- 20 Ağustos 2015
- 6.499
- 15.637
- 248
- Konu Sahibi sKsEsLsEsBsEsK
-
- #21
Çocuk dışında sorununuz yoksa boşanmayın çocuk büyüyecek hep böyle kalmayacak. Küçükken sorunları çözmek daha zor oluyor.
Hemen boşanmayı dusunmeyin. Iletişim saglikli degilse uzmandan destek alin. 2- 3 arkadasimin evliligi evl terapisti sayesinde düzeldi.. bazen hep biz hakliyiz karsi taraf bizi anlamiyor gibi oluyor. Belki de bizler de karsi tarafı anlamiyor ve anlamamakta direniyoruzdur. Bunu bi uzman daha net aciklar ve yuzlestirir kendimizle deMerhaba hanımlar ..
Fikir Almak istiyorum ..
Sizlerede tanışmak istiyorum artık ..
Buraya yazmayalı uzun yıllar olmuş
Gelelim konuma ben boşanmayi düşünüyorum artık eşime birkaç kez konuyu açtım ..
Geçende dışarı çıktığımızda çok mutlu olduğumuz bir anda beni anla ve dinle lütfen bizim bir çocuğumuz var ayrılırsak kötü kalmak istemiyorum çocuğumun hala anne babasiyiz gene çocuğumuz için ayrilsakta iyi bir sekilde ayrılmalıyız felan dedim bir süre donuk şekilde dinledi daha sonra duymamış gibi davrandı ..
Neden bu şekilde düşünüyorsun diyenler biz çok zıt fikirde insanlarız ..
Bunu çocuğumuz olana kadar farkına varamadık ..
Ben çok pinpirikli bir anne o çok rahat bir baba ..
Her çocuğumuzla dışarı çıktığımızda bu bizim tartışma nedenimiz ve su 1 aydır gitmeye karar verdiğimiz heryerden yolda tartismalar yüzünden eve geri dönüyoruz .
Çocuğum çok uslu durgun bir çocuk değil bu durum eşime rahatsizlik veriyor ..
Her gördüğünü istediğinde sen yaptın böyle diyor bu bizim için tartışma nedeni ..
Bende diyorum ki benim bu şekilde yetiştirdiğimi düşünüyorsun sende babasin ben ne kadar anneysem sende okadar babasin bana çocuk konusunda yardım edebilirsin diyorum çocuğumla 10 dakika aynı odada kaldığında oğlum mizmizlanmaya başladığında odada 2 çocuk var gibi birbirlerini yiyorlar ..
Oğlum hastalanıyor sen yaptın diyor mikropla ugrasmasina çocukluğunu yaşamasına izin vermiyorsun diyor büyük sehirde oturuyoruz 3 yaşındaki çocuğu kapıya koyup oynatmami bekleyemezsin benden dedim ..
Yerimiz yok zaten bunun için heryer araba bina toprakla kumla oynayabileceği park dışında biryer yok ..
Konumuz hep böyle devam ediyor ..
Daha fazlada uzatmak istemiyorum aslında ..
İki lafimizdan biri kavga tartışmaya dönüyor ve sanırım artık benim bu ilişkiyi yurutebilcek sabır kalmadı ..
Saygımız sevgimiz birbirimize düşkünlüğümüz kalmadı ben yürütmek istemiyorum ama eşim bu konuları duymazdan geliyor ..
Oturup zaten tartışma çıkmadan konuşmamız imkansız .
Geçen konustugumda ..
Sen gitmek istiyorsan gidebilirsin benim senin gibi annem babam açık bir kapım yok sen evden gidebilirsin dedi ..
Bende benim kusura bakma çocuğumun düzenini asla bozmaya niyetim yok senin gitmeni bekliyorum dedim ..
Sürekli birbirimiz sucluyoruz ..
( Bu arada bu konuyu buraya dün cocugumuda hastaneye tek başına gece 3de götürmek zorunda kalınca açmaya karar verdim ) Üzdü bu durum beni çok kırıldım .
