Biri bana hepsi geçecek desin

Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Daha çok erken canım.Doğurmadım ama ablam gelınımız dogurdu .Bunlar ılk basta cok normal .Zamanla gececek ınsallah.
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Yaşadıklarının çoğunu bende yaşıyorum. Bütün bebek anneleri yaşıyor..

Sabırlı olup durumu akışına bırakman, kafanda büyütmemen lazım.

Şuan bebeğinle aşırı bir sevgiye,aşka düşmüyor olman çok normal lohusasın ve bebeğinin öncelikli ihtiyaçlarının icin de duygu karmaşası yaşıyor olabilirsin.

Ve düzeniniz oturdukça hele bir ele avuca gelsin onu sevmelere, öpmelere doyamayacaksın🥰

*Ayrıca canım gaz damlasının yanında probiyotik damla kullanıyor musun? Gaz damlasından çok probiyotik damla bağırsak düzenini sağladığı için bebek de rahatlama oluyor.

Doktorumuz bize biogaia diye bir damla yazmıştı o sayede bebeğim çok rahatladı hatta sadece onu kullandım gaz damlasını bile kullanmadım.

Bir de nacizane bebeğinin gazını emzirme ortası ve sonunda mutlaka almanı öneririm bu onu çok rahatlatacaktır. Gazını çıkarmadan asla uyutma canım ..
 
Ben 2 cocukla cocuk defterini kapattim..cevremde 3 hatta 4 yapanlar var ve cogunlugunun cocuklari cok sakinmis bebekken..ben asla o donemleri bir daha yasamak istemem..benimkiler sanki evde degul atesin icinde yasiyorlardi aglamak kiyamet..15 dakika uyku ile gun gece bitirdigimi bilirim..ama şükür geldi gecti..gececek elbet ama yipratarak geciyor
 
Taze taze bildiriyorum. :)
Hepsi azalacak ve düzene girecek.

Bize muhtaç bir canlı elbette bazı bakımları için kendimizden feda edeceğiz. Dışarıya alışması için yardımcı olmalıyız.

Eşinizden, ailenizden yardım almalısınız.
Emzirme işini bitirdikten sonra bırakın gazını eşiniz çıkarsın.
Bezini anneniz değişsin.
Çok uykusuz hissettiğiniz uyuyun ki hem dinlenebilin. Hem de bebeğinize daha verimli olabilin. Unutmayın en çok süt yapan şey uyku.
Ve sabırlı olmanız için de uyumanız gerek.

Ayrıca her gün banyo yaptırıp banyo sonrası masaj rutini oluşturun ve bunu akşam aynı saate getirin ki akşam uykusuna geçişi kolay olsun miniğin. Banyo sonrası bebekler yorulur emer ve daha uzun uyurlar.

Kokunuz ona güvende hissettiriyor bu nedenle kucak istiyor olabilir.
Üzerindeki tişörtü çıkarıp beşiğe yanına bırakan anneler duymuştum.

Gece gündüz ayrımını oluşturabilmek için gündüz aydınlık sesli ortamı, akşam 7den sonra ise sessiz loş ışık ortamını sağlayın.

Her geçen gün daha iyi olacak.
O kadar çabuk büyüyorlar ki..
Bu zamanları da özleyeceksiniz diyenler haklı çıkıyor..

Korkmayın lütfen tadını çıkarmaya çalışın..
 
Kızım kırk gunlukkken 10 saate yakın uyanık kalmiştı. Ağla ağla yorgun düştü, uyudu en sonunda.

Her çocuk farklı tıpkı bizim gibi. Kimisi uykuyu sever uyur, kimisi sevmez uyumaz. Kimisi yer, kimisi yemez. Bazısı inat bir çocuktur, bazısı asi. Anne baba tutumları tabiki etkiliyor ama neticede çocuğun kendi tabiatı çok değişmiyor.

Herkes farklı şeyler yasıyor ama bazısı kendini yetersiz hissediyor bence İyi anne olma cabasida burada başlıyor. Korkma sen iyi bir annesin. Bu günler yerini daha güzel günlere bırakacak tabiki.

