merhaba
çok zor bir durumdasın seni tüm kalbimle anlıyorum. en zayıf olduğun bir anda gelmiş( benim ki cocuk doğduktan sonra oldu bu nedenle acını anlamak için acımı milyonlarla çarpıp söylüyorum). bir kere daha düşün derim.
bunu düşünürken cocuğunun 7 yaşını , 11 yaşını ... ve 18 yaşını düşün. evet sen ne yaparsan yap o senden nefret edecek. cocuk uzerinden hesaplaşma yapma. keşke ölse dediğini duyuyorum evet keşke ölse ve gösterecek bir mezarı olsa. ama ne yazık ki babası yaşıyor. elbette sen güçlü oldukça cocuğunda cok az zararla büyüyecek. ancak sen sadece annesisin babası değil. bu hesap cocukla babası arasında , sen orada değilsin.
senin yapman gereken tek şey , nafaka almak eğer alabiliyorsan. cunku cocuk sana bunu soracak. bu nefretin bir yansıması. ve bir gun gelip babası ile ilişkiye kendisi girmek isteyecek. bunun sonucunda ne olur bunu bilmene imkan yok. ve yine bu da senin dısında olacak.
senden dileğim her nekadar zor olsa da babasının yerini almaman , onu kötülememen( gerçeği bu olmasa da). bırak babası terk etmiş bir arkadaşımın dediği gibi boş kalsın. sakın doldurmaya kalkma .
soyadını değiştirince ne olacak , babası yok mu olacak.bırak bu cocuğun kararı olsun.
sen sadece kendi hayatına bak. eger senin kendi hayatın( sorumluluklarından sonra) olabilirse cocugunun da guzel bir hayatı olur.
lutfen bunları bir kere daha düşün.
sevgiler