Boşanacağım, peki hemen mi yapmalıyım? Mantıklı olan hangisi.

Radyo televizyon sinema bölümü mezunuyum. Buyuksehirde özel sektörde işim hep hazır ama ailem yeni memlekete taşındı küçük bir yerde yaşıyor. Memur olarak atanmak çocuğuma yetebilmek istiyorum
Bölümümüzün online çalışma olanakları çok iyi. Evde video kurgusu/editi yaparak da cep harçlığınızı çıkartabilirsiniz.
 
Soğuk mantık bana atanana kadar evde durmanızı, o esnada ufak birikimler yapmanızı hatta mümkünse ondan gizli bir varlık edinmenizi ( ziynet, senet vs vs) ve atanıp ilk maaşınızı alınca da tekmelemenizi söylüyor. Elinizden geldiğince sakin olun, tepkisiz kalın ve seks esnasında sıkı korunun.
Bende ilk bunu düşünüyordum, ama en ufak tartışmada hakaret duymaya tahammülüm kalmadı. Boğuluyorum sanki bu evde. Yani 1 yıl boyunca nasıl dayanırım bilemiyorum.
 
Bölümümüzün online çalışma olanakları çok iyi. Evde video kurgusu/editi yaparak da cep harçlığınızı çıkartabilirsiniz.
Evet aslında özel sektörde imkanlarim çok. Keşke ailem taşınmamış olsaydı döndüğüm gibi işe girerdim. Online ya da reel çalışmayı düşünüyorum tekrardan.
 
Neyi bekliyorsun? Birdahakine ağzını burnunu dağıtmasınımı?
Canındanda kıymetli değildir heralde.
Elbette bunu beklemiyorum, şuan o aşamaya gelmedik ben susup sadece gitmeye odaklandığ için. Sadece duygusal olarak güçsüz hissediyorumm gitmek istediğimi söylüyorum zaten.
 
Asıl çocuğunuz için o evden ayrılmalısınız şiddeti normalleştirmeye çalışan bir baba ile büyümesi çok daha fazla zarar verir zaten.Yarın bir gün çocuğunuzun gözü önünde şiddet görebilirsiniz ona bu travmaları yaşatmayın lütfen.
Teşekkür ederim, kendisi yapıp yapıp özür dileyen tiplerden olduğu için her şey ona çok basit geliyor. En çokta bunun için gitmek istiyorum şuan da bile yüksek sesten etkileniyor. Allah korusun bunlardan daha fazla bir şiddete maruz kalsam tanık olma ihtimali yüksek. Kendisi çok iyi bir baba olabilir ama çok berbat bir koca, kendimi toplayıp gitmek istiyorum
 
Teşekkür ederim, kendisi yapıp yapıp özür dileyen tiplerden olduğu için her şey ona çok basit geliyor. En çokta bunun için gitmek istiyorum şuan da bile yüksek sesten etkileniyor. Allah korusun bunlardan daha fazla bir şiddete maruz kalsam tanık olma ihtimali yüksek. Kendisi çok iyi bir baba olabilir ama çok berbat bir koca, kendimi toplayıp gitmek istiyorum
Gerçekten iyi bir baba olan insan evladının annesine eşinede çok iyi davranır.
 
Elbette bunu beklemiyorum, şuan o aşamaya gelmedik ben susup sadece gitmeye odaklandığ için. Sadece duygusal olarak güçsüz hissediyorumm gitmek istediğimi söylüyorum zaten.

O aşamaya gelmedik nedir ya?
Ne olması gerekiyor? Körmüsün?
Adam bağırmaktan itip kalkmaya gelmiş işte.
Gerçekten Allah akıl fikir versin.
 
Bende beklemek istemiyorum sadece çok duygusal düşünüyorum çocuğumu alıp gittiğim için. Sonra diyorum ki o bana bunları yaparken acımadı ben neden ona acıyorum ki. Ailem asla neden geldin demez babam çok sorumsuz kafasına göre takılan biridir ama bilse asla burada durmamı istemez. Arada tartışma esnasında laf sokar diye düşünüyorum, bu da bu evden daha iyidir. Çok teşekkür ederim güzel dileğiniz için 🙏
anne baba ne kadar istemeyebilir ki....
ama dursan ne olur durmasan ne olur sne daha iyi karar verirsin..
 
Gerçekten iyi bir baba olan insan evladının annesine eşinede çok iyi davranır.
Öyle tabii, çocuğunun duyma ihtimaline karşı sesini bile kontrol etmesi gerekir. 1 ay önce anlaşmalı boşanmak için avukata gittik orada çocuğu için ağlamasına kandım, biraz daha büyüsün çocuğum bende atanayim dedim ama yok yapamıyorum. Çocuğumu bahane edip güçsüz davranmak istemiyorum, böyle bir insan değilim.
 
O aşamaya gelmedik nedir ya?
Ne olması gerekiyor? Körmüsün?
Adam bağırmaktan itip kalkmaya gelmiş işte.
Gerçekten Allah akıl fikir versin.
Hanımefendi keşke biraz sakin olsanız. Ben zaten tasvip etmedigimi ve gitmek istediğimi söylüyorum öyle değil mi? Yaşadığım aşamaları da açıkça anlatmışım kurduğum bir cümleye mi takılıyorsunuz gerçekten. Bende hakimden çok memnunum kocamdir yapar çocuğum var diyip kıçımın üzerine oturmayı düşünmüyorum. Bu kadar zehir sacmaniza gerek yok
 
Konu sahibi cesaretinizi kırmak için yazmıyorum lütfen yanlış anlamayın.
Benim hem öğretmenlik hem de rst lisansim var.
İstanbul'da yasamiyorsaniz bizim bölümden iş bulmak zor.
Ki İstanbul'da da ilk bulacağınız işlerin sartlari çalışma saatleri bir anneye uygun değil.( Set ortamlarinda 14 15 saat çalışıyor insanlar)
Çevremde çok fazla rst mezunu insan var eşimin çevresi de ful rst mezunu kendisi akademiden devam etti hatta o yüzden bu bölümü iyi biliyorum.
İnanın bizim sınıfın yüzde 80i kendi işini yapmıyor.
Eğer sağlam kurgu vs biliyorsaniz evet online olarak iş imkanı çok.
Ama bu işte kendinizi geliştirmiş olmanız lazım misal ben kurgunun k sini bilmiyorum.
Atanma konusuna gelince kpss artık çok zor bir sınav üzgünüm ama atanamama ihtimaliniz çok fazla.
İyi bir puan alsanız bile sağlam torpil olmadığı sürece gene sizin önünüze geçip atanabilir sizden düşük puan alan kişi.
Senelerdir özel sektordeyim kıytırık bir iş için bile torpil ayarladım ama torpilim bile yetmedi inanın.
Üstelik hayatınızın zor bir döneminden geçiyorken bu sınava hazırlanmak daha da zor aynı zamanda psikolojik bir sınav çünkü kpss senelerdir giriyorum o yüzden böyle konuşuyorum.

Dediigm gibi niyetim umut kırmak değil ama burası Türkiye gerçekçi olmak lazım.
Ha derseniz ki ailemin durumu iyi beni idare ederler ona bir şey diyemem.
Ama iş hayatina dönmek hemen para kazanmaya başlamak şu aşamada size iyi gelir diye düşünüyorum.
Memlekete dönüp uygun ne işler var araştırabilirsiniz.
Ne bileyim kurumsal firmalara girmek olabilir, perakende sektörü vs olabilir.
Şehir neresi bilmiyorum tabi ona göre değişir şartlar.
 
