merhaba kızlar, bana lütfen destek olun.
ha beni bugün anlatan şarkıyı keşfettim:
ibrahim erkal - dönemem (tam böyle hissediyorum)
lütfen bi önceki konularıda okuyun,
iyi özellikleri:
-beni dışarda kimseye ezdirmezdi
-oğluna çok düşkün, düşkünden kastım: ona kıyamaz, oyun parkına götürür, oyuncaklar alır, bi ton yiyebileceği şeyleri doldurur eve, birşeyi eksik olsun istemez, kıyafetlerin iyisini almak ister
-aileme karşı dişarıya karşı saygılıdır
-maddi problemlerimiz olmayınca çok iyiyiz ama maddi problemimizden ben sürekli para getirdiğim için olmuyot (borcları saymazsak)
-bana çok nadirde olsa hediye alır
-alışverişi o yaparsa sevdiğim şeylerden almaya çalışır
kötü özellikleri:
-kumarı bırakıcam dedi bi kere evi terk ettim söz verdi oğlumuz varken kumar oynadı (o gün bugündür oynamadım dedi ama nasıl güveneyim: keşke o zaman affetmeseydim)
-cocukla uyutmadan giydirmeye yedirmeden içirmeye hazırlamadan bi yere götürmeye hepsini ben yapıyorum
-çok yoğun çalışıyorum ve oğlumu o ara hep annem bakıyor o boş olduğu günler bile tek başıma bakamam der üstelik çekimlerime beni babam götürür getirir
-yıllardır yapmadığım kumar borclarını ödededim ama o sanki benim görevimmiş gibi gördü bunu yani bi kere bile Allah razı olsun demedi
ilk yazdığım konuda sinirle hep mi kötü şeylerini yazdım dedim haksizlik yapmak istemedim. evi terk ettim en son hala geri döneceğimi düşünüyor çok pişmanım aynı şeyleri yapmicam diyor kumar konusunu ben ozaman üstünü kapattığım için şuan büyük bi sorun olarak görmüyor. ben bi kere evi terk ettim döndüğümden 6 ay sınra herşey eskisi gibi oldu şimdide aynı sözleri veriyor, biliyorum ki olmayacak.
kendi annesi bile biz ayrılırsak hani mesela evi devrederse başkasına onlara gitmesini istemiyor, evladım değilde kocam olsa çoktan boşamıştım onu diyor.
20 aylık bi oğlum var bazi hareketleri beni çok üzüyor. babasını çok seviyor ama ben bu şekilde devam edersem tükeneceğim biliyorum. ve o ilişkiye dönersem aynı ben olmayacağım oda ben eskisi gibi olmadığım için (istemediğinde hayır diyen herşeyi üstlenmeyen) o buna asla dayanamayacak biliyorum.
siz bu durumları nasıl aştınız ayrılık sürecini?
ona terapiye başlarsa şans veririm sana demek tam anlamıyla istemiyorum çünkü uzun vadede değişeceğini düşünmüyorum ayrıca terapiyi benim için değil kendi için olmalı. beni bugünde arayıp ben çok kötüyüm kendimde değilim lütfen eve dön dedi yazdığım herşeyi tekrar tekrar onada söyledim.
