Boşanma

gunesligunlerimiistiyorum

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
15 Haziran 2019
1.619
597
123
Duygularım öyle karışık ki nereden başlayacağımı bilemiyorum eşim aşırı kıskanç sinirli ve gergin bir karakter, malesef bilerek evlendim onsuz yapamayacağımı düşünüyordum. İlişkide onu hep idare etmek, haksız yere kızıp bağırsa bile alttan almak gerekiyor. Bir süre sonra sakinleşip dönüyor. Alttan alamayıp karşılık verirsen şiddet uyguluyor ve hakaret ediyor. Aşırı kıskanç olduğu için kıyafetler bol ve kapalı olmalı, hafif bir makyaj bile yasak yüze hiçbir şey sürülmeyecek, dışarı çıkmak çok kısıtlı yani haftanın bir günü arkadasınla bulustuysan diğer günler markete bile çıksan batıyor, ne kadar cok dısarı cıkıyorsun cıkma diyor izin vermiyor. Karşı gelirsen yaptırım uyguluyor. Kendisiyle haftada bir kez dışarı çıkıyorduk (uzun ugraslarım sonucunda). Ailesinin yanında benimle muhatap olmuyordu bunu saygı olarak görüyordu ama ailesi iyiydi beni üzmediler ancak oğullarının karakteri konusunda itaat edilmesi gerektiğini idare edilmezse onunla geçinilmeyeceğini söylediler. Eşime ara ara ben bunalıyorum bana biraz alan ver yine senin sınırların içinde olsun dedim, bu evlilikte bana saygı duyulmuyor zorlanıyorum dedim veremedi, beklentimi karşılayamadı. Birgun aklıma ayrılık düştü ona da söyledim gidersen biter dedi. Birkaç ay daha bekledim olmuyor bıraktım evi terk ettim Asla geri adım atmadı, ben de inatlaştım dava açtım çekismeli. Dilekçede şiddeti de belirttim koruma kararı çıktı. O da bana dava açtı. Bu sürede zarfında doğum yaptım çağırdım görmeye gelmedi. Ailesi de bana gıcıklandı yaptığım şeyler yüzünden, onlar da aramadı ve görmeye gelmediler. Hepsi de dimdik duruyor. Ben ise ne durumdayım biliyor musunuz kapılarına gitmek, aramak, mesaj atmak geliyor içimden. Kendimi zor durduruyorum. Güçsüz çaresiz istenilmeyen insan olarak görüyorum kendimi. Ben yanlış mı yaptım? Bana yol gösterir misiniz. Sizin evlilikleriniz nasıl,yani ben de idare etmeli miydim öfkesini sinirini. Hadi bana gıcıklandınız bebek size ne yaptı. Düsman iki aile gibi olduk o yuzden mi gelmiyorlar. Oysa ki ben doğum yapınca eşime haber verdim görmek istiyorsan gel dedim. Biz ayrılsak bile bebek babasız kalmasın istiyorum baba ilgilensin istiyorum bebeği neden sevmiyor olabilir? Bana bir seyler söyler misiniz
 
Evliliğiniz nasıl diye sormuşsunuz ya söyliyim o zaman. Eşim bana salak bile demez diyemez. Siz o kadar hakareti ve şiddeti nasıl kabullendiniz.
Şuan sadece boşluktasınız hislerinizle hareket etmeyin.
 
Pesinden gelip alttan alacaklarini umarak mi terkettin evi? Onlar orali olmayinca sen peslerine dusecek hâle gelmişsin..
Bebek icin haber göndermen de bahane, kusura bakma.. Gormek isteyen zaten haber gönderir, gelir görürdü..
Insan mutlu olmak icin evlenir, mutlu ise o evliligin bi anlami olur.. Sevginin, samimiyetin, sicakligin, guvenin olmadigi bi evlilik zulümdür.. Seninkinde bir de surekli psikolojik ve ara ara fiziksel şiddet varmış..
Ayrica ailesi de sorunlu, ne demek itaat et sinirine, öfkesine.. Millet gözü gibi bakıp büyütüp sizin psikopatlarinizi idare etsin diye emanet ediyor zaten kızlarını.. Hadsizlik degil de ne bu?
Herkesin evliligi boyle degil hem..
Aklını başına al lutfen..
 
Bize boşan demek kolay. Herkes tabi boşanın diyecek ama karar size ait. Siz dönüp hayatınıza bakın. Sizce bu hayat yaşamaya değer mi? Markete gitmek için eşinizden vize almanız gerekiyor. Ne giydiğinizden ne sürdüğünüze eşiniz karar veriyor. Peki siz bir birey değil misiniz? Sizin düşünebilme becerinizi yok sayıyor eşiniz.
 
Bile bile evlenmişsiniz ne desek boş aslında.
Herşeye rağmen eşiniz peşinizden gelir diye düşünmüşsünüz ama düşündüğünüz gibi olmamıs. Tekrar iletişime geçmeniz zaten yok sayıldığınız evlilikte kendinize ait hiçbir sözün olmaması demek.

Eşinizin ailesi iyi olsaydı oğullarının size eziyet etmesine karşılık idare et onu demezlerdi. Kendi kızları yaşasaydı sizin yaşadıklarınızı aynı şeyi mi söylerledi?

Küçük bir çocukla boşanmak kolay değildir eminim Allah kolaylık versin.
 
