- 6 Eylül 2015
- 35
- 9
- 54
Çok teşekkür ederim hocam cevap yazdım ama gönderememişim, ortopedi şikayetim de var, bacaklarım tutmuyor, ortopedi mi nörolojik mi bilmiyorum, maddi manevi bedensel tükendim, yoruldum, ben de kendime nasıl yardımcı olabilirim bilmiyorum, çözmeye çalıştıkça daha kötü oldu, anlayamıyorum, hepsi üst üste geldi, çözüm tedavi olmadı, boynumdaki şey burnumun durumu korkutuyor, öğretmenlerde gırtlak kanseri görülebiliyor, zamanında çok tebeşir tozu yuttuk bilmiyorum,Merhaba hocam, bir meslektaşınız olarak okurken çok üzüldüm.
Size nasil yardimci olabilirim onu düşünüyorum.
İnanın kendi dertlerimi unuttum.
Doktor değil insan lazım size bence, öncelikle onu bulmalıyız.
Acaba esas sorununuz bel fıtığı mı?
Onunla başlayıp psikolojiyle bitirdiğiniz için tam anlayamadım.
Ortopedik sikayetleriniz ağır basıyor ise eğer ortopedi doktoru önereceğim.
bahsettiğiniz insanı bulmak istiyorum, belki burada bulurum, tekrar teşekkür ederim
Çok teşekkür ederim hocam cevap yazdım ama gönderememişim, ortopedi şikayetim de var, bacaklarım tutmuyor, ortopedi mi nörolojik mi bilmiyorum, maddi manevi bedensel tükendim, yoruldum, ben de kendime nasıl yardımcı olabilirim bilmiyorum, çözmeye çalıştıkça daha kötü oldu, anlayamıyorum, hepsi üst üste geldi, çözüm tedavi olmadı, boynumdaki şey burnumun durumu korkutuyor, öğretmenlerde gırtlak kanseri görülebiliyor, zamanında çok tebeşir tozu yuttuk bilmiyorum,Merhaba hocam, bir meslektaşınız olarak okurken çok üzüldüm.
Size nasil yardimci olabilirim onu düşünüyorum.
İnanın kendi dertlerimi unuttum.
Doktor değil insan lazım size bence, öncelikle onu bulmalıyız.
Acaba esas sorununuz bel fıtığı mı?
Onunla başlayıp psikolojiyle bitirdiğiniz için tam anlayamadım.
Ortopedik sikayetleriniz ağır basıyor ise eğer ortopedi doktoru önereceğim.
Doktor değilim o yüzden kesin konuşmam haddimi aşmak olur, yaşadığınız sağlık sorunlarının en azından kabızlık, iştahsızlık, kalp ritminde sıkıntılar vb belki fiziksel bir sorun nedeniyle değil de b12 eksikliği yüzünden oluyordur, bazen haplar yeterli gelmiyor mutlaka daha etkin bir takviye gerekiyor, annem b12’ye bağlı kansızlık nedeniyle çok sorunlar yaşadı, nefesinde düzensizlik, kalp ritim bozukluğu, iştahsızlık, kabızlık bazen ishal, mide sıkıntıları, halsizlik, yorgunluk hissi, uykusuzluk, depresyon.Teşekkür ederim,
Teşekkür ederim, mide ve barsak emilimi az olduğu için vitamin değerlerim düşük. B viaminini hap olarak kullanıyorum Kalçamda hiç kas yok. Enjeksiyon için uygun değil. İğne yaptıramıyorum.
İBence hiçbir şeyiniz yok fiziksel olarak.
Sadece ruhunuz hasta. Farklı versiyonunu yaşamıştım. 28 yaşımda kendime teşhisi koyuyordum. Boynumdaki şişlikler için kanser, dizimdeki şişlikler ve ağız yaralarım için Behçet, panik atağım için kalp krizi…
Uzar gider. Kimse benle ilgilenmedi.3 ay doktora gittim baktım olacak gibi değil küçük çocuğum var çalışmak zorundayım. Dedim ki düşsen kalsan elbet biri götürür seni doktora yeter artık gitme hastanelere. Ondan sonra yavaş yavaş düzeldim. 34 yaşımdayım gayet iyiyim MaşAllah
İyileşmenize sevindim. Çok genç yaşta başınıza gelmiş. Ben de kendi kendime teşhisler koyuyorum diye düşündüm, psikiyatristim bir ay ilaçları kullanalım hangi ağrı gerçek hangisi fantom bakalım dedi, ağrıların belirtilerin çoğu duruyor, zaten mr da fıtıklar koksiks kırığı görünüyor, midem için tekrar gastroskopi yaptırsam yine anesteziden etkilenir miyim bilmiyorum, iyi bir doktor bulup yaptırmam lazım, boğazımda kanser var mı yok mu yine işini bilen bir insan olmalı, biofeedback pelvik taban kaslarıma iyi gelir mi, fıtıklar için hareket etmem gerekiyor, benim bacaklarım da artık tutmuyor, ortopedik mi nörolojik mi bilmiyorum, akciğerlerim ve kalbim, hareketsizlikten mi bilmiyorum nefes darlığı yaşıyorum hepsi psikolojikse iki aydır ilaç kullanıyorum, ama bedenim düzelmeden psikolojim de tam düzelmiyor. Genç olsam daha kolaydı.Bence hiçbir şeyiniz yok fiziksel olarak.