Bana kusebilir tartışabiliriz ama o benim olduğu kadar onunda çocuğu ..
Sizce ne yapmalıyım .
Çocuğumu kreşe vermeyi kendim çalışmayı düşünüyorum ..
En yakınımda bim a101 vs var onlara iş başvurusu yaparak başlamayı düşünüyorum hamileyken işi bırakmıştım 4 senedirde hiç çalışmadım bilemiyorum fikirlerinizi bekliyorummmm ..
Eşimi kesinlikle önceden çok seviyor hatta aşıktım ..Bakın çocuk evliliği bambaşka noktalara getiren bir basamak aslında. Sürekli cilveleşemiyor, gece sarılıp uyuyamıyor, evde rahat rahat yatamıyor, kafana estiği yerde dışarı çıkıp gezemiyor, bu gün de şunu yapalım deyip spontane yaşayamıyorsunuz. Hayatınızı her şeyiyle değiştiren bir sorumluluk ve ne yazık ki herkes bu anne-babalık rolüne bir anda uyum sağlayamıyor. Bazı insanlar da ne yazık ki yaşanan sıkıntılarda bir tarafı suçlayıp kendini rahatlatma psikolojisi var. Ufacık bir şeyde bile ‘bu senin yüzünden’ vs gibi karşı tarafı yaralıyorlar. Muhtemelen eşinizde de bir bunalım söz konusu muhakkak bu durum sizde de vardır. Burada aslolan su eşinizi seviyor musunuz? Eşiniz durumun farkında mı? Sorunları kabul ediyor mu? Çözüm için konuştuğunuzda işbirliği yapmaya razı mı? Bunların hepsinin cevabı ‘hayır’ ise boşanmayı düşünün. Evet ise bir aile danışmanından yardım alın.
Sorun konusamamiz malesefffÇocuk yetiştirme konusunda önceden konuşmamışsınız tamam ama ortak yolu bulamayacağınız bir konu değil bu.
Normalde kestirip atan biriyimdir ama sizin konunuzda evet haklısınız boşanın diyemeyeceğim. Sorun sadece sizin pimpirikli olup eşinizin rahat olması ise konuşup ortak bir yol bulabilirsiniz anlaşmak istedikten sonra
Konuşmaya yanaşmıyor sürekli sen saçma konuşuyorsun sen saccmaliyorsun ..Ek not: cok mutlu bir anda neden bosanma konusunu actiniz?
Başka çarem yok çevremde evime yakın birçok yere başvuru yapicam ..A101 de çalışarak nasıl hem kira hem çocuk, evi geçindireceksiniz çok makul gelmedi hayat planınız?
Uyarınca çok paniksin çok konuşuyorsun begenmiyorsan al bak ..Bunu eşimle bende yaşıyorum.
Çocuk olunca herşey batıyor.
Benim eşimde çocuk konusunda çok rahat.
Geçende çocuğu bırakmış yere diğer odaya gitmiş o dedim tek bırakılmaz sandalyeye çarpar birşeyi üstüne düşürür.
Artık panik oldum.
Bir ara oyun halisina koymuş gitmiş
Hemen farkettim koşa koşa gittim.
Tolere etmek gerekiyor.
Bir de uyarmak gerekiyor.
Herşeyi sorun edersek çok sorun bulunur.
Anlaşmak istiyorum çocuğum arada kalsin istemiyorum ve bir haftadır kavga laf sokma dışında iletişimimiz yok .Bosanacak adam karsi tarafi ikna etmeye calismaz harekete gecer, bahanelerin arkasina siginmaz. Evlilik hayati devam ettirip ara sira bosanalim demek sacmalik bana göre. Sabah kahvaltida "Cayini nasil istersin" öglen "bence bosanalim"
İşte şimdi oldu, çocuk bakımı da çetrefilli bir konudur inkar edemem ama iletişim eksikliği çok daha zordur...kucağında 3 yaşında çocukla işsiz güçsüz bir kadını bile boşanmaya itebilir, haklısınız. Ama keşke boşanmayı dillendirmeden önce terapi onerseydiniz. Geç kalmış değilsiniz hala yapabilirsiniz. İçimden bir ses duzeltebileceginizi söylüyor, ama yine de siz bilirsiniz...Konuşmaya yanaşmıyor sürekli sen saçma konuşuyorsun sen saccmaliyorsun ..
