Boşanma Fikri ..

Merhaba hanımlar ..
Fikir Almak istiyorum ..
Sizlerede tanışmak istiyorum artık ..
Buraya yazmayalı uzun yıllar olmuş
Gelelim konuma ben boşanmayi düşünüyorum artık eşime birkaç kez konuyu açtım ..
Geçende dışarı çıktığımızda çok mutlu olduğumuz bir anda beni anla ve dinle lütfen bizim bir çocuğumuz var ayrılırsak kötü kalmak istemiyorum çocuğumun hala anne babasiyiz gene çocuğumuz için ayrilsakta iyi bir sekilde ayrılmalıyız felan dedim bir süre donuk şekilde dinledi daha sonra duymamış gibi davrandı ..
Neden bu şekilde düşünüyorsun diyenler biz çok zıt fikirde insanlarız ..
Bunu çocuğumuz olana kadar farkına varamadık ..
Ben çok pinpirikli bir anne o çok rahat bir baba ..
Her çocuğumuzla dışarı çıktığımızda bu bizim tartışma nedenimiz ve su 1 aydır gitmeye karar verdiğimiz heryerden yolda tartismalar yüzünden eve geri dönüyoruz .
Çocuğum çok uslu durgun bir çocuk değil bu durum eşime rahatsizlik veriyor ..
Her gördüğünü istediğinde sen yaptın böyle diyor bu bizim için tartışma nedeni ..
Bende diyorum ki benim bu şekilde yetiştirdiğimi düşünüyorsun sende babasin ben ne kadar anneysem sende okadar babasin bana çocuk konusunda yardım edebilirsin diyorum çocuğumla 10 dakika aynı odada kaldığında oğlum mizmizlanmaya başladığında odada 2 çocuk var gibi birbirlerini yiyorlar ..
Oğlum hastalanıyor sen yaptın diyor mikropla ugrasmasina çocukluğunu yaşamasına izin vermiyorsun diyor büyük sehirde oturuyoruz 3 yaşındaki çocuğu kapıya koyup oynatmami bekleyemezsin benden dedim ..
Yerimiz yok zaten bunun için heryer araba bina toprakla kumla oynayabileceği park dışında biryer yok ..
Konumuz hep böyle devam ediyor ..
Daha fazlada uzatmak istemiyorum aslında ..
İki lafimizdan biri kavga tartışmaya dönüyor ve sanırım artık benim bu ilişkiyi yurutebilcek sabır kalmadı ..
Saygımız sevgimiz birbirimize düşkünlüğümüz kalmadı ben yürütmek istemiyorum ama eşim bu konuları duymazdan geliyor ..
Oturup zaten tartışma çıkmadan konuşmamız imkansız .
Geçen konustugumda ..
Sen gitmek istiyorsan gidebilirsin benim senin gibi annem babam açık bir kapım yok sen evden gidebilirsin dedi ..
Bende benim kusura bakma çocuğumun düzenini asla bozmaya niyetim yok senin gitmeni bekliyorum dedim ..
Sürekli birbirimiz sucluyoruz ..
( Bu arada bu konuyu buraya dün cocugumuda hastaneye tek başına gece 3de götürmek zorunda kalınca açmaya karar verdim ) Üzdü bu durum beni çok kırıldım .
Bana kusebilir tartışabiliriz ama o benim olduğu kadar onunda çocuğu ..
Sizce ne yapmalıyım .
Çocuğumu kreşe vermeyi kendim çalışmayı düşünüyorum ..
En yakınımda bim a101 vs var onlara iş başvurusu yaparak başlamayı düşünüyorum hamileyken işi bırakmıştım 4 senedirde hiç çalışmadım bilemiyorum fikirlerinizi bekliyorummmm ..

