Merhabalar.. daha once eşimin narsist yapisi ile ilgili yasadigim değersizlik duygusunu paylasmak icin buraya yazmistim.. beni hayatinda hep garanti görüşü, her konuda hakli cikmaya calismasi, benim özgüvenimi azaltici sözler ve davranişlarsa bulunmasindan bahsetmistim..
bu sürecte özgüvenimi topladim..kendime vakit ayirdim, onu hayatimin merkezine aldigimi fark ettim ve merkeze kendimi kendi isteklerimi aldim, arkadaslarimla yaptigim aktiviteleri artirdim, spora gittim ozellikle spor hayatimi kurtardi.. fizigim guzeldi ama daha da yapilanma ve belirginlik oldu .. kendimle mutlu olmayi başardim.. cok şükür.. bu durumlar eşimin dikkatini cekti ve resmen pesimde dolanmaya başladi...övgüler aliyorum hic olmadigi kadar, ssddce fiziksel degil yaptigim seylerde , fikirlerimi,iyi şeyleri gormeye ve bebi dssteklemeye başladi.. sevgisini gosteriyor bolca..her an her saniye.. yaptigi bencilliklerden, bana hissettirdiklerinden dolayi özür diledi, farkindaligi artti, cabalayisini goruyorum..
FAKAT iliski olarak duzene girse de bazi şeyler aramizda cinsellige dair hicbirsey kalmadi.. iliskinin basinda o zaten ilk tartismalarimizdan itibaren isteksizlesmisti ve sonrasi gelmedi.. ben daha istekliydim bu da beni cok kotu hissettiriyordu.. karsimdaki cidden heyecansiz cunku.. cinsel terapiste gittik şanssizligimiza denk geldi terapist konuyu hic iyi ele alamadi birsuru paramiz zamanimiz gitti daha da gerildik.. ŞİMDI ise benim de istegim buyuk oranda gitti ve evin icinde òyle arkadaş gibi kalakaldik..ve ikimizde bu durumun farkindayiz ve cok geriliyoruz.iki tarafda adim atmiyoruz.. ben duygularima yenik dusup esimi suçlamaya basladim .. o da acik acik istegi olmadigini soyluyor..cok arastiriyorum okuyorum onun bi hareketiyle benim ki geri gelcek gibi ama hic ateş yok ...ben de sanki kendimi tutuyorum.. bu durumdan dönen ilişkiler gordum ama bu kadar uzun süren ve diptenine sahit olmadigim icin buraya yaziyorum.. cok uzgünüm .. diplerdeyim..durumun farkindayim cözüm önerileri istiyorum sizden ..