Biri bana hepsi geçecek desin

Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Cok cok normal. Aynisini hissettim ben de. Icimden bir gariplik var diyordum. O gorur gormez asik olma durumu olmadi. Kendi kendimi sorguluyordum niye boyle hissediyorum diye. Ama zaman gectikce sevgi de buyuyor. Simdi oglum 14 aylik, iste o bahsedilen sevgiyi dibine kadar yasiyorum.
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Bir aylık bebeğin memeden ayrılınca uyanmasi çok normal, 9 ay boyunca sizin kokunuzu, kalp atışınizi duydu. O yüzden sizi istiyor. Özellikle ilk 3 ay yapışık yaşayabilirsiniz, bu süreç uzayadabilir, kisaladabilir. Siz şöyle olmalı böyle olmalı diye düşünmeyin, bebeğinizi ve içgüdülerinizi kılavuz alın. Belki bir sling edinirseniz işleriniz kolaylaşır.
Benim oğlum çok uzun süre öğle uykusunda beni aradı. Bir dönem geldi gece beni istedi. Hepsi geçti, herşey değişti. Hiçbir şey alışkanlık olmadı. Dönem dönem ihtiyaclari değişti, ihtiyac karşılandıkca düzenini buldu.
 
Valla ben senden 10kat beterdim.
Kızım 2 yaşına kadar gece gündüz kucakta durmak isterdi,birde kucakta ama ben ayakta olcam,oturunca yıkardı ortalığı.ilk 6 ay , asla anne gibi hissetmedim kendimi.sadece ona bakmakla görevli biri gibiydim.yavaş yavaş onunda benimle bişeyler paylaşması ile farkettim anneliğimi.
Şu an , doğumun verdiği yorgunluk,üstüne hiç dinlenemeden aktif bir hayata geçiş , sizi iyice çıkmaza sürüklüyor.
Geçeceğinden emin olun.
Hatta birdaha asla çocuk yapmam diyen ben ,şuan 2.yi bekliyorum nasipse.
Bu anlamda,eşinizin desteği çok önemli.
Size kısa da olsa molalar verdirmeli.
Ya da ailenizden birilerinden bir süreliğine extra destek isteyebilirsinz.
Maddi durumunz müsaitse yardımcı destek alabilirsinz dicem ama korona süreci sıkıntı olabilir.
 
bir bebegin sorumlulugunu kaldiramayan kisiler dogurmasin. ayni sekilde evcil hayvan da edinmesin.

omzunda yük olarak gördügün bir cani sevemezsin zaten.

size zor gelmis gözünüzde büyümüs hersey olan bu.. daha önce düsünmediniz mi hic bir cocugun nasil büyüyecegini de simdi akliniza geliyor?

yargilamayin demissin ama sizin gibilerini anlamak mümkün degil..

hepsi gececek diyemeyecegim ben. gecmeyecek cunki o bir can. herdaim istekleri olacak. hatta degisecek bu istekler. büyüdükce de cogalacak.
en fazla siz alisacaksiniz. yoksa birseyin degisti yok yani kimseyi kandirmaya gerek yok
 
Awaken .!.:
bir bebegin sorumlulugunu kaldiramayan kisiler dogurmasin. ayni sekilde evcil hayvan da edinmesin.

omzunda yük olarak gördügün bir cani sevemezsin zaten.

size zor gelmis gözünüzde büyümüs hersey olan bu.. daha önce düsünmediniz mi hic bir cocugun nasil büyüyecegini de simdi akliniza geliyor?

yargilamayin demissin ama sizin gibilerini anlamak mümkün degil..

hepsi gececek diyemeyecegim ben. gecmeyecek cunki o bir can. herdaim istekleri olacak. hatta degisecek bu istekler. büyüdükce de cogalacak.
en fazla siz alisacaksiniz. yoksa birseyin degisti yok yani kimseyi kandirmaya gerek yok
Genişletmek için tıkla...

Bu benim annem işte. Aynı cümleleri bana çocuğumu sevemiyorum, anne olmak ağır geldi dediğimde kurmuştu. Aklına şimdi mi geldi? O zamandan beri annemi asla affedemiyor ve kendisiyle nadiren görüşüyorum. Annelik bu değil çünkü.

Ben de katı görüşlü insanların neden anne olduğunu anlayamıyorum mesela. Ne verebilirler o çocuğa? Bana bir şey veremedi mesela annem. Muhtemelen beni doğunca çok sevdiğini falan zannetti ama büyüyüp BEN ONUN GİBİ OLMADIĞIMDA, çocuğumu sevmediğimi söylediğimde hastalıklı veya anormal olduğuöu düşündü ve hemen böyle rest çeken konuşmalar yaptı. Beklenen tek şey sarılıp geçecek demesi, moral vermesi, zor durumu atlatmasına yardımcı olmasıydı altı üstü ; boş yargı dağıtması değil.