Ben kafamda planlar yapıyorum o beni ciddiye almıyor ..
Ve benim evlendigim adam gitti kesinlikle yerine ağzı bozuk küfürlü bir adam geldi ..
Benim hayalimdeki evlilik eş bu değildi
Bir insan kendini böyle gösterip yıllarca dışından kibar bir insan olarak gösterip bukadar değişmez bilemiyorum sürekli tartışma halindeyiz ..
Başka çarem yok çevremde evime yakın birçok yere başvuru yapicam ..
Sonuçta çocuğu kreşe bırakıp ise gitmem gerekicek kreşe yakın olması gerekiyor en son çalıştığım yer tekrar çocuk doğduktan sonra iş teklifi yaptı ama mesafe çok uzak mesafe oraya tekrar başlayabilmem imkansiz
Belkide seninki dogru degil? Orta yolu bulsan? Az daha rahat olsan mesela? Rahat olan anne babalar kotu anne baba degiller yani. Oyle ustune duserek cocuk buyutmek bana gorede sacma.Merhaba hanımlar ..
Fikir Almak istiyorum ..
Sizlerede tanışmak istiyorum artık ..
Buraya yazmayalı uzun yıllar olmuş
Gelelim konuma ben boşanmayi düşünüyorum artık eşime birkaç kez konuyu açtım ..
Geçende dışarı çıktığımızda çok mutlu olduğumuz bir anda beni anla ve dinle lütfen bizim bir çocuğumuz var ayrılırsak kötü kalmak istemiyorum çocuğumun hala anne babasiyiz gene çocuğumuz için ayrilsakta iyi bir sekilde ayrılmalıyız felan dedim bir süre donuk şekilde dinledi daha sonra duymamış gibi davrandı ..
Neden bu şekilde düşünüyorsun diyenler biz çok zıt fikirde insanlarız ..
Bunu çocuğumuz olana kadar farkına varamadık ..
Ben çok pinpirikli bir anne o çok rahat bir baba ..
Her çocuğumuzla dışarı çıktığımızda bu bizim tartışma nedenimiz ve su 1 aydır gitmeye karar verdiğimiz heryerden yolda tartismalar yüzünden eve geri dönüyoruz .
Çocuğum çok uslu durgun bir çocuk değil bu durum eşime rahatsizlik veriyor ..
Her gördüğünü istediğinde sen yaptın böyle diyor bu bizim için tartışma nedeni ..
Bende diyorum ki benim bu şekilde yetiştirdiğimi düşünüyorsun sende babasin ben ne kadar anneysem sende okadar babasin bana çocuk konusunda yardım edebilirsin diyorum çocuğumla 10 dakika aynı odada kaldığında oğlum mizmizlanmaya başladığında odada 2 çocuk var gibi birbirlerini yiyorlar ..
Oğlum hastalanıyor sen yaptın diyor mikropla ugrasmasina çocukluğunu yaşamasına izin vermiyorsun diyor büyük sehirde oturuyoruz 3 yaşındaki çocuğu kapıya koyup oynatmami bekleyemezsin benden dedim ..
Yerimiz yok zaten bunun için heryer araba bina toprakla kumla oynayabileceği park dışında biryer yok ..
Konumuz hep böyle devam ediyor ..
Daha fazlada uzatmak istemiyorum aslında ..
İki lafimizdan biri kavga tartışmaya dönüyor ve sanırım artık benim bu ilişkiyi yurutebilcek sabır kalmadı ..
Saygımız sevgimiz birbirimize düşkünlüğümüz kalmadı ben yürütmek istemiyorum ama eşim bu konuları duymazdan geliyor ..