Sadece ruhunuz hasta. Farklı versiyonunu yaşamıştım. 28 yaşımda kendime teşhisi koyuyordum. Boynumdaki şişlikler için kanser, dizimdeki şişlikler ve ağız yaralarım için Behçet, panik atağım için kalp krizi…
Uzar gider. Kimse benle ilgilenmedi.3 ay doktora gittim baktım olacak gibi değil küçük çocuğum var çalışmak zorundayım. Dedim ki düşsen kalsan elbet biri götürür seni doktora yeter artık gitme hastanelere. Ondan sonra yavaş yavaş düzeldim. 34 yaşımdayım gayet iyiyim MaşAllah
Teşekkür ederim, denedim, sadece öğrencilerimi değil kendi çocuklarımı, annemi babamı, en başta kendimi yarı yolda bıraktım, ben hayatın bütün yükünü yaşadım, eşimden yirmi yıl şiddet görüp kızım 18 yaşında iken reşit olmasını bekleyip ayrıldım, benden alacak diye korktum, avukat bile tutmadan kendi dosysmı kendim hazırlayıp ikinci celsede boşandım, benim hikayem buraya kadarmış, yılların acısı her hücremden çıkıyor, benim için artık çok geç diye düşünüyorum, eskisi gibi olmam mümkün değil, daha kötüye gitmeden Allah'a dua ediyorum canımı acısız alsın, her şey üst üste geldi, çok yoruldum ben, bir yıl öncesine kadar sağlıklıydım, sadece tansiyon vardın, nasıl bu hsle geldim, bir yılda çöktüm, yirmi yıl yaşlandım, şanssızlıklar, kazalar, yanlış dr, tedaviler, geçmişim, menopoz, ağrılar, kaygılar hem bedenime hem ruhuma ağır geliyor, her gece sessizce ölmek istiyorumSayın hocam öncelikle çok geçmiş olsun Rabb'im acil şifalar versin inşallah. Kardiyoloji gastroloji ortopedi bölümlerine gitmissiniz , gittiginiz hekimlerin doğru adres olduğundan eminseniz , onlar önemli bir şey bulamamışlarsa psikolojiye baglamislarsa ve ani hızlı kilo kaybı varsa bir de ısrarla hematolojiye görünmenizi tavsiye ederim.
Hayat herkes için çok zor gerçekten herkes için çok acı hiç kimsenin hayatı mükemmel değil inanın herkes yaşam mücadelesi veriyor her şey insanlar için bu hayatta bu psikolojikde olsa hastalık da olsa bir öğretmen olarak güçlü kişiliğinizle ayakta kalışınızla verdiğiniz mücadele ile herkese rol model olmanız gerek .öğrencilerinizin size tecrübelerinize bilgilerinize ihtiyacı var güçlü olun lütfen
İBence hiçbir şeyiniz yok fiziksel olarak.
Sadece ruhunuz hasta. Farklı versiyonunu yaşamıştım. 28 yaşımda kendime teşhisi koyuyordum. Boynumdaki şişlikler için kanser, dizimdeki şişlikler ve ağız yaralarım için Behçet, panik atağım için kalp krizi…
Uzar gider. Kimse benle ilgilenmedi.3 ay doktora gittim baktım olacak gibi değil küçük çocuğum var çalışmak zorundayım. Dedim ki düşsen kalsan elbet biri götürür seni doktora yeter artık gitme hastanelere. Ondan sonra yavaş yavaş düzeldim. 34 yaşımdayım gayet iyiyim MaşAllah
Teşekkür ederim, Gidiyorum, iyi bir psikiyatristim var, ama fiziksel ve organik şikayetlerimi düzeltmiyor, majör depresyon, hipokondriya geçti, kendime teşhis koymuyorum, ben sadece belirtilerime net cevap arıyorumYazdıklarınızdan anladığım kısa zamanda düzenli şekilde psikiyatriye gitmeniz gerektiği. Geçmiş olsun. Hastalık hastası durumuna gelmişsiniz.
