- 15 Haziran 2019
- 1.619
- 597
- 123
- Konu Sahibi gunesligunlerimiistiyorum
-
- #1
Evliliğiniz nasıl diye sormuşsunuz ya söyliyim o zaman. Eşim bana salak bile demez diyemez. Siz o kadar hakareti ve şiddeti nasıl kabullendiniz.Duygularım öyle karışık ki nereden başlayacağımı bilemiyorum eşim aşırı kıskanç sinirli ve gergin bir karakter, malesef bilerek evlendim onsuz yapamayacağımı düşünüyordum. İlişkide onu hep idare etmek, haksız yere kızıp bağırsa bile alttan almak gerekiyor. Bir süre sonra sakinleşip dönüyor. Alttan alamayıp karşılık verirsen şiddet uyguluyor ve hakaret ediyor. Aşırı kıskanç olduğu için kıyafetler bol ve kapalı olmalı, hafif bir makyaj bile yasak yüze hiçbir şey sürülmeyecek, dışarı çıkmak çok kısıtlı yani haftanın bir günü arkadasınla bulustuysan diğer günler markete bile çıksan batıyor, ne kadar cok dısarı cıkıyorsun cıkma diyor izin vermiyor. Karşı gelirsen yaptırım uyguluyor. Kendisiyle haftada bir kez dışarı çıkıyorduk (uzun ugraslarım sonucunda). Ailesinin yanında benimle muhatap olmuyordu bunu saygı olarak görüyordu ama ailesi iyiydi beni üzmediler ancak oğullarının karakteri konusunda itaat edilmesi gerektiğini idare edilmezse onunla geçinilmeyeceğini söylediler. Eşime ara ara ben bunalıyorum bana biraz alan ver yine senin sınırların içinde olsun dedim, bu evlilikte bana saygı duyulmuyor zorlanıyorum dedim veremedi, beklentimi karşılayamadı. Birgun aklıma ayrılık düştü ona da söyledim gidersen biter dedi. Birkaç ay daha bekledim olmuyor bıraktım evi terk ettim Asla geri adım atmadı, ben de inatlaştım dava açtım çekismeli. Dilekçede şiddeti de belirttim koruma kararı çıktı. O da bana dava açtı. Bu sürede zarfında doğum yaptım çağırdım görmeye gelmedi. Ailesi de bana gıcıklandı yaptığım şeyler yüzünden, onlar da aramadı ve görmeye gelmediler. Hepsi de dimdik duruyor. Ben ise ne durumdayım biliyor musunuz kapılarına gitmek, aramak, mesaj atmak geliyor içimden. Kendimi zor durduruyorum. Güçsüz çaresiz istenilmeyen insan olarak görüyorum kendimi. Ben yanlış mı yaptım? Bana yol gösterir misiniz. Sizin evlilikleriniz nasıl,yani ben de idare etmeli miydim öfkesini sinirini. Hadi bana gıcıklandınız bebek size ne yaptı. Düsman iki aile gibi olduk o yuzden mi gelmiyorlar. Oysa ki ben doğum yapınca eşime haber verdim görmek istiyorsan gel dedim. Biz ayrılsak bile bebek babasız kalmasın istiyorum baba ilgilensin istiyorum bebeği neden sevmiyor olabilir? Bana bir seyler söyler misiniz
Başta beklentim yoktu ancak zamanla pismanlık hissettim. Öyle dik durdu ki suclu hissediyorum. Bebeğe bakıyorum minicik savunmasız hallerini gördükçe babasız bıraktım diye üzülüyorumPesinden gelip alttan alacaklarini umarak mi terkettin evi? Onlar orali olmayinca sen peslerine dusecek hâle gelmişsin..
Bebek icin haber göndermen de bahane, kusura bakma.. Gormek isteyen zaten haber gönderir, gelir görürdü..
Insan mutlu olmak icin evlenir, mutlu ise o evliligin bi anlami olur.. Sevginin, samimiyetin, sicakligin, guvenin olmadigi bi evlilik zulümdür.. Seninkinde bir de surekli psikolojik ve ara ara fiziksel şiddet varmış..
Ayrica ailesi de sorunlu, ne demek itaat et sinirine, öfkesine.. Millet gözü gibi bakıp büyütüp sizin psikopatlarinizi idare etsin diye emanet ediyor zaten kızlarını.. Hadsizlik degil de ne bu?
Herkesin evliligi boyle degil hem..
Aklını başına al lutfen..
