Teşekkür edyrm hep dyrm herkese hayatımdaki en doğru karar o adamdan bosanmakevet işte kişiden kişiye değişir böyle şeyler. inşallah mutlu olursunuz ama lütfen acele etmeyin dış görünüşü ön plana almayın. ayrıca o toksik evlilikten kurtulduğunuz için tebrik ediyorum
Hayır bakın öyle değil o kadr büyük engel görüyor ki çocuk konusunu mesela konusyrz güzel güzel durduk yere sessizlesiyor tıkanıyor hep biseyler .O belli edyr zaten bu korkularinin kacislarinin sebebini bende salak değilim anlıyorum.Yani demem o ki oda artk ciddi biseyler istiyor hayatında devamını getirip kendinide benide mutsuz etmek istemiyor gibi ama tam kopamiyordaİyi de siz kendiniz diyorsunuz amacım hemen evlenmek değil ..sevmek sevilmek istiyorum diye.Adam da evlenmeden sevmek ,sevilmek istiyor olamaz mı? Ama bunu yaparken de "bu gün çocuğum hastalandı sabaha kadar uyumadım " muhabbetini dinlemek istemiyor ya da " şurada şu etkinlik varmış gel hep beraber gidelim vs" çocuğunun babası ile yapamadığı etkinlikleri gerçekleştiren kişi olmak istemiyor
En başta daha sıcak davranıp sonrasında gözünde dağ gibi büyütmesi tuhaf geldiBana çok tuhaf gelmedi bekar birinin çocuğunu problem etmesi senin neden bu kadar şaşırdığını anlamadım çünkü bekar bir insan bunu istememekte haklı gibi geldi isterse de o da onun tercihidir.
Evet zaten iki günde evlencm ben derdim bu dmi keşke meselenin bu olmadığını idrak etseniz neyse daha fazla bişey demycemKalbim kötü falan değil merak etmeyin. Söylediklerim zorunuza gitmiş olabilir doğal olarak ama düşüncem bu. Başından olumsuz bir evlilik geçmiş biri olarak üstelik 2 yaşında küçük bir cocugu olan bir annenin en baskın kriteri karşı tarafin dış görünüşu olmamali. Bekar adamlar niye çocuğumu kabul etmiyor diye uzuleceginize kendinize ve çocuğunuza biraz zaman tanisaniz daha sağlıklı olur. 2 yaşındaki çocuğun hayatına yabanci bir adam sokmak öyle hafife alınacak bir konu değil
Benim eski eşim öldü gibi bişey aramaz sormaz evladını o yüzden bir bağımız yok belki o yüzden daha asılabilir geliyor banaBence çok normal.
Burada bekar bir kadın çocuklu bir erkekle evlenmek isteyince de olmaz diyorum ben.
Çocuklu bir insanın önceliği, bağlılığı ve sorumlulukları farklıdır. Daha ağır sorumluluğu var maddi manevi. Hiç baba olmamış bir insanın böyle bir şeye hemen girmesi bence hata olur.
Neticede asla yeni evli bekar hayatı olmayacak/ hep evde bir çocuk olacak. Eski eşle kopmaz bağı olacak.
Ben mesela bekarken asla çocuklu bir adama bakmazdım. Ki bir erkeğin de bınu istememesi çok doğal.
