- 23 Mart 2015
- 5.698
- 11.985
Keisnlikle başka şehir çok çok iyi gelir. Umarım tayininiz çıkar çünkü sürekli görmek olumsuz etkiler sizi. Sevmeseniz de olumsuz etkiler sinirinizi bozar gerek yok yani.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Boşanma sonrası dahada mutlu olanların hikayeleri???
- Konu Sahibi euthrox
- Başlangıç Tarihi
Keşke sevmiyom diyebilsem
Daha bu sabah gördüm trafikte ikinizde işe gidiyoduk denk geldik
Ben gaza yüklenip önüne geçtim hızlandım gittim
Ne kdr sevsemde üzülsemde bunu ona asla belli etmicek kdr da güçlü duruyorum gördüğümde
- 11 Temmuz 2011
- 134
- 74
Ben 
Ve çok travmatikti benim için. 3 yıllık sevgilimle severek evlendik. Son 1 yıl neredeyse beraber yaşıyorduk.. Beni ikna etmişti evlenmeye resmen. Uzun süre uğraştı. Ne mi oldu 1 ay sonra boşandık. O da ailesi ile ortak almış kararı, beni evliliğe uygun bulmadıklarına karar vermişler, gerek giyimim, gerek alkol sigara içiyor olmam, gerek yemek ve temizlikteki kabiliyetim dolayısı ile. İki opsiyon sundular nikahtan 1 ay sonra, ya o zaman ki eşim, şehir dışına göreve tek gidecek beni götürmeyecek ve ben o oradayken kv ler de kalacağım, kv nasıl ev hanımı olunur onu öğretecek ya da boşanma davası açacaklar. O zaman ki aklımla boşanmaktan korkup bi süre sonra kabul etmiştim bu dediklerini. Ama en başta kabul etmediğim ve kavga gürültü kopardığım için evlerine adım attığım gün olay çıktı zaten ve sonra boşanma davası ardından.
Ben çok zor atlatmıştım. Çok travmatik olmuştu. 1 yıl psikolojik tedavi falan da görmüştüm. Tamamen sosyallikten kopmuştum ve ruhsal olarak çok hastaydım. Hemde çok üzgündüm.. 1 yıl çok uzun bir süre. Ne yap et benim gibi olma. En güzel yaşlarımdı, bu başıma geldi ama bi süre ağlayıp üzülüp atlatmalıydım 1-2 ay sonra normal hayata dönebilmeliydim. Benzer şekilde boşananlar, nişandan dönenler vs. duymuştum sonrasında ve imrendim resmen keşke bende o kadar güçlü olsaydım. O pislikler için 1 yılımı ziyan ettim dedim..
Şimdi üzerinden 6 yıl geçti. Tabbiiii ki çok iyi durumdayım. Herşeyde bir hayır var belki de. O olaydan sonra şehir değiştirmiştim, orda sonradan girdiğim işte çok başarılı oldum. Orda çalışırken para biriktirdim 2-3 yıl. Sonra o paramı nasıl değerlendirsem diye düşünürken, yurtdışında mastera gittim. Hala da buradayım. Şimdi herşey tıkırında. Evlenmedim ama ilişkilerim oluyor. İstesem evlenirimde belki. Ama şimdi değil, hayattan çok keyif alıyorum şu an bu şekilde çünkü.
Ve çok travmatikti benim için. 3 yıllık sevgilimle severek evlendik. Son 1 yıl neredeyse beraber yaşıyorduk.. Beni ikna etmişti evlenmeye resmen. Uzun süre uğraştı. Ne mi oldu 1 ay sonra boşandık. O da ailesi ile ortak almış kararı, beni evliliğe uygun bulmadıklarına karar vermişler, gerek giyimim, gerek alkol sigara içiyor olmam, gerek yemek ve temizlikteki kabiliyetim dolayısı ile. İki opsiyon sundular nikahtan 1 ay sonra, ya o zaman ki eşim, şehir dışına göreve tek gidecek beni götürmeyecek ve ben o oradayken kv ler de kalacağım, kv nasıl ev hanımı olunur onu öğretecek ya da boşanma davası açacaklar. O zaman ki aklımla boşanmaktan korkup bi süre sonra kabul etmiştim bu dediklerini. Ama en başta kabul etmediğim ve kavga gürültü kopardığım için evlerine adım attığım gün olay çıktı zaten ve sonra boşanma davası ardından.
