- 16 Haziran 2007
- 163
- 22
-
- Konu Sahibi dogagumuscu
- #141
Okumadım. Bu kadar uzun konu yazdıran adamdan ayrılın zaten demeye geldim ve gidiyorum.
Okumadım. Bu kadar uzun konu yazdıran adamdan ayrılın zaten demeye geldim ve
Kuzucum daha yaşın okadar küçükki emin ol önünde çok güzel yılların var 41 . Yaşımdan eğer 23 üme seslenseydim çocuklarımın babasın dan ilk Tokat attığında boşanırdım . Seni anlıyorum 20 yıllık geçmişime yol verdim . En güzel dua canı cehennmeMerhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler