• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma psikolojisi çok kötüymüş :(

Eşimle tanışmamız 4 yıl,evliliğimiz yaklaşık 3 yıl oldu.Bunun 8 ayı ayrı evlerde geçti eski konularımı hatırlayanlar bilir.ayrılık sebeplerini soracak olanlar için özetleyeyim: hamilelikten itibaren sürekli Ufacık tartışmada evden kovulmak,hakaret Aşağılama beğenmemeler ailemi ve beni,aldatıldığıma dair bazı işaretler..

Bunlara rağmen barışma teklifini 1 yaşındaki oğlumuz Hatrına kabul etmiştim öfkem geçiyordu iyiydik ama sobra bir gün yine Ufacık şeyden Tartışma yaratıp bana yol vermesi üzerine evden yine ayrıldım,tuttuğum evde annemler oturuyor Yanlarına geldim.kalan eşyalarımı almaya gittiğimde ise zaten onları poşete koymuş boşalttığım yerlere de kendi kıyafetlerini koymuştu,çok şaşırve de üzülmüştüm.

Bunların üzerinden iki hafta filan geçti ve daha birkaç dk önce mesaj yazdı anlaşmayı yeniden yaz davayı açalım çocuk anlamasın senin de Dediğin gibi olmuyor birbirimizi yıpratıyoruz..Boşanmayı gerektirecek onca sebebe rağmen neden üzülüyorum :KK43: :KK43:

tmm dedim zaten anlaşmayı güncelleyecektim.Acele edersen iyi olur diye Yazmış sonra da ...ne acelesi var acaba ne yapmaya Çalışıyor ???

Bu psikolojiyi nasıl atlatacağım şu an moralim yerlerde ağlamak istiyorum dertleşecek de kimsem yok.Ben bu durumu nasıl atlatacağım ciddiye binince içim garip oldu taş oturdu içime ...:KK43:
boşanma durumunu en iyi yaşayanlardan acının dibine kadar yaşadım özlem hasret nefret ettiğim halde her sabah o diye uyandım nefes alamadım.... sabrettim dua ettim beynimden aklımdan söküp al diye ve toparlandım biliyormusun geçiyor hepsi geçyior şimdi çok pişman eşim yaptıkları için ama geri dönmüyorum bende bitti çünkü yavaş yavaş acın bitiyor sakın geri dönme acele ediyorsa sende acele et o çok pişman olcak erkekler sonradan pişman oluyor kıymetini sonradan anlıcak sakinlikle herşeyi kabul et dik ve gururlu ol
 
Allah yardımcınız olsun evet boşanma psikolojisi diye birşey var malesef :( birde küçük çocuk olduğu zaman daha da zor oluyordur, bende sırf o yüzden erteliyorum,
acele etmesinin nedeni başka biri olabilir
lütfen nafaka ve tazminat alın, verecekmi konuştunuz mu
 
Eşimle tanışmamız 4 yıl,evliliğimiz yaklaşık 3 yıl oldu.Bunun 8 ayı ayrı evlerde geçti eski konularımı hatırlayanlar bilir.ayrılık sebeplerini soracak olanlar için özetleyeyim: hamilelikten itibaren sürekli Ufacık tartışmada evden kovulmak,hakaret Aşağılama beğenmemeler ailemi ve beni,aldatıldığıma dair bazı işaretler..

Bunlara rağmen barışma teklifini 1 yaşındaki oğlumuz Hatrına kabul etmiştim öfkem geçiyordu iyiydik ama sobra bir gün yine Ufacık şeyden Tartışma yaratıp bana yol vermesi üzerine evden yine ayrıldım,tuttuğum evde annemler oturuyor Yanlarına geldim.kalan eşyalarımı almaya gittiğimde ise zaten onları poşete koymuş boşalttığım yerlere de kendi kıyafetlerini koymuştu,çok şaşırve de üzülmüştüm.