Ben çok zor atlatmıştım. Çok travmatik olmuştu. 1 yıl psikolojik tedavi falan da görmüştüm. Tamamen sosyallikten kopmuştum ve ruhsal olarak çok hastaydım. Hemde çok üzgündüm.. 1 yıl çok uzun bir süre. Ne yap et benim gibi olma. En güzel yaşlarımdı, bu başıma geldi ama bi süre ağlayıp üzülüp atlatmalıydım 1-2 ay sonra normal hayata dönebilmeliydim. Benzer şekilde boşananlar, nişandan dönenler vs. duymuştum sonrasında ve imrendim resmen keşke bende o kadar güçlü olsaydım. O pislikler için 1 yılımı ziyan ettim dedim..
Şimdi üzerinden 6 yıl geçti. Tabbiiii ki çok iyi durumdayım. Herşeyde bir hayır var belki de. O olaydan sonra şehir değiştirmiştim, orda sonradan girdiğim işte çok başarılı oldum. Orda çalışırken para biriktirdim 2-3 yıl. Sonra o paramı nasıl değerlendirsem diye düşünürken, yurtdışında mastera gittim. Hala da buradayım. Şimdi herşey tıkırında. Evlenmedim ama ilişkilerim oluyor. İstesem evlenirimde belki. Ama şimdi değil, hayattan çok keyif alıyorum şu an bu şekilde çünkü.
Hersey gönlünüzce olsun güçlü kadınlar iyi ki varlar güzel örneksinizBen
Ve çok travmatikti benim için. 3 yıllık sevgilimle severek evlendik. Son 1 yıl neredeyse beraber yaşıyorduk.. Beni ikna etmişti evlenmeye resmen. Uzun süre uğraştı. Ne mi oldu 1 ay sonra boşandık. O da ailesi ile ortak almış kararı, beni evliliğe uygun bulmadıklarına karar vermişler, gerek giyimim, gerek alkol sigara içiyor olmam, gerek yemek ve temizlikteki kabiliyetim dolayısı ile. İki opsiyon sundular nikahtan 1 ay sonra, ya o zaman ki eşim, şehir dışına göreve tek gidecek beni götürmeyecek ve ben o oradayken kv ler de kalacağım, kv nasıl ev hanımı olunur onu öğretecek ya da boşanma davası açacaklar. O zaman ki aklımla boşanmaktan korkup bi süre sonra kabul etmiştim bu dediklerini. Ama en başta kabul etmediğim ve kavga gürültü kopardığım için evlerine adım attığım gün olay çıktı zaten ve sonra boşanma davası ardından.
Ben çok zor atlatmıştım. Çok travmatik olmuştu. 1 yıl psikolojik tedavi falan da görmüştüm. Tamamen sosyallikten kopmuştum ve ruhsal olarak çok hastaydım. Hemde çok üzgündüm.. 1 yıl çok uzun bir süre. Ne yap et benim gibi olma. En güzel yaşlarımdı, bu başıma geldi ama bi süre ağlayıp üzülüp atlatmalıydım 1-2 ay sonra normal hayata dönebilmeliydim. Benzer şekilde boşananlar, nişandan dönenler vs. duymuştum sonrasında ve imrendim resmen keşke bende o kadar güçlü olsaydım. O pislikler için 1 yılımı ziyan ettim dedim..
Şimdi üzerinden 6 yıl geçti. Tabbiiii ki çok iyi durumdayım. Herşeyde bir hayır var belki de. O olaydan sonra şehir değiştirmiştim, orda sonradan girdiğim işte çok başarılı oldum. Orda çalışırken para biriktirdim 2-3 yıl. Sonra o paramı nasıl değerlendirsem diye düşünürken, yurtdışında mastera gittim. Hala da buradayım. Şimdi herşey tıkırında. Evlenmedim ama ilişkilerim oluyor. İstesem evlenirimde belki. Ama şimdi değil, hayattan çok keyif alıyorum şu an bu şekilde çünkü.
