yine sokmadım odama diyor demek ki önceden de sokmadı. Ona rağmen hediye falan almış kadın. Konu sahibi gayet de kinci, yüzüne söyleyince de saçmalıyorsunuz falan olduk. Neyse, ben daha da yazmayacağım.
Bana bu durumu hatırlattığı için örneklemek istedim. Kısaca bazı insanlara göre silmek çok kolay. Herkesin kendince bir mücadelesi var, kendince sorumlulukları olan insanları dinlemeden suçlamak çok basit bir hareket.O baska bu baska.
Insanlar kinci genelde.Tek bu arkadas degil.Sahsen ben neleri affettim yine de kiymetim bilinmedi.Bana bu durumu hatırlattığı için örneklemek istedim. Kısaca bazı insanlara göre silmek çok kolay. Herkesin kendince bir mücadelesi var, kendince sorumlulukları olan insanları dinlemeden suçlamak çok basit bir hareket.
Öyle malesef. Bu devirde dostmuş arkadaşmış hepsi yalan. Herkes işi görüldüğü kadar iyi. Mesela dün eşim bi ameliyat geçirdi ne arkadaşlarım ne ailem hiç kimse aramadı. Gerçi bu saatten sonra hiç biri umrumda değil. Benim tek yoldaşım eşim, çocuğum ve doğacak bebeğim.Insanlar kinci genelde.Tek bu arkadas degil.Sahsen ben neleri affettim yine de kiymetim bilinmedi.
Kovuldugu yere gitmiş tekrardan kadın.Telefon açabilir.. 5 gün ne aramış ne sormuş..
Uzak değilsiniz ki aynı apartmandasınız, gelebilirdi. Çocuğunu da alıp gelebilirdi. Bende evliyim, hatta ve hatta tüp bebek konusu ile ilgileniyorum sürekli doktorlardayım. Genede arkadaşlarımla görüşür acil bişey olsa giderim.Aynı apartmanda oturduğum komşumuz kendisi aramiz cok iyidir daha dogrusu iyiydi ve benimle yaşıt aynı zamanda. Ancak aramızda ki tek fark o evli ve bir yaşında bir bebeği var bense ailemle yaşıyorum. Sıkıntımı direkt anlatayım ki hatalıysam göremediğim bi nokta varsa beni uyarırsınız.
Arkadaşım kayınvalidesi ve kocasıyla çok problem yasayan bir insan ve burda temtek desem yeridir. Her sıkıntısında her beni aramasında beni cagirmasinda yanına gittim. Isim gücüm varsa bile yarim bırakıp yanına gittim sırf kendini yalnız hissetmesin içini birilerine dökebilsin diye. Geçenlerde de ben büyük bir sıkıntı yaşadım aileviydi ve sinir krizleri geçirdim hatta cinnetin eşiğinden geçtim desem yeridir. Annem beni zaptedemeyince babamı falan aramış hatta hemen eve gelsin diye. Neyse ben de o halimle ağlayarak arkadaşımı aradım x dicem bundan sonraki kısımlarda kendisine. X e ağlayarak bize gel ben çok kotuyum iyi değilim dedim ve o bise diyemeden kafam yerinde olmadığından teli hemen kapattım. Bi 5 dk sonrasında babam geldi zaten eve ve babam halimi görünce ağlamaya başladı o kadar kötü görünüyordum ve beni apar topar hastaneye götürdüler. Hemen bi iğne ve eve geldiğimizde direkt uyuyakalmışım 4 5 saat sonra uyandığımda baktım X geldi bize. Odama girdi mahcup bi suratla yok ıste oğlan ağlıyordu yok kaynana geldi falan filan bi tane şey sıraladı bana bu arada kaynanası da yan apartmanda sürekli görüyo yani. Neyse o kafaya rağmen benin jeton direkt düştü. Ağlayarak aramama rağmen gelmemiş hanımefendi bi merak edipte, mesaj bile atmamıştı neden ağlıyorsun nold sana falan diye. Ben o arada hastanede olduğum için onu aradıktan sonra gelmiştir diye düşünüyordum onu da ayriyetten belirteyim.