Yavrunun ya karni açtır, doktorla konuş mamaya öcü gözü ile bakma.

Yada gazı filan vardır.

Kucağa alıştırma diyenlere inanma, inandina kucagina al,bırak alışsın. Kucağıma bile almayacaksam neden doğurdum....

Zamanla bir duzene girecek herşey. Sadece ara da uyumaya çalış, sütüne iyi gelir.

Bebeğini sağlıkla büyüt...

Ben çok yoruldugum zamanlarda aslında ne büyük bir nimete sahip olduğumu düşünüyorum. Beni daha sakin bir insan yapıyor.
 
Kırkım yeni çıktı benimde, sezeryan oldum sonrasında canım çok yandı göbeğim kocaman kaldı hep bakıp bakıp ağladım. Göğüs uçlarım yara oldu ağlaya ağlaya saatlerce emzirmeme rağmen doyuramayıp mama verdiğimde yetemiyorum deyip ağladım. En son mastit oldum canım artık o kadar yanıyodu ki bebeği istemiyorum, ben annelik yapamıyorum, hayatı boyunca bana bağlı ben hazır değilmişim diye günlerce ağladım... Saatlerce emdiği için emzirmek dışında kucağıma almıyodum hiç. Sonra mastit geçti, göbeğim az bişi kaldı,göğüs ucu yaralarına alıştım, mamayı kabullendim. En önemlisi bebeğimi sevmeye koklamaya başladım. Kendinize zaman verin hepsi geçicek sorunlar azalacak. Bebekler dış dünyaya bizde onların varlığına alışıcaz zamanla kolay değil hayatımız değişti
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Şey bu sanırım 6 ay önce ben

Şun 6,5 aylık bebeğim var tamda her şey anlsttıpın offf 20-40 gün arası saat 01.00 başlayıp 06.00 kadar kesintisiz ağlayış tek çözümün sallamak bedenim de fiziksel değişikler her şey ne kadar da kötüydü ya ben niye başkası gibi sevmiyorum bağ mı oluşmadı acaba
Ahh sütğm de az mama veriyorum
Eşime de gıcığım niye bilmiyorum

Ahh şu bu düşünceler hep lohusalıktan
Bu gaz sancılarından çok ağlıyorsa üzülme güzel kilo alıyordur çok gazı oluyordur ve doktorun dediğine göre gece veya sabah erken saatlerde bebekler daha çok ağlarmış ben
Ne zaman nasıl mı geçti 40. Günden sonra yavaş yavaş toparlanıyorsun. Destekçim annemdi güvendim ona benim niye Farklı oldun bende her kadın gibiyim dedim

İlk zamanlar çok zor oluyor gerçekten ama büyükdükçe onu daha çok anlıyorsun belki yine zor ama alışıyorsun o eksik bağ olayı 1-2 gülsün hele canını veresin gelir

Bu kafa geçici kendini rahatlar geçecek de az büyüsün de allah sağlık versin güzel günler yaşayın inş
 
Her iki doğumumdada yaşadım kızım şuan 11 aylık aşırı mızmız zaten kolikti saatlerce ağlardı şimdide uyumuyo sürekli ağlıyo o canım canım yok hayattaki en güzel şey iyiki doğurdum evreleri bence ileride yaşanıyo kokusu çok güzel bakımı çok zor hala yaşıyorum o duyguları ama zamanla hafifliyo dert etme geçecek inş kolik değildir anne hamileyken yaşadığı stres nedeniyke bebekler etkilenir oda yaparmış koliği benim kuzenim vefat etti üstüne zaten doğuma kadar kusma yaşadığım bi gebeliğim var o stresler bu hale getirdi diye düşünüyorum
 
yaaa tabıkı gececek o bebek hep 33 gunluk kalacak degıl ya sonucta buyuyecek buyudukce gececek degısecek :)
lohusa sendromu yasıyorsunuz bebek buyutmek cocuk bakmak zor ısler hele de yalnız buyutenlerdensenız bebek gazlı aglayan bebekse hıc kardesınız yegenınız de olmadıysa bakımda bılmıyorsanız yanı ben boyleydım :D cok zor oluyor