Çok teşekkür ederim, annenize de çok geçmiş olsun, çok doğru söylüyorsunuz, aynı düşünce ile bahsettiğim beni özel hastane gastroenteroloji doktoruna yönlendiren, şikayetlerimi bilen dahiliye doktoruna gittim, bana serum takviyesi yapmasını istedim, ama yazdığım gibi "ağzından, burnundan, makatından kan gelmediği sürece hastaneye gelme, o zaman da acile git" dedi, ben zaten korkmuş bir durumdaydım, böyle korkunç bir cümleyi hangi doktor, kapısana gelmiş şikayetlerini bildiği hastaya söyler, kaldı ki ters bir şey de söylemedim, hatta konuşacak halim yok iken bunı yaptı, İstanbul o kadar kalabalık ki, o kadar insan gereksiz yere hastanelere gidiyor ki, anlamıyorum, hastaneye gttiğimde gördüğün insanların yarısı gezmeye gelmiş gibi, gerçekten hasta olanlar belli oluyor, doktorlar da bunalıyor, kısır bir döngü, çok kısa sürede size bakıp teşhis koymak zorundalar, p nedenle ikna olamıyorum zaten iyice bakıp doğru muayene edip etmediğini anlayamıyorum, içğmde şüphe kalıyorDoktor değilim o yüzden kesin konuşmam haddimi aşmak olur, yaşadığınız sağlık sorunlarının en azından kabızlık, iştahsızlık, kalp ritminde sıkıntılar vb belki fiziksel bir sorun nedeniyle değil de b12 eksikliği yüzünden oluyordur, bazen haplar yeterli gelmiyor mutlaka daha etkin bir takviye gerekiyor, annem b12’ye bağlı kansızlık nedeniyle çok sorunlar yaşadı, nefesinde düzensizlik, kalp ritim bozukluğu, iştahsızlık, kabızlık bazen ishal, mide sıkıntıları, halsizlik, yorgunluk hissi, uykusuzluk, depresyon.
Bir sürü kronik ve ciddi hastalıkları var zaten, kan tahlilleri vs düzenli yapılıyor, kansızlık çıkmıştı ama vitamin değerlerine bakılmamıştı, devamlı kullanması gereken ilaçlar yüzünden onun da sizin gibi mide-bağırsak emilimi yetersiz, kan hapları veriliyordu hiçbir işe yaramıyordu, haplar kan değerlerini yükseltmediğinden mide bağırsakta kaçak mı var diye endoskopi ve kolonoskopiye bile soktular, sonunda bir doktora denk geldi, o doktor kan haplarıyla değil kan serumuyla düzelebileceğini ve b12 eksikliği olduğu için sorun yaşadığını tespit edip ona göre bir tedavi başlattı, kan serumu alıp b12 kullandığı zaman hiçbir şikayeti kalmıyor.
Hastanelere gidip sürekli tetkik yaptırmak sizi psikolojik olarak yıpratmıştır ama vitamin değerlerinizi normal seviyeye getirmeniz lazım, vitamin değerleriniz normale dönünce hangi sağlık sorunlarınız hala devam ediyor hangileri sona erdi ona göre ilerlemeniz daha uygun gibi sanki
Çok teşekkür ederim, annenize de çok geçmiş olsun, çok doğru söylüyorsunuz, aynı düşünce ile bahsettiğim beni özel hastane gastroenteroloji doktoruna yönlendiren, şikayetlerimi bilen dahiliye doktoruna gittim, bana serum takviyesi yapmasını istedim, ama yazdığım gibi "ağzından, burnundan, makatından kan gelmediği sürece hastaneye gelme, o zaman da acile git" dedi, ben zaten korkmuş bir durumdaydım, böyle korkunç bir cümleyi hangi doktor, kapısana gelmiş şikayetlerini bildiği hastaya söyler, kaldı ki ters bir şey de söylemedim, hatta konuşacak halim yok iken bunı yaptı, İstanbul o kadar kalabalık ki, o kadar insan gereksiz yere hastanelere gidiyor ki, anlamıyorum, hastaneye gttiğimde gördüğün insanların yarısı gezmeye gelmiş gibi, gerçekten hasta olanlar belli oluyor, doktorlar da bunalıyor, kısır bir döngü, çok kısa sürede size bakıp teşhis koymak zorundalar, p nedenle ikna olamıyorum zaten iyice bakıp doğru muayene edip etmediğini anlayamıyorum, içğmde şüphe kalıyor