ha beni bugün anlatan şarkıyı keşfettim:
ibrahim erkal - dönemem (tam böyle hissediyorum)
lütfen bi önceki konularıda okuyun,
iyi özellikleri:
-beni dışarda kimseye ezdirmezdi
-oğluna çok düşkün, düşkünden kastım: ona kıyamaz, oyun parkına götürür, oyuncaklar alır, bi ton yiyebileceği şeyleri doldurur eve, birşeyi eksik olsun istemez, kıyafetlerin iyisini almak ister
-aileme karşı dişarıya karşı saygılıdır
-maddi problemlerimiz olmayınca çok iyiyiz ama maddi problemimizden ben sürekli para getirdiğim için olmuyot (borcları saymazsak)
-bana çok nadirde olsa hediye alır
-alışverişi o yaparsa sevdiğim şeylerden almaya çalışır
kötü özellikleri:
-kumarı bırakıcam dedi bi kere evi terk ettim söz verdi oğlumuz varken kumar oynadı (o gün bugündür oynamadım dedi ama nasıl güveneyim: keşke o zaman affetmeseydim)
-cocukla uyutmadan giydirmeye yedirmeden içirmeye hazırlamadan bi yere götürmeye hepsini ben yapıyorum
-çok yoğun çalışıyorum ve oğlumu o ara hep annem bakıyor o boş olduğu günler bile tek başıma bakamam der üstelik çekimlerime beni babam götürür getirir
-yıllardır yapmadığım kumar borclarını ödededim ama o sanki benim görevimmiş gibi gördü bunu yani bi kere bile Allah razı olsun demedi
- ne giydiğime karışır nereye gittiğime karışır (gittiğim yerde ailem gezme tozma hak getire)
- ev işlerinde ben ne zaman çıldırırsam ozaman yardım eder yoksa bindebir yani
- oturduğu yerden suyunu yemeğini almaz illa ben getiricem yorgunmusum değilmişim fark etmez
- Bi kere bile bugün sen dinlen ben oğlumuza bakayım demedi, sen uyuturmusun sen yedirir misin dediğimde hep ben yapamam dedi
- bi yere gideceğimiz zaman o kendini hazırlar biter sonra ben bitmeyince hadi hadi diye acele ettirirdi (ben hem cocuğu hem kendimi hazırlıyorum bu arada)
- günlük mesela makyaj yapsam düğüne mi gidiyorsun niye bu kadar abartıyorsun diyordu (halbuki inanın bi rimel bi ruj başka bişe yok)
- beni en ufak bi yanlış hareketimde yargılar (niye şarjın bitiyor, işte saç kurutma makinasi niye yerinde değil vs. vs.)
- saçma sapan kavga çıkarır: en ağırlarından biride ablama misafiriğe gittiğimizde ben ona yardım etmek için bulaşık makinasını doldurmak için eğildiğimde eniştemde mutfaka tabak koymaya gelmiş vay efendim ben niye eğilmişim - yakıştırmaya bakarmısınız)
- ben herşeyi altdan alınca çok iyi ama bişeylere tepki verirsem başlasın kavga kabul etme alışkanlığı yok onda
ilk yazdığım konuda sinirle hep mi kötü şeylerini yazdım dedim haksizlik yapmak istemedim. evi terk ettim en son hala geri döneceğimi düşünüyor çok pişmanım aynı şeyleri yapmicam diyor kumar konusunu ben ozaman üstünü kapattığım için şuan büyük bi sorun olarak görmüyor. ben bi kere evi terk ettim döndüğümden 6 ay sınra herşey eskisi gibi oldu şimdide aynı sözleri veriyor, biliyorum ki olmayacak.
kendi annesi bile biz ayrılırsak hani mesela evi devrederse başkasına onlara gitmesini istemiyor, evladım değilde kocam olsa çoktan boşamıştım onu diyor.
20 aylık bi oğlum var bazi hareketleri beni çok üzüyor. babasını çok seviyor ama ben bu şekilde devam edersem tükeneceğim biliyorum. ve o ilişkiye dönersem aynı ben olmayacağım oda ben eskisi gibi olmadığım için (istemediğinde hayır diyen herşeyi üstlenmeyen) o buna asla dayanamayacak biliyorum.
siz bu durumları nasıl aştınız ayrılık sürecini?
ona terapiye başlarsa şans veririm sana demek tam anlamıyla istemiyorum çünkü uzun vadede değişeceğini düşünmüyorum ayrıca terapiyi benim için değil kendi için olmalı. beni bugünde arayıp ben çok kötüyüm kendimde değilim lütfen eve dön dedi yazdığım herşeyi tekrar tekrar onada söyledim.