Hanımefendi keşke biraz sakin olsanız. Ben zaten tasvip etmedigimi ve gitmek istediğimi söylüyorum öyle değil mi? Yaşadığım aşamaları da açıkça anlatmışım kurduğum bir cümleye mi takılıyorsunuz gerçekten. Bende hakimden çok memnunum kocamdir yapar çocuğum var diyip kıçımın üzerine oturmayı düşünmüyorum. Bu kadar zehir sacmaniza gerek yok

Zehir saçmıyorum kendine getitmeye çalışıyorum.
Boşanma avukatıyım ve bu 5 senede aynı sizin gibi yapıpta öldürülen en az 20 kadın tanıyorum.
Yok hazır değilim, yok henüz değil.
Farkında olmanızı istiyorum sadece iyliğiniz için.
 
Herkese merhaba, boşanmaya karar verdim ama ne zaman gitmeliyim, mantıklı olan nedir bu konuda fikirlerinizi bekliyorum.

27 yaşındayım, 3 yıllık evliyim, 2 yaşında çocuğum var. Eşimle 2 yıl sevgililik döneminden sonra evlendik, toplamda 5 yıllık birlikteliğimiz var. Erken yaşta evlenip bir de üzerine çocuk sahibi olmanın derin pişmanlığını yaşıyorum. Evliligimizde son 1 yıldır aşamadığımız sorunlarımız var, daha doğrusu benim aşamadığım. Suan eşimin görevi nedeniyle doğuda bir ilcedeyiz, çok detay verip deşifre olmak istemiyorum. Evlenmeden önce özel sektörde çalışıyordum, zaten mezuniyetyen kısa bir süre sonra evlendik çok çalışma hayatım olmadı ama bir mesleğim var.


Şimdi sorun şu ki son 1 yıldır eşimin ciddi derecede öfke kontrol problemi var. Ailesiyle yaşadığım sorunlara girmiyorum bile. Onlara karşı beni savunup sonrasında hayatı zehir edecek sözler söyleyen biri. Bu 1 yıl içinde çok yıprandım, ben ne kadar sakinleştiysem kendisi bir o kadar agresifleşti. Her kavgamızda hakaret etmeye başladı, yetmedi bir sonrakinde küfretmeye başladı o da yetmedi artık üzerime yürümeye başladı. Bunlar da kesmedi fiziksel olarak itip savurma yakama yapışma gibi eylemleri oldu.

Bende tabiki tüm bunlara sessiz kalmayı bıraktım ve kendisine artık aynı tonda karşılık veriyorum. Öyle kocamdir yapar sakinleşince geçer modunda biri değilim. Artık bu evliliğin düzeleceğini düşünmüyorum, düzelmesini de istemiyorum. Sevgim de saygım da bitti buna çok eminim.

Boşanmaya karar verdim fakat şuan çalışmıyorum. 1 ay önce arabamızı değiştirdik ve tüm birikimimiz gitti üzerine de kredi ödüyoruz. Şimdi çıkıp çekişmeli boşanma davası açınca gecicek olan sürede maddi olarak zorluk cekebilirim.

2024 kpssye hazırlanmaya karar verdim. Sizce bu evde bir yandan çok çok cüzi miktarda para biriktirmeye çalışıp en azından sınav dönemine kadar kalmam mı daha mantıklı, ki bunu hiç istemiyorum. Yoksa çocuğumu da alıp ailemin yanına gidip orada sınava hazırlanmak mı daha mantıklı? Bunun kararını veremiyordum bugün ki kavgamıza kadar. Ama bugün çocuğumun doğumu gününden sonra gitmeye karar verdim sizce doğru mu yapıyorum. Boşanma sonuçlanana kadar maddi olarak hiçbir şeyim olmayacak.
Yaşadıklarınızda kendimi gördüm. Bende boşanma aşamasındayım şuan. Yaşlarımız aynı. Benim çocuğum yok. Ben ayrılmaya karar verdiğimde ailemin evine döndüm. Bence sizin için de maddi manevi en doğru ilk adım bu olur. Zaman içinde toparlarsınız ailenizin desteği de toparlanma sürecinizi olumlu anlamda etkiler. Artık gerçekten geri dönülmez bir yolda olduğunuzu düşünüyorsanız kendiniz için en doğru kararı verin. Mantıklı ve tutarlı bi insansınız bunu farkettim. Şükür mesleğiniz de varmış. Her türlü kendi ayaklarınız üzerinde durabilirsiniz. Bittiğine kanaat getirdikten sonra, umutlarınız tükendikten sonra o evliliği ayakta tutmak için verdiğiniz tüm çaba sizden bişeyler götürüyor. Anlamayan anlamıyor çünkü. Sussanız olmuyor konuşsanız olmuyor. Kalmayı da denedim ben gitmeyi de içimde bi ses yolun sonunda olduğumu fısıldadı kulağıma hep. Gürültülü hesaplaşmalarla sesimi duyurmaya çalıştım duymadı en sonunda sessiz bir yasa bürünerek gittim. Bende toparlanma sürecindeyim şuan iş arıyorum. Dilerim sizin de hakkınızda hayırlısı olur.
 
Bende ilk bunu düşünüyordum, ama en ufak tartışmada hakaret duymaya tahammülüm kalmadı. Boğuluyorum sanki bu evde. Yani 1 yıl boyunca nasıl dayanırım bilemiyorum.
Şimdi eğer fiziksel bir saldırı yoksa size tavsiyem duymazdan gelmeniz ve zaman zaman suyuna gitmeniz. Bir sene içinde hem atanmış hem de o esnada en azından elinizi mali olarak bir nebze rahatlstmis olacaksınız . Şuan böyle bir aksiyon alırsanız boşanma süreci zaten zor bir süreç bu sizin kpss hazırlanmaniza bile yansır belki atanamazsiniz olur size 2 sene kayıp . Dere geçerken at değiştirilmez .
 
Konu sahibi cesaretinizi kırmak için yazmıyorum lütfen yanlış anlamayın.
Benim hem öğretmenlik hem de rst lisansim var.
İstanbul'da yasamiyorsaniz bizim bölümden iş bulmak zor.
Ki İstanbul'da da ilk bulacağınız işlerin sartlari çalışma saatleri bir anneye uygun değil.( Set ortamlarinda 14 15 saat çalışıyor insanlar)
Çevremde çok fazla rst mezunu insan var eşimin çevresi de ful rst mezunu kendisi akademiden devam etti hatta o yüzden bu bölümü iyi biliyorum.
İnanın bizim sınıfın yüzde 80i kendi işini yapmıyor.
Eğer sağlam kurgu vs biliyorsaniz evet online olarak iş imkanı çok.
Ama bu işte kendinizi geliştirmiş olmanız lazım misal ben kurgunun k sini bilmiyorum.
Atanma konusuna gelince kpss artık çok zor bir sınav üzgünüm ama atanamama ihtimaliniz çok fazla.
İyi bir puan alsanız bile sağlam torpil olmadığı sürece gene sizin önünüze geçip atanabilir sizden düşük puan alan kişi.
Senelerdir özel sektordeyim kıytırık bir iş için bile torpil ayarladım ama torpilim bile yetmedi inanın.
Üstelik hayatınızın zor bir döneminden geçiyorken bu sınava hazırlanmak daha da zor aynı zamanda psikolojik bir sınav çünkü kpss senelerdir giriyorum o yüzden böyle konuşuyorum.

Dediigm gibi niyetim umut kırmak değil ama burası Türkiye gerçekçi olmak lazım.
Ha derseniz ki ailemin durumu iyi beni idare ederler ona bir şey diyemem.
Ama iş hayatina dönmek hemen para kazanmaya başlamak şu aşamada size iyi gelir diye düşünüyorum.
Memlekete dönüp uygun ne işler var araştırabilirsiniz.
Ne bileyim kurumsal firmalara girmek olabilir, perakende sektörü vs olabilir.
Şehir neresi bilmiyorum tabi ona göre değişir şartlar.
Öncelikle teşekkür ederim mesajınız için 🙏 bende hayatın gerçekleriyle yüzleşiyorum her şeyin farkındayım ama bu hayatı da yaşamak istemiyorum. Kpss olmasa bile özel sektörde çalışma imkanım var elbette ama şuan ailem memlekete taşındı ve orası çok küçük bir ilçe. Bende ilk etapta atanmaya odaklanıp atanıp bu evden çıkmak istedim ama artık o kadar zor geliyorki burada durmak.

