- 27 Nisan 2023
- 180
- 9
- 18
- 28
- Konu Sahibi sorusoruyorum12
-
- #1
Eşinizle konuştunuz mu bu durumuEşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
Eşimle konustum. İlk baslarda bu samimiyet normal gelse de sonradan o da tepki koydu. Ama ben bu tepkiyi ona koydurana kadar cok yiprandim. Simdi kardesine karsi tepki koyamiyor bile. Hasta diye.Eşinizle konuştunuz mu bu durumu
Kocam arada olmasa ailesi cok umrumda degil. Kayinvalidemin laf sokmalarindan kurtulurum hic degilse. Ama boyle olunca esim de cok gergin. Surekli bi kaosun icindeyiz.Bilemedim. Hemen boşanma değilde gidip ailenizin yanında kalsanız en azından doğuma kadar.belki kafaya dank eder. Boşanacağım deyin ama. Kaybetme korkusu yaşasın. Ailesi ile mesafe koyarsınız girip çıkamazlar olur biter.
Ben sizin abarttığınızı düşünmüyorum. Eşiniz evliliğin nasıl bir şey olduğunu bilmiyor hala kendi annesini kardeşini aile olarak görüyor. Ben sizin bu insanlar la pek mutlu olacağınızı sanmıyorum. Üstelik hiçbir şeye sabretmek zorunda değilsiniz. Eğer çalışıyorsanız aileniz arkanızda duruyorsa eşinize yol verirsiniz .Eşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
Kocam arada olmasa ailesi cok umrumda degil. Kayinvalidemin laf sokmalarindan kurtulurum hic degilse. Ama boyle olunca esim de cok gergin. Surekli bi kaosBilemedim. Hemen boşanma değilde gidip ailenizin yanında kalsanız en azından doğuma kadar.belki kafaya dank eder. Boşanacağım deyin ama. Kaybetme korkusu yaşasın. Ailesi ile mesafe koyarsınız girip çıkamazlar olur biter.
Ben eşimden soğudum kısacası. Eskisi gibi sakin, sessiz de kalamiyorum. Ona karsi cok sabirsizim.Eşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
Bosanmak cok ciddi bir karar oldugu icin pisman olmaktan da korkuyorum.Ben sizin abarttığınızı düşünmüyorum. Eşiniz evliliğin nasıl bir şey olduğunu bilmiyor hala kendi annesini kardeşini aile olarak görüyor. Ben sizin bu insanlar la pek mutlu olacağınızı sanmıyorum. Üstelik hiçbir şeye sabretmek zorunda değilsiniz. Eğer çalışıyorsanız aileniz arkanızda duruyorsa eşinize yol verirsiniz .
Eşimle konustum. İlk baslarda bu samimiyet normal gelse de sonradan o da tepki koydu. Ama ben bu tepkiyi ona koydurana kadar cok yiprandim. Simdi kardesine karsi tepki koyamiyor bile. Hasta diye.
Haklısınız iş eşinizde bitiyor. Madem ailenden kopamıyorsun boşanalım git istediğin kadar ilgilen deyin. Çocuk olunca gerçek ailesinin kim olduğunu anlar ama ozamana kadar siz yıpranmayınKocam arada olmasa ailesi cok umrumda degil. Kayinvalidemin laf sokmalarindan kurtulurum hic degilse. Ama boyle olunca esim de cok gergin. Surekli bi kaosun icindeyiz.
Simariklik hastaligi. Psikolojim bozuk diye istedigi hyatti yasiyor. Doktora gittigi yokYani insan kardeşine zaman ayırır tabii ama bunu eşini üzmeden, yıpratmadan yapar. Kardeşinin hastalığı ne? Eşiniz hastaneye mi getirip götürüyor.
