- 5 Ağustos 2023
- 78
- 39
- 29
-
- Konu Sahibi bilinmezlikkk
- #1
Biraz zor olacak ama size değer vermeyen adamla evli kalmaniz zor.Cocugu pedagog'a götürebilirsiniz.Herkese merhaba konuya nasıl başlasam bilmiyorum ama bu konuyu açma sebebim benim geçtiğim ya da geçeceğim yollara benzer yollardan geçmiş insanlardan güç almak aslında. Eşimle boşanma kararı aldık. 5 yıl olacak evleneli . 2 yaşında bir cocugumuz var. Özet geçmek gerekirse eşim duygularını iyi ya da kötü asla dile getirmeyen birisi. Kendisiyle iletişim kurmak çok zor. Sadece kavga ederken dili çözülür hemde fazlasıyla. Sevgi, ilgi görmediğim için ağladığım günlerim çok oldu sayesinde. Bu durum beni fevri bı insan haline getirdi. İlgiden kastımda saçımı okşasın, şiirler okusun gibi şeyler değil. En azından randevu alıp hastaneye gittiğimde ne için gittin demesini beklemek gibi şeyler . Ya da akşamları iki kelime sohbet. Böyle soğuk birisiydi. Kendisine göre o kusursuz, mükemmel, herkes öyle kocası olsun ister. Ben sorunlu, psikolojisi bozuk kisiydim. İnanırdım bazen kendimi sorgulardım. Fakat son günlerde kendi psikoloji bozukluğunun ve eksikliklerinin üstünü örtmek için beni kullandığını farkettim. Ailesi de onun gibi. Mesela annesi 5 yıl önce yaşanmış olayı sürekli gün yüzüne getirir . Söylemediğiniz şeyleri söylemişsiniz gibi kavgasını yapar, hakaret eder , iftira atar. Benim dışımda tüm sülalesiylede böyle, küs herkesle.Fakat her zaman kendisi haklıdır. Eşimde hiçbir zaman hatasını kabul etmedi hep kendisi haklıydı. Aileme, akrabalarıma herkese kafayı takar, içten içe kinlenir ve yanlarında surat asar, sohbet etmekten kaçınır. Kısacası sürekli kendisini kuran birisi. Burada yazamadiğim milyon tane sebep var aslinda. Hem bana hem ailemin arkasından hakaretler etmesi, her hangi bir üstünlüğü olmamasına rağmen kendisini herkesden üstün görmesi, kibiri gibi...Bir psikologla görüştüm.Emin olmak için , hem kendimi hem eşimi eksiksiz anlattım elbette benimde vardır hatalarım cunku. En büyük hatam sevgisizliğin , görmezden gelinmenin beni getirdiği fevri hal. Çünkü karşısına geçip sevgi dilenecek hale gelmistim, aciz hissediyordum artık kendimi. Psikolog, aile terapisinden önce eşimin tek başına psikolojik tedavi görmesi gerektiğini daha sonra aile terapisi yapılmasını önerdi. Terapi vs gibi çözümleri sundum eşime ama kabul etmedi. Kısacası bu evlilik bitti artık. Bu hafta içi dilekçe vermeye gidicez anlaşmalı boşanmak için. En çok çocuğum için üzülüyorum, anne baba ile aile ortamında büyüyemeyecek. Sonrada yirmili yaşlarımı, en güzel yıllarımı çaldığı için kendime üzülüyorum. Bu durumu nasıl atlatabilirim ? Boşanan özellikle çocuklu anneler neler yaşadınız? Elbette kötü günlerde yaşanmıştır ama en çok hepinizin umut dolu mesajlarını bekliyorum
Öylede güzel atlatacaksınki, hiç merak etme!Herkese merhaba konuya nasıl başlasam bilmiyorum ama bu konuyu açma sebebim benim geçtiğim ya da geçeceğim yollara benzer yollardan geçmiş insanlardan güç almak aslında. Eşimle boşanma kararı aldık. 5 yıl olacak evleneli . 2 yaşında bir cocugumuz var. Özet geçmek gerekirse eşim duygularını iyi ya da kötü asla dile getirmeyen birisi. Kendisiyle iletişim kurmak çok zor. Sadece kavga ederken dili çözülür hemde fazlasıyla. Sevgi, ilgi görmediğim için ağladığım günlerim çok oldu sayesinde. Bu durum beni fevri bı insan haline getirdi. İlgiden kastımda saçımı okşasın, şiirler okusun gibi şeyler değil. En azından randevu alıp hastaneye gittiğimde ne için gittin demesini beklemek gibi şeyler . Ya da akşamları iki kelime sohbet. Böyle soğuk birisiydi. Kendisine göre o kusursuz, mükemmel, herkes öyle kocası olsun ister. Ben sorunlu, psikolojisi