- 14 Ocak 2013
- 1.467
- 1.362
- 333
- Konu Sahibi CitirTurtam
- #41
Hamile kalmadan bu meretten kurtulmam lazım. Her geçen gün kayıp bir gün. Hamile kalana kadar arınmam için bir gün daha eksiliyor hayatımdan
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Merhaba aktar kendisimi hazirlamis karisimi nasil bir karisim.Nic dur diye bir tablet var onunla birakti esimin arkadasi.Benim arkadasim aktardan aldigi sigara biraktiran bir karisim vardi.icinde tarcin bikac baharat daha var.yarim cay kasigi gunde 3kez agzu atardi.birakti.tiksindim sigaradan dedi.Allah kolaylik versin
Yarama tuz bastın.. ilk hamileliğinde 9 ay boyunca içmemiş,doğumdan hemen sonra sigara yakmış ben..
emzirme döneminin sona ermesiyle tam gaz sigaralı günlerime geri döndüm..
şimdi yine hamileyim,yine 9 ay ara verdim sigaraya.. hayalim doğumdan sonra yaktığım sigara..
umarım bigün tamamen bırakırım.
Bırakma hikayemiLanet olası öksürük, boğaz kuruluğu, gıcık, nefes alırken o hırıltı başladı yine. Ben bu lanet olası sigarayı neden bırakamıyorum offf
Geçen ay 2 hafta içmedim, tekrar başladım. Elime, nefsime hakim olamıyorum. Her içişimde daha çok pişman oluyorum. Neden içtin diye soruyorum, kızıyorum kendime.
Kafanda bitir diyen arkadaşlar olacak, kafayla bitmiyor maalesef. Bu bildiğimiz bağımlılık, madde bağımlılığı. Nikotin sakızı denedim olmadı, elektronik sigara aldık o da işe yaramadı. Kaç kere elimdeki paketi ezip çöpe attım, gittim tekrar yenisini aldım. En son bırakmak istiyorum adlı filmi izledim, izledikten sonra 2 hafta hiç elimi sürmedim. Bu süreçte Eşimle neredeyse Allahın her günü tartışıyorduk sudan sebeple. Bu tartışmaları maalesef sigarayla sindirdim. 2 hafta dayanabildim yani. Eşimle sorunlarımız sigarayla çözüldü mü peki? Tabiki de hayır. İçtikten sonra hiçbir şey değişmedi. Sadece kendimi zehirledim Ben gerçekten bırakmak istiyorum. Bu bağımlılıktan biran önce kurtulmak istiyorum. Aranızda kolayca bırakanlar var mı? Nasıl baş ettiniz? Olası kriz anlarında neler yaptınız?
Mesele kafada falan bitirmek değil o bildiğimiz hikaye yani. Asıl mesele kriz anlarında nefsine hakim olmak, gidip hemen sigaraya sarmamak.
Herşeyden önce Bebek düşündüğümüz için bırakmak ZORUNDAYIM! Brbrğimr bü köyülüğü yapamam. Bir düşüktrn sonra iki kat tedbirli olmal zorundayım. Bu ay tutmadı regl oldum. Yarından itibaren içmesem önümüzdeki ay’a kadar yavaş yavaş nikotini vücudumdan atmaya başlarım en azından. Kendime böyle bir hedef koydum. Başarılı olacağım inşallah.
Eski alışkanlıklarım yok mesela sabah gözümü açar açmaz içmiyorum. Önce kahvaltı yapıyorum etrafı toparlıyorum öyle içiyorum. Haftasonları 4-5 saat arayla içiyorum. Haftaiçi eşim paketi yanında götürüyor bırakma içmeyeceğim diyorum. Böylece 10-18 arası içmiyorum.
Bilmiyorum kendimi böyle teselli etmek doğru mu yanlış mı. En azından dayanabiliyorum bunu biliyorum. Bırakma hikayelerinizi benimle paylaşırmısınız arkadaşlar?