Büyükşehire dönsem çalışma imkanım yine olur ama bu şartlarda orada geçinmek çok zor. Üstelik çocuğum çok küçük. Bende dişimi sıkıp ailenin yanında 1 yıl durup hem haklarımı alıp hem çalışıp atanmaya odaklanırim diye düşündüm. Babam emekli öyle çokta iyi bir durumu yok, ama ben haklarımı alabilirsem en azından birkaç yıl kendi başımın çaresine bakarım. Bu şekilde bu evde durmak istemiyorum.
 
En doğrusu beklememek. Bekledikçe iş iyice çirkinleşiyor. Bende bekledikçe işin daha kötü hale geldiği kadınlardanım. Mesele küfür etmesi hakaret iken çekip gitseydim ki o zamanlar lohusa idim çocuğum kucağımda idi. Şuan bu kadar şiddet görüp yıpratıldıktan sonra boşanmaya çalışıyor olmazdım. Daha iyi bir durumda olurdum. Bence şiddetin dozu artmadan gidin ailenizi önden yoklayın ama bi. Ben gündüz eşimin attığı mesajları gösterip durumunu ilk defa anlatmıştım. Akşam da tekrar kavga esnasında aradım aldılar bizi. Keşke daha önce arasaydım. Yerinizde olsam önce bir aileme yoklama çekerim size karşı tutumları iyiyse bizim yanımızda olun diyorlarsa basın gidin. Dava da açın hemen gider gitmez. Arabaya tedbir koydurursunuz nafaka da alırsınız.
 
eşiniz tedaviye yanaşıyorsa önce tedavi ettirin
yok asla istemiyor diyorsanız kpss öncesi ayrılık çok yıpratır ,sınava odaklanamazsın
sakin bir şekilde kendi düzeninde kpssye hazırlan ,sınavı atlat
sonra ayrılık sürecine gir
diğr türlü sınava olumsuz etkisi geleceğini de sıkıntıya sokar
 
Canım cazu, uzun zamandır kendimde konuşacak gücü bile bulamıyorum. Hayat enerjim çekildi sanki, her şey çok zor geliyor. Çok uğraştım ama olmadı, olmuyor. Şimdilik itip savurma olan şeyler elbet daha ileriye de gidecek, bunu yapan diğerini de yapar. Ne gerek var beklemeye değil mi. Sonuçta her şey bir hakaret ile başlayıp buralara gelmedi mi. Oğlumun doğum gününü kutlayıp ona son bir anı bırakıp gitmek istiyorum. Artık buralarda nefes alamıyorum. Çok güçsüzüm şuan psikolojik olarak, bir yanım yapma belki düzelir çocuğa yazık diyor, bir ywnimda saçmalama kendine gel burdan çıktıktan sonra düzeliceksin diyor.
canım benim inan çok üzüldüm yaşadığın bu duruma.
eşinin yaptığı hareketler çok çirkin..

özenle okudum yaptığın yorumları , her zaman düzeleceğini söylüyor ama en fazla 1 ay sonra yine normal haline dönüyor diye belirtmişsin.
işte bu yüzden zaten, bu evliliği sürdürmek büyük bir hata olur.
evet aile birliği için, çoçuğun için, uğraşmışsın, çaba da göstermişsin ama olamadı diyorsun.
sen mücadeleni vermişsin, hem de o kadar uzak yerlerde.
ne kadar zor olduğunu tahmin edebiliyorum.
mutsuz bir evlilikte büyüyen çoçuk en büyük zararı gören kişi olur.
eğer gerçekten çok mutsuzum diyorsan, yapılacak şey belli, bu adamı eşlik sıfatından çıkar kuzu.
mesleğin de var donanımlısın. her zaman ayaklarının üzerinde durursun, allahın izniyle korkma.

eşin asker yada polis mi ?
 
X