Hanımlar hayırlı akşamlar öncelikle. Ben aranıza yeni katıldım. Daha önce kadınlar kulübünü takip eden biriydim sadece üyesi değildim. Üye olmak bu güne nasipmiş. Sıkıntımı sizinle paylaşmak istedim. Rahat anlamanız için kısa, öz ve en başından anlatmaya çalışacağım.
Ben 28 yaşındayım şu an işsizim çalışmıyorum. Lise döneminde ağır bir psikiyatrik sıkıntım oldu yıllarca ilaç kullandım. Teşhis olarak bipolara yatkınlık ve ergenlik depresyonu dendi. Gittiğim doktor iyi bir doktordu ve onun gözetiminde ilacı bıraktım. Uzun süre doktora gitmedim, ihtiyaç görmedim çünkü. Ama aslında geçmişe dönüp bakıyorum da sıkıntım aslında hiç geçmemiş, hep bir yerlerde problemim varmış. Yeni anlıyorum.
Üniversiteden mezun olduktan sonra iş konusunda hiç başarılı olamadım. Evet ülkecek zor bir dönemdeyiz ama buradaki asıl sıkıntı bir dikiş tutturamamam. Ya ben işten çıkıyordum ya da performans_verim diyerek çıkartılıyordum. Aslında bende başka bir problem vardı, işveren performansı ve deneme sürecini bahane edip beni çıkartıyordu. Farkındaydım bunun. En son iş yerinde 1 ay çalıştım, çıkartıldım. Aileme yine işten çıkartıldığımı söyleyemedim. Uzun süre işe gidiyorum diye her sabah evden çıkıp sokaklarda oturuyordum. Starbucks'ta bir kahve alıp 4-5 saat oturduğumu bilirim. En son param bitince işten çıkartıldığımı söylemek zorunda kaldım. Normal insan bunu yapar mı?
Annemle yıllar sonra bir psikiyatrist bulup gittik. Ama annem beni doktora şikayet etmesi üzerine çok sinirlendim. Adamın verdiği ilaçları kullanmadım. Doktoru beğenmediğimi söylediğim halde ona gitmeye zorlandım. Daha çok sinirlendim. Aylarca adama gittim ama verdiği ilacı kullanmadım. Annem o doktoru koruyucu konuşunca ve gitmeye zorlayınca ''Doktorla aranızda bir anlaşma mı var, neden koruyorsun?'' dedim ve birbirimize girdik.
Arkadaşlar ne yapacağımı bilmiyorum kendimle. Bu anlattıklarım sadece bir örnek. Tekrardan başka bir doktor bulup gideyim mi ne yapayım? Lütfen ayıplamadan kırmadan yorum yazın. Çünkü bu benim için çok hassas bir konu. Teşekkür ederim.
Ben 28 yaşındayım şu an işsizim çalışmıyorum. Lise döneminde ağır bir psikiyatrik sıkıntım oldu yıllarca ilaç kullandım. Teşhis olarak bipolara yatkınlık ve ergenlik depresyonu dendi. Gittiğim doktor iyi bir doktordu ve onun gözetiminde ilacı bıraktım. Uzun süre doktora gitmedim, ihtiyaç görmedim çünkü. Ama aslında geçmişe dönüp bakıyorum da sıkıntım aslında hiç geçmemiş, hep bir yerlerde problemim varmış. Yeni anlıyorum.
Üniversiteden mezun olduktan sonra iş konusunda hiç başarılı olamadım. Evet ülkecek zor bir dönemdeyiz ama buradaki asıl sıkıntı bir dikiş tutturamamam. Ya ben işten çıkıyordum ya da performans_verim diyerek çıkartılıyordum. Aslında bende başka bir problem vardı, işveren performansı ve deneme sürecini bahane edip beni çıkartıyordu. Farkındaydım bunun. En son iş yerinde 1 ay çalıştım, çıkartıldım. Aileme yine işten çıkartıldığımı söyleyemedim. Uzun süre işe gidiyorum diye her sabah evden çıkıp sokaklarda oturuyordum. Starbucks'ta bir kahve alıp 4-5 saat oturduğumu bilirim. En son param bitince işten çıkartıldığımı söylemek zorunda kaldım. Normal insan bunu yapar mı?
Annemle yıllar sonra bir psikiyatrist bulup gittik. Ama annem beni doktora şikayet etmesi üzerine çok sinirlendim. Adamın verdiği ilaçları kullanmadım. Doktoru beğenmediğimi söylediğim halde ona gitmeye zorlandım. Daha çok sinirlendim. Aylarca adama gittim ama verdiği ilacı kullanmadım. Annem o doktoru koruyucu konuşunca ve gitmeye zorlayınca ''Doktorla aranızda bir anlaşma mı var, neden koruyorsun?'' dedim ve birbirimize girdik.
Arkadaşlar ne yapacağımı bilmiyorum kendimle. Bu anlattıklarım sadece bir örnek. Tekrardan başka bir doktor bulup gideyim mi ne yapayım? Lütfen ayıplamadan kırmadan yorum yazın. Çünkü bu benim için çok hassas bir konu. Teşekkür ederim.