- 19 Ocak 2016
- 25
- 16
- 3
- Konu Sahibi kar-tanesi
- #1
Iyi günler herkese, öncelikle Rabbim geri çevrilmeyen dua bırakmasın. Şimdi arkadaşlar neredeyse evliliğimizin altıncı senesine yaklaştık. Rabbim daha çocuk nasip etmedi. Tedaviler gördük ama maalesef, neyse konuma geçiyim. Benim iş yerinde bi bayan var, ve tabikide biliyor benimde çocuk istediğimi, ve önceden ilk başlarda onu yakın görerek hatta bi defa söylemiştim kendisine tedavi görüp olumsuz olduğunu, tabikide tahmin edeceğiniz gibi bunu onunla paylaştığıma çok pişmanım. Fazla samimiyet tez ayrılık getirir misali, neyse. Önceleri bişey düşünmedim ama zamanla o bayanın konuşmaları hep böyle gelişti. Kendisinin çocukları var Allah bağışlasın. Durduk yerde söylediği kelime şu misal "ilk sana söylicem, görümceme bile söylemicem" tabikide anladım ben, neyi söyliceksin diyodum falan. Bunun gibi biçok şey. Bebiş istiyom falan filan konuşmaları oluyodu. Bi sene falan geçti hamileymiş, ve bana anlatış tarzı şöyle "ben dün bi halt yedim, test yaptım ikinci çizgi çıktı, bayoya koydum eşim görmez dimi" bilmem ne bu gibi şeyler yani. Bende, istiyodun ya zaten hamile kalmak dedim. Ne dese " o sadece benim dilimdeydi". Gerçekten anlamıyorum. Sonra geçenlerde yemek molasında birisi sordu doğumdan korkuyor musun diye, bayan evet korkuyorum diyerek başladı bütün doğumlarını anlatmaya ve bitti, aniden bana dönüp ne yemek pişireceksin bugün diye sordu. Yani bunun gibi daha ne saçma şeyler. Yani demek istediğim ben iyice ama iyice soğudum bu bayandan. Önceden öyle diyildi tabi. Bazen kendime soruyorum ben mi yalnış anlayıp büyütüyorum diye. Ama ben olsam çocuk isteyen birinin yanında veya ona bu tip konuşmalarda bulunmazdım. Artık iyice mesafe koydum aramıza zaten istesemde önceleri gibi davranamam.