Yemin ederim ben de. Bazen yuzune de soyluyorum esimin. Eger nisanlilik donemimize donseydim asla istemezdim atardim nisani diyorum. Ozguvensiz, mutsuz, kendine olan saygisini yitirmeye baslayan, umutsuz bir kadina dönüsmeye basladim.Ben çektim. Civa gibiler her yerden sizarlar, önce kuserler, ne hikmetse 2 aya kendi kendine barisip, eşimi darlamaya baslarlardi. Cinnet hem de kaç kere. En son hiç görüşmüyorum. Tam set çekince Yıllarca hamilelikte, llohusalikta bir b*k yapmayan karının geçen gün bana kek, kurabiye yapmış getirecekmis. Yine cinnet geçirdim.
Allah'a şükür , Allah nazardan saklasın çok güzel bir evladım var ama bir daha evlensem kocamla evlenmezdim. Ben benlikten çıktım.
Eşinizle çok net konuşun ailesinin yaptığı saygısızlık ve sınırı aşmak. Kardeşi hastayla anne babası ilgilensin. Kaldı ki siz de hamilesiniz daha çok bakıma ilgiye ihtiyacınız var.Eşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
Benim sizinki gibi değil. Konuşur ortalığı karıştırır gorusmezsin. 2 ay rahat. Sonra sürekli görüşme teklifi gelir. Eşim pismanlar derdi. Sen es arada kalmasın diye acaba mi dersin. Kazara gorussen aynı şey.Yemin ederim ben de. Bazen yuzune de soyluyorum esimin. Eger nisanlilik donemimize donseydim asla istemezdim atardim nisani diyorum. Ozguvensiz, mutsuz, kendine olan saygisini yitirmeye baslayan, umutsuz bir kadina dönüsmeye basladim.
Boşanmak ta çocuk oyuncağı değil, üstelik eşinizle bir sıkıntınız yokmuş sorun onun ailesiyle hatta üstelik birde hamilesiniz.. eşinizle konuşun o düzeltmeye çalışsın bu durumuEşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
Neden bebek , bu evlilikten size hayır gelmez ...Eşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
Eşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
Eşinizle muhabbetiniz iyiyse başka sorun yoksa ayrilmayin derim ben . Ama bilmiyorum ki sizdeki bu almıştık duygusu ne kadar. Bakın ne güzel mesafe koymuşsunuz. Sorunu olan Kardeşine kimse mesafe koymak istemez. Biraz sabredin . İlla gerektiği yerde kendisi dur der kardeşine. Siz kızarsaniz iyice yapışır onlara . Ha ailesidir tabi gidecek birbirlerine yardımcı olacaklar. Ama umarım dozunda olur . Bakın hamileymissiniz. Bildiğinizi okuyun kendi hayatınızla ilgili . Birazcık sabredin . Bazı zamanlar odaginizdan eşinizi çekin. Yani onu cezalandırmak için değil de, yalnız kaldığınız zamanlar, kendi dünyanızı renklendirin. Biraz daha sabır inşallah. Kötü söz, kırıcı davranış vs yoksa sabır evliliklerde hakkaten erkeğin gözünü açıyor.Eşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
Off ne anlatiyosun ya. Suçlaya suçlaya. Tesekkurler. Bi daha yazma lutfen.Eşinizin ailesine kızıyorsunuz ama siz daha doğmadan başlamışsınız evladınıza bencillik etmeye. Madem oturmuş saygı sevgi çerçevesinde bir evliliğiniz yoktu ne diye anne olmak istiyorum bencilliği ile bile isteye bir canı bir yanı hep eksik kalacağı bir dünyaya getirdiniz. Kimse bana boşanma anne baba olmaya engel değil falan demesin, bal gibi de engel. Hiçbir çocuk doğduğundan itibaren ayrı bir hayatı olan sadece haftanın ayın belli günleri gördüğü bir baba ile sağlıklı bir ilişki kuramaz. Kaldı ki erkeklerin yeni bir aile kurunca çocuklarına karşı mesafelerinin arttığı da bir gerçek. Dünya da insanın başına herşey gelir, güzel giden bir evliliğiniz vardır, aldatılırsınız ya da başka affedilmez bir hata olur, boşanırsınız ilerde evladınıza da haklı olarak kendinizi açıklarsınız: Baştan böyle değildi , seni o yüzden istedim ama kendime yapılan haksızlığı kabullenemedim diye. Şimdi siz evladınıza ne diyeceksiniz ilerde daha bana koca olmayan babandan canım anne olmak istedi seni yaptım ama sonrada boşandım mı? Kaldı ki boşanınca evladınız daha bir yaşından sonra babası ile mahkeme kararı ile yatılı kalacak ve bunu o hiç istemediğiniz ailesinin yanında yapacaklar. Tüm yolları tüketmeden boşanma şansınız yok şuan evladınız için en azından doğumunu beklemek ve evliliğiniz için uzman desteği almak zorundasınız.