Oturup zaten tartışma çıkmadan konuşmamız imkansız .
Geçen konustugumda ..
Sen gitmek istiyorsan gidebilirsin benim senin gibi annem babam açık bir kapım yok sen evden gidebilirsin dedi ..
Bende benim kusura bakma çocuğumun düzenini asla bozmaya niyetim yok senin gitmeni bekliyorum dedim ..
Sürekli birbirimiz sucluyoruz ..
( Bu arada bu konuyu buraya dün cocugumuda hastaneye tek başına gece 3de götürmek zorunda kalınca açmaya karar verdim ) Üzdü bu durum beni çok kırıldım .
Bana kusebilir tartışabiliriz ama o benim olduğu kadar onunda çocuğu ..
Sizce ne yapmalıyım .
Çocuğumu kreşe vermeyi kendim çalışmayı düşünüyorum ..
En yakınımda bim a101 vs var onlara iş başvurusu yaparak başlamayı düşünüyorum hamileyken işi bırakmıştım 4 senedirde hiç çalışmadım bilemiyorum fikirlerinizi bekliyorummmm ..
Çocuk sahibi olmayı senelerdir beklediğim için aslında bakımı yük değil zevk gibi diyebilirim hoşnutum çocuğumun olmasından keşke eşim icinde böyle olsaydı en azından babalık görevlerini yerine getirse herşeye koşmaktan yoruldum bundan iki gün once sanki yetim bir çocuk büyütüyorum babası yokmuş sen olsanda olmasamda tekmisim gibi hayatta dedim ..İşte şimdi oldu, çocuk bakımı da çetrefilli bir konudur inkar edemem ama iletişim eksikliği çok daha zordur...kucağında 3 yaşında çocukla işsiz güçsüz bir kadını bile boşanmaya itebilir, haklısınız. Ama keşke boşanmayı dillendirmeden önce terapi onerseydiniz. Geç kalmış değilsiniz hala yapabilirsiniz. İçimden bir ses duzeltebileceginizi söylüyor, ama yine de siz bilirsiniz...
Sorun annenin özenli olması veya sizin tabirinizle rahat bir anne olamaması değil anladığım kadarıyla, eşiyle iletişim sorunları var, her tartışmada saçmalıyorsun diyip kestirip atan, dinlemeden yargilayan, çocuğun önünde saygısızca davranan bir adamla aklı başında hiç kimse uzun süre ilişki sürdüremez. Kaldı ki kadının konuşmak istediği konu moda , dekorasyon filan degil, ortak evlatlarının bakımı. Bundan doğal ne var.Belkide seninki dogru degil? Orta yolu bulsan? Az daha rahat olsan mesela? Rahat olan anne babalar kotu anne baba degiller yani. Oyle ustune duserek cocuk buyutmek bana gorede sacma.
bide oyle deneyin bosanmayi dusunmeden. Hep siz haklida degilsiniz.
Sorun annenin özenli olması veya sizin tabirinizle rahat bir anne olamaması değil anladığım kadarıyla, eşiyle iletişim sorunları var, her tartışmada saçmalıyorsun diyip kestirip atan, dinlemeden yargilayan, çocuğun önünde saygısızca davranan bir adamla aklı başında hiç kimse uzun süre ilişki sürdüremez. Kaldı ki kadının konuşmak istediği konu moda , dekorasyon filan degil, ortak evlatlarının bakımı. Bundan doğal ne var.
Bu iki yorumu görünce okadar duygulandım ki evet tam olarak benim bağıra bağıra soylemek istediklerim bunlar ..İşte şimdi oldu, çocuk bakımı da çetrefilli bir konudur inkar edemem ama iletişim eksikliği çok daha zordur...kucağında 3 yaşında çocukla işsiz güçsüz bir kadını bile boşanmaya itebilir, haklısınız. Ama keşke boşanmayı dillendirmeden önce terapi onerseydiniz. Geç kalmış değilsiniz hala yapabilirsiniz. İçimden bir ses duzeltebileceginizi söylüyor, ama yine de siz bilirsiniz...