- 11 Temmuz 2011
- 134
- 74
Ben
Ve çok travmatikti benim için. 3 yıllık sevgilimle severek evlendik. Son 1 yıl neredeyse beraber yaşıyorduk.. Beni ikna etmişti evlenmeye resmen. Uzun süre uğraştı. Ne mi oldu 1 ay sonra boşandık. O da ailesi ile ortak almış kararı, beni evliliğe uygun bulmadıklarına karar vermişler, gerek giyimim, gerek alkol sigara içiyor olmam, gerek yemek ve temizlikteki kabiliyetim dolayısı ile. İki opsiyon sundular nikahtan 1 ay sonra, ya o zaman ki eşim, şehir dışına göreve tek gidecek beni götürmeyecek ve ben o oradayken kv ler de kalacağım, kv nasıl ev hanımı olunur onu öğretecek ya da boşanma davası açacaklar. O zaman ki aklımla boşanmaktan korkup bi süre sonra kabul etmiştim bu dediklerini. Ama en başta kabul etmediğim ve kavga gürültü kopardığım için evlerine adım attığım gün olay çıktı zaten ve sonra boşanma davası ardından.
Ben çok zor atlatmıştım. Çok travmatik olmuştu. 1 yıl psikolojik tedavi falan da görmüştüm. Tamamen sosyallikten kopmuştum ve ruhsal olarak çok hastaydım. Hemde çok üzgündüm.. 1 yıl çok uzun bir süre. Ne yap et benim gibi olma. En güzel yaşlarımdı, bu başıma geldi ama bi süre ağlayıp üzülüp atlatmalıydım 1-2 ay sonra normal hayata dönebilmeliydim. Benzer şekilde boşananlar, nişandan dönenler vs. duymuştum sonrasında ve imrendim resmen keşke bende o kadar güçlü olsaydım. O pislikler için 1 yılımı ziyan ettim dedim..
Şimdi üzerinden 6 yıl geçti. Tabbiiii ki çok iyi durumdayım. Herşeyde bir hayır var belki de. O olaydan sonra şehir değiştirmiştim, orda sonradan girdiğim işte çok başarılı oldum. Orda çalışırken para biriktirdim 2-3 yıl. Sonra o paramı nasıl değerlendirsem diye düşünürken, yurtdışında mastera gittim. Hala da buradayım. Şimdi herşey tıkırında. Evlenmedim ama ilişkilerim oluyor. İstesem evlenirimde belki. Ama şimdi değil, hayattan çok keyif alıyorum şu an bu şekilde çünkü.
Harika bir hikaye oldu buçok çok mutlu adım sizin adınıza
Ben
Ve çok travmatikti benim için. 3 yıllık sevgilimle severek evlendik. Son 1 yıl neredeyse beraber yaşıyorduk.. Beni ikna etmişti evlenmeye resmen. Uzun süre uğraştı. Ne mi oldu 1 ay sonra boşandık. O da ailesi ile ortak almış kararı, beni evliliğe uygun bulmadıklarına karar vermişler, gerek giyimim, gerek alkol sigara içiyor olmam, gerek yemek ve temizlikteki kabiliyetim dolayısı ile. İki opsiyon sundular nikahtan 1 ay sonra, ya o zaman ki eşim, şehir dışına göreve tek gidecek beni götürmeyecek ve ben o oradayken kv ler de kalacağım, kv nasıl ev hanımı olunur onu öğretecek ya da boşanma davası açacaklar. O zaman ki aklımla boşanmaktan korkup bi süre sonra kabul etmiştim bu dediklerini. Ama en başta kabul etmediğim ve kavga gürültü kopardığım için evlerine adım attığım gün olay çıktı zaten ve sonra boşanma davası ardından.
