boşanıyorum...nasıl dayanılır ki...

bayram_043 .!.:

arkadaşlar bugün eşyalarımı almak için nakliye gönderdim ve aldırdım. şimdilik iyiyim. bu duygu değişimi beni bitiriyor ama genel olarak iyiyim. yardımlarınızı bekliyorum...

Genişletmek için tıkla...

342013 .!.:

Seni çok iyi anlıyorum.sana bir öneride bulunucam. çok klişe olucak fakat senin %100 zaman herşeyin ilacı ve senin bu zamana nasıl yaşamını sürdürmek için suya ihtiyacın varsa zamana da aynen öyle ihiyacın var belki çok üzülücen belki günlerce ağlıyıcan belki yemeden içmeden kesilicen belki de erkeklerden nefret etmeye başlıcan ne olursa olsun senin durup dinlenmeye ihtiyacın var evliliğini bir süzgeçten geçirmen gerekecek.şu konuda arkadaşlara katılmıyorum ayrılmak üzere olduğun eşin senin 10 gündür aramaması sana olan sevgisini göstermez ben şunu iyi biliyorumki nice aşık ama kafası karışmış erkekler karılarına aylar sonra dönebiliyorlar.sana tavsiyem ne çok ümit bağla bekle ne de ümitsizliği kapılıp bekle.kapın her zaman açık olsun seviyosan. Sen şanslı bir kadınsın çalışıyosun ve çocuğun yok senin için aslında herşey daha kolay diğer kadınlara göre.biraz üzülmeyi kenara bırak mantıklı düşünmeye bak.eminim o zaman derin bir nefes alıp rahatlayacaksın

Genişletmek için tıkla...

bayram_043 .!.:

yazdıkların için teşekkür ederim. boşanmak gerçekten hiç de kolay değilmiş. fakat daha önce defalarca bu noktalara geldiğim için mi yoksa vicdanen kendimi rahat hissttiğim için mi bilmiyorum ama son zamalarda allah a çok şükür iyiyim ve durumu kabullendim. ama zaman zaman onun için nasıl bu kadar kolay olduğunu anlayamadığımı düşünürken buluyorum kendimi. hiç bir iletişim yok aramızda. malesef bu kadar zaman ben bir hiç uğruna uğraşmışım diyorum kendi kendime. açıkçası şu an düşündüğüm tek şey maddi yönden mağdur olmadan bu kişiden sıyrılma derdindeyim. bu kadar inatla nasıl uğraştığımı bunca yıldır siz düşünün. hakkımı sonuna kadar almaya uğraşacağım. yine yine mağdur olursam da allah a havale edeceğim. yapacak fazla da birşeyim kalmadı artık. ama inanın arkadaşlar iyiyimmm...

Genişletmek için tıkla...

bayram_043 .!.:

ses filan yok. ben bu arada toparlanmaya çalışıyorum. (ruhen) baya zor işmiş bunlar.

Genişletmek için tıkla...

bayram_043 .!.:

yazdıkların için teşekkür ederim. boşanmak gerçekten hiç de kolay değilmiş. fakat daha önce defalarca bu noktalara geldiğim için mi yoksa vicdanen kendimi rahat hissttiğim için mi bilmiyorum ama son zamalarda allah a çok şükür iyiyim ve durumu kabullendim. ama zaman zaman onun için nasıl bu kadar kolay olduğunu anlayamadığımı düşünürken buluyorum kendimi. hiç bir iletişim yok aramızda. malesef bu kadar zaman ben bir hiç uğruna uğraşmışım diyorum kendi kendime. açıkçası şu an düşündüğüm tek şey maddi yönden mağdur olmadan bu kişiden sıyrılma derdindeyim. bu kadar inatla nasıl uğraştığımı bunca yıldır siz düşünün. hakkımı sonuna kadar almaya uğraşacağım. yine yine mağdur olursam da allah a havale edeceğim. yapacak fazla da birşeyim kalmadı artık. ama inanın arkadaşlar iyiyimmm...

Genişletmek için tıkla...

bayram_043 .!.:

bugün avukatıma vekaletimi verdim ve en kısa zamanda işlemleri başlatıcak..
o kadar karmakarışığım ki, ne iş yerinde kafamı verebiliyorum. ne evde. ailemin yanındayım bu arada... onları bu kadar üzdüğüme mi yanayım yıkılan hayallerime mi umutlarıma mı... bastığım yeri bilmez haldeyim...
4,5 senelik evliliğim ellerimden kayıp gidiyor. şiddet gören kadınlara derdim ki, hala nasıl sürdürüyorsun, şimdi sanki bana dön dese tıpış tıpış dönücek gibiyim. içimde kopan fırtınalar beni yedi bitirdi.
10 gündür ailemin yanındayım. ne arıyor nede soruyor. ailesi deseniz umurlarında değilim. 4,5 senedir onlara hiç mi gelinlik yapmadım hiç mi elimden su içmediler bu nasıl ata lık nasıl anne babalık bu kadar duyarsız nasıl oluyolar anlamıyorum. bugüne kadar en ufak bir saygısızlığım olmamıştır onlara karşı. eşim deseniz dünyanın en inatçı insanı. ölse beni ben aramadan aramayan hep benim alttan almalarımla yürüyen bir evlilik. artık tartışmalarda şiddete kadar giden bir ilişkimiz var. medenice konuşup anlaşamama hali. neden böyle olduk biz neydi sebep bilmiyorum. onun ilgisizliğine sevgisizliğine bile alışmışım. o kadar büyük bir boşluk var ki içimde.. sanki anlayışlı sevecen ılımlı bir eşim varmış da onu kaybetmişim gibi hissediyorum. anlıycanız aramızdaki bu hastalıklı ilişkiye dahi kendimi alıştırmışım. büyük bir boşluk içindeyim. naparım, nasıl atlatırım siz güçlü kadınlardan yardım bekliyorum...

Genişletmek için tıkla...