Çocuk öncesi evliliğiniz nasıldı çok merak ettim yani çocuk mu değiştirdi adamı yoksa hep mi böyle vurdumduymaz tavırları vardı birde yaşlarınız nedir acaba erken yaşta mı baba oldu diye düşündüm bir an

Çocuk öncesi gayet benimle vakit geçirmekten hoşlanan hiç ufak tartışmalar dışında kavga etmediğimiz sürekli gezip dışarda olduğumuz hiç evde oturmadığımiz zamanlardı çocuk için bir süre tedavi gördük o süreçte destekleyiciydi .. hakkını yemek istemem ama bu süreç bizi inanılmaz soğuttu birbirimizden düşman gibiyiz gördüğümüz yerde ignelerimizi sokuyoruz birbirimize
Tam 30 yaşında baba oldu ..

pitir pitir .!.:

Çocuk öncesi gayet benimle vakit geçirmekten hoşlanan hiç ufak tartışmalar dışında kavga etmediğimiz sürekli gezip dışarda olduğumuz hiç evde oturmadığımiz zamanlardı çocuk için bir süre tedavi gördük o süreçte destekleyiciydi .. hakkını yemek istemem ama bu süreç bizi inanılmaz soğuttu birbirimizden düşman gibiyiz gördüğümüz yerde ignelerimizi sokuyoruz birbirimize
Tam 30 yaşında baba oldu ..

Genişletmek için tıkla...

Bakın çocuk evliliği bambaşka noktalara getiren bir basamak aslında. Sürekli cilveleşemiyor, gece sarılıp uyuyamıyor, evde rahat rahat yatamıyor, kafana estiği yerde dışarı çıkıp gezemiyor, bu gün de şunu yapalım deyip spontane yaşayamıyorsunuz. Hayatınızı her şeyiyle değiştiren bir sorumluluk ve ne yazık ki herkes bu anne-babalık rolüne bir anda uyum sağlayamıyor. Bazı insanlar da ne yazık ki yaşanan sıkıntılarda bir tarafı suçlayıp kendini rahatlatma psikolojisi var. Ufacık bir şeyde bile ‘bu senin yüzünden’ vs gibi karşı tarafı yaralıyorlar. Muhtemelen eşinizde de bir bunalım söz konusu muhakkak bu durum sizde de vardır. Burada aslolan su eşinizi seviyor musunuz? Eşiniz durumun farkında mı? Sorunları kabul ediyor mu? Çözüm için konuştuğunuzda işbirliği yapmaya razı mı? Bunların hepsinin cevabı ‘hayır’ ise boşanmayı düşünün. Evet ise bir aile danışmanından yardım alın.

Çocuk yetiştirme konusunda önceden konuşmamışsınız tamam ama ortak yolu bulamayacağınız bir konu değil bu.
Normalde kestirip atan biriyimdir ama sizin konunuzda evet haklısınız boşanın diyemeyeceğim. Sorun sadece sizin pimpirikli olup eşinizin rahat olması ise konuşup ortak bir yol bulabilirsiniz anlaşmak istedikten sonra

Mutlu olduğunuz bir anda boşanalım demeniz biraz yersiz ve üzücü olmuş bence . Evliliğin bazı dönemlerinde inişler ve çıkışlar olabilir . Önemli olan bunların üstesinden gelebilmek. Hemen yok biz anlaşamıyoruz boşanalım demek bir çözüm degil . Eşinize karşı hala sevginiz varsa evlilik terapistine başvurun ve evliliğinizi kurtarmaya çalışın derim . Yuvayı yıkmak çok kolay ama tekrar yuva kurmak eskisinden çok çok daha zor , üstelik gelen gideni aratır derler ….

Sizin de anlaşmaya pek niyetiniz yok gibi belki adam bunalmış depresyonda.icini bilemeyiz böyle sebebler için bosanilmaz ya.siz bir süre çocuğu alıp ailenizde kalın yada çocuğu yarim gün kreşe verin dinlenin bu corona sizide vurmuş bosatacak yanı.yuvaniza sahip çıkın.sabirli olun

Simdi burdan bakinca önce aileniz icin yardim almanizi öneririm bosanma konusunu masaya yatirmadan önce. Iki taraf da gayret etse cözülmeyecek birsey gibi gözükmüyor

Ek not: cok mutlu bir anda neden bosanma konusunu actiniz?