Ben çok zor atlatmıştım. Çok travmatik olmuştu. 1 yıl psikolojik tedavi falan da görmüştüm. Tamamen sosyallikten kopmuştum ve ruhsal olarak çok hastaydım. Hemde çok üzgündüm.. 1 yıl çok uzun bir süre. Ne yap et benim gibi olma. En güzel yaşlarımdı, bu başıma geldi ama bi süre ağlayıp üzülüp atlatmalıydım 1-2 ay sonra normal hayata dönebilmeliydim. Benzer şekilde boşananlar, nişandan dönenler vs. duymuştum sonrasında ve imrendim resmen keşke bende o kadar güçlü olsaydım. O pislikler için 1 yılımı ziyan ettim dedim..
Şimdi üzerinden 6 yıl geçti. Tabbiiii ki çok iyi durumdayım. Herşeyde bir hayır var belki de. O olaydan sonra şehir değiştirmiştim, orda sonradan girdiğim işte çok başarılı oldum. Orda çalışırken para biriktirdim 2-3 yıl. Sonra o paramı nasıl değerlendirsem diye düşünürken, yurtdışında mastera gittim. Hala da buradayım. Şimdi herşey tıkırında. Evlenmedim ama ilişkilerim oluyor. İstesem evlenirimde belki. Ama şimdi değil, hayattan çok keyif alıyorum şu an bu şekilde çünkü.
- 11 Temmuz 2011
- 134
- 74
Ben
Ve çok travmatikti benim için. 3 yıllık sevgilimle severek evlendik. Son 1 yıl neredeyse beraber yaşıyorduk.. Beni ikna etmişti evlenmeye resmen. Uzun süre uğraştı. Ne mi oldu 1 ay sonra boşandık. O da ailesi ile ortak almış kararı, beni evliliğe uygun bulmadıklarına karar vermişler, gerek giyimim, gerek alkol sigara içiyor olmam, gerek yemek ve temizlikteki kabiliyetim dolayısı ile. İki opsiyon sundular nikahtan 1 ay sonra, ya o zaman ki eşim, şehir dışına göreve tek gidecek beni götürmeyecek ve ben o oradayken kv ler de kalacağım, kv nasıl ev hanımı olunur onu öğretecek ya da boşanma davası açacaklar. O zaman ki aklımla boşanmaktan korkup bi süre sonra kabul etmiştim bu dediklerini. Ama en başta kabul etmediğim ve kavga gürültü kopardığım için evlerine adım attığım gün olay çıktı zaten ve sonra boşanma davası ardından.
Ben çok zor atlatmıştım. Çok travmatik olmuştu. 1 yıl psikolojik tedavi falan da görmüştüm. Tamamen sosyallikten kopmuştum ve ruhsal olarak çok hastaydım. Hemde çok üzgündüm.. 1 yıl çok uzun bir süre. Ne yap et benim gibi olma. En güzel yaşlarımdı, bu başıma geldi ama bi süre ağlayıp üzülüp atlatmalıydım 1-2 ay sonra normal hayata dönebilmeliydim. Benzer şekilde boşananlar, nişandan dönenler vs. duymuştum sonrasında ve imrendim resmen keşke bende o kadar güçlü olsaydım. O pislikler için 1 yılımı ziyan ettim dedim..
Şimdi üzerinden 6 yıl geçti. Tabbiiii ki çok iyi durumdayım. Herşeyde bir hayır var belki de. O olaydan sonra şehir değiştirmiştim, orda sonradan girdiğim işte çok başarılı oldum. Orda çalışırken para biriktirdim 2-3 yıl. Sonra o paramı nasıl değerlendirsem diye düşünürken, yurtdışında mastera gittim. Hala da buradayım. Şimdi herşey tıkırında. Evlenmedim ama ilişkilerim oluyor. İstesem evlenirimde belki. Ama şimdi değil, hayattan çok keyif alıyorum şu an bu şekilde çünkü.