Tatlım bak, ben 5 yaşına kadar çocuğumu tek büyüttüm diyebilirim, üstelik full time çalışan bir anneyim. Destek olmadığı gibi seninki gibi sürekli elestirirdi. Misal her gece babası gezer tozarken ben ertesi günün mamasını çorbasını pişirip, ütülü kıyafetlerini hazirlayip sabah bakıcıya verirdim, derdi ki sen salak mısın? O kadar para veriyoruz bakıcı yapsın çorbasını, utusunu...sen de pimpirikli bir anne olarak benim niye bunu yaptığımı anlamışsındır ama öz babası anlamıyordu işte...5 yasından sonra eşim de destek olmaya başladı, sonra bı düzen oturttuk. Ben katlandim diye sen de katlan demiyorum ama içkisi kumarı aldatması yoksa çocuğunun menfaatini öne koyarak ortada gerçek bir sorun bulunduğunu, konuşamamanin seni çok yiprattigini, proesyonel yardımla konuşarak asilabilecek bir süreç olduğunu ona güzelce anlat. Boşanmadan önce terapiyi şart koş. Sakın geri adım atma.Çocuk sahibi olmayı senelerdir beklediğim için aslında bakımı yük değil zevk gibi diyebilirim hoşnutum çocuğumun olmasından keşke eşim icinde böyle olsaydı en azından babalık görevlerini yerine getirse herşeye koşmaktan yoruldum bundan iki gün once sanki yetim bir çocuk büyütüyorum babası yokmuş sen olsanda olmasamda tekmisim gibi hayatta dedim ..
Eeeeehhh hadi başladın gene saçmalamaya uff hadi hadi demeye başladı kısa süre once odayida ayırdı .
Sicakmis rahat değilmiş çocuk geliyormuş çok sıkisiyormusuz ..
Bahanelerle ..
Dışardan eşimi ve yaptıklarına bakınca bekar yiyip içip gezen erkek profili çiziyor bu benim sinirimi bozuyor ..
En azından boşanmaya karar verirsek bile kesinlikle terapistin daha iyileştirici olucagini dusunuyorum ..Tatlım bak, ben 5 yaşına kadar çocuğumu tek büyüttüm diyebilirim, üstelik full time çalışan bir anneyim. Destek olmadığı gibi seninki gibi sürekli elestirirdi. Misal her gece babası gezer tozarken ben ertesi günün mamasını çorbasını pişirip, ütülü kıyafetlerini hazirlayip sabah bakıcıya verirdim, derdi ki sen salak mısın? O kadar para veriyoruz bakıcı yapsın çorbasını, utusunu...sen de pimpirikli bir anne olarak niye benim bunu yaptığımı anlamışsındır ama öz babası anlamıyordu işte...5 yasından sonra eşim de destek olmaya başladı, sonra bı düzen oturttuk. Ben katlandim diye sen de katlan demiyorum ama içkisi kumarı aldatması yoksa çocuğunun menfaatini öne koyarak bu sorunun proesyonel yardımla konuşarak asilabilecek bir süreç olduğunu ona anlat. Boşanmadan önce terapiyi şart koş. Sakın geri adım atma.
Anlaşmak istiyorum çocuğum arada kalsin istemiyorum ve bir haftadır kavga laf sokma dışında iletişimimiz yok .
Kavga gürültü pata gute olsun istemiyorum adabiyla edebiyle gitsin istiyorum ama son hafta iş ciddiye bindikce hakaretleri başladı ve ben son birkaç gündür de işe çıktığında uzaklaştırma kararı almayı düşünüyorum ama bu seferde olayı inada bindirip rahatsız edicegini düşünüyorum çantasını toplasin gerekirse istediği eşyayı alsın ev tutana kadarda burda kalsin sonra gitsin edebimizle bosanalim istiyorum bana zorluk cikarsin istemiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?