Bir yol, bir çare arıyorum.

Herkese selamlar efenim.

Konuya giriyorum hemen..
Ben de ölüm korkusu var ciddi ciddi ölüm korkusu yani ama bu gündüz saatlerinde değil gece yatarken oluyor. Kafamı yastığa bi koyuyorum başlıyor senaryolar. Şimdi diyorum ölsem mezara giricem ay diyorum napcam orda ben nasıl geçecek ilk gece öldüğümü anlıcam mı acaba falan falan.
Yaklaşık 1 senedir böyle sanırım. Doktora da gittim seanslar aldım. Kaygı için ilaçta kullandım ama beni aşırı sarstı günlük hayatımı çok etkilediği için bıraktım. Eskisi kadar değil ama ara sıra yine kurmaya başlıyorum.. belki dedim kızlar bişey der de rahatlarım.

En son soul diye animasyon filmi izledim çok enteresan ama bana iyi geldi😀

Neyse yaşayan falan varsa bana bişey diyin de yapıyım ya. Aldığım ölüm haberleri tetikliyor bu durumu. Onu farkettim.
Bir dönem bende çok yoğun yaşadım.Her gün son günüm diyordum mesela bi yere gittim son kez görüyorum gibi.Işte bebegimi başkasi büyütecek.Ölünce ne olacak ya hesap veremezsem vs vs liste uzar gider.Ölümden niye bu kadar korktuğumu düşündükçe aslında inandığım şeyleri yapmadığım için manevi boşluktan kaynaklandığını farkettim.Namaza başladım ve aslında yıllardır boşa cile cektiğimi anladım.Namaz kıldıkça manevi olarak rahatladım dedim şuan ölsem bile en azından yapmaya çalışırken ölmüş olacagim bu duygu bana iyi geldi.Herkeste aynı olmayabilir tabi inanmayan bir insanı bu rahatlatmayabilir ama yapmadıklarınız için içten içe rahatsızlık duyuyorsaniz sebebi tamda bu.
 
Bende de var o korku. Ama az da olsa insanın içinde ölüm korkusu olmalı bence. Olmalı ki kalp kırmasın, kötülük yapmasin. Ölümü çokça hatırlar iyi bir insan olmaya çalışırım bu iyi ama fazla kafaya takmak da insanın psikolojisini bozar. 12 sene boyunca panik atakla mücadele ettim ve 22 yaşında iyileştim. Ama hala daha etkileri az da olsa var. Ölüm nasıl bir his onu bilmediğimiz için korkuyoruz ama bunu bilmemiz mümkün değil maalesef :KK43: Yalnız değilsiniz.
İyi bir insan olduğumu düşünüyorum yani kimseye zararım yok cidden. Kendi halimde takılıyorum. Birinci derece yakınımı hiç kaybetmedim. Bi arkadaşım kaybedince ölümden korkmazsın demişti. Bilemiyorum kimseyi kaybetmek istemiyorum. Keşke ölüm olmasaydı.
 
Bir dönem bende çok yoğun yaşadım.Her gün son günüm diyordum mesela bi yere gittim son kez görüyorum gibi.Işte bebegimi başkasi büyütecek.Ölünce ne olacak ya hesap veremezsem vs vs liste uzar gider.Ölümden niye bu kadar korktuğumu düşündükçe aslında inandığım şeyleri yapmadığım için manevi boşluktan kaynaklandığını farkettim.Namaza başladım ve aslında yıllardır boşa cile cektiğimi anladım.Namaz kıldıkça manevi olarak rahatladım dedim şuan ölsem bile en azından yapmaya çalışırken ölmüş olacagim bu duygu bana iyi geldi.Herkeste aynı olmayabilir tabi inanmayan bir insanı bu rahatlatmayabilir ama yapmadıklarınız için içten içe rahatsızlık duyuyorsaniz sebebi tamda bu.
İnşirah suresi açıyorum ve inanılmaz rahatlıyorum. Bakara da aynı etkiyi yapıyor.
 
İnşirah suresi açıyorum ve inanılmaz rahatlıyorum. Bakara da aynı etkiyi yapıyor.
Ne güzel.Seytan boş olanla uğraşmazmış zaten onda alacak bişey yok ama biraz birşeyler varsa musallat olurki ayağını kaydırsın.Terapi ilac bir yere kadar asıl ilaç içinizde.
 
coco isimli animasyon filmini de öneririm 🥲❤️ yine teması ölüm.. ama bana çok iyi gelmişti.
 