Harika bir hikaye oldu bu
çok çok mutlu adım sizin adınıza inşallah önce hayırlısıyla boşanıp sonra da dimdik çıkacağım bu işten.Elbette öyleHarika bir hikaye oldu bu
Bide boşanma aşamasını en kısa tutabildiğiniz şekilde yapmanızı öneririm. Anlaşmalı boşanma ve en yakın tarih. İnan bana hiçbir eşya hiçbir madde senin ruh sağlığından ve senin hayatından daha önemli değil. kesinlikle kimseye çekişmeli boşanmayı tavsiye etmiyorum. Hemen soyadından kurtul, aile evine dönme, yeni bir şey yap, yeni bir şehir yada iş yada kurs ama yeni birşey. Hiç olmadı tarzını değiştir, saçını boyat, bişey ama :) Ve hiç içine atma ağla üzül ama dediğim gibi 1-2 aydan fazla bu modunun sürmesine izin verme. İnsanlardan uzaklaşma. Herkesle daha çok görüş eskisinden. Sosyalliğini kaybetme. Bunlar işe yarayacaktır diye düşünüyorum.
Ben o kadar seviyordum ki buna rağmen iyiki bitti yarabbi çok şükür. sizde böyle diyeceksiniz aradan zaman geçince ne olursa olsun. :) Benim tek pişmanlığım çekişmeli boşanma davası ve 1 yıl boyunca sosyal hayattan herşeyden kendimi soyutlamam geri dönüp baktığımda..
- 11 Temmuz 2011
- 134
- 74
Hiç bir şeyden soyutlamıyorum kendimi aksine çok daha aktifim eskiye göre. Ama sadece çekişmeli sürüyor dava, karşı taraf anlaşmalı boşanılacak biri değil. Keşke olsa ben de çok isterim. Dava kısmını unutup yoluma bakmaya çalışıyorum sanki bitmiş gibi..Elbette öyle
Bide boşanma aşamasını en kısa tutabildiğiniz şekilde yapmanızı öneririm. Anlaşmalı boşanma ve en yakın tarih. İnan bana hiçbir eşya hiçbir madde senin ruh sağlığından ve senin hayatından daha önemli değil. kesinlikle kimseye çekişmeli boşanmayı tavsiye etmiyorum. Hemen soyadından kurtul, aile evine dönme, yeni bir şey yap, yeni bir şehir yada iş yada kurs ama yeni birşey. Hiç olmadı tarzını değiştir, saçını boyat, bişey ama :) Ve hiç içine atma ağla üzül ama dediğim gibi 1-2 aydan fazla bu modunun sürmesine izin verme. İnsanlardan uzaklaşma. Herkesle daha çok görüş eskisinden. Sosyalliğini kaybetme. Bunlar işe yarayacaktır diye düşünüyorum.
Ben o kadar seviyordum ki buna rağmen iyiki bitti yarabbi çok şükür. sizde böyle diyeceksiniz aradan zaman geçince ne olursa olsun. :) Benim tek pişmanlığım çekişmeli boşanma davası ve 1 yıl boyunca sosyal hayattan herşeyden kendimi soyutlamam geri dönüp baktığımda..
Tayin şansınız varsa gidin.ben ayrıldım onun olduğu şehirden böle çok daha iyiyim elh
- 28 Mart 2020
- 21.310
- 64.642
Soran oldu mu bilmiyorum ama maviş sarışın kuzeninizin cocuklarina ne oldu?
- 2 Mart 2021
- 6.814
- 34.256
Kız da erkek de bir işe girdi çalışıyor babanın yanindalar
- 28 Mart 2020
- 21.310
- 64.642
Anneyle görüşüyorlar mi hususunu merak ettim. Umarim annenin bir pişmanlığı olmustur ve kendini affettirmek için çabalamıştır.
