Sizi o kadar iyi anlıyorum ki bu çok kötü bisey.
Hatta dün gece yataktan fırladım ağlayarak yastığın altında böcek var diye bağırdım.
Eşim uyandı her yere baktı yok böcek falan.
Nasıl bilinçaltıma işlemişse.
Yani korkarsınız tamam da nöbet geçirircesine korkmak çok egzantrik. Büyük ihtimalle yaşadığız bir olay sonrası bu kadar büyük korktunuz. Yardım almayı denediniz mi?
Tedavi benim de aklımdan geçmedi değil ama ne dicem böcekten korkuyorum yardım eder misiniz mi dicem o da ayrı bi konu :)Üzülsem mi sevinsem mi bilemedim yalnız olmadığımı bilmek güzel yaşadığımız malesef.. dilimden dualarımı eksiltmediğim konulardan biri malesef ki bu, çünkü öldüremiyorum da, bir gün aklımı yitirmekten korkuyorum, bir an önce tedavi olmak en azından denemem gerek hayırlısı bakalım
Tedavi benim de aklımdan geçmedi değil ama ne dicem böcekten korkuyorum yardım eder misiniz mi dicem o da ayrı bi konu :)
Ben de üzerine uzaktan birşeyler sıkarak öldürebiliyorum ölüsünü asla kaldıramıyorum .
Bu sadece hamam böceği değil bir çok haşereye karşı böyleyim.
Umarım atlatırsınız..
Aslında tam tersine böceklerin insan fobisi olmalı; düşünsenize karşınızda sizin bin küsur katınız cüssesinde bir varlık size doğru çığlık atıyor, zıplıyor... Garibim böcek napsın?
Annemin lafıdır bu :) haklısınız ama benim gözümden bakabilseniz aksine onu o kadar korkunç bişey olarak görüyosunuz ki, yani mesela sokmayan ısırmayan bişey bile olabilir, gözünüzde dünyanın en korkunç şeyi oluyo, anlatılmaz yaşanır bişey bu inşallah yaşamayın da
Yaşamam yaşamam, solucan filan toplayarak geçti benim çocukluğum korkmam da tiksinmem de. Annemlerin yazlığında türlü türlü böcekler lambanın ışığına gelir, yakalarım. Dokununca tısss diye ses çıkaranı mı dersin, carrrk cark öteni mi dersin, boynuzları olanı mı dersin, sıcak rüzgarla gelen büyük örümcek mi dersin. Hatta birine çıplak ayak basmıştım haberim yok, cıvkı çıkmıştı.
Neden oluyor acaba bu fobi? İnsan görünce kaçıyorlar onlar zaten. :/
Sizi bu hayatta en iyi ben anlarım.Böceğin her türlüsü aklıma gelince bile bir tuhaf olurum.Özellikle hamamböceği ve çekirge (nereye zıplayacağını tahmin edemiyosun çünkü) fobim var.Yazın yaylaya gittiğimizde akşam hava karardığı andan itibaren asla dışarıda oturmam.Annemler çok zorlar otur diye o da yarım otururum gözlerim sürekli yerde ve tavanda böcek var mı diye.Gördüğüm anda ağlamaya başlarım hemen, yanından geçemem vs. Ama bu durum nasıl aşılır bilemiyorum aşamam sanırım.
İnşallah gerek kalmaz, teşekkür ederimKöpekten korkarım ama hiçbir böcekten, fareden korkmam, tiksinmem de. Ama tabii ki korkanı da anlıyorum. Kafanıza takmamaya çalışın, eğer çok ileri boyuttaysa psikolojik destek alın.
Aaaa ben yazmışım :))
Aklımı kaçıracak gibi oluyorum. Tedaviye gitmeye bile korkuyorum korkunuzun üstüne gidin derler diye:)
Sizi bu hayatta en iyi ben anlarım.Böceğin her türlüsü aklıma gelince bile bir tuhaf olurum.Özellikle hamamböceği ve çekirge (nereye zıplayacağını tahmin edemiyosun çünkü) fobim var.Yazın yaylaya gittiğimizde akşam hava karardığı andan itibaren asla dışarıda oturmam.Annemler çok zorlar otur diye o da yarım otururum gözlerim sürekli yerde ve tavanda böcek var mı diye.Gördüğüm anda ağlamaya başlarım hemen, yanından geçemem vs. Ama bu durum nasıl aşılır bilemiyorum aşamam sanırım.
Ayyyy ayni dertten bende muzdaribim. Haserenin her turlusunden korkuyorum. Tenime deger diye odum kopar. Kelebek dahil olmak uzere gorunce kacicak delik ariyorum. Ama cekirge ve hamam boceginr cok cok ayri duygular var icimde.