Siz de böyle insanı dibe çeken tiplerden birisiniz. Bu tarz yoğun psikoloji içeren konularda olumlu değilse yorum hiç bir şey söylememek de bir erdem bence. Ve maalesef zannettiğinizin aksine geçiyor. Deli gibi seviyorsun, iyi ki diyorsun hatta bütün çekilenlere rağmen ikinciyi düşünebiliyorsun.
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Emin ol hepsi geçecek. Ben evladimi 3 aylıkken tam benimsemiştim, zor bir cocuktu uykusuzluk ağlama nöbeti açlık ve süt problemleri derken hiç o annelik duygusuna sıra gelmemişti. Ama zamanla o ve sen alışıyor ve düzen kuruyorsun. Bu donem geçecek ama ailenede çocuğu emanet etmeyi öğren yoksa bu donem daha ağır olur senin için. Bizde geceleri ablam ve esim karkardi gündüz ben bakardimki süreç sağlıklı olsun. Ailende böyle yaptıkça kendilerini huzursuz hiseedeler. Güvenin onlara size yarari çok olur.
 
İlk çocuğumda bende de delice bir sevgi oluşmadı çok normal çünkü ilk defa tattığımız bir duygu, emek harcadıkça zamanla o bağ oluşuyor. Siz farkında değilsiniz ama çocuğunuzu emanet edip yatmaya bile gidememeniz içten içe evladınızı sahiplendiğinizi gösterir.
Öncelikle bir sakin olun, etrafınızda yardımcı olmak isteyen birileri varken bebeğinizi bırakın gidip sıcak bir duş alın, sakinleştirici bir bitki çayı içip biraz uyuyun. Sizin bu asabi yapınız da bebeğinizi gerer bu yüzden uyuyamayabilir. Hem bu aşırı korumacı davranış sizde ruhsal sorunlarada yol açabilir biraz sakin. Eşinizin de çocuğunuzla bağ kurmasına izin verin yoksa ileride çok pişman olursunuz. Bebeğinizi güle güle büyütün
 
Awaken .!.:
bir bebegin sorumlulugunu kaldiramayan kisiler dogurmasin. ayni sekilde evcil hayvan da edinmesin.

omzunda yük olarak gördügün bir cani sevemezsin zaten.

size zor gelmis gözünüzde büyümüs hersey olan bu.. daha önce düsünmediniz mi hic bir cocugun nasil büyüyecegini de simdi akliniza geliyor?

yargilamayin demissin ama sizin gibilerini anlamak mümkün degil..

hepsi gececek diyemeyecegim ben. gecmeyecek cunki o bir can. herdaim istekleri olacak. hatta degisecek bu istekler. büyüdükce de cogalacak.
en fazla siz alisacaksiniz. yoksa birseyin degisti yok yani kimseyi kandirmaya gerek yok
Genişletmek için tıkla...
Iyyyy
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...

hersey gececek ☺️
ailen yanindaysa bebegi birak onlara, uyuyabildigin kadar uyu.
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Aynılarını yaşadım lohusa sendromundasin şuan hepsi geçiyor kolay olmuyor ama geçiyor unutuyorsun sonra ikinciyi istiyorsun..ağlamaları gazi hepsi normal aslinda.. Bakan varsa eşinle bir saat iki saat gez bı kahve iç dışarda yaşadığını hisset..
 
Awaken .!.:
bir bebegin sorumlulugunu kaldiramayan kisiler dogurmasin. ayni sekilde evcil hayvan da edinmesin.

omzunda yük olarak gördügün bir cani sevemezsin zaten.

size zor gelmis gözünüzde büyümüs hersey olan bu.. daha önce düsünmediniz mi hic bir cocugun nasil büyüyecegini de simdi akliniza geliyor?

yargilamayin demissin ama sizin gibilerini anlamak mümkün degil..

hepsi gececek diyemeyecegim ben. gecmeyecek cunki o bir can. herdaim istekleri olacak. hatta degisecek bu istekler. büyüdükce de cogalacak.
en fazla siz alisacaksiniz. yoksa birseyin degisti yok yani kimseyi kandirmaya gerek yok
Genişletmek için tıkla...
Valla size söyleyecek çok lafım var da neyse.
 