Sigarayı bırakalı şubatta iki sene olacak. Aslında siz sigarayı bırakma sürecine girmişsiniz. Önce kafada biter. Bırakmak çok istenir. Ama bir türlü eyleme geçilemez. Bu durum bir dönem böyle devam eder. Biran bişey olur. Ve o anda karar verirsiniz sigarayı bırakmaya. Benimde böyle oldu. Uzun zamandır sigaraya karşı olumsuz duygularım vardı ve bırakmak istiyordum. Birgün sabah sabah ağzımda bıraktığı o iğrenç koku ve boğaz ağrısının ardından boğazımdan kanlı balgam geldi. Çok korktum. O gün sigara bitti benim için. Bırakabikirdim ama tekrar başlamamak için birşey bulmalıydım. Sonra kendi kendime bir kural geliştirdim. Tek kural: ASLA O İLK SİGARAYI İÇME! Bu kuralı o kadar ciddiye aldım ki gerçekten uyguladım. Ben sigara krizlerini herkesin aksine şu şekilde atlattım. Yoksunluk yaşadığım anlarda sigara içenlerin yanına gidiyordum. Bir nevi onların dumanından faydalanıyordum:) Bu bir süre böyle devam etti. Zamanla böyle bir şeye ihtiyaç duymadım zaten. Bir de çok yemenin tersine ben diyete ve spora başladım. Kafamı spor ve diyete kanalize ettim. Verdiğim kilolarla meşgul oldum. İki ay boyunca içmediğim hergün kendimle gurur duydum. Yakında başlarsın diyenlere "başlamamak için asla o ilk sigarayı içmeyeceğim"dedim. Bir arkadaş önümüz yaz. Tatilde canın çekecek ve içeceksin demişti. Tatilde ki kriz anlarını sigara içerken eşimin yanında durarak atlattım. Şimdi ise aklıma bile gelmiyor. Hatta sigara dumanı nefesimi kesiyor. Rahatsız oluyorum. Ama benim için tek kural hala geçerli. Çünkü biliyorum ki sigarayı bırakan her bireyin tekrar başlama potansiyeli vardır. Ve ben "ne de olsa bırakabiliyorum. Bir taneden birşey olmaz" gibi tuzaklarla, irade gösterek bıraktığım sigaraya başlamak istemiyorum. Ne tesadüftür ki rahmetli annem uzun yıllar sigara içip, benim bıraktığım yaşlarda sigarayı bırakmıştı. Ve sürekli söylediği bir söz kulağıma küpedir. "Bir başlarsam pir başlarım"...Lanet olası öksürük, boğaz kuruluğu, gıcık, nefes alırken o hırıltı başladı yine. Ben bu lanet olası sigarayı neden bırakamıyorum offf
Geçen ay 2 hafta içmedim, tekrar başladım. Elime, nefsime hakim olamıyorum. Her içişimde daha çok pişman oluyorum. Neden içtin diye soruyorum, kızıyorum kendime.
Kafanda bitir diyen arkadaşlar olacak, kafayla bitmiyor maalesef. Bu bildiğimiz bağımlılık, madde bağımlılığı. Nikotin sakızı denedim olmadı, elektronik sigara aldık o da işe yaramadı. Kaç kere elimdeki paketi ezip çöpe attım, gittim tekrar yenisini aldım. En son bırakmak istiyorum adlı filmi izledim, izledikten sonra 2 hafta hiç elimi sürmedim. Bu süreçte Eşimle neredeyse Allahın her günü tartışıyorduk sudan sebeple. Bu tartışmaları maalesef sigarayla sindirdim. 2 hafta dayanabildim yani. Eşimle sorunlarımız sigarayla çözüldü mü peki? Tabiki de hayır. İçtikten sonra hiçbir şey değişmedi. Sadece kendimi zehirledim Ben gerçekten bırakmak istiyorum. Bu bağımlılıktan biran önce kurtulmak istiyorum. Aranızda kolayca bırakanlar var mı? Nasıl baş ettiniz? Olası kriz anlarında neler yaptınız?
Mesele kafada falan bitirmek değil o bildiğimiz hikaye yani. Asıl mesele kriz anlarında nefsine hakim olmak, gidip hemen sigaraya sarmamak.
