Merhaba,
KK hesabımın çevremde bilinmesinden ötürü, bu konuya özel, izinli olarak açtığım bir hesaptan yazıyorum size.Elimden geldiğince özet anlatmaya çalışacağım. Zaten çok da detay anlatılası bir konu değil.9 yıllık evliliğim bitti. Karışık duygular içerisindeyim. Bazen çok emin, bazense yerle bir.
Dışardan bakıldığında kaotik bir evlilik değildi bizimkisi, o nedenle yakın çevrede magazin değeri yüksek oldu boşanmanın. Ex bey çevrede takdir edilen biriydi, ama evde adeta bir boşluk. İlk haftamızdan beri hep soğuktu, sonralarda ise koşulluydu sevgisi. Ailesini ve çevresini eylemediğim zamanlar, birebirde iyi olsam bile, beni cezalandırırdı. Haftalarca küserdi. 9 yılın totalde belki 1 yılı aile gibiydik, onun dışında soğuk, merhametsiz, sıfır iletişim.. Ancak dışarda pozitif, herkesin işine koşan bir profil. Evde yıllarca ne yaşadığımı çevresi hiç bilmedi. Belki tüm bunlar bile idare edilebilirdi, ama kendisi bu kadar bencil yaşarken benden fazlasıyla beklentiliydi. Klasik ev hanımı ritüelleri dışında, dışarı imajını diri tutmak için, sürekli o eksenli yaşamam gerekiyordu. Herşeyden önce, hayat görüşümüz arasındaki mesafe yıllar içinde uçuruma dönüştü. Ortak hiç bir şeyimiz kalmamıştı artık. Sevgisizlik, saygısızlık, kendin olarak var olamadığın bir evlilik...Terapiler, okumalar, dinlemeler fayda etmedi, hep yarım bıraktı, uğraşmak istemedi. Bence evlilik kumaşında biri değildi. Evlilik biraz daha devam etse kötü bir kopma yaşayacaktık, o raddeye gelmeden bitirdik, çocuğumuzu travmatize etmeden, nezih ve medeni bir biçimde.
Bunları kabaca yazdım, ama sizlerden ricam detay sormayınız. Çünkü benim anlatmaktan çok duygusal desteğe ihtiyacım var. Ve anlatmak inanın yoruyor, kanatıyor taze yarayı.
Boşanmış çocuklu arkadaşlarımdan, ya da çevresinde yakinen boşanmaya şahit olmuşlardan aklıselim tavsiyelere ihtiyacım var. Çünkü yaşadığım ülkede yakınım yok, sosyal çevrem kısıtlı. Maddi olarak idare edebildiğim bir işim var, ama şuan online, yani bi çıkıp kafa dağıtacağım iş arkadaşlarım olsun isterdim. Malesef bir birikimim de yok, olsaydı ilk iş turlara katılırdım, gerçi okul çağındaki çocuğumla bu da geçici bir çözüm.
Biliyorum geçecek ama yine de bir cümlenizi duymaya, bir hayır duanızı almaya ihtiyacım var şuan. Boşanmış arkadaşlarımdan öneri ve güzel temenniler duymak eminim iyi gelecektir.
Teşekkür ederim...
