- 5 Kasım 2020
- 36
- 16
- 39
-
- Konu Sahibi laylaylomlaylom
- #1
Herkese merhaba ,
35 yasındayım ,8 yıllık evlıyım ve 6 yasında bir kızım var.Eşimle evlilik öncesi de 4 yıllık beraberliğimiz oldu.Eşim hem müzisyen hem de bir firmada satıs müdürü ben de 8 yıldır bankada calısıyorum.2 sene önce tamamen ilgisizliği sebebıyle bosanma surecıne girdik , işten cıktıgı gibi üst katta sadece gitar calıp saatlerini geciriyordu ben de kızımla ilgileniyordum. O da sürekli kendı çizdigi cemberın ıcınde yasıyordu. Aynı evde ama ayrı dunyaları yasıyorduk.O dönemde bir sarkı seslendırme programında bırıyle yakınlastıgını bırbırlerının cep numaralarını aldıklarını ögrendım.Sonrasında ben evden cıktım kızımla annemlere gectim ,15 ay ayrı kaldık anlasmalı actıgım halde kendısı nafaka yuksek geldıgı ıcın cekısmelıye cevırdı ben de kendısıne hem zına hem de sıddetlı gecımsızlık sebebıyle karsı dava actım. Bu sureclerde son 6 ay durmaksızın agladı yalvardı ıntıharlara kalkıstı .Sürekli kuzenlerımı , dayımları amcamı herkesi aradı .. bana her gün onlarca mesaj yazdı yalvardı .. Sensiz olamam anladım , affet vs...Avukatıma kadar arayıp agladı..Avukatım da öz ablam gibidir.Cocuklugumdan berı tanır benı.Sonra cok kararlı olmama ragmen son bir sans olsun dedim tamam dedım kabul ettim döndüm.18 ay oldu döneli. Bunun ıcın pişman degilim cunku artık ıcımde zerre suphe yok degısmıyor ınsan gercekten de ben bunu tamamen şüphesiz ögrendım içim rahat vıcdanım rahat.. En azından kızım ıcin degerdi bu 18 ay dedım.
Yalnız; baskasına o ayrı oldugumuzdönemde ev tuttugunu (ayrıca sonrasında o kadınla tuttukları evdeki esyaları annesının evıne getırmıs ve o esyalar su an kayınvalıdemın evınde kulllanılıyor bunu gordugumde de kımseye söylemedım bildigimi ama şoke oldum gordugumde)bir baskasıyla yasadıklarını unutamadım bir dakıka bile , sonra ciddi hastalık gecırdım beyın damarımda pıhtı attı 1 hafta gecıci felc gecırdım ıkı kolumda tutmadı,ömür boyu ilaç kullanacagım.Baktım ben gercekten kendımden olacagım , hala bir sey oldugunda aynı bagıran adam, gönül almayan özür dılemeyen sımdı de ust katta gitar degıl de sımdı odadan cıkmayıp oyun oynayan adam .. yanı hem beraber hem yalnızız ..
Bosanmak ıstıyorum dedım , mutsuzum böyle yasamak ıstemiyorum dedım. Yıne aglamalar basladı , aglamasından artık hıc etkılenmıyorum ama sureklı bana bunu kızımıza nasıl yaparsın nasıl böyle bir bencillik yaparsın , Senın mutlulugun daha onemlı gibi mi psikolojık olarak baskı uyguluyor.. Bu bencillik mi arkadaslar ... Benı sürekli her anne gibi evladımdan hassas noktamdan vurmasına dayanamıyorum.. Etkılenmıyorum desem de ıcten ıce etkılıyor benı .. Şimdiden zaman ayırıp yorum yapan paylasan herkese cok tesekkur ederim...
35 yasındayım ,8 yıllık evlıyım ve 6 yasında bir kızım var.Eşimle evlilik öncesi de 4 yıllık beraberliğimiz oldu.Eşim hem müzisyen hem de bir firmada satıs müdürü ben de 8 yıldır bankada calısıyorum.2 sene önce tamamen ilgisizliği sebebıyle bosanma surecıne girdik , işten cıktıgı gibi üst katta sadece gitar calıp saatlerini geciriyordu ben de kızımla ilgileniyordum. O da sürekli kendı çizdigi cemberın ıcınde yasıyordu. Aynı evde ama ayrı dunyaları yasıyorduk.O dönemde bir sarkı seslendırme programında bırıyle yakınlastıgını bırbırlerının cep numaralarını aldıklarını ögrendım.Sonrasında ben evden cıktım kızımla annemlere gectim ,15 ay ayrı kaldık anlasmalı actıgım halde kendısı nafaka yuksek geldıgı ıcın cekısmelıye cevırdı ben de kendısıne hem zına hem de sıddetlı gecımsızlık sebebıyle karsı dava actım. Bu sureclerde son 6 ay durmaksızın agladı yalvardı ıntıharlara kalkıstı .Sürekli kuzenlerımı , dayımları amcamı herkesi aradı .. bana her gün onlarca mesaj yazdı yalvardı .. Sensiz olamam anladım , affet vs...Avukatıma kadar arayıp agladı..Avukatım da öz ablam gibidir.Cocuklugumdan berı tanır benı.Sonra cok kararlı olmama ragmen son bir sans olsun dedim tamam dedım kabul ettim döndüm.18 ay oldu döneli. Bunun ıcın pişman degilim cunku artık ıcımde zerre suphe yok degısmıyor ınsan gercekten de ben bunu tamamen şüphesiz ögrendım içim rahat vıcdanım rahat.. En azından kızım ıcin degerdi bu 18 ay dedım.
Yalnız; baskasına o ayrı oldugumuzdönemde ev tuttugunu (ayrıca sonrasında o kadınla tuttukları evdeki esyaları annesının evıne getırmıs ve o esyalar su an kayınvalıdemın evınde kulllanılıyor bunu gordugumde de kımseye söylemedım bildigimi ama şoke oldum gordugumde)bir baskasıyla yasadıklarını unutamadım bir dakıka bile , sonra ciddi hastalık gecırdım beyın damarımda pıhtı attı 1 hafta gecıci felc gecırdım ıkı kolumda tutmadı,ömür boyu ilaç kullanacagım.Baktım ben gercekten kendımden olacagım , hala bir sey oldugunda aynı bagıran adam, gönül almayan özür dılemeyen sımdı de ust katta gitar degıl de sımdı odadan cıkmayıp oyun oynayan adam .. yanı hem beraber hem yalnızız ..
Bosanmak ıstıyorum dedım , mutsuzum böyle yasamak ıstemiyorum dedım. Yıne aglamalar basladı , aglamasından artık hıc etkılenmıyorum ama sureklı bana bunu kızımıza nasıl yaparsın nasıl böyle bir bencillik yaparsın , Senın mutlulugun daha onemlı gibi mi psikolojık olarak baskı uyguluyor.. Bu bencillik mi arkadaslar ... Benı sürekli her anne gibi evladımdan hassas noktamdan vurmasına dayanamıyorum.. Etkılenmıyorum desem de ıcten ıce etkılıyor benı .. Şimdiden zaman ayırıp yorum yapan paylasan herkese cok tesekkur ederim...
Son düzenleme: