- Konu Sahibi tubtubtubi
-
- #1
Kızlar ölü gibiyim. İşe gidip geliyorum ama resmen yaşayan bir ölüyüm. Hobi edinmek gibi tavsiyeler vereceksiniz biliyorum ama dermanım gelmiyor. Yemek yiyemiyorum, içemiyorum. Terapi alıyorum ama işe yaramıyor. Sürekli böyle olmamalıydı diye düşünüyorum. Çünkü gerçekten ortada büyük bir sebep yok. Son konuşmamızda ben istesem bile ailem istemiyor artık seni sırf bu yüzden bile olmaz dedi, ne yapacağım nerelere gideceğim bilemiyorum. Ailemden 1500 km uzakta yaşıyorum, arkadaşlarım bir yere kadar görüşüyor benimle herkesin işi gücü var. Çok doluyum sürekli ağlıyorum 8 gün sonra anlaşmalı boşanmamız var. Hiç istemiyorum ama bu süreç de çok yıpratacak beni o yüzden uzatmak da istemiyorum. Onun hayalleri bekar hayatı yaşamak çünkü. Bir ara barışır gibi olduk farklı şeyleri bahane etti yine gitti. Sevilmediğim hissi ile başa çıkamıyorum. Yaşım daha 27 ama sanki 50 hissediyorum…
Kızlar ölü gibiyim. İşe gidip geliyorum ama resmen yaşayan bir ölüyüm. Hobi edinmek gibi tavsiyeler vereceksiniz biliyorum ama dermanım gelmiyor. Yemek yiyemiyorum, içemiyorum. Terapi alıyorum ama işe yaramıyor. Sürekli böyle olmamalıydı diye düşünüyorum. Çünkü gerçekten ortada büyük bir sebep yok. Son konuşmamızda ben istesem bile ailem istemiyor artık seni sırf bu yüzden bile olmaz dedi, ne yapacağım nerelere gideceğim bilemiyorum. Ailemden 1500 km uzakta yaşıyorum, arkadaşlarım bir yere kadar görüşüyor benimle herkesin işi gücü var. Çok doluyum sürekli ağlıyorum 8 gün sonra anlaşmalı boşanmamız var. Hiç istemiyorum ama bu süreç de çok yıpratacak beni o yüzden uzatmak da istemiyorum. Onun hayalleri bekar hayatı yaşamak çünkü. Bir ara barışır gibi olduk farklı şeyleri bahane etti yine gitti. Sevilmediğim hissi ile başa çıkamıyorum. Yaşım daha 27 ama sanki 50 hissediyorum…
Normal bir süreçtesin. Acılar yaşanmalı. Sen değerlisin sevilmediğin yerde durma. Bununla hiç yaşanmaz çünkü. İnsanların ayrılması için birbirlerinden nefret ediyor hale gelmesine gerek yok. Severken de bazen ayrılmak gerekir. Doğru zamanda gidersen kıymetin bilinir.. Bırak ex kişisi bekar hayatını yaşasın. Ailesi kendi istediği gibi birini bulsun. O artık onun sorunu. Sen toparlanmaya bak. Şu an depresyona doğru hızlıca koşuyorsun. Ya kendine gelir ayağa kalkarsın ya da ex kişisini bak benden sonra ne hale geldi diye güldürürsün. Bırak ne halleri varsa görsün. Dünya yuvarlaktır kimi üzüyorsak gölgesi önümüze düşer.. Sıkıldıkça buraya yaz. Seni takip ediyor olacağım. Çünkü benzer birşeyi kendi kardeşim yaşadı..Kızlar ölü gibiyim. İşe gidip geliyorum ama resmen yaşayan bir ölüyüm. Hobi edinmek gibi tavsiyeler vereceksiniz biliyorum ama dermanım gelmiyor. Yemek yiyemiyorum, içemiyorum. Terapi alıyorum ama işe yaramıyor. Sürekli böyle olmamalıydı diye düşünüyorum. Çünkü gerçekten ortada büyük bir sebep yok. Son konuşmamızda ben istesem bile ailem istemiyor artık seni sırf bu yüzden bile olmaz dedi, ne yapacağım nerelere gideceğim bilemiyorum. Ailemden 1500 km uzakta yaşıyorum, arkadaşlarım bir yere kadar görüşüyor benimle herkesin işi gücü var. Çok doluyum sürekli ağlıyorum 8 gün sonra anlaşmalı boşanmamız var. Hiç istemiyorum ama bu süreç de çok yıpratacak beni o yüzden uzatmak da istemiyorum. Onun hayalleri bekar hayatı yaşamak çünkü. Bir ara barışır gibi olduk farklı şeyleri bahane etti yine gitti. Sevilmediğim hissi ile başa çıkamıyorum. Yaşım daha 27 ama sanki 50 hissediyorum…