Ay ne alaka kendi kaprisim sacma sapan bayiliyosunuz konusmaya bi halt bilmeden. Sormus muyum kapris yapiyomusum ne alaka nerden biliyosun yanimda miydin sordugumda. Üf cidden. Zaten canim burnumda bi de buradaki issiz gucsuz hanimlarin laflarini cekemicemEşinizin ilk tercihinin siz değil kardeşi olmasına bu kadar öfkeleniyorsunuz büyük ihtimal. Kardeşi sonuçta sizden önce o vardı. Maalesef evlenince kardeşi ,anne ,babası onun ailesi olmaktan çıkmıyor. Her yaşta onların desteğine ve sevgisine ihtiyaç duyuyoruz. Eğer kardeşinin cidden bir problemi varsa bu kadar sorun edeceğiniz bir yanı olduğunu düşünmüyorum. Yarın öbür gün iyice yalnızlaşıp kardeşi kendine bir şey yapsa daha mı mutlu olursunuz. Eşinizde kardeşini ciddiye almış belliki sürekli gidiyor. Hiç sordunuz mu kardeşinin neyi var psikiyatriste falan mı götürsek diye. Sırf kendi kaprislerinizden dolayı evliliği bitireceksiniz.Böyle olduğunu bile bile çocuk yapmak ayrı bir boyut. Çocuğun ufak yaştan bağlanma sorunları yaşamasına sebebiyet verecektir. Çocuğuda bilinçli yaptığınızı düşünmüyorum. Bencilce.Boşanma sebebine bak kocasının sürekli kardeşiyle görüşmesi. Komedi gibi. Ömür boyu böyle devam etmeyecektir. Az gördüğünüzü söylüyorsunuz tek seferde mi bebek oldu yani hahaha. Bence biraz rahatlayın. Hayattaki tüm değerinizi eşinizin size gösterdiği ilgi alakaya göre biçiyorsunuz. Yapmayın. Zaten mesafe koymuş. Bence kardeşinin psikolojik bir yardım alması gerektiğini bu şekilde gitmeyeceğini söyleyin.Şımarıklık hastalığı diyorsunuz fakat nerden biliyorsunuz ruh halini bu yorumu hiç doğru bulmadım. Ailesinin tutumu konusunda size hak veriyorum. Topluca bir psikiyatriste gidin bence.
Sizi hic degilse cagiriyorlarmis. Canim istemiyo diyip gitmezdim ben olsam. Bana geliyolardi. Pat kapidalardi. 1 haftalik eveliydim kalmaya geldi kayinvalide. Gelme diyemezsin. Kapiyi acmamazlik edemezsin. Geldigi zaman gitmek bilmez sabahtan aksama kadar otururlar. Kahvalti yap aksam yemegi yedir cayini kahvesini hazirla. Ayyy cidden. Hepsi birikti bende ust uste artik tahammulum kalmadi. Mesafe de koysam tahammulum yok. Bikkinlik geldi8 senelik evliyim esimin ailesi ile ayni binadayiz ilk evlendigimiz zamanlar yeme içme birdi ben sabah 7 de kalkıp aşağı inip kahvaltı hazirlamak istemiyordm kaynana sürekli cagriyordu ya yeni evliyim bırakın da kocamla bi basbasa kahvalti yapayım en son eşimle konuştum dedi yeme içme ayrı olsun dayanamıyorum onu hallettik sabah 8 de eşimi hergun ama hergun arayıp uyandirip aşağı cagriyorlardi bu böyle bi sene iki sene devam ediyor ayy ben bi delirdim artık aramiyorlar yani şunu demeye çalışıyorum gerçekten karşılarında cinnet geçir tavrını koy hep üzülen sen mi olacaksın şimdi kaynana bisey diyeceği zaman önce eşime soruyor sence istedigimi yapar mı ona göre sorayım die ya da eşime diyor eşine sor ben sormam cekiniom diebende siz gibi cok düşündüm herseyi en son sinir katsayim artinca önümde kimse duramadi yaklaşık 4 senedir falan masallahimiz var
Gerçekler acı geldi sanırım. Ben sadece ilerde evladınızın gayet mantıklı bir şekilde sizi suçlayabileceği şeyleri yazdım o kadar. Bence siz bunu bir düşünün.Off ne anlatiyosun ya. Suçlaya suçlaya. Tesekkurler. Bi daha yazma lutfen.