Şu yazdıklarınızı kolik anneleri anlar sadece ne zordur kolik bebek bakmak. Bir de hep böyle devam edecek sanıyorsunuz bilmiyorsunuz çıkmaz bir sokak gibi. Yemek yiyemezdim, WC gitmek lüks olabilir mi lükstü benim için. Böyle olunca sürekli yorgun, uykusuz bağ oluşmuyor sanıyorsunuz. Böyle olmuyor 4-5 aylıktan sonra daha rahat oluyor. Benim oğlum şimdi 5 yaşında bebekken o çektiren çocuk şimdi maşallah. Senin de öyle olacak sadece sabır. Göğsüm de, omzumda yatırdım 4-5 ay :) kucağa alışır diyenlere de aldırma
 
Awaken .!.:
bir bebegin sorumlulugunu kaldiramayan kisiler dogurmasin. ayni sekilde evcil hayvan da edinmesin.

omzunda yük olarak gördügün bir cani sevemezsin zaten.

size zor gelmis gözünüzde büyümüs hersey olan bu.. daha önce düsünmediniz mi hic bir cocugun nasil büyüyecegini de simdi akliniza geliyor?

yargilamayin demissin ama sizin gibilerini anlamak mümkün degil..

hepsi gececek diyemeyecegim ben. gecmeyecek cunki o bir can. herdaim istekleri olacak. hatta degisecek bu istekler. büyüdükce de cogalacak.
en fazla siz alisacaksiniz. yoksa birseyin degisti yok yani kimseyi kandirmaya gerek yok
Genişletmek için tıkla...

Lohusa bir kadına böyle yazarak kazandığınız Ödülünüzü nerede verelim, malum corona var tören yapmayalım evinize gönderelim diyoruz ama sorun olmaz umarım sizin için. Kabul edemem derseniz de kırmızı halı ödül töreninde teslimini yaparız TEBRİKLER
 
Hepsi geçecek, neler geçmedi ki bu geçmesin. Ne zaman geriye akiyor ne de durdugu yerde sayiyor hep ileriye dogru akiyor ve zaman içinde yaşanilan her zorluk, her aci mazinin sayfalari arasinda yerini aliyor geçiyor işte her şey geçiyor...
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Canım benim sen çok güzel bı annesin herşeyden önce yaşadığın şeyi farkındasın . üstelik bu günler emin ol geçecek. Aynı durumu bende yaşadım dünya zindan GB olmuştu hayattan sogumustum .ama şimdi çok şükür iyiyiz inşallah sende de geçecek canım benim sen iyi güzel bir annesin şu yazdıklarından bile belli canım sadece biraz zaman
 
Cevizlipeynir .!.:
Bir aylık bebeğin memeden ayrılınca uyanmasi çok normal, 9 ay boyunca sizin kokunuzu, kalp atışınizi duydu. O yüzden sizi istiyor. Özellikle ilk 3 ay yapışık yaşayabilirsiniz, bu süreç uzayadabilir, kisaladabilir. Siz şöyle olmalı böyle olmalı diye düşünmeyin, bebeğinizi ve içgüdülerinizi kılavuz alın. Belki bir sling edinirseniz işleriniz kolaylaşır.
Benim oğlum çok uzun süre öğle uykusunda beni aradı. Bir dönem geldi gece beni istedi. Hepsi geçti, herşey değişti. Hiçbir şey alışkanlık olmadı. Dönem dönem ihtiyaclari değişti, ihtiyac karşılandıkca düzenini buldu.
Genişletmek için tıkla...
Aynen öyle. Ben öyle lohusa sendromu yaşamadım e tek başıma 3çocuk büyüttüğüm için uykusuzluğa yorgunluğa bünye alışık haliyle. Ama biraz büyüsün birbirinize alışın daha ayrılamıcaksınız biz hala yapışığız mesela🥰o da daha çok minik senin kokuna sevgine ihtiyacı var bu zamanları çok güzel oluyo minicik ben çok özledim ozamanlrı valla tadını çıkarın hepsi sezeryan olmasa 30 yaşıma doğru bitAne daha yapardım bebiş🥰
 
Awaken .!.:
bir bebegin sorumlulugunu kaldiramayan kisiler dogurmasin. ayni sekilde evcil hayvan da edinmesin.

omzunda yük olarak gördügün bir cani sevemezsin zaten.

size zor gelmis gözünüzde büyümüs hersey olan bu.. daha önce düsünmediniz mi hic bir cocugun nasil büyüyecegini de simdi akliniza geliyor?

yargilamayin demissin ama sizin gibilerini anlamak mümkün degil..

hepsi gececek diyemeyecegim ben. gecmeyecek cunki o bir can. herdaim istekleri olacak. hatta degisecek bu istekler. büyüdükce de cogalacak.
en fazla siz alisacaksiniz. yoksa birseyin degisti yok yani kimseyi kandirmaya gerek yok
Genişletmek için tıkla...
Bu bu şekilde söylenmez hanımefendi moral vermek lazım belki lobusa sendromu yaşıyor kadıncağız aynısını sizin yaşamıcansızın garantisi yok büyük konuşmayın bence.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X