Herkese Merhaba ismim Esma
23 yaşındayım ve 11 aylık evliyim.. Ailemden çok uzağa gelin olarak geldim ve geldiğim şehir çok çok küçük avm vs hiçbirşey yok. Ve ben burada aşırı mutsuzum evlendiğimizden beri sadece balayı kısmında mutluydum. Liseye kadar okudum sonra üniyi kazanamadım ama hala pes etmedim hatta bu ay tekrar sınava gireceğim..
burada kendimi çok çok yalnız hissediyorum kimsesizim gibi tek bir arkadaşım yok ailem benden uzakta..
Sadece eşimin ailesi burada ve benim sürekli hareketli bir hayatım vardı şimdi ise emekli bi öğretmen gibi yaşıyorum. Çok mutsuzum evlendiğim için çok pişmanım düşünüyorum hayatım hep böyle mi geçecek hep yalnız mı kalacağım.. Evlilik bana yük gibi geliyor yemek yapmak istemiyorum çamaşır vs hiçbirşey yapasım yok. Eşimin her hareketi bana batıyor bana dokunmasına dahi izin vermiyorum.. ben böyle hayal etmemiştim ne yapmalıyım ?