Eleştirinizde haklısınız, hasta ve aciliyeti olanları tenzih ederim ama acillik durumu olmayanlar bile acillere gidiyor, 112’yi arıyor.İstanbul o kadar kalabalık ki, o kadar insan gereksiz yere hastanelere gidiyor ki, anlamıyorum, hastaneye gttiğimde gördüğün insanların yarısı gezmeye gelmiş gibi, gerçekten hasta olanlar belli oluyor, doktorlar da bunalıyor, kısır bir döngü, çok kısa sürede size bakıp teşhis koymak zorundalar, p nedenle ikna olamıyorum zaten iyice bakıp doğru muayene edip etmediğini anlayamıyorum, içğmde şüphe kalıyor
Teşekkür ederim, denedim, sadece öğrencilerimi değil kendi çocuklarımı, annemi babamı, en başta kendimi yarı yolda bıraktım, ben hayatın bütün yükünü yaşadım, eşimden yirmi yıl şiddet görüp kızım 18 yaşında iken reşit olmasını bekleyip ayrıldım, benden alacak diye korktum, avukat bile tutmadan kendi dosysmı kendim hazırlayıp ikinci celsede boşandım, benim hikayem buraya kadarmış, yılların acısı her hücremden çıkıyor, benim için artık çok geç diye düşünüyorum, eskisi gibi olmam mümkün değil, daha kötüye gitmeden Allah'a dua ediyorum canımı acısız alsın, her şey üst üste geldi, çok yoruldum ben, bir yıl öncesine kadar sağlıklıydım, sadece tansiyon vardın, nasıl bu hsle geldim, bir yılda çöktüm, yirmi yıl yaşlandım, şanssızlıklar, kazalar, yanlış dr, tedaviler, geçmişim, menopoz, ağrılar, kaygılar hem bedenime hem ruhuma ağır geliyor, her gece sessizce ölmek istiyorum
Teşekkür ederim, denedim, sadece öğrencilerimi değil kendi çocuklarımı, annemi babamı, en başta kendimi yarı yolda bıraktım, ben hayatın bütün yükünü yaşadım, eşimden yirmi yıl şiddet görüp kızım 18 yaşında iken reşit olmasını bekleyip ayrıldım, benden alacak diye korktum, avukat bile tutmadan kendi dosysmı kendim hazırlayıp ikinci celsede boşandım, benim hikayem buraya kadarmış, yılların acısı her hücremden çıkıyor, benim için artık çok geç diye düşünüyorum, eskisi gibi olmam mümkün değil, daha kötüye gitmeden Allah'a dua ediyorum canımı acısız alsın, her şey üst üste geldi, çok yoruldum ben, bir yıl öncesine kadar sağlıklıydım, sadece tansiyon vardın, nasıl bu hsle geldim, bir yılda çöktüm, yirmi yıl yaşlandım, şanssızlıklar, kazalar, yanlış dr, tedaviler, geçmişim, menopoz, ağrılar, kaygılar hem bedenime hem ruhuma ağır geliyor, her gece sessizce ölmek istiyorum
Eleştirinizde haklısınız, hasta ve aciliyeti olanları tenzih ederim ama acillik durumu olmayanlar bile acillere gidiyor, 112’yi arıyor.
Sağlık çalışanları da ne yapsın, dakikada 1 hasta bakmak zorunda bırakılıyorlar.
Tabii buradan size sağlığınızla ilgili ne yazsak uzman olmadığımızdan yanlış olacaktır ama ben şahsen annemden de tecrübe ettiğim için sanki vitamin değerleriniz normale dönerse bir takım sıkıntılarınızdan kurtulacağınıza inanıyorum, çok doktor deneyiminiz olmuş, çok tetkikler yaptırmışsınız bunların hepsi sizi yormuş, yaşadığınız sağlık sorunlarının bir sonuca varmaması ruhen de yıpratmış ama yeniden bir terapi almanızda da yarar var.
Ben de annem gibi kansızlık sorunu yaşamıştım bir dönem, zaten kilom yoktu iyice çökmüştüm, her şeyi yiyemiyordum, tansiyonum normalde de düşüktür iyice düşmüş bayılmalarım başlamıştı, çarpıntım, halsizliğim derken aynı sizin gibi kardiyolojiye gittim tüm tetkiklerim temiz çıktı, dahiliye, gastroenteroloji derken midede bakteri var dediler antibiyotiğe başlandı ama aşırı zayıflama bünyeyi de zayıflattığından 1 gramlık antibiyotik beni perişan etti, iyileşmedim dehala çarpıntılarım iştahsızlık ve bayılmalarım devam ediyordu sonra hastanede çalışan bir komşum vitamin değerlerine bakıldı mı kansızlık olup olmadığına dair tahlil yapıldı mı dedi, yapılmamıştı hemen gidip yaptırdım tüm derdim kansızlıkmış, kan ilaçları ve vitamin takviyesiyle toparladım, yemek yiyemeyen ben yemeye başladım, çarpıntılar durdu, bayılmalar bitti.