Neyse bu bana o bahaneleri sıralayınca kızdan direkt soğudum ben onun her kötü anında işimi gücümü bırakıp yanına gidebilirken o ise ilk kez ondan maanevi destek istememe rağmen ortadan kaybolmuştu. Daha sonraki günlerde de ne bir mesaj ne bir uğrama.. Olayın üstünden 5 gün geçtikten sonra mesaj atıyor bana iyi misin diye. Olay soğuyup kafamı topladıktan sonra.. Cevap dahi atmadım. Sonraki günlerde de gelip kapımızı çaldığında kapıyı açmadım. Annem içeri aldığında kendi odama almadım içeri girmek istemesine rağmen.
Geçenlerde yine gelmiş bize yine sokmadım odama. Bana hediye almış onu bırakmış anneme. Aksamina da mesaj etmiş " anladım kırıldın ama bence çok uzatıyorsun. Bana haksızlık ediyorsun birazda benim acımdan bak. Kardeşinle de barışmışsın çok sevindim benimle konuşmasan da olur artık. Neyse kararına saygı duyarım. Iyi akşamlar"
Bu mesajı görünce iyice fıttırdım. Cevap dahi vermedim. Sanki eski sevgilimde burnunu sürtürmeye çalışıyorum gibi algılıyor kız. Uzatıyorsun ne demek yani..
Ya bilmiyorum benim arkadaşlık anlayışım bu olmadığı için bu yaptığına da tahammül edemedim. Ve direkt kestim muhabbetimi. Siz olsanız ne yapardınız böyle bir durumda? Biraz uzun yazdım nolursuniz kusuruma bakmayın ama ayrıntılarıyla anlatmaya çalıştım ki beni daha rahat anlayabilin diye :)
Edit.1.Ben anlatamadım galiba. Yargılayanlar olmuş direkt belli ki sıkıntımı yanlış aktardım.. Iyi niyetle düşünmeye çalıştım ancak düşünemiyorum kusura bakmayın cunku bebeğine rağmen telefonu dakika başı elinde. Gelemese dahi bir mesaj atıp halimi hatrimi sorabilirdi. Benim kırgın olduğum nokta bu. Umarim şimdi daha iyi anlaşılırım..
Bence hata sizin, ne diye her çağırdığında koşup gidiyorsunuz ki? İyi tanimiyomussunuz. Önce bir durup tanısaydiniz arkadaşlığınızı sindirseydiniz. Her önüne gelene dost denmiyor işte. Onun da sizin icin fedakarlık etmesi lazım. Burda yine boş boş konuşmuşlar yok o evliymis de yok bebeği varmış da. Yuh ya! Evli olunca hep alan taraf mu olur insan, bir telefon açıp canım ne durumdasın bile denemenin ne gibi bahanesi olur. Bir de amma uzattın filan diye üste çıkıyor. Bence barışmayin, böyle insanlar anca sizi kendi çıkarına kullanir. İhtiyacınız olduğunda hep bir bahanesi olacak haberiniz olsun.Aynı apartmanda oturduğum komşumuz kendisi aramiz cok iyidir daha dogrusu iyiydi ve benimle yaşıt aynı zamanda. Ancak aramızda ki tek fark o evli ve bir yaşında bir bebeği var bense ailemle yaşıyorum. Sıkıntımı direkt anlatayım ki hatalıysam göremediğim bi nokta varsa beni uyarırsınız.