Kendini suçlayıp onları akla istersen bir de?Başta beklentim yoktu ancak zamanla pismanlık hissettim. Öyle dik durdu ki suclu hissediyorum. Bebeğe bakıyorum minicik savunmasız hallerini gördükçe babasız bıraktım diye üzülüyorum
Öyle babası olacağına hiç olmasın daha iyi .Başta beklentim yoktu ancak zamanla pismanlık hissettim. Öyle dik durdu ki suclu hissediyorum. Bebeğe bakıyorum minicik savunmasız hallerini gördükçe babasız bıraktım diye üzülüyorum
Biz ayrılsak bile bebek babasız kalmasın istiyorum baba ilgilensin istiyorum
Sakın dönmeyin geri Şuanda neredesiniz pekiDuygularım öyle karışık ki nereden başlayacağımı bilemiyorum eşim aşırı kıskanç sinirli ve gergin bir karakter, malesef bilerek evlendim onsuz yapamayacağımı düşünüyordum. İlişkide onu hep idare etmek, haksız yere kızıp bağırsa bile alttan almak gerekiyor. Bir süre sonra sakinleşip dönüyor. Alttan alamayıp karşılık verirsen şiddet uyguluyor ve hakaret ediyor. Aşırı kıskanç olduğu için kıyafetler bol ve kapalı olmalı, hafif bir makyaj bile yasak yüze hiçbir şey sürülmeyecek, dışarı çıkmak çok kısıtlı yani haftanın bir günü arkadasınla bulustuysan diğer günler markete bile çıksan batıyor, ne kadar cok dısarı cıkıyorsun cıkma diyor izin vermiyor. Karşı gelirsen yaptırım uyguluyor. Kendisiyle haftada bir kez dışarı çıkıyorduk (uzun ugraslarım sonucunda). Ailesinin yanında benimle muhatap olmuyordu bunu saygı olarak görüyordu ama ailesi iyiydi beni üzmediler ancak oğullarının karakteri konusunda itaat edilmesi gerektiğini idare edilmezse onunla geçinilmeyeceğini söylediler. Eşime ara ara ben bunalıyorum bana biraz alan ver yine senin sınırların içinde olsun dedim, bu evlilikte bana saygı duyulmuyor zorlanıyorum dedim veremedi, beklentimi karşılayamadı. Birgun aklıma ayrılık düştü ona da söyledim gidersen biter dedi. Birkaç ay daha bekledim olmuyor bıraktım evi terk ettim Asla geri adım atmadı, ben de inatlaştım dava açtım çekismeli. Dilekçede şiddeti de belirttim koruma kararı çıktı. O da bana dava açtı. Bu sürede zarfında doğum yaptım çağırdım görmeye gelmedi. Ailesi de bana gıcıklandı yaptığım şeyler yüzünden, onlar da aramadı ve görmeye gelmediler. Hepsi de dimdik duruyor. Ben ise ne durumdayım biliyor musunuz kapılarına gitmek, aramak, mesaj atmak geliyor içimden. Kendimi zor durduruyorum. Güçsüz çaresiz istenilmeyen insan olarak görüyorum kendimi. Ben yanlış mı yaptım? Bana yol gösterir misiniz. Sizin evlilikleriniz nasıl,yani ben de idare etmeli miydim öfkesini sinirini. Hadi bana gıcıklandınız bebek size ne yaptı. Düsman iki aile gibi olduk o yuzden mi gelmiyorlar. Oysa ki ben doğum yapınca eşime haber verdim görmek istiyorsan gel dedim. Biz ayrılsak bile bebek babasız kalmasın istiyorum baba ilgilensin istiyorum bebeği neden sevmiyor olabilir? Bana bir seyler söyler misiniz
Karşındakiler erdemli insanlar olsaydı size derdim ki bir anlık öfkeyle olabilir bunalım geçirmişsiniz ve hamilelik kolay değil hormon harbi gidin yuvanızı kurtarın diye. ancaaak Karşındakiler belli ki bırak erdemi ortada bebek var gençleri sakinleştirelim demek yerine cephe almış oluşumlar. Sakın geri adım atmayın, içinde babalık sevgisi, torun sevgisi sızlamamış insanlara el kadar meleğinizi götürmeyin, döndüğünüz an başınıza kalkmaya başlayacak, eskisinden daha sıkı yönetime gireceksiniz belli ki. Ailesinin de çenesi durmayacak.Duygularım öyle karışık ki nereden başlayacağımı bilemiyorum eşim aşırı kıskanç sinirli ve gergin bir karakter, malesef bilerek evlendim onsuz yapamayacağımı düşünüyordum. İlişkide onu hep idare etmek, haksız yere kızıp bağırsa bile alttan almak gerekiyor. Bir süre sonra sakinleşip dönüyor. Alttan alamayıp karşılık verirsen şiddet uyguluyor ve hakaret ediyor. Aşırı kıskanç olduğu için kıyafetler bol ve kapalı olmalı, hafif bir makyaj bile yasak yüze hiçbir şey sürülmeyecek, dışarı çıkmak çok kısıtlı yani haftanın bir günü arkadasınla bulustuysan diğer günler markete bile çıksan batıyor, ne kadar cok dısarı cıkıyorsun cıkma diyor izin vermiyor. Karşı gelirsen yaptırım uyguluyor. Kendisiyle haftada bir kez dışarı çıkıyorduk (uzun ugraslarım sonucunda). Ailesinin yanında benimle muhatap olmuyordu