Sizinle benzer süreçlerden geçtiğimiz için çok iyi anlıyorum hislerinizi. Yaşadığınız bu olaydan dolayı genel bir sorgulama içerisindesiniz ilişkiler ve insanlarla ilgili. Bence genelgeçer bir çaba tanımı yok. Her ilişkinin dinamikleri farklı, her insanın sevgi ve fedakarlık anlayışı farklı. Bu sebeple şu doğru bi davranıştır ve ilişki için çaba sarf edildiğini gösterir diyemeyiz. En basitinden burda açılan konulara bile baktığımızda şunu görüyoruz, bazı hanımlar eşlerinin ilgisizliklerinden şikayet ediyor bazıları ise fazla ilgiden bunalmış. Çünkü ilgiyi, merak edilmeyi, gün içinde aranmayı çaba olarak değerlendirmiyorlar. Bizim çaba anlayışımız da böyle işte, kişisel. Siz de ben de karşımızdaki insana net olarak onlar için çabaladığımızı ifade ettik. Bunun bi erdem olduğunu düşündük çünkü. Ama demek ki onların çaba anlayışı bu değildi, ya da onların çabalama hakkını ellerinden aldık kendimizi tepside sunarak. Ya da bunun için aceleci davrandık. Belki başka birisine bunu yapsak çok hoşuna gidecekti bilemiyorum. Diyorum ya bu çok kişisel bişey. Şuna inanıyorum ben. İçimden geldiği gibi davrandıysam herhangi birine, elimden geleni yaptığıma inanıyorsam; doğru olan, bana ait olan bana gelecektir zaten. Kalbim, birine karşı duyduğum en ufak bir his bile çok kıymetli. Çabamı gösteririm inandığım şekliyle, ama çarçur edilmesine de izin vermem.
ayrica regliyim 