- 2 Mart 2021
- 6.814
- 34.256
Çocuklar annelerine hak veriyor. Bazen anne yanına gelip gidiyorlar.
ne oldu davanız merak ettım
suan ne durumdasınız
- 27 Temmuz 2019
- 2.693
- 9.189
Gençleştim resmen bu kadar mı fark eder 
Hayat enerjimi emerek kendine besin yapan, sapık ruhlu ve bunu ailesiyle gizlemeyi mükemmel becermiş bir oluşumdan boşandım. Şimdi pıt diye yazıyorum ama nerden baksan ömrümün en güzel yaşlarından 3 4 sene götürdü herşeyiyle, evlenmesiydi, travmalar, doktorlar, kavga, kaos, çingene ailesi, boşanma duruşmalarında soframda yaptığım yemeği ballandırarak yiyenlerin yalancı şahitliğini izledim vs. Bitti işte. Tek bir damla bile ağlamadım "boşandım da yuvam yıkıldı da" diye. Ağladığım kendi ruhumdu. Bunu kendime yapmış olmamdı. En çok kendimden özür diledim ve söz verdim eski neşeme eski enerjime o flörtöz havadaki keyifli kadına geri döneceğime.
Bir günlüğüm vardı. Uzman desteği aldığım dönem yazıyordum. Avukatıma onu verdiğimde kadının yüz ifadesine şu an hala gülerim. Yaşarken hiç gülmemiştim tabi. Kendisi duruşmalardan çıkarken bunca yıllık avukatım ben böyle insanlar görmedim resmen şov yapıyorlar demişti. Neyse uzun hikaye.
Sonra ben gittim engellemeye çalıştıkları, burnumdan getirdikleri okulumu kendi bölümümün birincisi olarak bitirdim. Saçlarımı uzattım, boyattım, kilo verdim. Düzenli spora başladım, yeni insanlar tanıdım, flört ettim ayrıldım. Yabancı dil öğreniyorum. En mutsuz anımda beylik beylik boşanmama laf edenlerin bir kısmının karmasının nasıl çıktığını izledim. Şu an işim yok, henüz kendi evimi kuramadım ve istediğim ufak çaplı şeylere tam kavuşamadım.
Olsun. Zerre pişman değilim. Bildiğimi okuyup büyük sözü dinlememeyi öğrendim haha.
Sefam olsun.
Darısı tüm isteyenlerin başına.
Hayat enerjimi emerek kendine besin yapan, sapık ruhlu ve bunu ailesiyle gizlemeyi mükemmel becermiş bir oluşumdan boşandım. Şimdi pıt diye yazıyorum ama nerden baksan ömrümün en güzel yaşlarından 3 4 sene götürdü herşeyiyle, evlenmesiydi, travmalar, doktorlar, kavga, kaos, çingene ailesi, boşanma duruşmalarında soframda yaptığım yemeği ballandırarak yiyenlerin yalancı şahitliğini izledim vs. Bitti işte. Tek bir damla bile ağlamadım "boşandım da yuvam yıkıldı da" diye. Ağladığım kendi ruhumdu. Bunu kendime yapmış olmamdı. En çok kendimden özür diledim ve söz verdim eski neşeme eski enerjime o flörtöz havadaki keyifli kadına geri döneceğime.
Bir günlüğüm vardı. Uzman desteği aldığım dönem yazıyordum. Avukatıma onu verdiğimde kadının yüz ifadesine şu an hala gülerim. Yaşarken hiç gülmemiştim tabi. Kendisi duruşmalardan çıkarken bunca yıllık avukatım ben böyle insanlar görmedim resmen şov yapıyorlar demişti. Neyse uzun hikaye.
Sonra ben gittim engellemeye çalıştıkları, burnumdan getirdikleri okulumu kendi bölümümün birincisi olarak bitirdim. Saçlarımı uzattım, boyattım, kilo verdim. Düzenli spora başladım, yeni insanlar tanıdım, flört ettim ayrıldım. Yabancı dil öğreniyorum. En mutsuz anımda beylik beylik boşanmama laf edenlerin bir kısmının karmasının nasıl çıktığını izledim. Şu an işim yok, henüz kendi evimi kuramadım ve istediğim ufak çaplı şeylere tam kavuşamadım.
Olsun. Zerre pişman değilim. Bildiğimi okuyup büyük sözü dinlememeyi öğrendim haha.
Sefam olsun.
Darısı tüm isteyenlerin başına.
