buyur gel, her zaman beklerim
sen çocuğa bak, ben sana yemek yaparım, ne istersen yani
yeter ki çocuğa biri baksın
geçen gün, aylardan sonra saat 07.50de kalktı ahmet
o gün de 8.sınıfların sınavı var diye okul tatildi ya hani
normalde 6 buçuk 7 gibi kalkar
ben uyandım, uykumu almışım, bi mutluyum, sorma gitsin
evdeyim diye, kadın çağırmıştım, yarım gün evi elden geçirsin
kadın geldi, abla dedim, sen al çocuğa bak, ben evi temizlerim
yani aylardır uykuya da hasretim, o gün kendime gelmişim uykumu aldığım için
kızlar size soruyorum
bunalıma girdim
evet oğlumu çok seviyorum, onu kaybedersem nasıl yaşarım diyorum
ama böyle bunalınca da "keşke birkaç yıl daha bekleseydim" diyorum
psikolojim bozuk, napcam bilmiyorum