Bunların üzerinden iki hafta filan geçti ve daha birkaç dk önce mesaj yazdı anlaşmayı yeniden yaz davayı açalım çocuk anlamasın senin de Dediğin gibi olmuyor birbirimizi yıpratıyoruz..Boşanmayı gerektirecek onca sebebe rağmen neden üzülüyorum :KK43: :KK43:

tmm dedim zaten anlaşmayı güncelleyecektim.Acele edersen iyi olur diye Yazmış sonra da ...ne acelesi var acaba ne yapmaya Çalışıyor ???

Bu psikolojiyi nasıl atlatacağım şu an moralim yerlerde ağlamak istiyorum dertleşecek de kimsem yok.Ben bu durumu nasıl atlatacağım ciddiye binince içim garip oldu taş oturdu içime ...:KK43:


Işin icinde aldatilma varsa asla ama asla affetmeyin. Arabeske baglamayin. Dik durun. Çelik gibi sağlam sinirleriniz olsun..Kendinizi işinize verin, odak noktanizi degistirin. Yavrunuzla daha cok vakit gecirin.

Dunya erkeksiz daha guzel yahu..

Yemisim evliligi. Aç tv yi. guzel bir film bul. Romantik komedi olmasin. Al önüne cipsini cerezini. Dunya ya bir kere geldik. Birak şu karaktersizi.
 
Adamin ne yapmaya calistigi onemli mi su noktada? Ozur dileyerek soyluyorum ne pok yerse yesin. Siz kendiniz ne yapacaginizi dusunun bence,o onemli. Yaninda 1 yasinda bebek olan sizsiniz,esiniz degil
 
Bence gayet de acele edin cocuk buyudukce dillendikce baba daha cok seviyor diye dusunuyorum bu sebeple velayet isteyebilir. Olur ya insanlik hali siz de birisiyle gorusebilirsiniz bu durumda kiskanclik yapip cocukla sizi vurmaya caliscaktir.
 
Boşanmaya özendirecek bir şey yazmak istemiyorum ama sorularınıza ve tedirginliklerinze bakınca kendimin bir kaç yıl önce ki halini gördüm sizde :)
Boşandım ve üzerinden yıllar geçti, iki küçük çocuğum vardı, şimdi ikinci evliliğimi yaptım.
Boşanmış ailelerin çocukları problemli diye genellersek büyük ayıp olur.
Boşanma esnasında bi uzmandan destek aldım, hem de çok kısa 3 seans falan.
Çocuklarımı babasını acıtmak için hiç kullanmadım, babalarını hiç kötüemedim onlara.
O beni kötülediğinde ya da canımı yakmak için kullandığında çocuklarımı, hiç farketmemiş gibi yaptım, duymadım, tepki vermedim. Çok üzüldüm mü? evet, hala da çocuklarımı kullanıp canımı yakmak istediği zamanlar oluyor ama ben tepki vermedikçe, beni ordan yaralayamayacağını anladıkça o da duruldu.

Her hafta sonu babalarında kalıyorlar, gitmek istemediklerinde konuşarak ikna ediyorum, çünkü babalarıyla geçirdikleri zaman önemli, babalarıyla önlerinde hiç kavga etmedik boşandığımız gün bile birbirimize gülümsüyorduk onların yanında.

Evlendim, evlendiğim adamla ilgili attılar, tuttular ama eşim de bu konuda çok olgun bi adam, o da hiç renk vermedi, baban başka bişey demek istemiştir dedi ve bi şekilde atlattık tüm zorlukları.

Şimdi çok mutlu çocuklarım var, biliyorum, görüyorum.
Onlara verdiğim tek zarar anne ve babasını yanyana görmekten mahrum ettiğimdir.

Korkmayın, geri adım atacaksanız da bu korktuğunuz için değil evliliğinize ve eşinize güvendiğiniz için olsun.

Rabbim yardım etsin, kolaylıklr.
 
Back