Tam hersey geçti kalbim soğudu diyorum.. tam kendi ayaklarım üstünde duruyor çocuklarımla bir yol çiziyorum kendime bitti hersey diyorum ama en başa dönüyorum kalbim aynı yerden acıyor.. Bir aile goruyorum anne baba cocuk, bizim eksiğimiz neydi diyorum.. gece yatıyorum kızım babasıyla benim aramda uyuyabilirdi diyorum. Evet eski eşim bana çok kötü şeyler yaşattı sorumluluk bilincinde değildi muhtemelen başkasını seviyordu inkar etse de ama beni sevdiği günler geliyor aklıma ara ara çok acı çekiyorum. O hayatına bakarken umrunda olmazken salak gibi ara ara bu acıları çekmek çok zoruma gidiyor. Acaba bende bir gün başkasını severmiyim yeniden evlenirmiyim ( hersey koca değil be meraklısın diyenler olacaktır soyleyim.. senelerdir düzgün bir evliligim olmadığı icin hep mutlu güzel bir yuvaya özendim hala açlığını hissediyorum) kızlarımla bizi ne zorluklar bekliyor.. Mutlu olacakmiyiz bilmiyorum yarınım beni endişelendiriyor..
Yani daha dün sevildiğin insan tarafından bir anda yok sayilmak insanın canını acıtıyor.. Bu ara kk da çok görüyorum boşanan adamlar cocuklarini yok sayıyor. Benimkide onlardan biri gorusmuyordu cocuklarla ama geçen yazmışlar görüşmek istemişler tabletten uygulama indirmemi ordan cocuklarla görüşmek istediklerini söylediler.. kayinvalidem hele asla bana yazmaz oda oğlundan tamamen bittiğine emin oldu demekki yazdı.. bilmiyorum düşünmek yoruyor... önüme bakmaya çalışıyorum 1 hafta iyiyim 2 gün kötü. Acı çekmek düşünmek istemiyorum ama elimde değil sanki.
Bana resmen b.k muamelesi yapti asla karşıma çıkma yazma seni şikayet ederim vs sonra kestim yazmayı önüme bakmaya çalıştım sabret bir gün o gelecek yalvaracak dedim ama öyle olmadı =)
Siz kafanızda hala bitirememişsiniz, kurtuluşu hala bir erkekte arıyorsunuz. İlk evliliğinizde de kesinlikle adamın ne mal olduğu evlenmeden önce belliydi . Ama siz değiştiririm adamı, ama seviyorum ama yuva ama çocuklar diyerek evlendiniz. Bu seçimi bilerek, isteyerek ve görerek siz yaptınız. Eski koca baştan beri böyleydi , siz hep alttan aldınız , kabul ettiniz , etmeseydiniz. Ben şunu da anlamıyorum aman yuvam dağılmasın ben buna katlanayım aman beni boşamasın onun dediğini yapayım . Yaptınız da ne oldu , siz tavizleri vererek değer göreceğinizi düşündünüz ama karşınızda ki kişi sizi taviz vermeden de olduğunuz gibi sevmeliydi. Siz biten evliliğinizin değil , köleliğinizin yasını tutuyorsunuz. Kölelik öyle işlemiş ki içinize , başka bir dünyaya adım atmak yaşamak zor geliyor . Sizi sevmedi eşiniz arada sevgi kırıntıları vermiş gibi gösterdi , siz o kırıntılara tutunup yaşamak istiyorsunuz. O kırıntıyı , aşk , mutluluk , evlilik sanmışsınız ama dediğim gibi kölelik sizinki. Sahipleri de kölelerinin arada başını okşar , aferin der ya Sizi verdiği kırıntı gibi .
Siz evliliği hayatta bir başarı , bir erkek tarafından evliliğe layık bulunmayı , toplum gözünde normal be kabul edilebilme kriteri olduğunu düşündüğünüz için o evliliğe pardon köleliğe bu kadar bağlısınız.
Siz bi de bu adamı baba yapmışsınız. Ben çocuklarınıza acıdım , sonuçta o adamı siz seçtiniz ama o çocuklar babalarını seçmediler , siz çocuklarınız için öyle bir baba seçtiniz.
Hala kafanızda mutlu yuva düşüncesinde mutlaka bir erkek figür olmalı çünkü mutluluk ancak bir erkeğin sizi sahiplenmesi ile mi olacak? Si ve çocuklarınız da yeterli ve eksiksiz bir ailesiniz zaten. İyi koca seçemiyorsunuz , iyi baba seçemiyorsunuz bari çocuklarına iyi bir anne olun , güçlü durun.
Acımazsızca yazdım, çünkü gerçekler acımasız , hayat acımasız. Yardım alın , destek alın ve çocuklarınızın aynı sarmala girmesine engel olun . Bu gidiş sizinle son bulsun. Çocuklarınız sizi kocası terk etti diye yıkılan kadın değil , güçlü bir anne olarak hatırlasın.