dayanıınn sabredın acın muzık dusunmemeye calısın
 
İlk cocukta bende aynı böyleydim. Sabki yasamiyordum ama iş görüyordum gibi bi duyguydu. Gaz sancisindan dolayi uyumuyor olabilir, büyüme atagi geçirdiği icin uyumuyor olabilir...manduca markasinin bebek tasima seyi vardi kangurumj diyorlar? Ben ondan cok memnundum hatta ikinci el almistim en rahati o diyebilirim, onunla bebegi tasisaniz daha kolay olur. Huzursuz oldugunda balkona cikiyordurk veya disarida yürüyüş yapıyorduk genelde bebekler rahatliyor temiz havada. Telefonunuza cocuklar icin olan beyaz ses fön sesi gibi bir program indirebilirsiniz oda fayda etti bizde.
Çocuğu yatirirken kundak müthiş fayda sagladiz sok olmustuk demin ciglik cigliga olan cocuk basi birden sustu diye. Anne karnindaki gibi galiba hissediyorlar kundakla boyle sicacik dar alan filan:)

Bide benim afedersiniz cok dikişim vardi otursam oturamiyom...uyuyamiyorum berbatti vallah ya kim ne derse desin...ama gececek sabredin lütfen mis gibi bağda kuracaksiniz
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Seni çok çok iyi anlıyorum ve bende tüm bunları yaşarken herkes bunları yaşıyo olamaz diye düşünmüştüm. Üstelik eşim de yanında değildi görev gereği. Böyle yaşamak istemiyorum diyodu beynim . Evet seviyodum ama içim öyle dolup tasmiyodu. Oğlumla beraber ölmek için dua ediyodum Allah'ım al canımızı diye ağlaya ağlaya dua etmediğim gün kalmamıştı. Günler geçtikçe toparliyo ve inan çoğu anne tıpkı bizim gibi hissediyo. Aslında o doğumu yaparken sadece bir bebek dünyaya gelmiyo bizler aynı zamanda bir anne de doğuruyoruz kendi içimize. Çok zor günler yaşadım hepsi geçti bebeğim şuan bir yaşında ben 6 aylık olunca kolik bitince rahatlamıştım. Bazı bebeklerde kırkı çıktıktan sonra bazılarında 3. Aydan sonra geçiyormuş. Bol bol dua et kendini tutma ağla ,ağlamak da bir nebzt rahatlatıyo. Allah kolaylık versin geçiyo inan hepsi geçiyo
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Lütfen bir uzmana görüşün lütfennnnn
 

"Merhaba mayıs anneleri ben temmuz annesiyim.Kızım çok gazlı herkes 3 aylık olunca geçer diyor.Sizin bebekleriniz ne durumda 3 ayı doldurdunuz artık gerçekten de bebeklerin gazları bitti mi ? Bana hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor çok zor geçiyor günlerim."​


Şu an 12 yaşında ve boyumu geçmek üzere,kolkola kahve içmeye gidiyoruz 😊
 
İlk yıl en zoru. Yaşarken geçmeyecek hiç büyümeyecek gibi geliyor. Ben de çok gece ağladım büyümeyecek hayatım böyle kalacak diye.
2 yaşında emzirme bitince tünelde ışık göründü. 3 yaşından sonrası daha kolaydı. Derdini anlatan, gece kesintisiz uyuyan bir çocuğum oldu. Ha inatlaşmalar, sabrı sınamalar var. Hayat hiç bir zaman eski zamanlardaki gibi olmayacak ama yeni haline adapte olacaksın, çocuğunla bir bağ kuracaksın, sana seni sevdiğini söyleyip öpecek, keyifli olacak.
Bir iki sene zorlanıyorsun ama üç yaştan sonra da amma hızlıydı keşke o zaman tadını çıkarabilseydim pişmanlığı oluyor. Ondan geçeceğini bilerek sarıl bebeğine.
 