Şaşırdığım mutlu bir anda boşanma lafı nasıl geçiyor? İki taraflı hatalar var lakin durup dururken boşanma lafını açıp birde adama sen git demekte ayrı bir mantıksızlık. Adam tabi der boşanmak isteyen sensin git diye.

A101 de çalışarak nasıl hem kira hem çocuk, evi geçindireceksiniz çok makul gelmedi hayat planınız?

Bunu eşimle bende yaşıyorum.
Çocuk olunca herşey batıyor.
Benim eşimde çocuk konusunda çok rahat.
Geçende çocuğu bırakmış yere diğer odaya gitmiş o dedim tek bırakılmaz sandalyeye çarpar birşeyi üstüne düşürür.
Artık panik oldum.
Bir ara oyun halisina koymuş gitmiş
Hemen farkettim koşa koşa gittim.
Tolere etmek gerekiyor.
Bir de uyarmak gerekiyor.
Herşeyi sorun edersek çok sorun bulunur.

Pamukannesi83 .!.:

Ek not: cok mutlu bir anda neden bosanma konusunu actiniz?

Genişletmek için tıkla...

Kafaya koymuş bence o yüzden anlasmaya gönlü yok

Rutky .!.:

Kafaya koymuş bence o yüzden anlasmaya gönlü yok

Genişletmek için tıkla...

Bosanacak adam karsi tarafi ikna etmeye calismaz harekete gecer, bahanelerin arkasina siginmaz. Evlilik hayati devam ettirip ara sira bosanalim demek sacmalik bana göre. Sabah kahvaltida "Cayini nasil istersin" öglen "bence bosanalim"

Boşanmayin bence halledilecek meseleler bunlar. Çocuk yuzünden kavga ise boşanınca da aynı nedenden kavga edersiniz o halde

çocuk için boşanılır mı yaaa ortak meyveniz o sizin. terapi deneyin olmazsa düşünürsünüz.

Pamukannesi83 .!.:

Bosanacak adam karsi tarafi ikna etmeye calismaz harekete gecer, bahanelerin arkasina siginmaz. Evlilik hayati devam ettirip ara sira bosanalim demek sacmalik bana göre. Sabah kahvaltida "Cayini nasil istersin" öglen "bence bosanalim"

Genişletmek için tıkla...

Adam bosanmyrmus ne yapsn kolay bir karar olmadığı içinde o gücü kendinde bulamiyo hanım efendi

Bosansanız da cocuk yine aynı cocuk İkinizin.
Sorun cocuk sa bosanmayın

İletişim diliniz yanlış
Toparlanabilir

Rutky .!.:

Adam bosanmyrmus ne yapsn kolay bir karar olmadığı içinde o gücü kendinde bulamiyo hanım efendi

Genişletmek için tıkla...

Adam bosanmak istemiyorsa o zaman ortadaki sorunlari cözmeye gayret edecek. Yoksa da kadik gerekeni yapacak. Bir cok erkek bosanmak istemiyor ve cekismeli davalar oluyor. Ben galiba böyle durumlarin toksik olmasindan cekinirdim. Kim güzel gecen bir zamanda birden bosanma konusundan baslanmasini ister ki

Bana bahane gibi geldi acaba anlayamadığımız başka sorunlar mi var? Ben dünyanın en pimpirikli annesiyim, doğumdan sonra OKB derecesinde takintıliydim, eşim de aşşşırı rahattır, defalarca da bu yüzden tartışmışızdir ama 7-8 yaşından sonra bağışıklığı geliştiği için ben biraz daha rahat davranmaya, iletişim kurabilecek ve sosyal ihtiyaçlari arttığı çağa geldiği için babası da 5 yasından sonra daha ilgili hale gelmeye başladı.Tam dengeyi kurduk derken çocuk şu an 13 yaşına geldi şimdi de ergenlikle gelen yeni ihtiyaçlarına göre nasıl tutarlı olabileceğimizi keşfediyoruz....yani bu hiç bitmeyecek bir süreç, tabii ki tartışılır, gerilim olur ama bu yüzden boşanmak çok saçma değil mi?