Eşimden ayrıldım. ikinci kez hemde.12 yıllık evlilik bitti. çok affetim.çok mücadele ettim ama hala keşke diyorum. Aldattı hakaret etti.Yıllarca çalıştım banka kartımı eline verdim. Ev mal mülk aldık. hiç emeğimin karşılığını alamadım. Ama o evlendi. üstelik hemen 3-4 ay sonra..ve çok mutlu.şimdi deliriyorum.onu ödüllendirdim boşayarak.üstelik elimde o kadar delil varken 2 ayda kaç tane kadın hatta kendi itirafları neler neler..ama hiçbirini kullanmadım. aylık 500 TL nafaka birde evim var. iki kız çocugum.büyük kız çocugum 12 yaşında hergün beni teselli ediyor.anne ne olur diyor düzel artık.o değmezdi sen çok mücadele ettin diyor. Ama hep onunla ilgili iyi şeyler aklıma geliyor.Hatta ayrıldıktan sonra hemen tekrar aradım yuvana gei dön diye.çcuklar için deidm. ben evleniyorum dedi. ne çabuk unuttun 12 yılı deidm. sana tavsiyem hep kötü şeyler aklına gelsin dedi. ama gelmiyor. neden pişmanım neden gurursuzum neden özlüyorum. neden hala onu takip ediyorum.neden hala evlendi belki boşanırdı geri döner diye umut ediyroum. çok sıkıntı çektim çok..ama hep kendimde de suç buldum. değerini bilemedim dedim. kıymetini bilemedim dedim. ama o da hiç mücadele etmedi. aldattığını öğrendim affettim.hemen zaman kaybetmeden başka birini buldu. hep böyle yaptı. sonra da karşıma geçip gerçekleri öğrenmek hata idi. ben seni arada sırada aldatıyordum.her zaman dğeildi .tüm erkekler aldatıyor eşini dedi. sen hata yaptın dedi. ve gerçekleri öğrendiğim için eşşekler gibi pişman oldum.ama neler öğrendim neler.adam yıllardır beni aldatıyor.konuştuğu kadınları 3 yıldır tanıyor . biriyle buluşyor ..daha önceki aldığım yerden alayınm diyor.. bu kadar şey yaşadım neden arkadaşlar unutamıyorum.. şimdi çocuklarımada bakamıyorum.ilk sıralarda ölmeyi çok düşündüm.hatta dünde yine nerdeyse artık bu düşünceler pişmanlık gitmiyor.ölüeyim kurtulayım deidm. bu acıları kızlarıma aileme yaşatmamın anlamı yok dedim.benim bu halimi hergün görüp acı çekeceklerine bir gün ağlarlar iki gün ağlarlar eninde sonunda unuturlar dedim.ama küçük kızm öyle bir sarıldı ki 3 yaşında sanki hissetti..yemiyorum.içmiyorum.gülmüyorum. 7 ay oldu. hala pişmanım diyorum.pişmanım dedikçe etrafımdakiler delirmişsin diyorlar.ama yapamıyorum. onu yeni eşiyle hayal ediyorum kafayı yiyrum.kzım her haftasonu gidiyor.soru yağmuruna tutuyorum.ona nasıl davranıyor seviyormu filan filan.. kızım da anne babam çok mutlu artık onu unut diyor. o haketmiyor diyor.sen elinden geleni yaptın diyor.ama bnu şu kuşbeynimin içine yerleştiremiyorum. artık çocukları ona vermeyi düşünüyorum. kendimle ilgilide buraları terkedip kardeşimin yanına istanbula gitmeyi düşünüyorum. başka çarem kalmadı. aslında ölmeyi istiyorum ama buna Allah bir kere izin vermeid. şimdi ölmeyi denesem öldürmeyen Allah öldürmüyor sakat filan kalırım diye düşünüyorum. ne olur bana psikolaga git demeyin..aylardır gidiyorum. ama beynimdeki düşüncelerin oluşmasına engel olamıyorum.hep aklımda o var.hep onu rüyamda görüyorum. hep geri gelebilecek umuduyla bekliyorum. üstelik yaptıkalrını herkes biliyor. çevremdekiler ailem kzım dahi birleşirseniz ben evden kaçarım diyor.ailem bizi sil diyor.sana bu kadar acı yaşatan insana nasıl dönersin diyor. arkadaşlarım biz böyle bir ahlaksız adamı evimize almayız senle görüşmeyi keseriz diyorlar. yani bu şehirde bu işyerinde yaşayamam çalışamam o kadar .bunlara rağmen keşke gelse boşansada pişşman olsa da benim kıymetimi anlasa da gelsin diyorum. üstelik gelirse 3.gelişi olacak. ama hep ben istedim. ikinci birleşmeyide ben zorladım. neden kabul etmiyorum adam beni sevmiyor.yalvarıyorum yardım edin..bana geçmişi unutmanın pişman olmamamın yollarını söyleyin.. onu hanımnyla düşünüyorum.hayat kuramıyorum kendime..arkadaşlar ne olur yardım edin..çok pişmanım...çok acı çekiyorum. çok..yardım edin. hatta beyne elektro şok uygulayıp geçmişi sildiriyorlarmış. bunu mu yaptırsam bilmiyorum...hep iyi şeyler aklıma geliyor. kötü şeyleri düşünemiyorum. unutmak mutlu olmak yaşamak istiyorum.. yardım edin..