Mrb. Bende ise gidip geliyorum ama depresyon ilacı kullanıyorum şu an eşimle aramız gel gitli bir ara iyi bir ara kötüKızlar ölü gibiyim. İşe gidip geliyorum ama resmen yaşayan bir ölüyüm. Hobi edinmek gibi tavsiyeler vereceksiniz biliyorum ama dermanım gelmiyor. Yemek yiyemiyorum, içemiyorum. Terapi alıyorum ama işe yaramıyor. Sürekli böyle olmamalıydı diye düşünüyorum. Çünkü gerçekten ortada büyük bir sebep yok. Son konuşmamızda ben istesem bile ailem istemiyor artık seni sırf bu yüzden bile olmaz dedi, ne yapacağım nerelere gideceğim bilemiyorum. Ailemden 1500 km uzakta yaşıyorum, arkadaşlarım bir yere kadar görüşüyor benimle herkesin işi gücü var. Çok doluyum sürekli ağlıyorum 8 gün sonra anlaşmalı boşanmamız var. Hiç istemiyorum ama bu süreç de çok yıpratacak beni o yüzden uzatmak da istemiyorum. Onun hayalleri bekar hayatı yaşamak çünkü. Bir ara barışır gibi olduk farklı şeyleri bahane etti yine gitti. Sevilmediğim hissi ile başa çıkamıyorum. Yaşım daha 27 ama sanki 50 hissediyorum…
Ben elimden geleni yaptım çok çabaladım her şeyine olur dedim ama adam kafaya koymuş. Bir ara rest çektim tam düzeldik dedim 2 gün sonra saçma sapan şeyleri bahane edip gitti. Bugün yine görüştük sen bana kredi çekmek istemedin tarzında konuştu. Ben neyin derdindeyim adam neyin derdinde. Eve geleli 2 gün olmuş dilekçeyi geri çekmemiş eşyalarını getirmemiş benden ona motosiklet almam için kredi çekmemi bekliyor. Biraz düzene girip öyle çekerdik pat diye mi olur bu işler dememe alınmış vsvs o kadar çocuk kafasında ki hiçbir şey anlatamıyorum anlamıyorMrb. Bende ise gidip geliyorum ama depresyon ilacı kullanıyorum şu an eşimle aramız gel gitli bir ara iyi bir ara kötü
Boşanmak istiyorum diyor ama harekete de geçmiyor ne bilim evde bir soğukluk ve aramızda bir güvensizlik var ne yapacagimi yoluna koymam gerekli yolumu çizmem gerekli
Bir taraftan aci çekiyorum bir taraftan üzüntüsüz durmak durumdayim
Is yerindeki insanlar da çok dedikoducu insanlar acımdan zevk alabilecek tipler
Ayy her yönden sıkışmış durumda hissediyorum kendimi hiç özgür hissetmiyorum
Eşim ne hissediyor ne düşünüyor bilmiyorum arada bir yerlerdeyim
Kaç yıl evli kaldınızBen elimden geleni yaptım çok çabaladım her şeyine olur dedim ama adam kafaya koymuş. Bir ara rest çektim tam düzeldik dedim 2 gün sonra saçma sapan şeyleri bahane edip gitti. Bugün yine görüştük sen bana kredi çekmek istemedin tarzında konuştu. Ben neyin derdindeyim adam neyin derdinde. Eve geleli 2 gün olmuş dilekçeyi geri çekmemiş eşyalarını getirmemiş benden ona motosiklet almam için kredi çekmemi bekliyor. Biraz düzene girip öyle çekerdik pat diye mi olur bu işler dememe alınmış vsvs o kadar çocuk kafasında ki hiçbir şey anlatamıyorum anlamıyor