genciza .!.:

"Merhaba mayıs anneleri ben temmuz annesiyim.Kızım çok gazlı herkes 3 aylık olunca geçer diyor.Sizin bebekleriniz ne durumda 3 ayı doldurdunuz artık gerçekten de bebeklerin gazları bitti mi ? Bana hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor çok zor geçiyor günlerim."​


Şu an 12 yaşında ve boyumu geçmek üzere,kolkola kahve içmeye gidiyoruz 😊
Genişletmek için tıkla...
benım kızım suan 4 bucuk yasında
cok gazlı bebektı 6. ayda azaldı tam gecmesı 1 yasını buldu
bu kısıden kısıye degısır ne soylesek yanlıs olur
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Öncelikle sakin olun.
Kendinize izin verin.
Yardım etsinler size.
Emzirme dısında gündüz uyumaya calısın.
Aranızdaki bagın ne kadar güclü oldugunu sakin kafayla göreceksiniz.
Sizin kızınız o,icinizden cıktı.
Kimse sizden iyi duyamaz onu.
Gececek tabiki,uyku düzeni oturacak,gazı bi sabah bi kalkmıssınız bitmis.
Bırakın bebeği uyuyun,yürüyüs yapın.
Sizede bebege de iyi gelecek.
33 yasındayım ,annem sinirliyken odadan cıkarım.
33 günlük bebe nereye gitsin?
Sizin gerginliğiniz geciyır ona da..
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...



Gececekkkkkkkkk

Karşılıklı ben seni çok veriyorum.iyi ki varsın dediginiz günler gelecek

Gececekkkkkkkk

Aktivite yaptığıniz gunlee gelecek

Gececekkkkkkkk

El ele parka gideceksiniz
 
Neredenbaksantutarsizlik .!.:
Allah aşkına yargılayacak şükürsüzlükle suçlayacak olan yorum yapmasın

Lohusayım 33 günlük bir kızım var. Sabahlara kadar kucakta. Bıraktığım an çığlık kıyamet. Uyutuyorum emek emek 5 dk içinde uyanıyor. Sarılık oldu bol emzirdik atlattık. O dönemde uyansın diye uğraştık şimdi uyumuyor. Gündüz de çoğu zaman uykusuz huzursuz. Gaz damlası başladık ile yarar mı yaramaz mı meçhul

Kuzumla bağ kuramıyorum. İçimden annelik dolup taşmıyor.ben kötü bir anne miyim bilmiyorum. Onu doyurmaya, uyutmaya, altını değiştirip gazını almaya programlanmış gibiyim. Tabi ki çocuğumu çok seviyorum ama öyle anlatıldığı gibi çılgınlar gibi seviyorum aklımı yitiriyorum durumum yok. Standart ölçülü bir sevgi. Bu normal mi bilmiyorum.

Bunları herkes mı yaşıyor onu da bilmiyorum. Yalnız hissediyorum. Eşim annem babam her an yanımda ama ben bebeği onlara bırakıp uyuyamıyorum bile.

Bazen o ağlarken çözüm bulamadığımda öyle öfkeleniyorum ki kendimi camdan atmak istiyorum.

Nolur biri bana geçecek bizde yaşadık desin. Çok korkuyorum bu çocuk nasıl büyüyecek
Genişletmek için tıkla...
Gecmeseydi şuan hepimiz aynı durumda olurduk çoğumuzun yanında annesi hatta eşi bile olamıyor. Lütfen geçecek sakin olun o çocuk elbet ağlayacak sadece cnai agriyinca ağlamaz neden herkrste bu algı var. Gazi var aç diye de ağlamaz herşeyi o şekilde ifade edebildiği için ağlar bebekler beni kucağına al diye de aglayablr ninni söyleyin masaj yapın banyo yaptırın siz enerjinizi de ona veriyorsnz çözüm üretmeye bakın önce sakinlesn. Bizlerde çocuğumuzu kimseye babaya dahi emanet edemyrdk şimdi babası alsada az uyusam diyorm :) hepsi geçiyor emin olun
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X