Ben de boyle biri degildim. Mecbur biraktilar ne yazik ki. Gelecekte kendime olan saygimi kaybetmis biri olmak istemiyorum. En buyuk korkum buBenim sizinki gibi değil. Konuşur ortalığı karıştırır gorusmezsin. 2 ay rahat. Sonra sürekli görüşme teklifi gelir. Eşim pismanlar derdi. Sen es arada kalmasın diye acaba mi dersin. Kazara gorussen aynı şey.
Kardeşi ise şöyle anlatayım nikah esnasında eşimi kutlamis eşim de ona darısı başına dememiş diye 1 ay küsmüş sonra da nasılsın diye aramış değişik bir psikopat.
Eşim hep arada basiretsizdi. İki tarafa herşey güzel olacak kafasi. Beni zaten zorlayamaz. En son direk tepki koydu. Bunu bunu yaptınız görüşmeyecek diye. Bu sefer de kek, kurabiye yapmış. Onu getirecekmis. Yine cinnet. Valla geçen bir arkadaşım dedi. Sen çok alçak sesle konuşurdun ses tonun yükselmiş diye.
Değer miydi bence degmezdi. ( Bebeğim hariç tabi) Ben hiç bu gelin kv vs kafalarında olacak biri de değildim. Zorla zorla. Sınır cizmekten yorgun bir kadın oldum.
Vakit mi ? Gunde yarim saat. Sebep birikmislik ve tukenmislik. Esimin ailesinin hala kendini hakli gormeleri. K.v nin benim yanimda buz dolabi esimin yaninda bana karsi cana yakin anne olmasi. Tahammulum kalmadi. Bisey olmasina da gerek yokEvlilik yeniyse, çocuk da kaza değil bile isteye yapılmışsa gereksiz olmuş.
Onun haricinde ailesine sınır koymuş zaten bu çok iyi, kardeşine gidebilir size de zaman ayırdığı sürece ben olsam cinlenmezdim. Yeter ki size vakit ayırsın. Böyle bir sebepten boşanılmaz açıkçası.
Tesekkur ederim. Ben de bunu isterdim. İlgilen diyorum ilgilenme degil. Ama kardesi kafasina gore. İstedigi gibi gidecek istedigi gibi gelecek doktora goturduler zorla biseyi yok depresyona girmis sadece dedi doktor. İlgilen diyorum ara sor ama evde durmuyo isten geldiginde hep kardesiyle. Ben tek basimayim evin icinde hep.Eşinizle çok net konuşun ailesinin yaptığı saygısızlık ve sınırı aşmak. Kardeşi hastayla anne babası ilgilensin. Kaldı ki siz de hamilesiniz daha çok bakıma ilgiye ihtiyacınız var.
Bana göre ilk etapta eşinizi kırmadan ama kesin bir dille konuşun ben daha çok birlikte zaman geçirmek istiyorum bebek olunca hiç zaman geçiremeyiz ayrıca şuan daha çok ilgiye sevgiye ihtiyacım var deyin. Umarım eşiniz sizi anlar yanınızda durur ve ailesiyle arasına mesafe koyarbebeğinizi sağlıkla kucağınıza almanızı dilerim, kendinizi de bebeğinizi de üzmeyin lütfen
Eşimle konustum. İlk baslarda bu samimiyet normal gelse de sonradan o da tepki koydu. Ama ben bu tepkiyi ona koydurana kadar cok yiprandim. Simdi kardesine karsi tepki koyamiyor bile. Hasta diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?