Herkese selamlar efenim.

Konuya giriyorum hemen..
Ben de ölüm korkusu var ciddi ciddi ölüm korkusu yani ama bu gündüz saatlerinde değil gece yatarken oluyor. Kafamı yastığa bi koyuyorum başlıyor senaryolar. Şimdi diyorum ölsem mezara giricem ay diyorum napcam orda ben nasıl geçecek ilk gece öldüğümü anlıcam mı acaba falan falan.
Yaklaşık 1 senedir böyle sanırım. Doktora da gittim seanslar aldım. Kaygı için ilaçta kullandım ama beni aşırı sarstı günlük hayatımı çok etkilediği için bıraktım. Eskisi kadar değil ama ara sıra yine kurmaya başlıyorum.. belki dedim kızlar bişey der de rahatlarım.

En son soul diye animasyon filmi izledim çok enteresan ama bana iyi geldi😀

Neyse yaşayan falan varsa bana bişey diyin de yapıyım ya. Aldığım ölüm haberleri tetikliyor bu durumu. Onu farkettim.
İnanış değiştirmek istiyorsunuz ya, o yüzden terapi lazım sanırım. İlaç yetersiz olabilir.
 
İnanış değiştirmek istiyorsunuz ya, o yüzden terapi lazım sanırım. İlaç yetersiz olabilir.
Terapi aldım online olarak da devam ediyorum fakat sık değil. Terapistim Antalya'da. Şehir değiştirdim. Eskisi kadar yoğun almıyorum sadece. Çünkü eskisi kadar düşünmüyorum. Ara sıra sadece ölüm haberi aldığımda oluyor.
 
  • Beğen
Reactions: Gao
Herkese selamlar efenim.

Konuya giriyorum hemen..
Ben de ölüm korkusu var ciddi ciddi ölüm korkusu yani ama bu gündüz saatlerinde değil gece yatarken oluyor. Kafamı yastığa bi koyuyorum başlıyor senaryolar. Şimdi diyorum ölsem mezara giricem ay diyorum napcam orda ben nasıl geçecek ilk gece öldüğümü anlıcam mı acaba falan falan.
Yaklaşık 1 senedir böyle sanırım. Doktora da gittim seanslar aldım. Kaygı için ilaçta kullandım ama beni aşırı sarstı günlük hayatımı çok etkilediği için bıraktım. Eskisi kadar değil ama ara sıra yine kurmaya başlıyorum.. belki dedim kızlar bişey der de rahatlarım.

En son soul diye animasyon filmi izledim çok enteresan ama bana iyi geldi😀

Neyse yaşayan falan varsa bana bişey diyin de yapıyım ya. Aldığım ölüm haberleri tetikliyor bu durumu. Onu farkettim.
Şu an yaşıyorsunuz değil mi? Öldükten sonra ne olacağı hiç önemli değil benim için. Hayattayken tadını çıkaralım kafasındayım ben.
Niye keyif almak varken keyfimi kaçırayım ki
 
Herkese selamlar efenim.

Konuya giriyorum hemen..
Ben de ölüm korkusu var ciddi ciddi ölüm korkusu yani ama bu gündüz saatlerinde değil gece yatarken oluyor. Kafamı yastığa bi koyuyorum başlıyor senaryolar. Şimdi diyorum ölsem mezara giricem ay diyorum napcam orda ben nasıl geçecek ilk gece öldüğümü anlıcam mı acaba falan falan.
Yaklaşık 1 senedir böyle sanırım. Doktora da gittim seanslar aldım. Kaygı için ilaçta kullandım ama beni aşırı sarstı günlük hayatımı çok etkilediği için bıraktım. Eskisi kadar değil ama ara sıra yine kurmaya başlıyorum.. belki dedim kızlar bişey der de rahatlarım.

