- 5 Ağustos 2023
- 78
- 39
- 29
- Konu Sahibi bilinmezlikkk
- #41
Biz eşimle dilekçeyi hazırlayıp imzaladıktan sonra beraber hakim onda değişiklik yapabilir miBence bir avukat ile görüşün. Yoksa hâkimler kendi kafalarına göre nafaka belirleyebiliryor.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Biz eşimle dilekçeyi hazırlayıp imzaladıktan sonra beraber hakim onda değişiklik yapabilir miBence bir avukat ile görüşün. Yoksa hâkimler kendi kafalarına göre nafaka belirleyebiliryor.
Biz eşimle dilekçeyi hazırlayıp imzaladıktan sonra beraber hakim onda değişiklik yapabilir mi
Tamamdır çok teşekkürlerOnu tam bilmiyorum ama böyle bir kaç kişi boşanmış tanıdığım var. Nafakayı hakim kendi kafasına göre belirlemişti diyorlardı. Sonradan nafakayı az buldukları için tekrar dava açtılar. Siz en iyi sağlık Bilgi için bir avukat ile görüşün sonra mağdur olmamak için.
Bende üzülüyorum cocugum icin ne olursa olsun hep bi taraflari eksik kalicak.Ben elimden geleni yapicam tabiki cocugum icin ama bilmiyorum karisik duygular icindeyim sizide cok iyi anlayabiliyorum keske güzel bi aile olmayi güzel bi aile olarak kalmayi basarabilseydikÇocuklarımız çok küçük daha ayrı buyuyecekler uzuluyorum ama belki büyük olsalardı boşanma süreci daha sancılı geçerdi çocuk için bunu düşününce içim biraz olsun rahatlıyor
Evet ama biz keşke dedikçe o içimizdeki acı hiç geçmicek . İnşallah bir gün sadece güzel şeyler konuşan huzurlu mutlu anneler oluruzBende üzülüyorum cocugum icin ne olursa olsun hep bi taraflari eksik kalicak.Ben elimden geleni yapicam tabiki cocugum icin ama bilmiyorum karisik duygular icindeyim sizide cok iyi anlayabiliyorum keske güzel bi aile olmayi güzel bi aile olarak kalmayi basarabilseydik
Benzer seyler yasadim bosandim.bebek bu ortamda saglikli bir birey olamaz.onun icin dogru bir karar.asil o cocuk icin bosanmaniz uygun olacak.obur turlu bu babayla hem sizin psikolojiniz bozulurdu hem cocugun.Herkese merhaba konuya nasıl başlasam bilmiyorum ama bu konuyu açma sebebim benim geçtiğim ya da geçeceğim yollara benzer yollardan geçmiş insanlardan güç almak aslında. Eşimle boşanma kararı aldık. 5 yıl olacak evleneli . 2 yaşında bir cocugumuz var. Özet geçmek gerekirse eşim duygularını iyi ya da kötü asla dile getirmeyen birisi. Kendisiyle iletişim kurmak çok zor. Sadece kavga ederken dili çözülür hemde fazlasıyla. Sevgi, ilgi görmediğim için ağladığım günlerim çok oldu sayesinde. Bu durum beni fevri bı insan haline getirdi. İlgiden kastımda saçımı okşasın, şiirler okusun gibi şeyler değil. En azından randevu alıp hastaneye gittiğimde ne için gittin demesini beklemek gibi şeyler . Ya da akşamları iki kelime sohbet. Böyle soğuk birisiydi. Kendisine göre o kusursuz, mükemmel, herkes öyle kocası olsun ister. Ben sorunlu, psikolojisi bozuk kisiydim. İnanırdım bazen kendimi sorgulardım. Fakat son günlerde kendi psikoloji bozukluğunun ve eksikliklerinin üstünü örtmek için beni kullandığını farkettim. Ailesi de onun gibi. Mesela annesi 5 yıl önce yaşanmış olayı sürekli gün yüzüne getirir . Söylemediğiniz şeyleri söylemişsiniz gibi kavgasını yapar, hakaret eder , iftira atar. Benim dışımda tüm sülalesiylede böyle, küs herkesle.Fakat her zaman kendisi haklıdır. Eşimde hiçbir zaman hatasını kabul etmedi hep kendisi haklıydı. Aileme, akrabalarıma herkese kafayı takar, içten içe kinlenir ve yanlarında surat asar, sohbet etmekten kaçınır. Kısacası sürekli kendisini kuran birisi. Burada yazamadiğim milyon tane sebep var aslinda. Hem bana hem ailemin arkasından hakaretler etmesi, her hangi bir üstünlüğü olmamasına rağmen