Boşanmak...

tosia .!.:

Sorumluluklarını yerine getireceğini düşünüyorum şuan. İyi bir babadır.

Şöyle söyleyeyim, benim bu konuya bu kadar takılmamın sebebi belki de anne babamın ayrı olması. Ben ergendim onlar ayrıldıklarında, pek fazla etkilenmediğimi düşünüyordum ama belki de bana böyle bir etki bıraktı. Normal aile takıntısı.

şu an boşanma dışında bir seçeneğim yok gibi, tek sorun ve tek korkum Su anki boşanma sebeplerimiz ileride ortadan kalkmış olursa kızım bana "babam iyi bi insan, neden boşanıp beni ondan mahrum ettin" demesi korkusu. o zaman cevap veremem gibi geliyor.. bilemiyorum anlatabildim mi, çok karışığım bugün

Genişletmek için tıkla...

Esin iyi birimi niye bosaniyosun

Se_n_299 .!.:

Çocuk ana babayi birbirine bağlar derlerde sanırım yanlis

Genişletmek için tıkla...

Evet ana babayı bağlıyor ama bu bağ illa evlilik olmuyor, boşanınca da bağ hep olmalı sağlıklı bir ilişkide.

Se_n_299 .!.:

Esin iyi birimi niye bosaniyosun

Genişletmek için tıkla...

Bilmiyorum ki iyi biri mi değil mi, kötü mü yoksa gençlik hatası mı yaptı bilmiyorum. Bekarken kumar oynamış borçlanmış, o borçları ödemeye çalışırken daha çok borçlanmış. Bunlar benden gizli olduğu için yalan üstüne yalan, yalan yalanı doğurmuş. Ne o çıkabildi işin içinden ne ben. En sonunda bosanma kararı aldik iste.

1. Maddi güçsüzlük
2.Cocuk

Bence en büyük sebep bunlar, ne kadar cesaretli de olsa insan, maddiyati yoksa ve çocuğu varsa kaygı ve korku kaçınılmaz olur bence.

musmusu .!.:

Neden mutsuzsunuz?Artıkarı ney eksileri ney?Çalışıomusunuz?Çocuğunuz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Uzun hikaye
Ayrı kafa yapıları bi türlü oturmayan bir evlilik,
Tek artısı maddiyat,
Calısıyorum,
Cocugum yok..

_Pulim_ .!.:

Merhaba,
Sadece biraz içimi rahatlatmak için açtım konuyu,
Mutsuz eden bir insandan boşanmak neden zor geliyor ?
Alışkanlıklar mı,
Ev düzeni mi,
Neyin korkusu bu ?
Güçlü hissedip bir anda dibe çökmek karamsarlıklar neden ? Yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Alışkanlıktan kurtulmak çaba gerektirir eğer o çabayı gostermezsenjz sonucu boşluğa ve karamsarlığa düşmek olur

_Pulim_ .!.:

Merhaba,
Sadece biraz içimi rahatlatmak için açtım konuyu,
Mutsuz eden bir insandan boşanmak neden zor geliyor ?
Alışkanlıklar mı,
Ev düzeni mi,
Neyin korkusu bu ?
Güçlü hissedip bir anda dibe çökmek karamsarlıklar neden ? Yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

bunun sevgili ile ilgisi yok bence , bende ayrılıyorum ve evi terk edip çıkan benim ama psikolojik olarak hiç iyi bir durumda diyilim hatta yarın gidip eşyalarımı toparlamam gerek fakat 2 gecedir uyuyamıyor kabuslar görüyorum , eşyalarımı toparlamak vs... çok zor geliyor , sanırım yılların verdiği alışkanlık , belki hayellerin umutların yıkılması , allah kimsenin huzurunu bozmasın gerçekten çok zor

Esrin mine .!.:

Evli olduğum kişiyi hiçbir zaman sevmedim.
Onunla evlenmeyi ben istemedim.
Hiçbir ortak yönümüz yok.
Onunlayken bir an bile mutlu olmadım.
Hep ondan kurtulmayı hayal ettim.
Gel gör ki iş boşanmaya gelince bu sebepler bile insanın içini rahatlatıp şöyle geniş, emin bir adım atmaya yetmiyor.
İlginç şey şu evlilik. Anne babadan ayrılırken hissedilmeyen türlü türlü korkular, endişeler, kabuslar birkaç yıl önce tanımadığın kişiden ayrılırken önüne diziliyor.
En büyük sebep, baş sorumlu çevre baskısı.
Kadın olmak, hele ki yalnız bir kadın olmak öyle zor ki bu memlekette.
Allah kurtarsın bizi, Allah yolumuzu temizlesin bizim...

Genişletmek için tıkla...

Konularınızı arada takip ediyorum. Bu evliliğe sebebiyet veren ailenizle görüşüyor musunuz ?

Blossom77 .!.:

Konularınızı arada takip ediyorum. Bu evliliğe sebebiyet veren ailenizle görüşüyor musunuz ?

Genişletmek için tıkla...

Hayır görüşmüyorum. Yüzlerini görmeye tahammülüm yok. Bir de normal aile numarası yapmazlar mı, sanki ben herkes gibi bir çocukluk geçirmişim, okumayı ben istememişim, bana hayatı zehir etmemişler, bu adamı ben bulup da evlenmişim gibi. Bu tavırlar daha da sinirimi bozuyor. Ya kendimi yiyorum ya onlarla tartışıyorum en iyisi hiç görmemek.

Esrin mine .!.:

Hayır görüşmüyorum. Yüzlerini görmeye tahammülüm yok. Bir de normal aile numarası yapmazlar mı, sanki ben herkes gibi bir çocukluk geçirmişim, okumayı ben istememişim, bana hayatı zehir etmemişler, bu adamı ben bulup da evlenmişim gibi. Bu tavırlar daha da sinirimi bozuyor. Ya kendimi yiyorum ya onlarla tartışıyorum en iyisi hiç görmemek.

Genişletmek için tıkla...

Hayatınızı mahveden bu insanlarla görüşmediğiniz için adınıza sevindim. Anne baba da olsa değer vermiyor, evlat ayırımı yapıyorsa tepki vermek lazım.
Evli, çocuklu biri olarak dışarıdan okumak büyük bir başarı. Çok azimli birisiniz, eminim bundan sonraki hedeflerinize de ulaşırsınız.
Bundan sonra inşallah daha güzel bir hayatınız olur.

Boşanmış olan bir arkadaşım çok ağır bir psikoloji olduğunu söylemişti. Bir başarısızlık hissi altında ezilmiş ve tedavi görmüş...

tosia .!.:

Sorumluluklarını yerine getireceğini düşünüyorum şuan. İyi bir babadır.

Şöyle söyleyeyim, benim bu konuya bu kadar takılmamın sebebi belki de anne babamın ayrı olması. Ben ergendim onlar ayrıldıklarında, pek fazla etkilenmediğimi düşünüyordum ama belki de bana böyle bir etki bıraktı. Normal aile takıntısı.

şu an boşanma dışında bir seçeneğim yok gibi, tek sorun ve tek korkum Su anki boşanma sebeplerimiz ileride ortadan kalkmış olursa kızım bana "babam iyi bi insan, neden boşanıp beni ondan mahrum ettin" demesi korkusu. o zaman cevap veremem gibi geliyor.. bilemiyorum anlatabildim mi, çok karışığım bugün

Genişletmek için tıkla...