Bazen bizler yaşadığımız sağlık sorunlarının altında çok kötü şeyler olduğunu düşünüp kendimizi üzüyoruz, internette okuduğumuz her hastalık belirtisini kendimize yakıştırıp vücudumuzdaki her şeyi dinler hale geliyoruz ama bir bakıyoruz sorunumuz da çözümü de çok basit.
Umarım sizin de aslında çok basit çözümleri olan çaresiz olmayan sorunlarınız vardır
İnşallah, Allah razı olsunCanım hocam yazdıklarınızı okudum çok üzüldüm inşallah bütün hastalıklarınızdan kurtulursunuz daha çok gençsiniz
Rabb'im acil şifalar versin Salih aidin gerçek tıp kitabını öneririm bitkisel nebevî usulü iyileştiren doktorları araştırın birde oruç vücudunuz için oruçMerhaba, ben 27 yıllık öğretmenim.
Geçen sene Nisan ayında basit bir bel fıtığı ile başlayan rahatsızlığım, sert bir cismin üstüne oturmam ile de koksiks kırığı ağrısı ve anüste batma hissi oldu. Anüste batma için genel cerraha gittim, koksiks kırık dedi. Koksiks kırığı için ortopedi dr gittim bir şey yok, dedi. Yaz tatili sonrası ağrılarım arttı. Hızla kilo vermeye başladım. İştahsızlık ve halsizlik oldu.
Önce beyin Cerrahına gittim.
Beyin Cerrahı kemiği alsam da ağrı devam eder dedi. Ameliyat ordaki kaslar açısından riskli bir ameliyatmış. Verilen iğne ilaçlar mide ve barsaklarımı bozdu. 10 kilo verdim. Neden bu kadar hızlı kilo verdiğimi anlayamadım. Kasım ayında bir prof genel cerrah gastroskopi kolonoskopi yaptı.
Sonra kabızlık başladı. Gastroskopi ve kolonoskopi yspan doktora sordum Barsaklarını rahat bırak diyerek tersledi. Baştan kabızlık problemim olduğunu söylemiştim. İşlem sonrası daha kötü oldım. İyi değildim. Anestezi yan etki yapmış.
Geceleri boğularak uyanıyordum. Üstümde biri oluyor boğazımı sıkıyordu. Anestezi kaynaklı olduğunu anlayamadım. Anksiyete atakları yaşamaya başladım. Geceleri boğularak uyanıp tir tir titriyor bana ne olduğunu anlayamıyordum. Anksiyete atağıymış. Depresyon ilacı kullanmak istemedim. Geçer dedim.
Çok şiddetli kabız olmaya başladım. Bir gün doğum yapar gibi ıkınmak zorunda kaldım. Ambulans çağırmayı bile düşğndüm. . Perinem yok oldu. Popomda zaten batma vardı. Daha kötü oldum. Doktora gittim. Dr homoroid dedi. İlaç verdi ama geçmedi. Ben kabız olmamak içğn az yemeye, sebze ağırlıklı beslenmeye başladım. Bir kaç defa acillik oldum. Mide kalbe vuruyor dediler. . Panik atakmış. Psikiyatri ye gittim, ilaç verdi. İlaç yan etki yaptı. Yine acillik oldum. Geceleri ıyuyamadığım için uyku hapı vermişti. Çeyrek başladım. Yarım devam ederken bir gece uyanıp iki doz birden içmişim. Farkında değilim. O gece kabuslar içinde geçti. Sabah olduğının farkındaydım. Beynim uyanıktı ama gözlerimi açamıyordum. Hareket edemiyordum. Evdekilere seslenmek istedim sesim çıkmadı. Sonunda yavaş yavaş hareket etmeye başlafım. İlaçları veten dr gittim. Dr ilaçların yan etki yaptığını söyledim. Dr beni çok bunalttınız diye bağırmaya başladı. Camı açtı hava alayım m ybiraz dedi. Çok korktum. Ve dışarı çıktım. İlaçları bıraktım.
O kadar doz uyku ilacı alışkın olmadığım için kalbimde tuhaflık hissettim kardiyoloji ye gittim bir şey yok dedi. Rahatladım. Ama görmem bozulmuştu. Göz dr gittim. İlacın yan etkisi geçer dedi. Bir sğre sonra geçti.
Popomdaki batma devam ediyor ben otursmıyordum.Okula gidemiyordum. Neden oturamadığımı popoma neyin battığını anlayamıyordum. Kendim araştırırken bir sürü hastalık gördüm. Dehşet içinde hepsşnin kendimde olduğunu düşündüm. Defalarca doktora hastsnelere gittim. Üst üste kan tahlilleri, kardiyoloji muayeneleri, genel cerreahlar, mr lar popomdaki batmayı çözemedi bu arada kilo vermeye devam ettim. Mide ve barsaklarım çok kötü oldu.Yemek yiyemiyor, devamlı sigara içiyordum. Kendimi kaybettim. Her şeyden korkmaya başladım. Yemek yemekten, ilaç içmrkten, dışarı çıkmaktan, hatta kendimden bile, aynaya bakamıyordum,10 kilo daha verdim bedenim çok değişti. Kaslarım eridi, bir deri bir kemik kaldım. Yğzüm çöktü. Bu beden ne zaman nasıl bu hale geldi nasıl o kadar kilo verdim anlayamadım. Majör depresyon a girmişim.