kendisini herkesden üstün görmesi, kibiri gibi...Bir psikologla görüştüm.Emin olmak için , hem kendimi hem eşimi eksiksiz anlattım elbette benimde vardır hatalarım cunku. En büyük hatam sevgisizliğin , görmezden gelinmenin beni getirdiği fevri hal. Çünkü karşısına geçip sevgi dilenecek hale gelmistim, aciz hissediyordum artık kendimi. Psikolog, aile terapisinden önce eşimin tek başına psikolojik tedavi görmesi gerektiğini daha sonra aile terapisi yapılmasını önerdi. Terapi vs gibi çözümleri sundum eşime ama kabul etmedi. Kısacası bu evlilik bitti artık. Bu hafta içi dilekçe vermeye gidicez anlaşmalı boşanmak için. En çok çocuğum için üzülüyorum, anne baba ile aile ortamında büyüyemeyecek. Sonrada yirmili yaşlarımı, en güzel yıllarımı çaldığı için kendime üzülüyorum. Bu durumu nasıl atlatabilirim ? Boşanan özellikle çocuklu anneler neler yaşadınız? Elbette kötü günlerde yaşanmıştır ama en çok hepinizin umut dolu mesajlarını bekliyorum
Bu arada eşime karşı içimde yoğun şekilde acıma duygusu var çünkü ailesiylede kopuk ve ne yaptığını bilmeyen birisi gibi geliyor bana. Keşke vicdanım beni bu kadar yönetmese diyorum bazen...
Evet haklısınız bu evde çocuguma haksızlık etmeye basladigimi idrak ettim artıkBenzer seyler yasadim bosandim.bebek bu ortamda saglikli bir birey olamaz.onun icin dogru bir karar.asil o cocuk icin bosanmaniz uygun olacak.obur turlu bu babayla hem sizin psikolojiniz bozulurdu hem cocugun.
Insallahhh en kisa zamandaEvet ama biz keşke dedikçe o içimizdeki acı hiç geçmicek . İnşallah bir gün sadece güzel şeyler konuşan huzurlu mutlu anneler oluruz
Cocuk buyudukce masraflari da artiyor. O yuzden anlasmaya her yil nafakanin TUFE oraninda artirilmasi ya da yuzde şu kadar artirilmasi diye de yazdir, yoksa yillarca hep ayni miktari alirsin. Nafaka artirimi icin her seferinde de dava acmak zorunda kalirsin. Esinin maasi ne kadar bilmiyorum ama kızın buyudukce masraflari da artacak, o yuzden ona gore nafaka iste. Tutup da 1000 tl falan isteme, yetmez size. Bugun bir ayakkabi bile daha fazla. Maasinin dortte biri kadar veriyor genelde hakimler cekismeli bosanmada, ama o yetmiyor. Cocugun masrafi da bitmiyor. En iyi sen bilirsin.Hiç çabası olmadığı ve hep benden kopuk olduğu için böyle oldu zaten . Masraf demisken anlaşmalı bosanicaz ya kendime nafaka istemeyecektim fakat son yaptıklarından sonra neden istemiyim ki dedim. Kızım için ve kendim için ayrı ayrı ne kadar nafaka istemeliyim sizce
Bizim anlasmali boşanma olacak ya p.tesi günü gidicez. Hakim değişiklik yapmaz inşallah dilekçeyi ikimizde imzalamis olcaz çünkü . Bir avukatla görüştüm dilekçe yazması için . Eşim istediğin rakamı yazdır tarzı konuştu ama öder mi ödemez mi bilemiyorum tabi birde iş ciddiye binip adliyeye gidince fikri değişir muhtemelen yüz yüze konuşup bir karara varmak istemedi bu konuda, ancak o gün netleşir herhalde . Dediğin gibi 1000 TL bu devirde maalesef ki gülünç bir rakam oldu nafaka için . TÜFE oranındaki uyarı içinde teşekkür ederimCocuk buyudukce masraflari da artiyor. O yuzden anlasmaya her yil nafakanin TUFE oraninda artirilmasi ya da yuzde şu kadar artirilmasi diye de yazdir, yoksa yillarca hep ayni miktari alirsin. Nafaka artirimi icin her seferinde de dava acmak zorunda kalirsin. Esinin maasi ne kadar bilmiyorum ama kızın buyudukce masraflari da artacak, o yuzden ona gore nafaka iste. Tutup da 1000 tl falan isteme, yetmez size. Bugun bir ayakkabi bile daha fazla. Maasinin dortte biri kadar veriyor genelde hakimler cekismeli bosanmada, ama o yetmiyor. Cocugun masrafi da bitmiyor. En iyi sen bilirsin.