Arkadaşım kayınvalidesi ve kocasıyla çok problem yasayan bir insan ve burda temtek desem yeridir. Her sıkıntısında her beni aramasında beni cagirmasinda yanına gittim. Isim gücüm varsa bile yarim bırakıp yanına gittim sırf kendini yalnız hissetmesin içini birilerine dökebilsin diye. Geçenlerde de ben büyük bir sıkıntı yaşadım aileviydi ve sinir krizleri geçirdim hatta cinnetin eşiğinden geçtim desem yeridir. Annem beni zaptedemeyince babamı falan aramış hatta hemen eve gelsin diye. Neyse ben de o halimle ağlayarak arkadaşımı aradım x dicem bundan sonraki kısımlarda kendisine. X e ağlayarak bize gel ben çok kotuyum iyi değilim dedim ve o bise diyemeden kafam yerinde olmadığından teli hemen kapattım. Bi 5 dk sonrasında babam geldi zaten eve ve babam halimi görünce ağlamaya başladı o kadar kötü görünüyordum ve beni apar topar hastaneye götürdüler. Hemen bi iğne ve eve geldiğimizde direkt uyuyakalmışım 4 5 saat sonra uyandığımda baktım X geldi bize. Odama girdi mahcup bi suratla yok ıste oğlan ağlıyordu yok kaynana geldi falan filan bi tane şey sıraladı bana bu arada kaynanası da yan apartmanda sürekli görüyo yani. Neyse o kafaya rağmen benin jeton direkt düştü. Ağlayarak aramama rağmen gelmemiş hanımefendi bi merak edipte, mesaj bile atmamıştı neden ağlıyorsun nold sana falan diye. Ben o arada hastanede olduğum için onu aradıktan sonra gelmiştir diye düşünüyordum onu da ayriyetten belirteyim.
Neyse bu bana o bahaneleri sıralayınca kızdan direkt soğudum ben onun her kötü anında işimi gücümü bırakıp yanına gidebilirken o ise ilk kez ondan maanevi destek istememe rağmen ortadan kaybolmuştu. Daha sonraki günlerde de ne bir mesaj ne bir uğrama.. Olayın üstünden 5 gün geçtikten sonra mesaj atıyor bana iyi misin diye. Olay soğuyup kafamı topladıktan sonra.. Cevap dahi atmadım. Sonraki günlerde de gelip kapımızı çaldığında kapıyı açmadım. Annem içeri aldığında kendi odama almadım içeri girmek istemesine rağmen.
Geçenlerde yine gelmiş bize yine sokmadım odama. Bana hediye almış onu bırakmış anneme. Aksamina da mesaj etmiş " anladım kırıldın ama bence çok uzatıyorsun. Bana haksızlık ediyorsun birazda benim acımdan bak. Kardeşinle de barışmışsın çok sevindim benimle konuşmasan da olur artık. Neyse kararına saygı duyarım. Iyi akşamlar"
Bu mesajı görünce iyice fıttırdım. Cevap dahi vermedim. Sanki eski sevgilimde burnunu sürtürmeye çalışıyorum gibi algılıyor kız. Uzatıyorsun ne demek yani..
Ya bilmiyorum benim arkadaşlık anlayışım bu olmadığı için bu yaptığına da tahammül edemedim. Ve direkt kestim muhabbetimi. Siz olsanız ne yapardınız böyle bir durumda? Biraz uzun yazdım nolursuniz kusuruma bakmayın ama ayrıntılarıyla anlatmaya çalıştım ki beni daha rahat anlayabilin diye :)
Edit.1.Ben anlatamadım galiba. Yargılayanlar olmuş direkt belli ki sıkıntımı yanlış aktardım.. Iyi niyetle düşünmeye çalıştım ancak düşünemiyorum kusura bakmayın cunku bebeğine rağmen telefonu dakika başı elinde. Gelemese dahi bir mesaj atıp halimi hatrimi sorabilirdi. Benim kırgın olduğum nokta bu. Umarim şimdi daha iyi anlaşılırım..
Ozaman cocuklu biri dost edinmesin.Oyle sadece kendi nazlanacak dertlenecek olmaz kardesim karsidaki de insan o da dost ariyor.Kendisini birakmasin bu cocuklular boyle.Bahaneye siginmasinlar hemen.Dostlarinin kiymetini bilsinler bence yoksa birgun ihtiyac duyduklarinda yalniz kalirlar.
Ozaman cocuklu biri dost edinmesin.Oyle sadece kendi nazlanacak dertlenecek olmaz kardesim karsidaki de insan o da dost ariyor.Kendisini birakmasin bu cocuklular boyle.Bahaneye siginmasinlar hemen.Dostlarinin kiymetini bilsinler bence yoksa birgun ihtiyac duyduklarinda yalniz kalirlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?