İlk psikiyatrist beni çok korkutmuştu. Güvenilir bir psikiyatrist aramaya başladım. Aradıklarım yeni hasta almadıklarını söyleyip beni geri çevirdi. Kabuğuma çekildim. Güvenli alanım evdi. Sokakta geçen arsbadan bile korkmayah başladım.
Yaklaşık bir ay evden dışarı çıkmadım.
Belimdeki fıtıklar hareketsizlikten çok ağrımaya başladı. Beyin Cerrahıma gittim. Boynumda da iki tane fıtık olduğunu söyledi. Midem çok çok kötü. Popomda batma var koksiks kırığı yüzünden mi diye sordum. Kanser olsan daha iyiymiş dedi. Koksiks kırığı olan yerde gerginlik var dedi. Kilo verdğim için gerginlik batma arttı. Beni bir dahiliye doktoruna gönderdi.
Dahiliye Doktoru beni muayene etmedi. Özel bir hastaneye gastroenteroloji dr yönlendirdi. Gittim. Dr rektal muayene yaptı. Pelvik taban bozukluğum olduğunu söyledi biofeedback önerdi. Psikolojimin iyi olmadığını gördü. Ertesi gün popomdaki ağrı artınca yine hayalimde İnternette okuduğum şeyler belirdi. Panikle dr gittim. Tekrar muayene etti. Sizin ruhunuz hasta dedi. Evet elimde olsa psikiyatri kliniğine kendim gider yatarım, ama fiziksel hastalıklarım midem barsaklarım makattaki batma, belim ve boynumdaki fıtıklar ne olacak.
Eve geri döndüm. Aklıma önceden tanıdığım bir psikiyatrist geldi, görüştüm. Hap yutamadığım için bana ağızda eriyen bir ilaç verdi. O iyi geldi. Korkularım azaldı. Geceleri uymaya yemek yemeye başladım. Bir hafta sonra farkettim ki küçük dilim ve damağım sarkmış. Boynumda da
bir ağrı hissettim, elimle y yoklayınca kitle gibi bir şey hissettim. Doktora gittim. Evet sarkma var dedi. Alerji deyip ilaç verdi verdi. Ama geçmedi. Ben o yüzden de hap yutamıyor, yemek yiyemiyormuşuum diye düşünrdüm. Boğazımda hep bir şey varmış gibi, boğazımı birisi sıkıyormış gibi geliyordu Anksiyete panik ataktan sanıyordum. Zaten hep rüyada gibiydim. Ne yaptığımı bilmez halde yaşıyordum. Ağızda eriyen depresyon ilacını kullanmaya başladıktan sonra biraz kendime gelmeye başladım.
Okula başlayıp çocuklarla ilgilenirken biraz kendimi toparlarım dedim. Okul müdürü bir hafta deneyelim dedi. İki gün gittim. Oturamadığım için yan oturur şekilde kalçamın üzerine oturabiliyordum. Vazgeçtim. Zaten o kadar kilo vermiştim ki, yüzüm çökmüştü kendimden utanıyordum. Çok geç kalmıştım. Çok zayıfladığım için halsizlk vardı. .Özgğvenimi kaybetmiştim.
Eve geri döndüm. Bu arada karnımın alt kısmında şişlikler oluştu. Gastroenteroloji dr fıtık dedi diğer dahiliye doktoru için ben konuşurum sizi hastaneye yatırsın biraz serum vitamini takviyesi yapsın demişti. Biraz güçlenirim serım ile, hastane korkım fa geçti diyerek aynı Dahiliye dr gittim. Midem kötü karnımın alt kısmı da da şişlikler var dedim. Anlayamadığım bir şekilde "sizin hiç bir şeyiniz yok, ağzınızdan, burnunuzdan, makatınızdan kan gelmediği sürece hastaneye gelmeyin, o zaman da acile gidin, size gastroskopi yapan dr gidin" diye sert bir dille beni odasından çıkardı. Devlet hastanesi doktoru. Ne olduğunu anlayamadığım, yine korkmuş bir şekilde eve döndüm. Zaten en bsşında bsna gastroskopi kolonoskopi yapan drun verdiği anestezi yan etki yaptığı için anksiyete atakları yaşamıştım. Ona tekrar gitmeye korktum. Her şeyden korkmaya başlamıştım. Korkularımı yeni yeni aşmaya çalışıyorum dum. Korku içinde eve döndüm.
