Boşanmalı mıyım nasıl düzelecek ben delirince mi

lotuscicegiii .!.:

Bazılarınız belki bu da sıkıntı mı diyecek ama yine de çevremden kimseye anlatamadığım için yazmak istiyorum. Hayatımda mutsuz olduğum kendimi kendimi kötü hissettiğim tek şey kocam. 6 yıldır evliyiz 2 de çocuğumuz var 10 yıllık sevgililiğin ardından evlendik. Çocuklarımız biri 3 biri 1 buçuk yaşında. Çalışmıyorum. Bütün gün çocuklarımla ilgileniyorum eşim işten geldiğinde ne isterse yapıp onu da hoş tutmaya çalışıyorum ailemle sık sık görüşüp bir şeye ihtiyaçları olursa yardım etmeye çalışıyorum yemek temizlik inanın her şeyi yapıyorum yorulsam da kendimle de ilgilenmeye en azından biraz olsun bakımlı ve güzel görünmeye çalışıyorum. Ama eşim bütün bunların farkında değil gibi emek verdiğim şeyleri önemsemiyor çalışmadığım için yorulmadığımı düşünüyor, bir sıkıntım derdim olduğunda yattığı yerden dinler oturup gözümün içine bakıp dinlemeye tenezzül etmez, zaten cümlemin ortasında da uyuyakalır. Sakince güzellikle anlattığım bak böylesin ben buna kırılıyorum diyerek bahsettiğim şeylere bütün gün çalışmışım evde dırdır mı dinlicem der benim dertleşmem ona dırdır gelir. Sohbet etmek isterim elinde telefon göz ucuyla bakar ama bilirim dinlemez. Çocuklarla da ilgili aslında yani akşamları yarım saat 1 saat vakit geçirir onlarla oynar. Çevrem hep eşimin iyi olduğunu söyler. Ama bağırıp çağırmamak küfür etmemek dövmemek yeterli midir sizce ben 28 yaşındayım sizce bunlarla mı yetinmeliyim yani ilgi görmek bir güzel söz duymak gözümün içine bakarak dinlemesini anlamasını istemek suç mu ? Başbaşa güzel vakit geçirmeyi yatakta oluyor sanıyor o kadar uzun zaman oldu ki bana aşık olduğunu hissetmeyeli. Seviyor belki evet ama hissettiğim bir şey yok. Eskiden o kadar saygı duyduğum adam bana artık boş gelmeye başladı ciddiye almamaya başladım aman anlatsam anlıcak mı sanki dinlemez ki uyuyakalır boşuna yorma çeneni diye düşünmeye başladım artık. Afedersiniz orama burama ellemeyi bişey sanar eğlenceli bişey sanar halbuki ben sarılsın öpsün bi yüzümü okşasın isterim. Artık o kadar yoruldum ki bu durumdan hayatta herşeyle başedicek çok şükür gücüm var ama kocamı kocam gibi hissetmemek çok ağır geliyor. Boşanıp babamın evine gitsem kızım bu adam sana naptı işinde gücünde dicekler kimse anlamıyor ki. Bazen düşünüyorum ben mi abartıyorum gün içinde yorulup daralıp ondan mı çıkarıyorum diye ama yok bu gece yine anladım ki sorun onda. Beni kaybetmekten korkmuyor benimde suçum hiç ağırlığımı koyamadım bugün seni sevmiyorum dedim sana çok kırgınım dedim yarın öptüm sarıldım mal gibi hiç bişey yokmuş gibi davrandım. Hiç küs durmadım trip atmadım hep konuşmaya düzeltmeye çalıştım susmadım bile. Hiç merak ettirmedim o da hiç üstüme düşmedi akşam küs uyuruz bütün gece ağlarım o uyur sabah gönlümü alsın diye beklerim bi bakarım unutmuş bile. Ben ne yapmalıyım gayette ciddi konuşuyorum yine ciddiye almıyor beni dalga geçer gibi konuşuyor lütfen bana bi akıl verin bi taktik verin bişey söyleyin kendimi çok yorgun değersiz hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

merve .!.:

Ben de eşimle 10 yıllık iliskiden sonra evlendim 6.5 yıldır evliyiz. O kadar birbirimizin parçası gibiyiz ki. O iyi olmadan ben iyi olamam. Ben iyi olmadan o. Yani harikayiz süperiz diye demiyorum. Ilişki o kadar uzun süredir devam ediyo ki zaten kendi başımiza bir hayatımız olmamış. Karakterler birlikte şekillenmiş filan... Sizinki uzak mesafe ilişkisi miydi?

Genişletmek için tıkla...