Sizde sorun neAnlaşmalı boşanmaya nasıl ikna ettiniz?
Benzer süreçlere giriyorum da. Ben çekişmeli açıcam. Anlaşmalıya çevirmeye çalışıcam.
Allah yardımcınız olsun. Benimki gibi 2 çocuğunuz olsa daha zor olurdu. Çocukların mutlu büyümesi her şeyden önemli. Huzursuz ev ortamında büyüyen çocuklara sorsak eminim ki anne babasının boşanmış olmasını tercih ederdi..
Çocuğunuz için her zaman şunu hatırlayın; siz huzurlu ve mutlu olduğunuz sürece babasından uzak büyümeyi asla dert etmeyecektir.Herkese merhaba konuya nasıl başlasam bilmiyorum ama bu konuyu açma sebebim benim geçtiğim ya da geçeceğim yollara benzer yollardan geçmiş insanlardan güç almak aslında. Eşimle boşanma kararı aldık. 5 yıl olacak evleneli . 2 yaşında bir cocugumuz var. Özet geçmek gerekirse eşim duygularını iyi ya da kötü asla dile getirmeyen birisi. Kendisiyle iletişim kurmak çok zor. Sadece kavga ederken dili çözülür hemde fazlasıyla. Sevgi, ilgi görmediğim için ağladığım günlerim çok oldu sayesinde. Bu durum beni fevri bı insan haline getirdi. İlgiden kastımda saçımı okşasın, şiirler okusun gibi şeyler değil. En azından randevu alıp hastaneye gittiğimde ne için gittin demesini beklemek gibi şeyler . Ya da akşamları iki kelime sohbet. Böyle soğuk birisiydi. Kendisine göre o kusursuz, mükemmel, herkes öyle kocası olsun ister. Ben sorunlu, psikolojisi bozuk kisiydim. İnanırdım bazen kendimi sorgulardım. Fakat son günlerde kendi psikoloji bozukluğunun ve eksikliklerinin üstünü örtmek için beni kullandığını farkettim. Ailesi de onun gibi. Mesela annesi 5 yıl önce yaşanmış olayı sürekli gün yüzüne getirir . Söylemediğiniz şeyleri söylemişsiniz gibi kavgasını yapar, hakaret eder , iftira atar. Benim dışımda tüm sülalesiylede böyle, küs herkesle.Fakat her zaman kendisi haklıdır. Eşimde hiçbir zaman hatasını kabul etmedi hep kendisi haklıydı. Aileme, akrabalarıma herkese kafayı takar, içten içe kinlenir ve yanlarında surat asar, sohbet etmekten kaçınır. Kısacası sürekli kendisini kuran birisi. Burada yazamadiğim milyon tane sebep var aslinda. Hem bana hem ailemin arkasından hakaretler etmesi, her hangi bir üstünlüğü olmamasına rağmen kendisini herkesden üstün görmesi, kibiri gibi...Bir psikologla görüştüm.Emin olmak için , hem kendimi hem eşimi eksiksiz anlattım elbette benimde vardır hatalarım cunku. En büyük hatam sevgisizliğin , görmezden gelinmenin beni getirdiği fevri hal. Çünkü karşısına geçip sevgi dilenecek hale gelmistim, aciz hissediyordum artık kendimi. Psikolog, aile terapisinden önce eşimin tek başına psikolojik tedavi görmesi gerektiğini daha sonra aile terapisi yapılmasını önerdi. Terapi vs gibi çözümleri sundum eşime ama kabul etmedi. Kısacası bu evlilik bitti artık. Bu hafta içi dilekçe vermeye gidicez anlaşmalı boşanmak için. En çok çocuğum için üzülüyorum, anne baba ile aile ortamında büyüyemeyecek. Sonrada yirmili yaşlarımı, en güzel yıllarımı çaldığı için kendime üzülüyorum. Bu durumu nasıl atlatabilirim ? Boşanan özellikle çocuklu anneler neler yaşadınız? Elbette kötü günlerde yaşanmıştır ama en çok hepinizin umut dolu mesajlarını bekliyorum
Bu arada eşime karşı içimde yoğun şekilde acıma duygusu var çünkü ailesiylede kopuk ve ne yaptığını bilmeyen birisi gibi geliyor bana. Keşke vicdanım beni bu kadar yönetmese diyorum bazen...