Psikiyatristirdum.min önerdiği ikinci ilaca başladım. Daha iyi hissediyordum ama bedenim kötü durumdaydı. Burnumdaki tıkanıklık hiç geçmedi. Nefes almakta zorluk yaşıyordum. boynumun sağ tarafında ağrı hissettim kitle büyümüş gibi geldi . Son yaşadığım olay yüzünden doktorlara güvenim iyice sarsılmıştı. Uzun süre evde kaldım. Zaten hastaneye taksi ile arka koltukta yatarak ağrı içindr gidiyordum. Sırt üstü yatamıyorum. Belim ve sakrum koksiks ağrı yapıyordu.
.Bu arada midem ve barsaklarım iyice kötüleşti ağrımadığı bir an bile yoktu. Daysnamadım başka bir dr gittim . Şikayetlerimi dinledi. Farklı bir trdavi uyglayacağım dedi. Ama kullandığım ilaçlarn muadilini vermiş. Gastroenteroloji doktoruna Ağzım burnum kupkuru, yiyecekleri yutamıyorum boğazım tıkalı gibi yiyecekler burnumdan geliyor. Kbb git di.
Bir kbb doktoruna randevu aldım. Gittim. Kullandığım ilaçların sordu. Mide ilac dedim. Muayene etti. Mideden reflü var dedi. Ama ben rflü hissetmiyorum. Detaylı muayene etmedi. boynımda ağrılı bir şişlik var. Kulağıma vuruyor. Sağ tarafta.Boğazım gırtlakta batma hissi, boğazımda ağzımda burmnumda kuruluk devam ediyor. Ağzım, burnum, gırtlağım kupkuru. Sadece yumuşak besinler yiyebiliyorum. Burnum aldığım nefesi nemlendirmiyor, hava direkt ciğerlerime gidiyor. Hiç bir şeyin kokusunu alamıyorum. Tad alamıyorum ağzım kupkuru tükürük bezlerim çalışmıyor. Bunların hepsini Kbb dr sordum gastroenteroloji gidin dedi. iki gğn önce gittim dedim. Verilen ilaçları kullandım. Bir şey değişmedi.
Bir kaç zamandır göğsümde batma, sırtımda ağrı hissediyordum. Önemsemedim. Ama gittikçe artttı. Öksürmeye başladım. Önceden tansiyon ilacı kullanırdım. tansiyonum çok düş eye başladı . İlacı bıraktım yine düşüyor. Nabzım yükseliyor. Biraz hareket etsem nefes nefese kalıyorum. Anksiyete, depresyon bitti.Ama bedenimde bir sürü hasar var. Artık İnternetten hastalık bakmıyorum. Ama iş işten geçti. Bir kaza sonucu fiziksel sıkıntı, şanssızlıklar, benim kendi kaygı bozukluğum büyüyerek beni bitirdi. Doktora gitmedim. İyileşemedim. Gittikçe kötü oldum. Yanlış doktorlara gittim. Özel hastaneye de gittim. Bir sürü borçlandım. Midem neden geçmiyor diye sormak için gastroskopi kolonoskopi yapan genel cerraha tekrar gitmeye karar verdim.
Baştaki hatam gastroenteroloji değil genel cerraha gitmekti. Aslında bana anestezi testi yapmadan işlemnyaptığı için onu sorumlu tutuyordum. Yine de bir umut aradım gittim.
Bana "biz kanser var mı yok mu baktık yoktu, işimiz bitti" dedi. Hatta eşi demiş ki "sen bu hastayı niye üstleniyorsun" ben çare beklerken doktorun eşinin beni değersizleştirme cümleleri ile karşılaştım.
Bir yıl önce,
52 yaşında hayatı boyunca evlatlarına hem ana hem baba olmuş bir ebeveyn iken, sevilen, mesleğini, çocukları seven bir öğretmen iken, eve tamirci bile çağırmayan, her işini kendi gören, hiç bir şeyden korkmayan dağ gibi 84 kiloydum, 170 cm ağlıklı taş gibi bir kadınken,
60 kilo Cılız, çelimsiz, kasları erimiş, çökmüş, ıslak korkmuş, zavallı, hasta, güvensiz bir sokak köpeği gibi hissediyorum.
Hayatım boyunca bu süreçteki kadar aşağılandığımı, çaresiz kaldığımı, değersiz hissettiğimi, hiçleştiğimi, adım adım eriyip tükendiğimi bilmiyorum. Çırpındıkça battım battıkça çırpındım.
Şu an hiç bir sıkıntım geçmedi. Artarak devam ediyor. Midem barsaklarım çalışmıyor. Bazen ilk cerrah yanlış mı baktı acaba diyorum.