bozuk kisiydim. İnanırdım bazen kendimi sorgulardım. Fakat son günlerde kendi psikoloji bozukluğunun ve eksikliklerinin üstünü örtmek için beni kullandığını farkettim. Ailesi de onun gibi. Mesela annesi 5 yıl önce yaşanmış olayı sürekli gün yüzüne getirir . Söylemediğiniz şeyleri söylemişsiniz gibi kavgasını yapar, hakaret eder , iftira atar. Benim dışımda tüm sülalesiylede böyle, küs herkesle.Fakat her zaman kendisi haklıdır. Eşimde hiçbir zaman hatasını kabul etmedi hep kendisi haklıydı. Aileme, akrabalarıma herkese kafayı takar, içten içe kinlenir ve yanlarında surat asar, sohbet etmekten kaçınır. Kısacası sürekli kendisini kuran birisi. Burada yazamadiğim milyon tane sebep var aslinda. Hem bana hem ailemin arkasından hakaretler etmesi, her hangi bir üstünlüğü olmamasına rağmen kendisini herkesden üstün görmesi, kibiri gibi...Bir psikologla görüştüm.Emin olmak için , hem kendimi hem eşimi eksiksiz anlattım elbette benimde vardır hatalarım cunku. En büyük hatam sevgisizliğin , görmezden gelinmenin beni getirdiği fevri hal. Çünkü karşısına geçip sevgi dilenecek hale gelmistim, aciz hissediyordum artık kendimi. Psikolog, aile terapisinden önce eşimin tek başına psikolojik tedavi görmesi gerektiğini daha sonra aile terapisi yapılmasını önerdi. Terapi vs gibi çözümleri sundum eşime ama kabul etmedi. Kısacası bu evlilik bitti artık. Bu hafta içi dilekçe vermeye gidicez anlaşmalı boşanmak için. En çok çocuğum için üzülüyorum, anne baba ile aile ortamında büyüyemeyecek. Sonrada yirmili yaşlarımı, en güzel yıllarımı çaldığı için kendime üzülüyorum. Bu durumu nasıl atlatabilirim ? Boşanan özellikle çocuklu anneler neler yaşadınız? Elbette kötü günlerde yaşanmıştır ama en çok hepinizin umut dolu mesajlarını bekliyorum
Evet çocuk için en doğrusu pedagog desteği dediğiniz gibi . Babası yarın ayrılacak evden sanırım bu süreçte çok zorlanacak küçük ama babaya düşkün ve herşeyi hissediyorBiraz zor olacak ama size değer vermeyen adamla evli kalmaniz zor.Cocugu pedagog'a götürebilirsiniz.
Çok tesekkur ederim inşallahAllah yardimciniz olsun. Insallah bundan sonraki hayatinizda cocugunuzla daha mutlu olursunuz. Kolay degil elbet zorluklar olacak ama aşarsınız zamanla ailenizde arkanizdami peki?
Bende çok araştırdım gerçekten narsistlik bu. Sadece kendilerini düşünüyorlar, onların dışındaki herkes kusurlu. Ve ilginç olan sizi problemli olduğunuza inandirmaya çalışıyorlar. Sizi kötü etkilemek istemem böyle insanlarla cidden bir son olmuyor. Çünkü sizinle kafa kafaya verip bir çözüm aramıyor sizin dert ettiğiniz şeyler onlar için önemsiz. İnşallah sizin sonunuz bizim gibi olmadan iyi olursunuzAynı benim eşim bir kere hiç unutmuyorum iş gorusmesine gittim yeni tasindigimiz için bilmiyordum farklı ilcedeydim bekar olduğum ilçeden. Gittiğim ilçede kayboldum , tabi telefonda navigasyondan falan buldum ama beni hiç aramadı naptın neyle gittin demedi sadece şunu dedi sen kendin gidebiliyorsun zekisin. Herşey bumu yani ? Beni aramasını o gün çok istedim yada mesaj ? Aynı huylar eşimdede var ilk sevgili olduğumuz zmnlar onun bu hastalığını araştırdım narsistdi buldum. Tek fark bizim cocugumuz yok vede oda aileme hep sürat asar ! Ve tedaviyi kabul etmedi sen çok takıyorsun diyor
Babası ile günde birkaç saat gorusturun.Siz görüşmeyin.Evet çocuk için en doğrusu pedagog desteği dediğiniz gibi . Babası yarın ayrılacak evden sanırım bu süreçte çok zorlanacak küçük ama babaya düşkün ve herşeyi hissediyor
Çok teşekkür ederim. Bu cesaret olayı beni biraz geç buldu biraz ona üzgünüm ama bunda da vardır bir hayır diyebiliyorum sadeceCesaretinizi tebrik ederim. Giden yıllar kayıp değildi. Öyle olması gerekiyordu oldu.