Avukat kac yazdi? Istedigin rakami vermeye raziymis adam iste, biran once bitsin istiyor. Senin belirleyecegin rakami kabul etmezse ya da sen onun sartlarini kabul etmezsen cekismeliye doner dava. Ancak dava cekismeli devam ederken de biz anlastik deyip cabuk bitirebilirsiniz, bu ihtimal hep var. Avukatin soylemedi mi? Bir de haklarini alamadiktan sonra niye acele ediyorsun ki, cekismeli olsun.Bizim anlasmali boşanma olacak ya p.tesi günü gidicez. Hakim değişiklik yapmaz inşallah dilekçeyi ikimizde imzalamis olcaz çünkü . Bir avukatla görüştüm dilekçe yazması için . Eşim istediğin rakamı yazdır tarzı konuştu ama öder mi ödemez mi bilemiyorum tabi birde iş ciddiye binip adliyeye gidince fikri değişir muhtemelen yüz yüze konuşup bir karara varmak istemedi bu konuda, ancak o gün netleşir herhalde . Dediğin gibi 1000 TL bu devirde maalesef ki gülünç bir rakam oldu nafaka için . TÜFE oranındaki uyarı içinde teşekkür ederim
Bir an önce ondan ve problemli ailesinden kurtulup kendime kızımla bir hayat kurmak istiyorum. Çekişmeli aylarca sürüyor psikolojik olarak kaldiramam . Zaten tazminat istesem de ödeyecek bı parasi yok. Avukatta nafaka için maaşını sordu ama şuan çalışıyor mu ya da maaşı ne bilmiyorum. Sözde yarın adliyede buluşucaz herşey netlesecek bakalım. İnşallah gönlüme göre ilerler herşeyAvukat kac yazdi? Istedigin rakami vermeye raziymis adam iste, biran once bitsin istiyor. Senin belirleyecegin rakami kabul etmezse ya da sen onun sartlarini kabul etmezsen cekismeliye doner dava. Ancak dava cekismeli devam ederken de biz anlastik deyip cabuk bitirebilirsiniz, bu ihtimal hep var. Avukatin soylemedi mi? Bir de haklarini alamadiktan sonra niye acele ediyorsun ki, cekismeli olsun.
Çok teşekkür ederim inşallah. Zaten şuan ayakta durabilmemin tek sebebi kızıma daha iyi bir psikolojide bakabilecek olmamÇocuğunuz için her zaman şunu hatırlayın; siz huzurlu ve mutlu olduğunuz sürece babasından uzak büyümeyi asla dert etmeyecektir.
Şu an huzursuz ve sevgisiz bir evde büyüyor. Birbirine sevgiyle bakamayan, gülümsemeyen, şakalaşmayan, evde hafif ve huzurlu bir ortam yaratamayan bir anne-babanın yanında o da tüm duygusal yükü sırtlanıyor siz anlamadan. Ayrılıp ihtiyacı olan huzurlu ortamı yaratmak, evde mutlu ve gülümseyen bir anne görmesini sağlamak mümkün. İnanın mutsuz bir anne-babadan çok daha iyi bu...
Korkmayın, içinizi ferah tutun.