Bizim toplumumuzda ne yazık ki şöyle bir durum var:Çocuklu bir erkek,bekar bir kadın tarafından kabul edilebilir hatta kocasının önceki eşinden olma çocuğuyla yaşamak bile bazı kadınlar için sorun olmayabiliyor fakat çocuklu bir kadın,kolay kolay bekar bir erkek tarafından kabul edilmez hatta çocuklu bir erkek tarafından bile kabul edilmez.Belki çocuğa babası bakma şartıyla kabul ederler.Erkekler eşleri olacak kişinin başka bir adamdan olma çocuğunu gurur meselesi yapıp kabul edemiyorlar yada hazmedemiyorlar diyelim.Belki dışardan haksızlık gibi görünebilir ama bu onların yaratılışıyla alakalı bir durum.Arkadaslar merhaba .Konularımı bilenler bilir bir sene oldu boşanalı ve iki yaşında bi oğlum var .Uzun zamandır girmiyordum konuda acmadm bu geçen zaman zarfında.Konuya gelecek olursak boşandıktan sonra ,evlilik öncesinde konuştuğum kişilerden yazanlar oldu. İki üç kişi dört sene öncesi eski eşimi tanımadan önce konuştuğum insanlardı hatta biriyle yüz yüze görüştük.Tabi hiçbiri evlenmemiş geçen dört beş senelik süre zarfında .Konuşuluyor boşanmam öğrenilince "sıkıntı yok ,gorusuruz, zaten olgunlaştık belki herşey daha güzel farklı olur" cümlelerini duyuyorum fakat oğlum olduğu öğrenilince üç yuz altmış beş derece dönüyorlar .Arada bı iki kişi oldu oğlumla da tanımak isteyen olumsuz bakmayan tabi yine bekar onlara da ben ısınamadm beğenmedim .Yüz yüze görüştüğümüz kişiyle mesela görüştük gayet güzel geçti ara ara konuşmalarda oluyr fakat adam bı türlü oğlumu kabul edemiyor .O dillendirmesede ben bunu hissedyr anlıyorum .Bir kere de üstü kapali söyledi tek problem çocuğunun olması diye ki bu kişi gecmiste çok değer verdiğim bir insandı.Henuz çok erken biliyorum evliliğe hazır da değilim fakat tabiki düzgün bir ilişkim olsun isterim .Bu hep böyle mi gidecek diye dusunuyrm bazen .Tamam kendim de kolay bir insan olduğumu iddia etmyrm dış görünüş odaklıym takıntı derecesinde oğluma ılımlı bakan insanları da ben beğenmeyip şans vermiyorum .İlla bekar olsun gibi bir dusuncem de yok boşanmış çocuğu olan bir insan daha çok isterim hatta fakt dediğim gibi durum bu.Neyse çok uzattım kızlar hepinizin yorumları çok değerli benim için .Özellikle benim durumumda olup ,aynı yollardan geçip mutlu olanlar da yorum yaparlarsa çok sevinirim :)
Bir çocuk kolay yetişmiyor hele ki bebeklik ve küçük çocukluk dönemi öz bakıma muhtaç, evi devamlı dağıtan, ses gürültü çıkaran bir insan var. Anne baba olmuş birisi bunu çok normal karşılarken hiç çocuğu olmamış hatta evlilik yaşamamış birinin öncelikleri çocuk değildir o yüzden çocuk diyince işler tersine dönüyor. En azından biraz büyümesini bekleyin. Karşınızda çocuğunuzu kabul etmiş biri bile olsa sonrası sıkıntı yasayabilme ihtimaliniz çok yüksekBeklediklerini düşünmüyorum açıkçası. Tesadüf kader bilmyrm artk tekrar konuşuldu .Aslında kendimi ifade edemedim sanırım konu evlilik değil kafam yorgun su an evlilik istemem zaten .Fakat bosanmamn değil de evladımn problem edilmesi ve ısrarla bunun söylenmesi bana tuhaf gelen bu oluyr.Kendimi de sorguluyorum belki ben onların yerinde olsam ben de aynı şekilde düşünürdüm diye
Kusura bakmayın ama burda idrak etme konusunda sıkıntı yaşayan biri varsa o kişi ben degilim. Hala görüştüğünüz kişinin cocuk konusunu neden bu kadar büyük bir engel olarak gördüğünü algilayamamissiniz. Kendine ait olmayan bir çocuğa annelik veya babalık yapmak öyle kolay birşey değil aklı başında olan her insan bu sorumlulugu almaktan çekinir bunun farkinda olmak bu kadar zor olmasa gerek. Ya ben görüştüğünüz kisileride geçtim bu konuda çekinceleri olması gereken taraf zaten karşı taraf değil sizsiniz. Bende anneyim çocuklarimi gözümden bile sakinirken yabanci bir adamla aynı evde yaşatmadan önce milyon kez düşünürüm. Samimi soyluyorum düşüncesi bile tüylerimi urpertiyor.Evet zaten iki günde evlencm ben derdim bu dmi keşke meselenin bu olmadığını idrak etseniz neyse daha fazla bişey demycem
Oldu evladimla kabul eden iki kişi bekarlardi zaten boşanalı bir sene oldu henüz fakat onlara da ben ısınamadm..Bizim toplumumuzda ne yazık ki şöyle bir durum var:Çocuklu bir erkek,bekar bir kadın tarafından kabul edilebilir hatta kocasının önceki eşinden olma çocuğuyla yaşamak bile bazı kadınlar için sorun olmayabiliyor fakat çocuklu bir kadın,kolay kolay bekar bir erkek tarafından kabul edilmez hatta çocuklu bir erkek tarafından bile kabul edilmez.Belki çocuğa babası bakma şartıyla kabul ederler.Erkekler eşleri olacak kişinin başka bir adamdan olma çocuğunu gurur meselesi yapıp kabul edemiyorlar yada hazmedemiyorlar diyelim.Belki dışardan haksızlık gibi görünebilir ama bu onların yaratılışıyla alakalı bir durum.