Hiçbir şeyi tesadüfen yaşamıyoruz. Önünüzdeki yıllar çok daha güzel olsun, güzel insanlar çıksın karşınıza.
Sanmıyorum bnm ailem de boşan diyor çünküBende çok araştırdım gerçekten narsistlik bu. Sadece kendilerini düşünüyorlar, onların dışındaki herkes kusurlu. Ve ilginç olan sizi problemli olduğunuza inandirmaya çalışıyorlar. Sizi kötü etkilemek istemem böyle insanlarla cidden bir son olmuyor. Çünkü sizinle kafa kafaya verip bir çözüm aramıyor sizin dert ettiğiniz şeyler onlar için önemsiz. İnşallah sizin sonunuz bizim gibi olmadan iyi olursunuz
Ben kesinlikle iletişim kurmak istemiyorum zatenBabası ile günde birkaç saat gorusturun.Siz görüşmeyin.
Geç değil bence. Her yolu denedim demek var, acaba şans versem düzelir miydi demek var.Çok teşekkür ederim. Bu cesaret olayı beni biraz geç buldu biraz ona üzgünüm ama bunda da vardır bir hayır diyebiliyorum sadece
Çok çok teşekkür ederim . Umarım güzel olur dediğiniz gibi herşey. Psikologta çocuklar en çok mutsuzluğu hisseder dedi . Sizin söylediklerinizde o kadar doğru ki ...Öylede güzel atlatacaksınki, hiç merak etme!
5 sene önce boşadığım kadınlara hala ara ara görüşüyorum. Hepside gayet mutlu.
İlk süreç sancılı ama sonu güzel!
Çocuklar bizim tahmin ettiğimizden daha çok herşeyi hisseder. Senin mutsuzluğun ona geçecekti. Belki sizin ilgisiz sevgisiz evliliğinizi normal görüp ilerde sağlıksız ilişkiler kuracaktı.
Sapasağlam tek başına bi anne görmesi, değersiz çift görmesinden daha iyidir.
Üzülme herşey daha güzel olacak
Evet o konuda içim rahat çok şükürGeç değil bence. Her yolu denedim demek var, acaba şans versem düzelir miydi demek var.
Her şey zamanını bekler. Kendinizi rahat bırakın lütfen, suçlamayın.
Evet çocuklar en çok mutsuzluğu hissedermis çünkü. Bende diyorum ki keşke iki çocuğum olsaydı kızıma arkadaş olurdu, yalnız büyüyecek ona ayrı üzülüyorum :) bu arada eşim cekismeli boşanmayla uğraşmaz zaten tazminat vs isterim o zararlı çıkar . Hem o da uzasın istemiyor anladığım kadarıylaAnlaşmalı boşanmaya nasıl ikna ettiniz?
Benzer süreçlere giriyorum da. Ben çekişmeli açıcam. Anlaşmalıya çevirmeye çalışıcam.
Allah yardımcınız olsun. Benimki gibi 2 çocuğunuz olsa daha zor olurdu. Çocukların mutlu büyümesi her şeyden önemli. Huzursuz ev ortamında büyüyen çocuklara sorsak eminim ki anne babasının boşanmış olmasını tercih ederdi..
Sizi çok iyi anlıyorum. Ama artık onlar böyle kabullenip hayatlarına devam etmeyi seçmişler. Siz onlardan ders alıp kendiniz evleneceğiniz zaman en doğru kararı vermeye çalışın. Emin olun kalp değil mantık sizi mutlu edecek . Ve dediğiniz gibi en çokta kızım kavga gürültü ve mutsuz anne baba ortaminda büyümesin istemiyorumBüyük kısmı babamı tarif ediyor keşke zamanında annem ayrılsaymış dedim anne babanın geçinmemesi bir evlat için çok üzücü aynı ortamda olmaktansa ayrılmaları daha makul böyle düşünün ve üzülmeyin inanın buna hala daha annem babamı anlatır bana huylu huyundan vazgeçmez ne kadar kendini törpülese de olmuyor baba desen seviyorsun ama aynı zamanda da çok üzülüyorsun valla ayrılsalarmış diyorum hala bazen diyorum birinizi bir eve diğerinizi diğer eve göndereceğim bu yaşımdan sonra sizin geçimsizliginizi çekemem diyorum. Evladınız için güçlü olun hatta mesajımı ekran görüntüsü alın ileride kızınıza okutursunuz mutlu anne mutlu çocuk