bunu saygı olarak görüyordu ama ailesi iyiydi beni üzmediler ancak oğullarının karakteri konusunda itaat edilmesi gerektiğini idare edilmezse onunla geçinilmeyeceğini söylediler. Eşime ara ara ben bunalıyorum bana biraz alan ver yine senin sınırların içinde olsun dedim, bu evlilikte bana saygı duyulmuyor zorlanıyorum dedim veremedi, beklentimi karşılayamadı. Birgun aklıma ayrılık düştü ona da söyledim gidersen biter dedi. Birkaç ay daha bekledim olmuyor bıraktım evi terk ettim Asla geri adım atmadı, ben de inatlaştım dava açtım çekismeli. Dilekçede şiddeti de belirttim koruma kararı çıktı. O da bana dava açtı. Bu sürede zarfında doğum yaptım çağırdım görmeye gelmedi. Ailesi de bana gıcıklandı yaptığım şeyler yüzünden, onlar da aramadı ve görmeye gelmediler. Hepsi de dimdik duruyor. Ben ise ne durumdayım biliyor musunuz kapılarına gitmek, aramak, mesaj atmak geliyor içimden. Kendimi zor durduruyorum. Güçsüz çaresiz istenilmeyen insan olarak görüyorum kendimi. Ben yanlış mı yaptım? Bana yol gösterir misiniz. Sizin evlilikleriniz nasıl,yani ben de idare etmeli miydim öfkesini sinirini. Hadi bana gıcıklandınız bebek size ne yaptı. Düsman iki aile gibi olduk o yuzden mi gelmiyorlar. Oysa ki ben doğum yapınca eşime haber verdim görmek istiyorsan gel dedim. Biz ayrılsak bile bebek babasız kalmasın istiyorum baba ilgilensin istiyorum bebeği neden sevmiyor olabilir? Bana bir seyler söyler misiniz
Sakın yapmayin bunu kendinize yapmayin.şuan üzgünsünüz boşluktasınz.geçecek hepsi az daha sabredin.böyle insanlarla nasl bir ömür geçirecektinz.çocuğunuzu bile görmeye gelmemişler.sadece bunun için bile nefret etmeniz lazm.evladınıza odaklanın.size değer vermeyenlere, sizi istemeyenlere de üzülmeyin doğru olanı yapmşsinz.ne zaman bu düsünceler akliniza gelse eşinizle kötü anlarinizi düşünün.geri dönerseniz tekrar tekrar aynı şeylerı yaşayacağınızı düşünün.Duygularım öyle karışık ki nereden başlayacağımı bilemiyorum eşim aşırı kıskanç sinirli ve gergin bir karakter, malesef bilerek evlendim onsuz yapamayacağımı düşünüyordum. İlişkide onu hep idare etmek, haksız yere kızıp bağırsa bile alttan almak gerekiyor. Bir süre sonra sakinleşip dönüyor. Alttan alamayıp karşılık verirsen şiddet uyguluyor ve hakaret ediyor. Aşırı kıskanç olduğu için kıyafetler bol ve kapalı olmalı, hafif bir makyaj bile yasak yüze hiçbir şey sürülmeyecek, dışarı çıkmak çok kısıtlı yani haftanın bir günü arkadasınla bulustuysan diğer günler markete bile çıksan batıyor, ne kadar cok dısarı cıkıyorsun cıkma diyor izin vermiyor. Karşı gelirsen yaptırım uyguluyor. Kendisiyle haftada bir kez dışarı çıkıyorduk (uzun ugraslarım sonucunda). Ailesinin yanında benimle muhatap olmuyordu bunu saygı olarak görüyordu ama ailesi iyiydi beni üzmediler ancak oğullarının karakteri konusunda itaat edilmesi gerektiğini idare edilmezse onunla geçinilmeyeceğini söylediler. Eşime ara ara ben bunalıyorum bana biraz alan ver yine senin sınırların içinde olsun dedim, bu evlilikte bana saygı duyulmuyor zorlanıyorum dedim veremedi, beklentimi karşılayamadı. Birgun aklıma ayrılık düştü ona da söyledim gidersen biter dedi. Birkaç ay daha bekledim olmuyor bıraktım evi terk ettim Asla geri adım atmadı, ben de inatlaştım dava açtım çekismeli. Dilekçede şiddeti de belirttim koruma kararı çıktı. O da bana dava açtı. Bu sürede zarfında doğum yaptım çağırdım görmeye gelmedi. Ailesi de bana gıcıklandı yaptığım şeyler yüzünden, onlar da aramadı ve görmeye gelmediler. Hepsi de dimdik duruyor. Ben ise ne durumdayım biliyor musunuz kapılarına gitmek, aramak, mesaj atmak geliyor içimden. Kendimi zor durduruyorum. Güçsüz çaresiz istenilmeyen insan olarak görüyorum kendimi. Ben yanlış mı yaptım? Bana yol gösterir misiniz. Sizin evlilikleriniz nasıl,yani ben de idare etmeli miydim öfkesini sinirini. Hadi bana gıcıklandınız bebek size ne yaptı. Düsman iki aile gibi olduk o yuzden mi gelmiyorlar. Oysa ki ben doğum yapınca eşime haber verdim görmek istiyorsan gel dedim. Biz ayrılsak bile bebek babasız kalmasın istiyorum baba ilgilensin istiyorum bebeği neden sevmiyor olabilir? Bana bir seyler söyler misiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?