Boynumdkii şişlik büyüdü. Gırtlağım, boynum ağrıyor. Ağrı kulağıma vurmaya başladı.
Tad ve koku hiç yok.Küçük dilim ve damağım sarkmış olması yutmamı zorlaştırıyor. Sıvı besleniyorum. Yumuşak şeyler yiyebiliyorum.
Kilo alamıyorum.
Ciğerlerim ağrıyor. Göğsüm sırtım batıyor. Öksürmeye başladım. Bunun içim doktora gitmedim.
Kalbim tekliyor,
Belimdeki boynumdaki fıtıklar ağrıyor.
Dışarı çıkamıyorum. Bacaklarım tutmuyor. Özellikle sol bacakta çok ağrı var. Nedenini bilmiyorum. Kalçadan ağrıyor. Bunun için de
Doktora gitmedim. . Makatımda batma koksiks yürürken canımı çok yakıyor.
Ne kadar az hareket edersem, az yersem canım o kadar az yanıyor. Uzun zamandır doktora gitmiyorum. Gitsem de bir şey değişir mi bilmiyorum. Boynumdaki kanser mi değil mi erken teşhis önemli öğrenmeye çalıştım öğrenemedim . Midemde ne var bunca yaşadıklarımdan sonra kansere dönüştü mü bilmiyorum. Öğrenmeye çalıştım öğrenemedim. Tedavi olmaya çalıştım. Olamadım. Bedenimde yolunda gitmeyen bir sürü şey var.
Bazen hiç iyileşemeyeceğimi düşünüyorum, iyileşmek için ne yapacağımı bilmiyorum.
Birçok doktora gittim. Devlet hastanesi doktorları çok kısa sürede çok hasta bakıyor. O nedenle emin olamıyorum. Çok hızlı muayene ediyorlar. İkna olamıyorum . Bir tanesi tanıdığın doktor varsa hastaneye yatırsın seni dedi. Tanıdığım doktor yok dedim. Kendi yatırmadı.
.
Sizce iyileşir miyim, nasıl iyileşirim, nereye, kime gideyim bilmiyorum, oğlum almanyada üniversite öğrencisi durumumu bilmiyor o gelmeden iyileşmek istiyorum.
Benzer durumları yaşamış üyeler varsa hangi doktorlara gittiler, sitedeki doktorlar bana ne önerir, ne yapmalıyım?
Allah'a dua ediyorum, önce günahlarımı affetsin sonra hayırlı ölüm versin bana diye.
dxDurumunuza çok üzüldüm. Ben de anksiyete bozukluğu vardı ve yaşadıklarınızın benzerlerini yaşadım. Doktora gidiyor doktorun dediğine inanmayıp başka doktora gidiyordum. O sorunun bitmeden başka bir yerimde sorun çıkıyor tekrar tekrar hastane hastane geziyordum. Yemek yiyememeye başladım ve çok kilo verdim. Defalarca psikiyatri psikologlara gittim. İlaç kullandım kullandığım ilaçlar yaramadı. Mesela çok meşhur bir ilaç olan p… yi kullanmaya başladım. 1 ay sonra dilimden kan gelmeye başladı. Kanser oldum diye doktor doktor gezdim. Doktorlar sürekli kan tahlili yapıp. İrşey bulamadılar. Sonra bir doktora denk geldim. İlaç kullanıyor musun dedi ilacı söyledim. Hemen kes dedi. İlacı kestim düzeldim. İlacın milyonda bir olan yan etkidi mukoza kanaması imiş bende olmuş. Sonuçta bu sorunum geçmişti ama başka fiziksel sorunlarım geçmiyordu. Tekrar osikiyatri ye gittim. Ta ki bir doktor bana yarayan ilacı bulup verene kadar süründüm. O ilaç ile psikolojim düzeldi, yemek yemeğe başladım. Fiziksel şikayetler çok çok azaldı. Bu arada ülseratif kolit mişim mesela o psikiyatri ilacını içmeden önce bağırsak sorunlarımı büyütüp kanser oldum sanıyordum. İlaçla birlikte ülseratif kolit olduğumu kabullendim. Ben kabullenince kolitim remisyona girdi. Bunun gibi bir sürü fiziksel sıkıntım psikiyatri ilacı ile birlikte szalarak yok oldu.
Şükür şimdi iyiyim. Demem o ki her ilaç herkese yaramıyor. Sizin için doğru olan ilcı bulana kadar ilaçları deneyip durmanız gerekiyor. Bu da insanı ümitsiz yapıyor. Ama ümidinizi kırmadan doktorunuzun dediği ilaçları kullanın. Düxelmezseniz ilaç değişimine gider. Bunun için de iyi ir osikiyatri doktoru bulmanız şart.