En son soul diye animasyon filmi izledim çok enteresan ama bana iyi geldi😀

Neyse yaşayan falan varsa bana bişey diyin de yapıyım ya. Aldığım ölüm haberleri tetikliyor bu durumu. Onu farkettim.
Ben hiç ölüm korkusu duymadım neden bilmiyorum ben şöyle düşünüyorum ölüm bir son buluş veya bitiş değil aksine ebedi bir hayat
Eğer hakeder ve cennete gidebilirsek acı gözyaşı elem keder olmadan yaşayacağımız kaybettiklerimizle beraber olacağımız güzel bir hayat bizi bekliyor
Birde ölüm iyi ki var çünkü orada hiç kimse hile vs yapamayacak herkes hakettiğini bulacak
Burası sadece bir dinlenme yeri bur durak insanlar ne yaparlarsa yapsınlar asıl gerçekten kaçmayacak bunu bilmek beni rahatlatıyor bu dünya da yalan ile hile veya zulum ile insanlar rahatça at koşturuyor olabilir ama mahşeri alemde hiç bir şey yapamayacaklar ve ezilen hakkı yenen gözyaşı akıtılan hakkını alacak
 
İyi bir insan olduğumu düşünüyorum yani kimseye zararım yok cidden. Kendi halimde takılıyorum. Birinci derece yakınımı hiç kaybetmedim. Bi arkadaşım kaybedince ölümden korkmazsın demişti. Bilemiyorum kimseyi kaybetmek istemiyorum. Keşke ölüm olmasaydı.
Ben çok küçük yaşlarda bir çok akrabami yakın uzak kaybettim 24 yaşında bebeğimi kaybettim doğumda
Aynı dönem dedemi de kaybettim sonrasi malûm işte aldatılma vs dedim ki ölüm olmasaydı bu insanoğlunu kimse durduramazdi
 
Sürekli duyduğum bir cümle var: " Ölümün hakikatini bilenler ölümü sevmişler, daha ölüm gelmeden ölmek istemişler. "
Ölüme yakın deneyim yaşayanlar genelde aşırı derecede huzur hissediyorlarmış. Düşünsenize ruhumuz bu bedenden kurtulmuş, farklı bir boyuta geçmişiz. Hastalık yok, stres yok, şiddet yok, ölüm yok, gelecek kaygısı yok, korku yok, sonsuz bir huzur ve sevgi var. Tabi iyi biri olarak hayatımızı tamamlarsak bunlar geçerli.
Ben ölümü unutmak yerine her gün kendime hatırlatıyorum. Sevdiklerimin bir gün öleceğini, buna hazırlıklı olmam gerektiğini biliyorum.
Bence ölümü hep hatırlamalıyız ama korku hissine kapılmadan.
 
Herkese selamlar efenim.

Konuya giriyorum hemen..
Ben de ölüm korkusu var ciddi ciddi ölüm korkusu yani ama bu gündüz saatlerinde değil gece yatarken oluyor. Kafamı yastığa bi koyuyorum başlıyor senaryolar. Şimdi diyorum ölsem mezara giricem ay diyorum napcam orda ben nasıl geçecek ilk gece öldüğümü anlıcam mı acaba falan falan.
Yaklaşık 1 senedir böyle sanırım. Doktora da gittim seanslar aldım. Kaygı için ilaçta kullandım ama beni aşırı sarstı günlük hayatımı çok etkilediği için bıraktım. Eskisi kadar değil ama ara sıra yine kurmaya başlıyorum.. belki dedim kızlar bişey der de rahatlarım.

En son soul diye animasyon filmi izledim çok enteresan ama bana iyi geldi😀

Neyse yaşayan falan varsa bana bişey diyin de yapıyım ya. Aldığım ölüm haberleri tetikliyor bu durumu. Onu farkettim.
anksiyete ve panik atak belirtisi bu bebişim malesef. bende de anksiyete var ama ben ilaçla çözebildim anca. sürekli kuruyorum kafamda ama benimki genelde gelecek kaygısı oluyor. sanırım her insanda farklı oluyor hastalık ölüm ile ilgili hiç bir düşüncem olmadı. he ama kızım mesela yokken aklımdan bir ton şey geçiyor acaba başına birşey gelir mı diye onu bir türlü atlatamıyorum.
 
anksiyete ve panik atak belirtisi bu bebişim malesef. bende de anksiyete var ama ben ilaçla çözebildim anca. sürekli kuruyorum kafamda ama benimki genelde gelecek kaygısı oluyor. sanırım her insanda farklı oluyor hastalık ölüm ile ilgili hiç bir düşüncem olmadı. he ama kızım mesela yokken aklımdan bir ton şey geçiyor acaba başına birşey gelir mı diye onu bir türlü atlatamıyorum.
Allah seni emi yaaa ahaha kız bu değil bu değiiil dur etiketleyim ama yorumu okudum tenis beybim
 
X