Depam .!.:

Biraz da sorun sanki başka hayatınız olmamasından kaynaklanıyor. İşe girme şansınız varsa aileniz dışında da bir hayatınız olsun. Sosyallik açısından, kendine güvenme vs için çalışmak çok iyi geliyor. Emin olun, eşinizin size karşı duruşu bile değişir.

Genişletmek için tıkla...

lotuscicegiii .!.:

Yok aynı şehirde cokta yakındık ama biz bilmiyorum eşimin ciddiyetsizliği beni yordu birşey anlatıyorum dinlemiş olmak için dinler sözüm bittiği gibi çok alakasız bişey söyler yada kalkar gider yani konsantre yok ciddiye almıyor beni bunu artık o kadar kabullendim ki kırıldığının önemsenmemesi gönlünün hiç alınmaması cok kötü eşimi artık cocuk gibi görmeye başladım o ağırlığı gitti resmen gözümde çok üzülüyorum gerçekten

Genişletmek için tıkla...

lotuscicegiii .!.:

Bazılarınız belki bu da sıkıntı mı diyecek ama yine de çevremden kimseye anlatamadığım için yazmak istiyorum. Hayatımda mutsuz olduğum kendimi kendimi kötü hissettiğim tek şey kocam. 6 yıldır evliyiz 2 de çocuğumuz var 10 yıllık sevgililiğin ardından evlendik. Çocuklarımız biri 3 biri 1 buçuk yaşında. Çalışmıyorum. Bütün gün çocuklarımla ilgileniyorum eşim işten geldiğinde ne isterse yapıp onu da hoş tutmaya çalışıyorum ailemle sık sık görüşüp bir şeye ihtiyaçları olursa yardım etmeye çalışıyorum yemek temizlik inanın her şeyi yapıyorum yorulsam da kendimle de ilgilenmeye en azından biraz olsun bakımlı ve güzel görünmeye çalışıyorum. Ama eşim bütün bunların farkında değil gibi emek verdiğim şeyleri önemsemiyor çalışmadığım için yorulmadığımı düşünüyor, bir sıkıntım derdim olduğunda yattığı yerden dinler oturup gözümün içine bakıp dinlemeye tenezzül etmez, zaten cümlemin ortasında da uyuyakalır. Sakince güzellikle anlattığım bak böylesin ben buna kırılıyorum diyerek bahsettiğim şeylere bütün gün çalışmışım evde dırdır mı dinlicem der benim dertleşmem ona dırdır gelir. Sohbet etmek isterim elinde telefon göz ucuyla bakar ama bilirim dinlemez. Çocuklarla da ilgili aslında yani akşamları yarım saat 1 saat vakit geçirir onlarla oynar. Çevrem hep eşimin iyi olduğunu söyler. Ama bağırıp çağırmamak küfür etmemek dövmemek yeterli midir sizce ben 28 yaşındayım sizce bunlarla mı yetinmeliyim yani ilgi görmek bir güzel söz duymak gözümün içine bakarak dinlemesini anlamasını istemek suç mu ? Başbaşa güzel vakit geçirmeyi yatakta oluyor sanıyor o kadar uzun zaman oldu ki bana aşık olduğunu hissetmeyeli. Seviyor belki evet ama hissettiğim bir şey yok. Eskiden o kadar saygı duyduğum adam bana artık boş gelmeye başladı ciddiye almamaya başladım aman anlatsam anlıcak mı sanki dinlemez ki uyuyakalır boşuna yorma çeneni diye düşünmeye başladım artık. Afedersiniz orama burama ellemeyi bişey sanar eğlenceli bişey sanar halbuki ben sarılsın öpsün bi yüzümü okşasın isterim. Artık o kadar yoruldum ki bu durumdan hayatta herşeyle başedicek çok şükür gücüm var ama kocamı kocam gibi hissetmemek çok ağır geliyor. Boşanıp babamın evine gitsem kızım bu adam sana naptı işinde gücünde dicekler kimse anlamıyor ki. Bazen düşünüyorum ben mi abartıyorum gün içinde yorulup daralıp ondan mı çıkarıyorum diye ama yok bu gece yine anladım ki sorun onda. Beni kaybetmekten korkmuyor benimde suçum hiç ağırlığımı koyamadım bugün seni sevmiyorum dedim sana çok kırgınım dedim yarın öptüm sarıldım mal gibi hiç bişey yokmuş gibi davrandım. Hiç küs durmadım trip atmadım hep konuşmaya düzeltmeye çalıştım susmadım bile. Hiç merak ettirmedim o da hiç üstüme düşmedi akşam küs uyuruz bütün gece ağlarım o uyur sabah gönlümü alsın diye beklerim bi bakarım unutmuş bile. Ben ne yapmalıyım gayette ciddi konuşuyorum yine ciddiye almıyor beni dalga geçer gibi konuşuyor lütfen bana bi akıl verin bi taktik verin bişey söyleyin kendimi çok yorgun değersiz hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

merve .!.:

Bir cinnet belki tüm problemleri çözer.