1.5 yıl..Kaç yıl evli kaldınız
Seni çok iyi anlıyorum aynı duygular içersindeyim cunku su an 6 yıllık evlilik 4 yıllık flört derken 10 yıllık bir tanışıklığımız var emek var bağ var aramızda her ne kadar forumda bana adam seni sevmiyor deseler de gerçekten çok zor hakkımızda hayırlısı olsun yazmak istersen Ozelden de yazabilirsin dertlenmek istersen1.5 yıl..biliyorum çok kısa ama o kadar çok sevdim ki hiç hata kusur görmemiştim onda. Milyonlarca olmasına rağmen. Hayatımı ona göre şekillendirmiştim
Evet tabiki mantığım artık bu ilişkiden bir yol olmaz diyor ama duygularıma laf geçiremiyorum. Bunu neden yaptı neden böyle oldu diye düşünmekten kafayı yiyeceğim..Deli misiniz ailesini bile sizin önünüze koyan bir adam için değer mi ! Beni istemeyeni ben hiç istemem, kaç kere geliyoruz dünyaya . Evet çok yeni ama geçecek.
ZamannnnKızlar ölü gibiyim. İşe gidip geliyorum ama resmen yaşayan bir ölüyüm. Hobi edinmek gibi tavsiyeler vereceksiniz biliyorum ama dermanım gelmiyor. Yemek yiyemiyorum, içemiyorum. Terapi alıyorum ama işe yaramıyor. Sürekli böyle olmamalıydı diye düşünüyorum. Çünkü gerçekten ortada büyük bir sebep yok. Son konuşmamızda ben istesem bile ailem istemiyor artık seni sırf bu yüzden bile olmaz dedi, ne yapacağım nerelere gideceğim bilemiyorum. Ailemden 1500 km uzakta yaşıyorum, arkadaşlarım bir yere kadar görüşüyor benimle herkesin işi gücü var. Çok doluyum sürekli ağlıyorum 8 gün sonra anlaşmalı boşanmamız var. Hiç istemiyorum ama bu süreç de çok yıpratacak beni o yüzden uzatmak da istemiyorum. Onun hayalleri bekar hayatı yaşamak çünkü. Bir ara barışır gibi olduk farklı şeyleri bahane etti yine gitti. Sevilmediğim hissi ile başa çıkamıyorum. Yaşım daha 27 ama sanki 50 hissediyorum…
Bunun mantığı yok anca bahanesi olmuş. Siz kredi cekseydiniz hem boşanacak hemde kredi ödeyecektiniz iyi ki cekmemissiniz . Ağlayın tabii durumun saçmalığına , alışkanlıklarınıza , beraber kurduğunuz hayallere... 2 çocukla 6 sene sonunda aynı sona giriyorum . Zor mu zor. Ama Rabbim vicdan vermiş , içim rahat olmayınca olmuyor zorlamanın alemi yokEvet tabiki mantığım artık bu ilişkiden bir yol olmaz diyor ama duygularıma laf geçiremiyorum. Bunu neden yaptı neden böyle oldu diye düşünmekten kafayı yiyeceğim..
Giderayak kullanma derdinde. İşine yararsanız yanında tutuyor işteBen elimden geleni yaptım çok çabaladım her şeyine olur dedim ama adam kafaya koymuş. Bir ara rest çektim tam düzeldik dedim 2 gün sonra saçma sapan şeyleri bahane edip gitti. Bugün yine görüştük sen bana kredi çekmek istemedin tarzında konuştu. Ben neyin derdindeyim adam neyin derdinde. Eve geleli 2 gün olmuş dilekçeyi geri çekmemiş eşyalarını getirmemiş benden ona motosiklet almam için kredi çekmemi bekliyor. Biraz düzene girip öyle çekerdik pat diye mi olur bu işler dememe alınmış vsvs o kadar çocuk kafasında ki hiçbir şey anlatamıyorum anlamıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?