Ya yaşadığınz şeyler konusunda ahkam kesmeyin bana .Yazan yoklayan seni hayatımdan tamamen çıkaramm diyen adam beni bu durumu takmaya sevk eden de adam .Neyse siz iskembeyi kubradan sallamaya devam edinKusura bakmayın ama burda idrak etme konusunda sıkıntı yaşayan biri varsa o kişi benim degilim. Hala görüştüğünüz kişinin cocuk konusunu neden bu kadar büyük bir engel olarak gördüğünü algilayamamissiniz. Kendine ait olmayan bir çocuğa annelik veya babalık yapmak öyle kolay birşey değil aklı başında olan her insan bu sorumlulugu almaktan çekinir bunun farkinda olmak bu kadar zor olmasa gerek. Ya ben görüştüğünüz kisileride geçtim bu konuda çekinceleri olması gereken taraf zaten karşı taraf değil sizsiniz. Bende anneyim çocuklarimi gözümden bile sakinirken yabanci bir adamla aynı evde yaşatmadan önce milyon kez düşünürüm. Samimi soyluyorum düşüncesi bile tüylerimi urpertiyor.
Ya bunlar nasıl insan ya. Hiç mi merak etmez insan canının parçasını.Benim eski eşim öldü gibi bişey aramaz sormaz evladını o yüzden bir bağımız yok belki o yüzden daha asılabilir geliyor bana
Öz babalar bile bazen tahammül edemiyor kendi çocuğuna,bağırıp çağırabiliyor.Bir de ne söylese göze batar,çocuğun iyiliği için bile olsa...Ben kendimi karşı tarafın yerine koydum. Türkiye de yaşıyoruz sonuçta bekar bir erkek sizinle ciddi düşünse hemen ailesi karşısına çıkacak. Mutlaka buna karşı duracak insanlarda var ama zor. Birde iki yaş zor bir dönem çocuklarda, çocuğunuzu azarlasa yada yüksek sesle konuşsa karşınızdaki kişi siz nasıl davranacaksınız acaba? Baba olmadan o tahammül seviyesine erişmek zor çünkü. Dış görüşüne önem vermenizde hiç bir sakınca yok ama karakterde aynı derece önemli. İkisini de aynı bünyede bulmak çok çok zor.
Sizde olgunlaşmamış dusuncelerinizle hayatı kararlar vermeye devam edin kolaylıklar diliyorum size.Ya yaşadığınz şeyler konusunda ahkam kesmeyin bana .Yazan yoklayan seni hayatımdan tamamen çıkaramm diyen adam beni bu durumu takmaya sevk eden de adam .Neyse siz iskembeyi kubradan sallamaya devam edin
En başta çok söyledim ağladm gel gör diye fakat son dön diyisinde de olumsuz cevap alınca tüm bağı koparttı .Kapl taşıdığını düşünmüyorum çok iyi biliyor ki görcm dese olduğu şehre bile götürürümYa bunlar nasıl insan ya. Hiç mi merak etmez insan canının parçasını.
Atmaca ha
Yakışıklı erkekler özgüvenli ve onlarda tıpkı sizin gibi kriterli oluyorlar:"Bekarım,yakışıklıyım,her zaman birini bulabilirim,bana kız mı yok,neden çocuklu bir kadınla evleneyim?"diyor olabilirlerOldu evladimla kabul eden iki kişi bekarlardi zaten boşanalı bir sene oldu henüz fakat onlara da ben ısınamadm..
Ya tabi sonuçta dört beş yıl geçmiş işleri güçleri yok beni mi bekliyceklerdiaynen atmaca..
boşanmışsın şanslarını deniyorlar. bunca sene sana aşık olarak yolunu gözlemiyorlardı neticede.
Çok çok doğruYakışıklı erkekler özgüvenli ve onlarda tıpkı sizin gibi kriterli oluyorlar:"Bekarım,yakışıklıyım,her zaman birini bulabilirim,bana kız mı yok,neden çocuklu bir kadınla evleneyim?"diyor olabilirler