Genişletmek için tıkla...

lotuscicegiii .!.:

O da oldu kaç kez çocukları aldım çıktım evden istemiyorum böyle evlilik diye ama geri geldik yani adam kaybetmekten o kadar korkmuyor ki seni sevmiyorum desem yüzüne bakıp yatar uyur yarın düzelir der o derece

Genişletmek için tıkla...

lotuscicegiii .!.:

Bazılarınız belki bu da sıkıntı mı diyecek ama yine de çevremden kimseye anlatamadığım için yazmak istiyorum. Hayatımda mutsuz olduğum kendimi kendimi kötü hissettiğim tek şey kocam. 6 yıldır evliyiz 2 de çocuğumuz var 10 yıllık sevgililiğin ardından evlendik. Çocuklarımız biri 3 biri 1 buçuk yaşında. Çalışmıyorum. Bütün gün çocuklarımla ilgileniyorum eşim işten geldiğinde ne isterse yapıp onu da hoş tutmaya çalışıyorum ailemle sık sık görüşüp bir şeye ihtiyaçları olursa yardım etmeye çalışıyorum yemek temizlik inanın her şeyi yapıyorum yorulsam da kendimle de ilgilenmeye en azından biraz olsun bakımlı ve güzel görünmeye çalışıyorum. Ama eşim bütün bunların farkında değil gibi emek verdiğim şeyleri önemsemiyor çalışmadığım için yorulmadığımı düşünüyor, bir sıkıntım derdim olduğunda yattığı yerden dinler oturup gözümün içine bakıp dinlemeye tenezzül etmez, zaten cümlemin ortasında da uyuyakalır. Sakince güzellikle anlattığım bak böylesin ben buna kırılıyorum diyerek bahsettiğim şeylere bütün gün çalışmışım evde dırdır mı dinlicem der benim dertleşmem ona dırdır gelir. Sohbet etmek isterim elinde telefon göz ucuyla bakar ama bilirim dinlemez. Çocuklarla da ilgili aslında yani akşamları yarım saat 1 saat vakit geçirir onlarla oynar. Çevrem hep eşimin iyi olduğunu söyler. Ama bağırıp çağırmamak küfür etmemek dövmemek yeterli midir sizce ben 28 yaşındayım sizce bunlarla mı yetinmeliyim yani ilgi görmek bir güzel söz duymak gözümün içine bakarak dinlemesini anlamasını istemek suç mu ? Başbaşa güzel vakit geçirmeyi yatakta oluyor sanıyor o kadar uzun zaman oldu ki bana aşık olduğunu hissetmeyeli. Seviyor belki evet ama hissettiğim bir şey yok. Eskiden o kadar saygı duyduğum adam bana artık boş gelmeye başladı ciddiye almamaya başladım aman anlatsam anlıcak mı sanki dinlemez ki uyuyakalır boşuna yorma çeneni diye düşünmeye başladım artık. Afedersiniz orama burama ellemeyi bişey sanar eğlenceli bişey sanar halbuki ben sarılsın öpsün bi yüzümü okşasın isterim. Artık o kadar yoruldum ki bu durumdan hayatta herşeyle başedicek çok şükür gücüm var ama kocamı kocam gibi hissetmemek çok ağır geliyor. Boşanıp babamın evine gitsem kızım bu adam sana naptı işinde gücünde dicekler kimse anlamıyor ki. Bazen düşünüyorum ben mi abartıyorum gün içinde yorulup daralıp ondan mı çıkarıyorum diye ama yok bu gece yine anladım ki sorun onda. Beni kaybetmekten korkmuyor benimde suçum hiç ağırlığımı koyamadım bugün seni sevmiyorum dedim sana çok kırgınım dedim yarın öptüm sarıldım mal gibi hiç bişey yokmuş gibi davrandım. Hiç küs durmadım trip atmadım hep konuşmaya düzeltmeye çalıştım susmadım bile. Hiç merak ettirmedim o da hiç üstüme düşmedi akşam küs uyuruz bütün gece ağlarım o uyur sabah gönlümü alsın diye beklerim bi bakarım unutmuş bile. Ben ne yapmalıyım gayette ciddi konuşuyorum yine ciddiye almıyor beni dalga geçer gibi konuşuyor lütfen bana bi akıl verin bi taktik verin bişey söyleyin kendimi çok yorgun değersiz hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

lotuscicegiii .!.:

Bazılarınız belki bu da sıkıntı mı diyecek ama yine de çevremden kimseye anlatamadığım için yazmak istiyorum. Hayatımda mutsuz olduğum kendimi kendimi kötü hissettiğim tek şey kocam. 6 yıldır evliyiz 2 de çocuğumuz var 10 yıllık sevgililiğin ardından evlendik. Çocuklarımız biri 3 biri 1 buçuk yaşında. Çalışmıyorum. Bütün gün çocuklarımla ilgileniyorum eşim işten geldiğinde ne isterse yapıp onu da hoş tutmaya çalışıyorum ailemle sık sık görüşüp bir şeye ihtiyaçları olursa yardım etmeye çalışıyorum yemek temizlik inanın her şeyi yapıyorum yorulsam da kendimle de ilgilenmeye en azından biraz olsun bakımlı ve güzel görünmeye çalışıyorum. Ama eşim bütün bunların farkında değil gibi emek verdiğim şeyleri önemsemiyor çalışmadığım için yorulmadığımı düşünüyor, bir sıkıntım derdim olduğunda yattığı yerden dinler oturup gözümün içine bakıp dinlemeye tenezzül etmez, zaten cümlemin ortasında da uyuyakalır. Sakince güzellikle anlattığım bak böylesin ben buna kırılıyorum diyerek bahsettiğim şeylere bütün gün çalışmışım evde dırdır mı dinlicem der benim dertleşmem ona dırdır gelir. Sohbet etmek isterim elinde telefon göz ucuyla bakar ama bilirim dinlemez. Çocuklarla da ilgili aslında yani akşamları yarım saat 1 saat vakit geçirir onlarla oynar. Çevrem hep eşimin iyi olduğunu söyler. Ama bağırıp çağırmamak küfür etmemek dövmemek yeterli midir sizce ben 28 yaşındayım sizce bunlarla mı yetinmeliyim yani ilgi görmek bir güzel söz duymak gözümün içine bakarak dinlemesini anlamasını istemek suç mu ? Başbaşa güzel vakit geçirmeyi yatakta oluyor sanıyor o kadar uzun zaman oldu ki bana aşık olduğunu hissetmeyeli. Seviyor belki evet ama hissettiğim bir şey yok. Eskiden o kadar saygı duyduğum adam bana artık boş gelmeye başladı ciddiye almamaya başladım aman anlatsam anlıcak mı sanki dinlemez ki uyuyakalır boşuna yorma çeneni diye düşünmeye başladım artık. Afedersiniz orama burama ellemeyi bişey sanar eğlenceli bişey sanar halbuki ben sarılsın öpsün bi yüzümü okşasın isterim. Artık o kadar yoruldum ki bu durumdan hayatta herşeyle başedicek çok şükür gücüm var ama kocamı kocam gibi hissetmemek çok ağır geliyor. Boşanıp babamın evine gitsem kızım bu adam sana naptı işinde gücünde dicekler kimse anlamıyor ki. Bazen düşünüyorum ben mi abartıyorum gün içinde yorulup daralıp ondan mı çıkarıyorum diye ama yok bu gece yine anladım ki sorun onda. Beni kaybetmekten korkmuyor benimde suçum hiç ağırlığımı koyamadım bugün seni sevmiyorum dedim sana çok kırgınım dedim yarın öptüm sarıldım mal gibi hiç bişey yokmuş gibi davrandım. Hiç küs durmadım trip atmadım hep konuşmaya düzeltmeye çalıştım susmadım bile. Hiç merak ettirmedim o da hiç üstüme düşmedi akşam küs uyuruz bütün gece ağlarım o uyur sabah gönlümü alsın diye beklerim bi bakarım unutmuş bile. Ben ne yapmalıyım gayette ciddi konuşuyorum yine ciddiye almıyor beni dalga geçer gibi konuşuyor lütfen bana bi akıl verin bi taktik verin bişey söyleyin kendimi çok yorgun değersiz hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

lotuscicegiii .!.:

Çocuklar küçük annem çalışıyor kayınvalidem bakamaz bana çok düşkünler yani evet eşimin bana karşı duruşunun değişmesi o kadar istiyorum ki olgunlaşsın istiyorum şuan çocuk gibi görüyorum onu o beni ciddiye almaya almaya benim gözümdeki ağırlığı da gitti artık laçkalaştı resmen evliliğimiz her gün tartışma yok sen benimle ilgilenmedin dinlemedin yüzüme bakmadın karşımda sürekli uyuyan bir adam bilmiyorum napıcağımı

Genişletmek için tıkla...