Başta beklentim yoktu ancak zamanla pismanlık hissettim. Öyle dik durdu ki suclu hissediyorum. Bebeğe bakıyorum minicik savunmasız hallerini gördükçe babasız bıraktım diye üzülüyorum
 
Başta beklentim yoktu ancak zamanla pismanlık hissettim. Öyle dik durdu ki suclu hissediyorum. Bebeğe bakıyorum minicik savunmasız hallerini gördükçe babasız bıraktım diye üzülüyorum
Kendini suçlayıp onları akla istersen bir de?
Dik durmuyorlar, dik durmak bir karakterlilik ozelligidir.. Bunlardaki inat ve dize getirme duruşu.. Kendine bahane arama birlesmek icin..
 
Kendinizden vazgeçip başkasının kalıbına girerek hayat devam etmezdi, bir yerde parlak verecekti, sizinki baştan patlak vermiş. Önünüze bakın. Onlar neden böyle diye sorgularsaniz ömrunuz cevap aramakla geçer. Boşver in onlar ne dedi nasıl davrandı neden böyle yapıyorlar.

Bir gelecek cizin önünüze.
 
Sakın dönmeyin geri Şuanda neredesiniz peki
 
Karşındakiler erdemli insanlar olsaydı size derdim ki bir anlık öfkeyle olabilir bunalım geçirmişsiniz ve hamilelik kolay değil hormon harbi gidin yuvanızı kurtarın diye. ancaaak Karşındakiler belli ki bırak erdemi ortada bebek var gençleri sakinleştirelim demek yerine cephe almış oluşumlar. Sakın geri adım atmayın, içinde babalık sevgisi, torun sevgisi sızlamamış insanlara el kadar meleğinizi götürmeyin, döndüğünüz an başınıza kalkmaya başlayacak, eskisinden daha sıkı yönetime gireceksiniz belli ki. Ailesinin de çenesi durmayacak.
 
-Eşime ara ara ben bunalıyorum bana biraz alan ver yine senin sınırların içinde olsun dedim-

Şu cümlenizi tekrar tekrar okudum ve inanamadım.
Siz sevgiyi,bağlılığı,evliliği çok yanlış anlamışsınız ve kesinlikle sağlıklı düşünemiyorsunuz.

Bu cümleyle ve genel tavrınızla:
Yaşamın içinde olmak,hayata katılmak için bir başkasından izin istediğinizin farkında mısınız?
Kendinize bunu mu reva görüyorsunuz?
Hayatınız boyunca neyi yapıp,
neyi yapamayacağınıza bir başkası mı karar versin istiyorsunuz?
Cevabınız evetse arayın kocanızı; yalvarın,yakarın,
sizi gelip alsın ve sözde evliliğinize özde hapis hayatına devam edin.

Şu yazdıklarınızı dışardan bir gözle tekrar okuyun lütfen.
Bunu kendi kızınız,kızkardeşiniz yazsa nasıl yorum yapardınız?Ona ne tavsiye ederdiniz?
Tekrar düşünün.
 
Kendinize değer verin biraz.Bir ömür karşı tarafın isteklerini yerine getirmek onun istediğini yapmak ve sınırları işinde yaşamak ve bunu bebeğim babasız büyümesin bahanesine sığınarak demeniz kendinize bir gram saygınız olmadığını gösteriyor. Bu zamana kadar bir şeyleri değiştirmek için çabalamışsınız ama yaramamış ne yazık ki. Ayrıca bebeğini sevseydi eşiniz sizin çağırmamıza gerek kalmadan görmeye gelirdi.
 
Bak ben kendimden örnek vereyim Benim eşim öyle asla şiddet uygulamaz annesine bir şey yapmaya mecbur hissettirmez git Onlar için şunu yap bunu yap asla demez benim Kayınvalidem Benim çocuğuma bakıyor buna rağmen hiçbir şekilde onlardan izin almam hayatım anlayacağınız hiç karışmazlar eşim hiç kıskanç bir insan değildir kıyafetime makyajımı hiçbir şekilde karışmaz İstediğim zaman İstediğim istediğin yere giden bir insanım yanında çalışan bir bayanla mesajlarını yakaladım aldım çocuğumu Evi terk ettim ve hiçbir şekilde pişmanlık duymuyorum duymam Ben senin yaşadıklarının yarısını yaşasaydım şimdiye çoktan boşanmıştım o kadar kapıma Geldi özür diledi ailesini gönderdi haber gönderdi gitmedim Beni nişanlıyken de aldatmış da affettim evlendim çocuğum oldu yine aldattı bu defa affetmem o kadar iyi mükemmel bir insanı terk ettim hem de pişman mıyım hiç değilim çünkü ben bu Dünyaya hiçbir erkek için gelmedim ve bundan sonraki hayatında hiç bir erkeğe de muhtaç değilim çocuğum yeter bana o kadar Bence siz de böyle yapın boşverin gitsin beş para etmez bir erkek için hayatımızı mahvetmeyin
 
Sakın yapmayin bunu kendinize yapmayin.şuan üzgünsünüz boşluktasınz.geçecek hepsi az daha sabredin.böyle insanlarla nasl bir ömür geçirecektinz.çocuğunuzu bile görmeye gelmemişler.sadece bunun için bile nefret etmeniz lazm.evladınıza odaklanın.size değer vermeyenlere, sizi istemeyenlere de üzülmeyin doğru olanı yapmşsinz.ne zaman bu düsünceler akliniza gelse eşinizle kötü anlarinizi düşünün.geri dönerseniz tekrar tekrar aynı şeylerı yaşayacağınızı düşünün.
 
Siz mantikli ve yapici bir insan gibi duruyorsunuz yasadiklariniz ve hamileliginiz duygusalliga itmis lutfen guclu durun cocugunuza sarilin guc alin. Evlilik boyle birsey degil babalik bu degil. Lutfen bu fikirleri kafanizdan atin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…