O'nun için her şey daha iyi olacak
Evet bosaninca nedense insanların acıyan gözlerine , boş dedikodularına maruz kalıyoruz . Belkide bu yüzden boşanmamız gereken o ilk anda boşanamıyor yıllarca çekiyoruzdurBizde bu boşanma işi çok abartılıyor. Yuva yıkılıyor kafası. Aslında yurumeyen ilişkiyi resmi olarak sonlandırmak.
Bu nafaka vs işine gelince iş cekismeliye dönünce komik rakamlar veriliyor diye biliyorum. Avukat ile yazmak en faydalisi. Eşinizin kazancı da önemli bu noktada.
Benim duygularima tercuman olmussuniz sizinle konusmak isterimHerkese merhaba konuya nasıl başlasam bilmiyorum ama bu konuyu açma sebebim benim geçtiğim ya da geçeceğim yollara benzer yollardan geçmiş insanlardan güç almak aslında. Eşimle boşanma kararı aldık. 5 yıl olacak evleneli . 2 yaşında bir cocugumuz var. Özet geçmek gerekirse eşim duygularını iyi ya da kötü asla dile getirmeyen birisi. Kendisiyle iletişim kurmak çok zor. Sadece kavga ederken dili çözülür hemde fazlasıyla. Sevgi, ilgi görmediğim için ağladığım günlerim çok oldu sayesinde. Bu durum beni fevri bı insan haline getirdi. İlgiden kastımda saçımı okşasın, şiirler okusun gibi şeyler değil. En azından randevu alıp hastaneye gittiğimde ne için gittin demesini beklemek gibi şeyler . Ya da akşamları iki kelime sohbet. Böyle soğuk birisiydi. Kendisine göre o kusursuz, mükemmel, herkes öyle kocası olsun ister. Ben sorunlu, psikolojisi bozuk kisiydim. İnanırdım bazen kendimi sorgulardım. Fakat son günlerde kendi psikoloji bozukluğunun ve eksikliklerinin üstünü örtmek için beni kullandığını farkettim. Ailesi de onun gibi. Mesela annesi 5 yıl önce yaşanmış olayı sürekli gün yüzüne getirir . Söylemediğiniz şeyleri söylemişsiniz gibi kavgasını yapar, hakaret eder , iftira atar. Benim dışımda tüm sülalesiylede böyle, küs herkesle.Fakat her zaman kendisi haklıdır. Eşimde hiçbir zaman hatasını kabul etmedi hep kendisi haklıydı. Aileme, akrabalarıma herkese kafayı takar, içten içe kinlenir ve yanlarında surat asar, sohbet etmekten kaçınır. Kısacası sürekli kendisini kuran birisi. Burada yazamadiğim milyon tane sebep var aslinda. Hem bana hem ailemin arkasından hakaretler etmesi, her hangi bir üstünlüğü olmamasına rağmen kendisini herkesden üstün görmesi, kibiri gibi...Bir psikologla görüştüm.Emin olmak için , hem kendimi hem eşimi eksiksiz anlattım elbette benimde vardır hatalarım cunku. En büyük hatam sevgisizliğin , görmezden gelinmenin beni getirdiği fevri hal. Çünkü karşısına geçip sevgi dilenecek hale gelmistim, aciz hissediyordum artık kendimi. Psikolog, aile terapisinden önce eşimin tek başına psikolojik tedavi görmesi gerektiğini daha sonra aile terapisi yapılmasını önerdi. Terapi vs gibi çözümleri sundum eşime ama kabul etmedi. Kısacası bu evlilik bitti artık. Bu hafta içi dilekçe vermeye gidicez anlaşmalı boşanmak için. En çok çocuğum için üzülüyorum, anne baba ile aile ortamında büyüyemeyecek. Sonrada yirmili yaşlarımı, en güzel yıllarımı çaldığı için kendime üzülüyorum. Bu durumu nasıl atlatabilirim ? Boşanan özellikle çocuklu anneler neler yaşadınız? Elbette kötü günlerde yaşanmıştır ama en çok hepinizin umut dolu mesajlarını bekliyorum
Bu arada eşime karşı içimde yoğun şekilde acıma duygusu var çünkü ailesiylede kopuk ve ne yaptığını bilmeyen birisi gibi geliyor bana. Keşke vicdanım beni bu kadar yönetmese diyorum bazen...
Benim duygularima tercuman olmussuniz sizinle konusmak isterim