Cocuk olunca daha kotu. Esimin ailesi cocuk delisi. Evinize girmicez diye kendilerini de sartlandirmislar. Alip cocugu sevip getirceklermis sagda soldaHaklısınız iş eşinizde bitiyor. Madem ailenden kopamıyorsun boşanalım git istediğin kadar ilgilen deyin. Çocuk olunca gerçek ailesinin kim olduğunu anlar ama ozamana kadar siz yıpranmayın
Eşimle aramizda surekli bilgisayarda oyun oynama istegi disinda bir tartismamiz olmadi. Onu da birbirimize vakit ayirabilecek sekilde zamanlayarak hallettik. Sorun tumuyle esimin ailesi. Balayindan geldigimden beri evimden cikmayan kayinvalidem. Anahtarla girmeler de vardi ustelik. Guzellikle soyledik birkac kez olmadi. En sonunda ben patladim ucundan. Kirip dokmek zorunda kaldim. Simdi de hic gelmeyiz moduna girdiler. Anahtarlari biraktilar. Hamileyim, hastanede doktor kapisinin onunde yaziyorum bunlari. Bunaldim ve aglamamak icin kendimi su an bile zor tutuyorum. Cocugu aliriz severiz geri birakiriz. Oyuncak gibi saga sola gezdireceklermis ki boyle biseye asla izin vermem. Hadi dedim bunlari hallederiz... Bir sekilde mesafeyi de koyduk derken hoop esimin kardesi her dakika arayip esimi cagirmaya basladi. Psikolojik sıkıntılari var diye esim de asla hayir diyemiyor. Evlendik evleneli cok nadir guzelce giyinip esime hos gorundum. Cunku dus almaya bile vakit bulamadim gelmelerinden ya da esimi cagirmalarindan. En son da birkac gun once guzelce giyindim. O gun almistim elbiselerimi. Cok hevesliydim beni guzel gorecek diye. Suslendim puslendim. Geldigi gibi 5 dakikadan fazla goremedim. Kardesi cagirdi acilmis. Gece 3 te geldi. O gelene kadar agladim. O geldi yatti uyudu. Ben yine aglamaya devam ettim. Cok bunaldim ve bunun bir sonu yok. Ben bu evliligi devam ettiremiyorum. Sabretmekten de yoruldum. Ama bosanmaya da cesaret edemiyorum. Abartiyor muyum diye dusunuyorum. Kafam cok karısık.
İyi de bu şekilde sizi evlendiğinize pişman ediyorlarBosanmak cok ciddi bir karar oldugu icin pisman olmaktan da korkuyorum.
Simariklik hastaligi. Psikolojim bozuk diye istedigi hyatti yasiyor. Doktora gittigi yok
Cocuk olunca daha kotu. Esimin ailesi cocuk delisi. Evinize girmicez diye kendilerini de sartlandirmislar. Alip cocugu sevip getirceklermis sagda solda
Bunu aileme daha once soyledim. Basimin uzerinde yerin var dedi annem de babam da. Ama uzulurler diye de cok korkuyorum. Cok hisli insanlar benim ailem. Daha once birakip gittim esimi. Agladi sizladi beni geldi aldi. Annem de gonderdi beni. Bi daha uzulursen gondermem de dedi. Geri donusu olmayan bi yola gircem kararim netlesirseCanım güzelim burada hatalı senin eşin. Seni eşinin ailesi ilgilendirmez. Eşinin bu dengeyi kuramaması zaten boşanma nedeni.
Ailenle konuş bence önce. Eşim ve ailesi böyle, boşanırsam ya da bebekle size gelsem ya da siz bana gelip kalsanız ne olur, nasıl yaparız diye.
Aynen. Rahati bozulmasin aman. Dogurur muBi tane doğurup onu gezdirsin kayınvaliden. Oyuncak mı bu?
Benden izin alarak gitti. Ama gitti. İzin vermesem kendimi kotu hissederdim. Ozur dileyerek gitti. Beni oylece birakti. Kendimi cok kotu hissettim gittigindeOlur mu ya öyle saçmalık. Haklısın bence. Ben de sağlam delirirdim bu durumda. Belki sizin de şöyle sağlam bir delirmeniz gerekiyordur. Mesela eşiniz sabaha karşı kardeşinin yanından geldiğinde sizi evde bulamasın bakalım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?