Merhaba.boşanma sürecindeyim ve boşanma sonrası hayattan çok korkuyorum.Sanki kendime güvenim yok fakat 6 yıllık eşimin sorumsuzluklarıyla,ilgisizlikleriyke geçmiş bir evliliği sürdürmek istemiyorum.evi zaten ben geçindirdiğim için maddi hiç bir sorunum yok fakat yinede sırf sanki yalnız kalmamak için neredeyse çağıracak barışacak gibiyim.bununda kendime saygısızlık olduğunu biliyorum sabah 9 dan akşam 6 ya kadar gayet iyiyim fakat akşam olunca boğazıma çöküyorlar sanki hep böyle mi devam edecek alışacak mıyım bilmiyorum.sanki boşluğa düştüm.Halbuki kendisi sabah 9 dan gece 12,1 kere kadar çalışan bı insan.o saatte de olsa eve gelecek birinin olması bana güven veriyordu galiba.benim gibi bu süreçte zorlanmış olan var mı aranızda.
Süreç çok normal. Birden delirmegem geliyor benimde ama iletişim kursam ne paylaşabilirim artık diyorum. En çok ihtiyacımız zaman birde öz şefkat. Zamanında ona gösterdiğiniz şefkati artık kendinize gösterin.
Süreç çok normal. Birden delirmegem geliyor benimde ama iletişim kursam ne paylaşabilirim artık diyorum. En çok ihtiyacımız zaman birde öz şefkat. Zamanında ona gösterdiğiniz şefkati artık kendinize gösterin. i
Merhaba.boşanma sürecindeyim ve boşanma sonrası hayattan çok korkuyorum.Sanki kendime güvenim yok fakat 6 yıllık eşimin sorumsuzluklarıyla,ilgisizlikleriyke geçmiş bir evliliği sürdürmek istemiyorum.evi zaten ben geçindirdiğim için maddi hiç bir sorunum yok fakat yinede sırf sanki yalnız kalmamak için neredeyse çağıracak barışacak gibiyim.bununda kendime saygısızlık olduğunu biliyorum sabah 9 dan akşam 6 ya kadar gayet iyiyim fakat akşam olunca boğazıma çöküyorlar sanki hep böyle mi devam edecek alışacak mıyım bilmiyorum.sanki boşluğa düştüm.Halbuki kendisi sabah 9 dan gece 12,1 kere kadar çalışan bı insan.o saatte de olsa eve gelecek birinin olması bana güven veriyordu galiba.benim gibi bu süreçte zorlanmış olan var mı aranızda.
Merhaba.boşanma sürecindeyim ve boşanma sonrası hayattan çok korkuyorum.Sanki kendime güvenim yok fakat 6 yıllık eşimin sorumsuzluklarıyla,ilgisizlikleriyke geçmiş bir evliliği sürdürmek istemiyorum.evi zaten ben geçindirdiğim için maddi hiç bir sorunum yok fakat yinede sırf sanki yalnız kalmamak için neredeyse çağıracak barışacak gibiyim.bununda kendime saygısızlık olduğunu biliyorum sabah 9 dan akşam 6 ya kadar gayet iyiyim fakat akşam olunca boğazıma çöküyorlar sanki hep böyle mi devam edecek alışacak mıyım bilmiyorum.sanki boşluğa düştüm.Halbuki kendisi sabah 9 dan gece 12,1 kere kadar çalışan bı insan.o saatte de olsa eve gelecek birinin olması bana güven veriyordu galiba.benim gibi bu süreçte zorlanmış olan var mı aranızda.
[/QUOTE
Eşiniz de çalışıyor anladığım kadarıyla evi ben gecindiriyorum demişsiniz eşiniz hangi açıdan sorumsuz
Merhaba.boşanma sürecindeyim ve boşanma sonrası hayattan çok korkuyorum.Sanki kendime güvenim yok fakat 6 yıllık eşimin sorumsuzluklarıyla,ilgisizlikleriyke geçmiş bir evliliği sürdürmek istemiyorum.evi zaten ben geçindirdiğim için maddi hiç bir sorunum yok fakat yinede sırf sanki yalnız kalmamak için neredeyse çağıracak barışacak gibiyim.bununda kendime saygısızlık olduğunu biliyorum sabah 9 dan akşam 6 ya kadar gayet iyiyim fakat akşam olunca boğazıma çöküyorlar sanki hep böyle mi devam edecek alışacak mıyım bilmiyorum.sanki boşluğa düştüm.Halbuki kendisi sabah 9 dan gece 12,1 kere kadar çalışan bı insan.o saatte de olsa eve gelecek birinin olması bana güven veriyordu galiba.benim gibi bu süreçte zorlanmış olan var mı aranızda.
Süreç çok normal. Birden delirmegem geliyor benimde ama iletişim kursam ne paylaşabilirim artık diyorum. En çok ihtiyacımız zaman birde öz şefkat. Zamanında ona gösterdiğiniz şefkati artık kendinize gösterin.
Aynen öyle oluyo sanki hiç gecmicekmis gibi hissediyorum içimdeki şeyin ama biliyorum ki gelse özür dilerse bile bi faydası yok kendime saygım kalmayacak artık barisirsam ve asla duzelmicek aynı hayat devam edecek pazar gününden nefret ediyorum artık yalnızlık zor
Merhabalar henuz bosanmadim bosanma karari aldık onumuzdeki bir kac gün icinde ailelere aciklayacagiz. Ama beynimin icindeki kurtlardan bir türlü kurtulamiyorum. Iyi biri ama iyi olması malesef yeterli degil 8 senedir hep bir sorumsuzluk evin erkegi benmisim gibi hissettim bugune kadar. 8 senedir cinsellik olarak nerdeyse hic mutlu olamadim erken ereksiyon problemini asla cozmeye calismadi smdi bosanma karari aldik dr a gitmis. Bugune kadar neredeydin dedigimde bu sefer duzelticem kendimi diyor. Ama bu kacinci bu sefer. Yinede vicdan yapiyorum emin oldugum duygularimi surekli sorgulayip duruyor sonrasinda pisman ol.aktan korkuyorum.. bazen de dusunuyorum 8 senedir ne dogum gununde ne evlilik yildonumunde ne hediye ne yemek ne tatil ne bir ozel birbirimize ayirdigimiz vakit hic yok duzelse ne kadar duzelecek en fazka 3-5 ay sonra hersey yone ayni olacak.