Anlatmak istediğinizi çok iyi anlıyorum. Belli ki vicdanlı bir annesiniz en zoru da bu sanırım. Çocuk için en dogrusuna karar vermek. Gönül ister ki sorunlarınızı halledebilin ama olmuyorsa gercekten üzmeyin kendinizi. Mutlu anne mutlu cocuk bana sorarsanız. Kendi cocuklugumu düşününce(ki cok sorunlu sayılmaz aslında bircok insana göre) Bi de cevremdeki mutlu cocukları görünce belki de ayırsalar daha mutlu bir cocuk olabilirdim diyorum. Tabi bu sadece Bi varsayım. Hakkınızda hayırlısı olsun, güzel günler görün =)

sunsea .!.:

Anlatmak istediğinizi çok iyi anlıyorum. Belli ki vicdanlı bir annesiniz en zoru da bu sanırım. Çocuk için en dogrusuna karar vermek. Gönül ister ki sorunlarınızı halledebilin ama olmuyorsa gercekten üzmeyin kendinizi. Mutlu anne mutlu cocuk bana sorarsanız. Kendi cocuklugumu düşününce(ki cok sorunlu sayılmaz aslında bircok insana göre) Bi de cevremdeki mutlu cocukları görünce belki de ayırsalar daha mutlu bir cocuk olabilirdim diyorum. Tabi bu sadece Bi varsayım. Hakkınızda hayırlısı olsun, güzel günler görün =)

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim inşallah dediginiz gibi güzel olur herşey. benim için tek önemli olan şey kızım şu an. inşallah hayırlısı olur.

Yeni birşeyler ekledim,
Okuyup yorum yapan herkese teşekkürler.

Esrin mine .!.:

Hayır görüşmüyorum. Yüzlerini görmeye tahammülüm yok. Bir de normal aile numarası yapmazlar mı, sanki ben herkes gibi bir çocukluk geçirmişim, okumayı ben istememişim, bana hayatı zehir etmemişler, bu adamı ben bulup da evlenmişim gibi. Bu tavırlar daha da sinirimi bozuyor. Ya kendimi yiyorum ya onlarla tartışıyorum en iyisi hiç görmemek.

Genişletmek için tıkla...

Kocanız iyi davranıyor mu size?

_Pulim_ .!.:

Merhaba,
Sadece biraz içimi rahatlatmak için açtım konuyu,
Mutsuz eden bir insandan boşanmak neden zor geliyor ?
Alışkanlıklar mı,
Ev düzeni mi,
Neyin korkusu bu ?
Güçlü hissedip bir anda dibe çökmek karamsarlıklar neden ? Yorumlarınızı bekliyorum.

Tekrar konu acmak yerine ekleme yapmak istedim.
Boşanmaya karar veren benim,
Ama o kadar güçsüzüm ki,
Halbuki ailem arkamda karar benim,
Yinede kendimi çok bitik ve çaresiz hissediyorum,
Sanki altından kalkamayacagım bi yükün altına girecekmişim gibi..
Ama evliligimde de mutsuzum eşim varda yok gibi,
Çok körelmiş hissediyorum kendimi,
Geçiyormu sonra bunlar,
Boşanmış arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ne yaptınız merak ettim. Sanki açmak istediğim konuyu siz açmışsınız. Ben de aynı duygulara sahibim. Boşanma davası açacağım ama korkuyorum.

yapmayın arkadaşlar
eğer evinizde şiddet alkol kavga gürültü yoksa yapmayın
tek başına çocuklarla yaşamak çok zor gerçekten bazı anlara yetemiyosunuz düşüp bayılacak gibi oluyosunuz

_Pulim_ yaklaşık 3 ay öncesine kadar aynı korkular içerisindeydim ...
Şereften , namustan yoksun bir adamla hızlı bir şekilde evlendim ve boşanma davasını açtım.
Ne olacak kaygısı beni çok hırpaladı ama doğru adımlarla ve Rabbim'in desteği ile çok şükür herşey rayına girdi.
Kötü hiç bir zaman iyi olmuyor mutlaka bir yerlerinde kötülük kalıyor.
Kurulu düzeni bozmak , yeni düzen kurmak gerçekten zor bir süreç
Ama huzursuz,mutsuz evliliği sürdürmek daha da zor...

tosia .!.:

Sorumluluklarını yerine getireceğini düşünüyorum şuan. İyi bir babadır.

Şöyle söyleyeyim, benim bu konuya bu kadar takılmamın sebebi belki de anne babamın ayrı olması. Ben ergendim onlar ayrıldıklarında, pek fazla etkilenmediğimi düşünüyordum ama belki de bana böyle bir etki bıraktı. Normal aile takıntısı.

şu an boşanma dışında bir seçeneğim yok gibi, tek sorun ve tek korkum Su anki boşanma sebeplerimiz ileride ortadan kalkmış olursa kızım bana "babam iyi bi insan, neden boşanıp beni ondan mahrum ettin" demesi korkusu. o zaman cevap veremem gibi geliyor.. bilemiyorum anlatabildim mi, çok karışığım bugün

Genişletmek için tıkla...

Evet baban iyi bir insan, bende çok Iyiyim ama eş olarak iyi değildik. Ancak anne baba olarak kaldık hep " bu cevap yetebiliyor onlara.
...

Okulda bütün çocuklara resim yaptırmışlar , anne babayı yan yana çizen çocuk çok az çıkmış okuldan.

Biri hiç cizmemis anne babadan birini ya da kağıdın ta diğer ucuna çizmiş. Evlilikleri devam eden aileler bunlar.


Aile hayatını çocuk gözünden görün diye gösterdiler bize.

Demem o ki, aynı evin içinde sevgisizlik ve mutsuzluk maskelerini takan anne babalar çocukları daha mutsuz ediyor.

Şiddet ve berbat bir ayrılık yoksa ayrıldıktan sonra da yuva hissi çocuklara verilebilir.

Oyun merkezlerinde bulusulur , yemek yenilir, sinemaya gidilir anne baba olarak birlikte.
..

Evliliğimiz neden bitiyor bilmiyorum ancak bit kadın her yolu denemeden ayrılmaz diye düşünüyorum, muhakkak siz de denemissinizdir.

Esrin mine .!.:

Evli olduğum kişiyi hiçbir zaman sevmedim.
Onunla evlenmeyi ben istemedim.
Hiçbir ortak yönümüz yok.
Onunlayken bir an bile mutlu olmadım.
Hep ondan kurtulmayı hayal ettim.
Gel gör ki iş boşanmaya gelince bu sebepler bile insanın içini rahatlatıp şöyle geniş, emin bir adım atmaya yetmiyor.
İlginç şey şu evlilik. Anne babadan ayrılırken hissedilmeyen türlü türlü korkular, endişeler, kabuslar birkaç yıl önce tanımadığın kişiden ayrılırken önüne diziliyor.
En büyük sebep, baş sorumlu çevre baskısı.
Kadın olmak, hele ki yalnız bir kadın olmak öyle zor ki bu memlekette.
Allah kurtarsın bizi, Allah yolumuzu temizlesin bizim...

Genişletmek için tıkla...

Çok zor kadın olmak şu ne sorumluluğumuz varki cümlesi altında okadar zorki

tosia .!.:

mükemmel, dilerim ben de bunu söyleyebilirim ileride.
benim tek korkum var boşanmakla ilgili, kızım.
ileride sürekli babasıyla yaşamasına engel oldum diye bana kızar mı,
anne babası beraber olan insanlara özenip kendisini eksik hisseder mi,
tek başıma yeterince iyi bir ebeveyn olabilir miyim? gibi sorular...

çocuğum olmasaydı asla korkmazdım, çantamı alır çıkardım. ne maddi ne manevi herhangi bir korkumun olacağını zannetmiyorum çünkü evliliğin insana sınıfsal birşey kattığına inanmadığım gibi boşanmanın da birşeyler alıp götürdüğüne inanmıyorum. mutsuz bir evliliği sürdürmeyi asla uzatmazdım çocuğum olmasaydı.

Genişletmek için tıkla...

Mutsuz bir evliliği çocuk için sürdürmek sadece bana mı mantıksız geliyor? Mutsuz bir evlilikte çocuk mutlu olabilir mi ? Böyle mi düşünüyorsunuz gerçekten? Babası ile annesi arasındaki sevgisizliği hissetmek çocuğa zarar vermeyecek mi? Ben anlayamıyorum bu düşünceyi gerçekten.