Kızınız kaç yaşında? Aynı şeyleri ben de hissettim. Bu kadarını kimse yaşamamıştır, şimdi kızım arada ne olacak, bende kalıp bu kadar hırpalanacaksa gerekirse bağrıma taş basıp teslim olmalı barışmalı veya kızımı ona mı vermeliyim gibi uç fikirlere bile kaydım. Çok şükür ki mahkeme kararları tebliğ edilince artık mahkemede her şey delil olarak kullanılacağı için mesajla tehdit, hakaret edemedi. Zaten kızımı göreceği vakitler belli olduğu için sadece o vakitler hiç konuşmadan kızı alıp verdik birbirimize. Evet bu durum da çocuk için çok zor ama kızım henüz 2yaşına bile girmediği için şimdilik çok problem yok. En azından umudum var, zamanla bu düşmanlık da görünmez olup kızımı en az hasarla büyütebilmeyi umuyorum. Kimse istemez çocuğu böyle bir orda, bir burda büyüsün ancak şu aşamada yapabileceğimiz em doğru şeyi yapmaktan başka bir şey gelmez elimizden. Siz de şu an sadece kızını düşünüyorsunuz sanırım, hatta boşanma cesaretini bile kızınızı düşünüp almışsınızdır diye tahmin ediyorum. Çünkü bu evlilik devam etse çocuklar daha fazla yıpranırdı. Ben de hal yolun başındayım, zaman zaman bunalsam korksam da artık eskisi kadar uzun sürmüyor ve eskisi kadar yıpratıcı olmuyor. İçinizi dökmek rahatlatırsa her şeyi yazabilirsiniz. Kafanızdaki sorular, korkular, hayal kırıklığınız, özleminiz vs. Önce yoğun bir iç hesaplaşma yapmam gerekti benim hatta bu çok da uzun sürdü, sonrasında biraz durulabildim. Tek boşanan biz değiliz, “boşanabildiğiniz kişiyle boşanmadan önce bir düşünün” derler. Bizim düşünecek bir şeyimiz yok, önümüze bakmamız gerekir sadece, boşanmanın şekli nasıl olursa olsun boşanmak kolay değil ancak boşanan tek biz değiliz.