Herşeyden önce Bebek düşündüğümüz için bırakmak ZORUNDAYIM! Brbrğimr bü köyülüğü yapamam. Bir düşüktrn sonra iki kat tedbirli olmal zorundayım. Bu ay tutmadı regl oldum. Yarından itibaren içmesem önümüzdeki ay’a kadar yavaş yavaş nikotini vücudumdan atmaya başlarım en azından. Kendime böyle bir hedef koydum. Başarılı olacağım inşallah.
Eski alışkanlıklarım yok mesela sabah gözümü açar açmaz içmiyorum. Önce kahvaltı yapıyorum etrafı toparlıyorum öyle içiyorum. Haftasonları 4-5 saat arayla içiyorum. Haftaiçi eşim paketi yanında götürüyor bırakma içmeyeceğim diyorum. Böylece 10-18 arası içmiyorum.
Bilmiyorum kendimi böyle teselli etmek doğru mu yanlış mı. En azından dayanabiliyorum bunu biliyorum. Bırakma hikayelerinizi benimle paylaşırmısınız arkadaşlar?
CitirTurtam iki kez alıntı yapıp birde başlarına anlamsız bişeyler yazıvermişim:) Gecenin bir yarısı telefondan yazınca hatalı olmuş...
Bırakm
Bırakma hikayemi
Sigarayı bırakalı şubatta iki sene olacak. Aslında siz sigarayı bırakma sürecine girmişsiniz. Önce kafada biter. Bırakmak çok istenir. Ama bir türlü eyleme geçilemez. Bu durum bir dönem böyle devam eder. Biran bişey olur. Ve o anda karar verirsiniz sigarayı bırakmaya. Benimde böyle oldu. Uzun zamandır sigaraya karşı olumsuz duygularım vardı ve bırakmak istiyordum. Birgün sabah sabah ağzımda bıraktığı o iğrenç koku ve boğaz ağrısının ardından boğazımdan kanlı balgam geldi. Çok korktum. O gün sigara bitti benim için. Bırakabikirdim ama tekrar başlamamak için birşey bulmalıydım. Sonra kendi kendime bir kural geliştirdim. Tek kural: ASLA O İLK SİGARAYI İÇME! Bu kuralı o kadar ciddiye aldım ki gerçekten uyguladım. Ben sigara krizlerini herkesin aksine şu şekilde atlattım. Yoksunluk yaşadığım anlarda sigara içenlerin yanına gidiyordum. Bir nevi onların dumanından faydalanıyordum:) Bu bir süre böyle devam etti. Zamanla böyle bir şeye ihtiyaç duymadım zaten. Bir de çok yemenin tersine ben diyete ve spora başladım. Kafamı spor ve diyete kanalize ettim. Verdiğim kilolarla meşgul oldum. İki ay boyunca içmediğim hergün kendimle gurur duydum. Yakında başlarsın diyenlere "başlamamak için asla o ilk sigarayı içmeyeceğim"dedim. Bir arkadaş önümüz yaz. Tatilde canın çekecek ve içeceksin demişti. Tatilde ki kriz anlarını sigara içerken eşimin yanında durarak atlattım. Şimdi ise aklıma bile gelmiyor. Hatta sigara dumanı nefesimi kesiyor. Rahatsız oluyorum. Ama benim için tek kural hala geçerli. Çünkü biliyorum ki sigarayı bırakan her bireyin tekrar başlama potansiyeli vardır. Ve ben "ne de olsa bırakabiliyorum. Bir taneden birşey olmaz" gibi tuzaklarla, irade gösterek bıraktığım sigaraya başlamak istemiyorum. Ne tesadüftür ki rahmetli annem uzun yıllar sigara içip, benim bıraktığım yaşlarda sigarayı bırakmıştı. Ve sürekli söylediği bir söz kulağıma küpedir. "Bir başlarsam pir başlarım"...
bazı yerler terapi, hipnoz, telkin artık adı her neyse gibi bişey yapıyor sizde bulunduğunuz şehirde bir araştırın.
ben de düşünüyorum çok kötü bir durum.